Old/New Testament

Ang Jerusalem Nahisama sa Babayeng Nanglaki

16 Miingon ang Ginoo kanako, ² “Tawo, pahibaloa ang Jerusalem sa iyang mangil-ad nga mga buhat. ³ Ingna siya nga ako, ang Ginoo nga Dios nagaingon, kaniya: Usa ikaw ka Canaanhon! Ang imo nga amahan usa ka Amorihanon, ug ang imo nga inahan usa ka Hitihanon. ⁴ Ug sa imo nga pagkahimugso walay nagputol sa imo nga pusod, walay naghugas kanimo, o naghaplas kanimog asin, o nagputos kanimo ug lampin. ⁵ Wala gyoy nagpakabana sa paghimo niini nga mga butanga diha kanimo; wala gyud nalooy kanimo. Gilabay ka lang hinuon didto sa uma, ug gikasilagan sukad sa adlaw sa imo nga pagkahimugso.

⁶ “ ‘Unya sa diha nga miagi ako duol kanimo, nakita ko ikaw nga naglunang sa kaugalingon mo nga dugo. Giingnan ko ikaw nga mabuhi ka gyud. ⁷ Gipadako ko ikaw sama sa usa ka tanom sa uma. Midako ka ug nahimo nga dalaga. Naporma ang imo nga mga dughan ug mitaas ang imo nga buhok, apan hubo ka lang gihapon.

⁸ “ ‘Sa pag-agi ko pag-usab duol kanimo, nakita ko nga mahimo ka nang pangasaw-on. Busa gitabonan ko sa akong kupo ang imo nga pagkahubo. Nanumpa ako nga mahalon ko ikaw. Naghimo ako ug kasabotan kanimo, ug ikaw naako. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

⁹ “ ‘Unya gihugasan ko ang mga dugo sa imo nga lawas, ug gihaplasan ko ikaw ug lana. ¹⁰ Unya gipasaninaan ko ikaw ug mahalong sanina nga linen ug seda nga binordahan, ug gisul-oban ug panit nga sandalyas. ¹¹ Unya gidayandayanan ko ikaw ug mga alahas: mga pulseras ug kuwintas. ¹² Gidayandayanan ko usab ug singsing ang imo nga ilong, giaritesan ang imo nga mga dalunggan, ug gikoronahan ang imo nga ulo. ¹³ Gipanindot ko ikaw pinaagi sa plata ug bulawan. Ang imo nga sanina linen ug seda nga binordahan. Ang imo nga pagkaon gikan sa maayo nga klase sa harina, dugos, ug lana sa olibo. Labihan ka kanindot, ug daw usa ikaw ka rayna. ¹⁴ Nahimo kang bantogan sa mga nasod tungod sa labihang kanindot nga akong gihatag kanimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

¹⁵ “ ‘Apan nagsalig ka sa imo nga katahom, ug gigamit mo ang imo nga pagkabantogan aron sa pagpamiga. Girepresenta mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsa nga lalaki nga molabay, ug nagpahimulos sila pag-ayo kanimo. ¹⁶ Gigamit mo ang uban mo nga mga sanina sa pagpanindot sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, diin ginahimo mo ang imo nga pagpamiga. Dili gyud unta kana angay nga mahitabo. ¹⁷ Gigamit mo ang gihatag ko nga mga plata ug mga bulawan nga mga alahas sa paghimog mga dios-dios nga lalaki, ug gisimba mo kini. Sama ra nga ikaw nanglaki! ¹⁸ Gisaninaan mo kini nga mga dios-dios sa imo nga mga sanina nga binordahan, ug gihalad mo kanila ang akong lana ug insenso. ¹⁹ Gihalad mo usab kanila ang pagkaon nga gihatag ko kanimo gikan sa maayo nga klase sa harina, dugos, ug lana sa olibo. Gihalad mo kini ingon nga halad nga mahumot. Oo, nahitabo kini. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

²⁰ “ ‘Gikuha mo usab ang imo nga mga anak nga lalaki ug babaye, nga imo nga mga anak kanako, ug gihalad mo ingon nga pagkaon sa mga dios-dios. Dili pa ba igo ang imo nga pagpamiga? ²¹ Gipamatay mo pa ang akong mga anak ug gihalad ngadto sa mga dios-dios. ²² Sa imo nga mangil-ad nga mga buhat ug pagpamiga wala mo gyud hinumdomi kon giunsa ko ikaw pag-atiman sa dihang ikaw batan-on pa, niadtong hubo ka ug naglunang sa imo nga kaugalingong dugo.

