Old/New Testament

Ang Matarong nga Hari

32 Aduna unyay usa ka makatarunganong hari nga maghari, ug ang iyang mga opisyal magadumala sa kaangayan. ² Ang matag usa kanila mahimong sama sa salipdanan gikan sa makusog nga hangin ug bagyo. Mahisama usab sila sa tubig nga nagabuhagay sa disyerto, ug sa landong sa dakong bato sa mainit ug mala nga dapit. ³ Mangita ug mamati na sa Dios ang mga tawo. ⁴ Ang mga madali-dalion makahunahuna na ug maayo ug masayod sa angay niyang buhaton. Ang mga tawong ngà-ngà mosulti, makasulti nag klaro. ⁵ Ang mga buang-buang dili na pasidunggan, ug ang mga limbongan dili na tahoron. ⁶ Kay binuang ang ginasulti sa buang-buang, ug ang iyang daotang hunahuna nagaplano sa paghimo sa mga dili diosnon nga mga buluhaton. Nagasulti siyag bakak mahitungod sa Ginoo, ug walay pagtagad sa mga gigutom ug giuhaw. ⁷ Daotan ang mga pamaagi sa limbongan nga tawo. Nagalaraw siya sa pagdaot sa mga kabos pinaagi sa mga bakak bisan kon makatarunganon ang gihangyo sa mga kabos. ⁸ Apan ang tinuod nga tawong dungganon naghimo ug dungganong mga plano, ug kanunay gayod niya kining ginahimo.

⁹ Kamong mga babaye nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an, pamatia ninyo ang akong isulti kaninyo! ¹⁰ Kapin lang sa usa ka tuig gikan karon, mangurog kamo tungod kay dili na mamunga ang ubas, ug wala gayod kamoy mapupo. ¹¹ Pangurog kamo sa kahadlok, kamong mga babaye nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Huboa ninyo ang inyong mga bisti ug pagtapis kamog sako. ¹² Pukpoka ninyo ang inyong mga dughan sa kasubo tungod sa mahitabo sa inyong mabungahong uma ug ubasan. ¹³ Ang yuta sa akong katawhan tuboan ug mga tunokon nga tanom ug mga sagbot. Ug mawala ang malipayon nga mga panimalay sa malipayong siyudad. ¹⁴ Ang gubot nga siyudad dili na puy-an ug ang lig-ong bahin niini pasagdan na lang. Ang bungtod ug tore niini mahisama sa kamingawan hangtod sa hangtod. Magsuroy-suroy dinhi ang mga asno ug manabsab ang mga kahayopan ¹⁵ hangtod nga ipadala kanato ang Espiritu gikan sa langit. Unya ang kamingawan mahimong mabungahon nga uma, ug ang mabungahong uma mahimong kakahoyan. ¹⁶ Motunhay ang hustisya ug katarong diha sa kamingawan ug sa mabungahong uma. ¹⁷ Ang bunga sa katarong mao ang maayong kahimtang, kalinaw, ug kasigurohan sa walay kataposan. ¹⁸ Kamong mga katawhan sa Dios magpuyo sa malinawong mga pinuy-anan, nga layo sa katalagman. Ug walay mosamok kaninyo. ¹⁹ Bisan pag madaot ang kakahoyan ug malumpag ang mga siyudad tungod sa pag-ulan ug yelo nga morag mga bato, ²⁰ panalanginan kamo sa Dios. Mananom kamo, ug modagayday ang tubig alang sa inyong tanom. Ug gawasnon nga makasibsib ang inyong mga mananap bisan asa.

Tabangan sa Dios ang Iyang Katawhan

33 Alaot kamong mga tiglaglag nga wala makaagi nga malaglag. Alaot kamong mga maluibon, nga wala makaagi nga luiban. Kon mahuman na ang inyong pagpanglaglag ug pagpangluib, kamo na usab ang laglagon ug luiban.