²³ “ ‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga alaot ka gyud! Gawas sa daotan nimo nga gihimo, ²⁴ nagpatindog ka pa gyud ug mga simbahan alang sa imo nga mga dios-dios diha sa mga plasa ²⁵ ug sa matag kanto sa kadalanan. Ug didto gihugaw-hugawan mo ang imo nga katahom, ug gihanyag mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsang lalaki nga molabay. Nagkagrabe pa gyud ang imo nga pagpamiga. ²⁶ Namiga ka pa sa mga Ehiptohanon nga imo nga silingan nga makihilawason. Nakapasuko gyud kanako ang imo nga padayon nga pagpamiga. ²⁷ Busa gisilotan ko ikaw ug gipagamyan ang imo nga teritoryo. Gitugyan ko ikaw ngadto sa imo nga hakog nga mga kaaway nga mga Filistihanon, ug bisan sila natingala sa imo nga daotan nga pagbuhat.

²⁸ “ ‘Namiga ka usab sa mga taga-Assyria, kay wala ka pa man gyud matagbaw. Ug human niana, wala ka pa gihapon matagbaw. ²⁹ Gidugangan pa gyud nimo ang imo nga pagpamiga kay nakipagkuyog ka usab sa mga taga-Babylon, ang dapit sa mga negosyante, apan wala ka gihapon matagbaw.

³⁰ “ ‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga pagkahuyang mo nga nahimo mo kini nga mga butanga. Sama ka sa usa ka babaye nga baga ug nawong nga nagabaligya sa iyang dungog. ³¹ Nagpatindog kag mga simbahan alang sa imo nga mga dios-dios diha sa mga kanto sa kadalanan ug sa mga plasa. Mas labaw ka pa kadaotan sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog tungod kay wala ka magpabayad sa nakighilawas kanimo. ³² Usa ikaw ka babaye nga mananapaw! Mas gusto mo pang makighilawas sa laing lalaki kaysa imo nga bana. ³³ Ang mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog nagapabayad, apan ikaw mao pa hinuon ang nagahatag ug mga gasa sa imo nga mga laki aron sa pag-aghat kanila nga moduol kanimo aron makighilawas. ³⁴ Lahi ka kaysa uban nga mga babaye nga nagabaligya ug dungog. Walay manghagad sa pagpakighilawas kanimo; ikaw mismo ang nagapanghagad. Dili ka modawat ug bayad; ikaw pa hinuon ang nagabayad.

³⁵ “ ‘Busa, daotan nga babaye, pamatia kini nga akong mensahe. ³⁶ Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Gipakita mo ang imo nga pagkahubo ug gihatag mo ang imo nga lawas sa imo nga mga laki tungod sa imo nga pagkabigaon. Gisimba mo ang imo nga mangil-ad nga mga dios-dios, ug gipamatay mo ang imo nga mga anak ingon nga halad ngadto kanila. ³⁷ Tungod niini, tigomon ko ang tanan mo nga mga laki nga imo nga gikawilihan—ang imo nga gihigugma lakip ang imo nga gikapungtan. Tigomon ko sila aron sa pagkontra kanimo, ug huboan ko ikaw sa ilang atubangan aron makita nila ang imo nga pagkahubo. ³⁸ Silotan ko ikaw sa imo nga pagpanapaw ug pagpamatay. Ug sa akong labihan nga kasuko ug pangabugho, patyon ko ikaw. ³⁹ Itugyan ko ikaw ngadto sa imo nga mga laki, ug gub-on nila ang imo nga mga simbahanan sa imo nga mga dios-dios. Huboan ka nila ug kuhaon ang matahom mo nga mga alahas, ug biyaan ka nilang hubo. ⁴⁰ Ipasulong ka nila sa tapok sa mga tawo nga maoy mobato kanimo ug motadtad kanimo sa ilang espada. ⁴¹ Sunogon nila ang imo nga mga balay ug silotan ka nila atubangan sa daghang mga babaye. Undangon ko ang imo nga pagpamiga ug ang imo nga pagbayad sa imo nga mga laki. ⁴² Unya mahuwasan na ako sa akong labihang kasuko kanimo, ug mawala na ang akong pagpangabugho. Mokalma na ako ug dili na masuko.

⁴³ “ ‘Gikalimtan mo kon giunsa ko ikaw pag-atiman sa dihang batan-on ka pa. Gipasuko mo hinuon ako sa imo nga gipanghimo. Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga silotan ko gyud ikaw sumala sa imo nga mga gihimo. Dili ba naghimo ka ug law-ay nga mga buhat dugang sa tanan mo nga mangil-ad nga mga binuhatan?