² Ginoo, kaloy-i kami. Nagsalig kami kanimo. Lig-ona kami matag adlaw, ug luwasa kami sa panahon sa kalisod. ³ Mangagiw ang mga tawo kon makadungog sa imong tingog nga nagadahunog. Kon motindog ka sa pagsilot, magkatibulaag ang mga nasod. ⁴ Kuhaon ang ilang mga kabtangan; mahisama sila sa tanom nga giataki ug dulon.

⁵ Ang Ginoo labaw sa tanan! Ug nagapuyo siya sa langit. Patunhayon niya ang hustisya ug katarong sa Jerusalem.^{[a] 6} Siya ang patukoranan sa inyong panahon. Kanunay kamo niyang luwason ug hatagan ug kaalam ug kahibalo. Ang pagtahod sa Ginoo mao ang inyong bililhon nga bahandi.

⁷ Tan-awa! Ang inyong maisog nga mga tawo nagapangayo ug tabang diha sa mga karsada. Nagahilak ang inyong embahador nga nagtinguha sa pagpatunhay sa kalinaw. ⁸ Wala nay moagi sa mga karsada; wala nay mga tawo nga magsuroy-suroy diha. Gilapas na ang kasabotan ug gipakawalay-bili na ang mga saksi^[b] niini. Wala nay tawo nga gitahod. ⁹ Alaot ang yuta sa Israel. Nangalaya ang kakahoyan sa Lebanon, ug naulawan kini. Nahisama sa kamingawan ang kapatagan sa Sharon. Nangatagak ang mga dahon sa mga kahoy sa Basan ug Carmel. ¹⁰ Miingon ang Ginoo, “Mao na kini ang panahon nga molihok ako, ug pasidunggan ako sa mga tawo. ¹¹ Kamo nga mga taga-Asiria, walay kapuslanan ang inyong mga giplano ug gihimo. Ang inyong kasuko^[c] sama sa nagdilaab nga kalayo nga mao ray molaglag kaninyo. ¹² Masunog kamo hangtod mahisama kamo sa apog. Mahisama kamo sa tunokon nga tanom nga gipamutol ug gisunog. ¹³ Kamong mga kanasoran sa layo ug sa duol, sabta^[d] ninyo ang akong mga gihimo ug ilha ninyo ang akong pagkagamhanan.”

¹⁴ Nangurog sa kahadlok ang mga makasasala sa Jerusalem. Moingon sila, “Ang Dios sama sa nagadilaab nga kalayo nga dili mapalong. Kinsa man kanato ang makapuyo atubangan sa presensya sa Dios?” ¹⁵ Ang makapuyo diha mao lang ang mga tawong nagkinabuhi nga matarong, nagasultig tinuod, wala manglimbong, ug wala nagadawat ug suborno. Wala sila makig-uban sa mga nagaplano sa pagpamatay ug wala magpatintal sa daotang mga buhat. ¹⁶ Mao kini nga matang sa mga tawo ang mahilayo sa katalagman, nga daw nagpuyo sa habog nga mga dapit, kansang mahimong salipdanan mao ang mga dagkong bato. Dili sila mawad-an ug pagkaon ug tubig.

¹⁷ Mga Israelinhon, makita ninyo^[e] ang usa ka hari nga gamhanan, kansang gingharian labihan kalapad. ¹⁸ Mahinumdoman ninyo ang makahahadlok nga hitabo diin mianha kaninyo ang mga opisyal sa Asiria ug giihap kon pila ang inyong mga tore ug gisusi kon unsay makuha nila nga mga kabtangan gikan kaninyo. ¹⁹ Apan dili na ninyo makita pag-usab kadtong garbosong^[f] mga tawo ug mapahitas-on, kansang pinulongan dili ninyo masabtan. ²⁰ Tan-awa ninyo ang Jerusalem,^[g] ang siyudad nga atong ginasaulogan sa atong mga pista. Makita ninyo nga malinawon ug lig-on kini, sama sa lig-on nga tolda kansang mga ugsok dili maibot ug ang mga higot dili mabugto. ²¹ Dinhi ipakita sa Ginoo kanato nga gamhanan siya. Ang Jerusalem mahisama sa usa ka dapit nga may halapad nga mga suba ug mga sapa nga dili matabok sa sakayan sa mga kaaway. ²² Himuon kini sa Ginoo tungod kay siya mao ang atong maghuhukom, magbabalaod,^[h] ug hari. Siya ang moluwas kanato.

²³ Sa pagkakaron, ang Jerusalem sama sa sakayan nga luag ug mga higot, nagaharag ang palo,^[i] ug dili mabuklad ang mga layag. Apan moabot ang panahon nga daghan gayod nga kabtangan ang mailog sa Jerusalem gikan sa iyang mga kaaway—bisan ang mga bakol mabahinan. ²⁴ Walay lumulupyo sa Jerusalem nga moingon, “Masakiton ako.” Pasayloon sa Dios ang mga sala sa taga-Jerusalem.

1 Ako si Pablo nga nahimong apostol ni Cristo Jesus tungod sa kabubut-on sa Dios. Ako ug si Timoteo nga atong igsoon kang Cristo ² nangumusta kaninyo diha sa Colosas, kamong mga katawhan sa Dios ug matinumanon nga mga igsoon diha kang Cristo.

Hinaut nga madawat ninyo ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga atong Amahan.

Ang Pangamuyo ni Pablo alang sa mga Taga-Colosas

³ Sa matag ampo namo alang kaninyo, kanunay kaming nagapasalamat sa Dios nga Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo. ⁴ Kay nabalitaan namo nga lig-on ang inyong pagtuo kang Cristo Jesus ug dako ang inyong paghigugma sa tanang katawhan sa Dios. ⁵ Ingon kamo niini tungod kay nagapaabot man kamo sa inyong gilaoman nga gitagana alang kaninyo didto sa langit. Kining inyong gilaoman nadunggan na ninyo kaniadto sa dihang gisangyaw kaninyo ang kamatuoran, nga mao ang Maayong Balita. ⁶ Kining Maayong Balita nagapadayon pagkaylap sa tibuok kalibotan, ug daghan ang nakadawat sa bag-ong kinabuhi nga sama usab sa inyong nadawat sa dihang nasabtan ninyo ang kamatuoran mahitungod sa grasya sa Dios. ⁷ Gitudlo kini ni Epafras kaninyo. Pinangga namo siya ug sama usab siya kanamo nga alagad ni Cristo. Gipaanha namo siya diha isip puli kanamo, ug kasaligan siya nga alagad. ⁸ Siya mao ang nagsugilon kanamo mahitungod sa inyong pagkamahigugmaon tungod sa gugma nga gihatag kaninyo sa Espiritu Santo.

⁹ Busa sa pagkasayod namo niini, kanunay kaming nagaampo alang kaninyo. Nagahangyo kami sa Dios nga ang iyang Espiritu mohatag kaninyo sa tanang kaalam ug pagsabot aron masayran ninyo sa hingpit kon unsa ang iyang kabubut-on alang kaninyo. ¹⁰ Pinaagi niini, makakinabuhi kamo nga maangayan sa Ginoo, nga makahatag ug kalipay kaniya. Ug mahimo usab ninyo kanunay ang maayo, ug madugangan pa gayod ang inyong kahibalo mahitungod sa Dios. ¹¹ Kay lig-onon kamo sa Dios pinaagi sa iyang kahibulongang gahom, aron nga bisan unsa ang mahitabo makalahutay kamo nga adunay kalipay. ¹² Ug makapasalamat kamo sa Amahan tungod kay gihimo niya kamo nga takos sa pagdawat sa panulondon nga alang sa iyang mga katawhan, ang panulondon nga anaa sa kahayag. ¹³ Giluwas niya kita gikan sa gahom sa kangitngit ug gipahiluna didto sa gingharian sa iyang pinanggang Anak. ¹⁴ Pinaagi sa iyang Anak gitubos niya kita. Kini nagpasabot nga gipasaylo na niya ang atong mga sala.