⁴⁴ “ ‘May mga tawo nga nagasulti niini nga panultihon kanimo: “Kon unsa ang inahan mao usab ang anak.” ⁴⁵ Sama gyud ikaw sa imo nga inahan nga nagtamay sa iyang bana ug sa iyang mga anak. Ug sama ka usab sa imo nga mga igsoong babaye nga nagtamay sa ilang mga bana ug mga anak. Ang imo nga inahan usa ka Hitihanon ug ang imo nga amahan usa ka Amorihanon. ⁴⁶ Ang magulang mo nga babaye mao ang Samaria nga anaa nagapuyo sa amihan uban sa iyang mga anak nga babaye.^[a] Ang imo nga manghod nga babaye mao ang Sodoma nga anaa nagapuyo sa habagatan uban sa iyang mga anak nga babaye. ⁴⁷ Gisunod mo ang ilang mga buhat ug ang ilang mangil-ad nga mga buhat. Ug sa mubo lang nga mga panahon milabaw ka pa kadaotan kay kanila. ⁴⁸ Ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nagasulti sa tinuod nga ang Sodoma nga imo nga igsoon ug ang iyang mga anak nga babaye wala makahimo ug sama sa gihimo nimo ug sa imo nga mga anak nga babaye. ⁴⁹ Ang sala sa Sodoma nga imo nga igsoon mao ang pagkamapahitas-on. Siya ug ang iyang mga anak nga babaye abunda sa pagkaon ug hayahay ang panginabuhi, apan wala gyud niya tabangi ang mga pubri ug timawa. ⁵⁰ Sa ilang pagkamapahitas-on naghimo silag mangil-ad nga mga butang sa akong atubangan, busa gilaglag ko sila sa diha nga nakita ko ang ilang gihimo.

⁵¹ “ ‘Ang Samaria wala makahimo bisan katunga lang sa imo nga nahimo nga mga sala. Mas daghan kag nahimo nga mangil-ad nga mga buhat kaysa imo nga mga igsoon nga babaye, busa mas matarong pa sila kay kanimo tungod sa tanang daotan nga buhat nga imo nga gihimo. ⁵² Angay kang maulaw tungod kay sa imo nga mga sala gipakita mo nga mas daotan ka kaysa imo nga mga igsoon nga babaye. Dawata ang kaulawan kay ikaw na mismo ang nagpakita nga mas matarong pa sila kay kanimo. ⁵³ Apan moabot ang panahon nga pauswagon ko pag-usab ang Sodoma ug ang Samaria, apil ang ilang mga anak nga babaye. Ug ikaw pauswagon ko pag-usab apan uban kanila, ⁵⁴ aron maulaw ka sa tanan mo nga gihimo, kay tungod niini migawas nga morag mas maayo sila kay kanimo. ⁵⁵ Oo, mouswag pag-usab ang imo nga mga igsoon nga babaye—nga mao ang Sodoma ug Samaria, lakip ang ilang mga anak nga babaye. Ug mao usab kini ang mahitabo kanimo ug sa imo nga mga anak nga babaye. ⁵⁶ Gitamay mo pa kaniadto ang Sodoma sa panahon sa imo nga pagkamapahitas-on ⁵⁷ ug sa wala pa madayag ang imo nga pagkadaotan. Apan karon sama na ikaw kaniya. Gitamay ka usab sa mga nagpuyo sa Edom^[b] ug sa mga dapit sa palibot niini, ug sa mga lumulupyo sa Filistia ug sa mga dapit sa imo nga palibot. ⁵⁸ Pagaantuson mo ang silot tungod sa imo nga law-ay ug mangil-ad nga mga buhat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.’ ”

⁵⁹ Miingon pa gyud ang Ginoo nga Dios: “Silotan ko ikaw kon unsay angay kanimo, kay gipakawalay-bili mo ang saad pinaagi sa paglapas sa kasabotan. ⁶⁰ Apan tumanon ko sa gihapon ang kasabotan nga akong gihimo kanimo sa batan-on ka pa, ug magahimo ako kanimo ug kasabotan nga magapadayon sa walay kataposan. ⁶¹ Unya mahinumdoman mo kon unsa ang imo nga gawi kaniadto ug maulaw ka, labi na kon himuon ko ang imo nga mga igsoong babaye, ang Samaria ug Sodoma, nga imo nga mga anak, bisan tuod dili kini sakop sa akong kasabotan kanimo. ⁶² Lig-onon ko ang akong kasabotan kanimo, ug mahibaloan mo nga ako ang Ginoo. ⁶³ Mahinumdoman mo ang imo nga mga sala ug maulaw ka, ug dili ka na gyud makatingog sa labihan nga kaulaw kon pasayloon ko na ang tanan mo nga gihimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Ang Sambingay bahin sa mga Agila ug sa Ubas

17 Miingon ang Ginoo kanako, ² “Tawo, isugilon kini nga sambingay ngadto sa katawhan sa Israel, ³ ug ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini: May usa ka dakong agila nga milupad paingon sa Lebanon. Lapad ang iyang mga pako ug baga ang iyang mga balhibo nga lain-lain ug kolor. Mitugdon kini sa tumoy sa kahoy nga sedro, ⁴ ug giputol niini ang udlot sa kinatumyan nga sanga. Unya gidala niya kini sa dapit sa mga negosyante ug gitanom didto.