Kinsa si Cristo ug Unsa ang Iyang Gihimo

¹⁵ Si Cristo mao gayod ang hulagway sa dili makita nga Dios, ug siya ang makagagahom sa tanan. ¹⁶ Kay pinaagi kaniya ug alang kaniya gibuhat sa Dios ang tanan nga anaa sa langit ug dinhi sa yuta, ang makita ug ang dili makita, sama sa mga espiritu nga may kagahom o katungod, mga espiritu nga nangulo o nagahari. ¹⁷ Sa wala pa ang bisan unsa nga butang, si Cristo anaa nang daan, ug pinaagi kaniya nahimutang ug nahiusa ang tanan sa ilang hustong dapit. ¹⁸ Siya ang ulo sa mga tumutuo^[a] nga mao ang iyang lawas. Siya ang sinugdanan, ang una nga nabanhaw^[b] aron mapaila nga siya mao gayod ang una sa tanan. ¹⁹ Kay buot sa Dios nga Amahan nga ang kinatibuk-an sa iyang pagka-Dios makita tanan diha kang Cristo. ²⁰ Ug pinaagi kang Cristo napasig-uli sa Dios ang iyang maayong relasyon sa tanan niyang binuhat, sa langit ug dinhi sa yuta. Gihimo niya kini pinaagi sa dugo^[c] ni Cristo sa krus.

²¹ Kaniadto layo kamo sa Dios, ug nahimo niya kamong mga kaaway tungod sa inyong daotang mga hunahuna ug mga binuhatan. ²² Apan karon napasig-uli na kamo sa Dios sa iyang kaugalingon pinaagi sa kamatayon sa tawhanong lawas ni Cristo. Karon madala na niya kamo sa iyang presensya nga walay sala, hinlo, ug walay ikasaway. ²³ Apan kinahanglan nga magpadayon kamong lig-on sa inyong pagtuo ug dili matarog sa paglaom nga inyong nahuptan sa dihang nadunggan ninyo ang Maayong Balita nga giwali ngadto sa tibuok kalibotan. Ug ako, si Pablo, nahimong alagad aron magwali niining Maayong Balita.

Ang Buluhaton ni Pablo alang sa mga Nagatuo sa Dios

²⁴ Karon malipayon ako sa akong mga pag-antos alang kaninyo. Kay pinaagi sa mga pag-antos sa akong lawas, makatabang ako nga mahingpit ang mga pag-antos ni Cristo alang sa kaayohan sa iyang lawas nga mao ang mga tumutuo. ²⁵ Gihimo ako sa Dios nga alagad alang sa mga tumutuo, ug ang buluhaton nga iyang gihatag kanako mao ang pagsugilon kaninyong mga dili Judio sa kinatibuk-an sa iyang pulong. ²⁶ Ang iyang pulong mao ang iyang tinago nga plano nga wala niya isugilon kaniadto, apan karon gibutyag na niya kanato nga iyang katawhan. ²⁷ Buot niya nga masayod na kita karon kon unsa katahom ang plano nga giandam niya alang sa tanang katawhan. Ug kining tinago nga plano mao nga si Cristo anaa kaninyo. Ug tungod kay si Cristo anaa na kaninyo may paglaom kamo nga mahimong nindot kaayo ang inyong kahimtang sa umaabot. ²⁸ Busa gi-sangyaw namo si Cristo sa tanang katawhan. Gipahimangnoan namo ug gitudloan ang tanan sa kamatuoran aron mahimo namo silang iatubang sa presensya sa Dios nga hingpit sa ilang pakighiusa kang Cristo. ²⁹ Naghago gayod ako aron mahimo ko kini, ug ang gahom ni Cristo mao ang nagpalig-on kanako.