⁵ “Pagkahuman nagkuha ang agila ug liso gikan sa yuta sa Israel ug gitanom kini sa tambok nga yuta sa daplin sa suba diin paspas kini nga mitubo. ⁶ Mitubo kini nga usa ka tanom nga mokatay. Ang mga sanga niini mikatay paingon sa agila, ug nanggamot kini ug lawom. Nahimo kini nga bagon ug nananga pa kini pag-ayo ug milabong.

⁷ “Apan may lain nga dakong agila nga miabot. Lagpad kini ug mga pako ug baga usab ang iyang balhibo. Ang mga gamot ug mga sanga sa tanom mikatay paingon niini nga agila aron matubigan kini sa agila labaw pa sa yuta nga gitamnan niini. ⁸ Gihimo kini sa tanom bisan ug natanom na kini sa maayo nga yuta, diin may abundang tubig nga makahatag kaniyag maayo nga pagtubo, makapabunga, ug magpatahom kaniya.

⁹ “Karon, ako, ang Ginoo nga Dios mangutana, ‘Makapadayon ba kini sa pagtubo? Dili! Ibton kini ug kuhaon ang iyang mga bunga, ug pasagdan nga malaya. Dili na magkinahanglan ug kusgan nga tawo o daghang mga tawo sa pag-ibot niini. ¹⁰ Bisan itanom pa kini pag-usab sa laing dapit dili gihapon kini motubo. Malaya kini sa hingpit kon huypon sa init nga hangin gikan sa sidlakan. Malaya kini diha sa iyang gituboan.’ ”

Ang Kahulogan sa Sambingay

¹¹ Unya miingon ang Ginoo kanako, ¹² “Pangutan-a kini nga masinupakon nga katawhan sa Israel kon nahibalo ba sila kon unsa ang kahulogan niadtong sambingay. Ingna sila nga mao kini ang kahulogan: Miadto ang hari sa Babylon ngadto sa Jerusalem ug gibihag niya ang hari ug mga opisyal niini, ug gidala sa Babylon. ¹³ Nagpili siyag usa sa mga kaliwat sa hari sa Juda ug naghimo siyag kasabotan kaniya ug gipapanumpa niya kini nga mag-alagad kaniya. Gibihag usab niya ang mga kadagkoan sa Juda ¹⁴ aron kini nga gingharian dili na makabangon pag-usab ug dili na makasukol kaniya. Makahimo lang sa pagpabilin kini nga gingharian kon padayon kini nga motuman sa iyang kasabotan sa Babylon. ¹⁵ Apan misukol ang hari sa Juda sa hari sa Babylon pinaagi sa pagpadala ug mga tawo ngadto sa Ehipto sa paghangyog mga kabayo ug daghang mga sundalo. Molampos ba siya? Makaikyas ba siya ug makalingkawas gikan sa silot sa iyang paglapas sa iyang kasabotan sa Babylon? ¹⁶ Dili! Kay ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga kini nga hari sa Juda sigurado gayong mamatay sa Babylon, kay gilapas niya ang kasabotan nga iyang gipanumpaan ngadto sa hari sa Babylon nga mao ang naghimo kaniya nga hari. ¹⁷ Dili makatabang kaniya sa pagpakiggubat ang hari sa Ehipto^[c] ug ang daghan ug gamhanan niini nga mga sundalo kon mosulong na^[d] ang mga taga-Babylon sa pagpamatay sa daghang mga tawo. ¹⁸ Tungod kay gibale-wala niya ang iyang gipanumpaan, ug wala niya tumana ang kasabotan, dili gyud siya makalingkawas.

¹⁹ “Busa ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga silotan ko gyud siya tungod kay gilapas niya ang akong kasabotan nga iyang gipanumpaan sa akong ngalan. ²⁰ Lit-agon ko siya ug dad-on sa Babylon, ug didto silotan ko siya tungod sa iyang pagbudhi kanako. ²¹ Ang mga sundalo niya nga nagaikyas, mangamatay. Ang mga mahibilin magkatibulaag sa bisan asang dapit. Unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Ang Maayong Ugma nga Gisaad sa Dios

^22-23 Mipadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Magkuha akog udlot sa kinatumyan sa sanga sa usa ka kahoy nga sedro, ug itanom ko kini didto sa kinatumyan sa kinatas-ang bukid sa Israel. Mananga kini ug mamunga, ug mahimo nga usa ka matahom nga kahoy nga sedro. Magasalag sa maong kahoy ang tanang matang sa langgam, ug makasilong sila sa landong sa mga sanga niini. ²⁴ Ug ang tanang mga kahoy sa yuta makahibalo nga ako mao ang Ginoo nga nagaputol sa tag-as nga mga kahoy ug nagapataas sa mga mugbong kahoy. Ako usab ang nagapalaya sa labong nga mga kahoy ug nagabuhi pag-usab sa mga layang kahoy. Ako, ang Ginoo, ang nagasaad niini, ug tumanon ko gyud kini.”

Ang Dila

3 Mga kaigsoonan ko, unta ang kadaghanan kaninyo dili mohandom nga mahimong magtutudlo, kay nasayran ninyo nga mas higpit ang paghukom sa Dios kanamo ingon nga mga magtutudlo. ² Tinuod nga kitang tanan makadaghan masayop. Apan ang tawo nga dili masayop sa iyang pagpanulti, hingpit siya ug makapugong sa iyang kaugalingon. ³ Ang mga kabayo rendahan nato aron mosunod kon asa nato gusto paadtoon. ⁴ Ug tan-awa usab gani ninyo ang barko: bisan dako ug gipadagan sa kusog nga hangin, kontrolado kini sa gamay nga timon. Busa bisan asa paadtoon sa timonil ang sakayan, didto kini moadto. ⁵ Mao man usab ang atong dila. Gamay lamang kini nga bahin sa atong lawas apan makapanghinambog ug dagkong mga butang. Hunahunaa ninyo kon unsa kalapad nga kakahoyan ang masunog sa gamay lang nga kalayo. ⁶ Ang dila sa tawo sama usab sa kalayo. Daghang daotan nga pulong ang mahaling sa dila, ug modalahig sa atong tibuok nga pagkatawo. Ang mga daotan nga pulong sa atong dila sama sa kalayo nga gikan sa impiyerno ug mao ang nagaguba sa tibuok natong pagkinabuhi.

⁷ Ang tanang matang sa mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang ug ang nagapuyo sa tubig, mahimong anaron sa tawo. ⁸ Apan wala gayoy tawo nga makapugong sa iyang dila. Ang dila daotan ug dili mapugngan, ug puno sa hilo nga makapatay. ⁹ Ang atong dila gigamit nato sa pagpasalamat sa atong Ginoo ug Amahan, apan mao usab ang atong gigamit sa pagdaot sa atong isigka-tawo nga gilalang nga susama sa Dios. ¹⁰ Pagpasalamat ug pagpangdaot ang nagagawas sa usa lang ka baba. Mga igsoon ko, dili kini angay mahitabo. ¹¹ Dili mahimo nga mogawas ang tubig nga tab-ang ug parat sa usa lang ka tuboran. ¹² Ug ang kahoy nga igos dili mahimong mamunga ug olibo, ug ang tanom nga ubas dili mahimong mamunga ug igos. Dili ka usab makakuha ug tubig nga tab-ang diha sa dagat.

Ang Kaalam nga gikan sa Langit

¹³ Aduna ba kaninyoy maalam ug masinabuton? Ipakita niya kini pinaagi sa iyang maayo nga pagkinabuhi nga may pagpaubos. Ang tawo dili maalam kon dili siya mapainubsanon. ¹⁴ Apan kon may kasina kamo ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo pagpasigarbo nga maalam kamo, kay gipanghimakak lang ninyo ang kamatuoran. ¹⁵ Kana nga matang sa kaalam wala maggikan sa Dios kondili kalibotanon lang. Iya kana ni Satanas ug dili iya sa Espiritu Santo. ¹⁶ Kay kon asa gani ang kasina ug pagkahakog atua usab ang kaguliyang ug ang tanang matang sa kadaotan. ¹⁷ Apan kon may kaalam kita nga gikan sa Dios, una sa tanan, putli ang atong kinabuhi, ug unya maabiabihon kita, maaghop, maminaw sa katarungan, maluloy-on kaayo, maayo ang atong binuhatan, wala kitay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon. ¹⁸ Ang tawo nga nagapugas ug kalinaw moani ug pagkamatarong ug maayo nga relasyon sa usag usa.