Old/New Testament

I’r Pencerdd ar Gittith, Salm meibion Cora.

84 Mor hawddgar yw dy bebyll di, O Arglwydd y lluoedd! ² Fy enaid a hiraetha, ie, ac a flysia am gynteddau yr Arglwydd: fy nghalon a’m cnawd a waeddant am y Duw byw. ³ Aderyn y to hefyd a gafodd dŷ, a’r wennol nyth iddi, lle y gesyd ei chywion; sef dy allorau di, O Arglwydd y lluoedd, fy Mrenin, a’m Duw. ⁴ Gwyn fyd preswylwyr dy dŷ: yn wastad y’th foliannant. Sela. ⁵ Gwyn ei fyd y dyn y mae ei gadernid ynot; a’th ffyrdd yn eu calon: ⁶ Y rhai yn myned trwy ddyffryn Bacha a’i gwnânt yn ffynnon: a’r glaw a leinw y llynnau. ⁷ Ant o nerth i nerth; ymddengys pob un gerbron Duw yn Seion. ⁸ O Arglwydd Dduw y lluoedd, clyw fy ngweddi: gwrando, O Dduw Jacob. Sela. ⁹ O Dduw ein tarian, gwêl, ac edrych ar wyneb dy Eneiniog. ¹⁰ Canys gwell yw diwrnod yn dy gynteddau di na mil: dewiswn gadw drws yn nhŷ fy Nuw, o flaen trigo ym mhebyll annuwioldeb. ¹¹ Canys haul a tharian yw yr Arglwydd Dduw: yr Arglwydd a rydd ras a gogoniant: ni atal efe ddim daioni oddi wrth y rhai a rodiant yn berffaith. ¹² O Arglwydd y lluoedd, gwyn fyd y dyn a ymddiried ynot.

I’r Pencerdd, Salm meibion Cora.

85 Graslon fuost, O Arglwydd, i’th dir: dychwelaist gaethiwed Jacob. ² Maddeuaist anwiredd dy bobl: cuddiaist eu holl bechod. Sela. ³ Tynnaist ymaith dy holl lid: troaist oddi wrth lidiowgrwydd dy ddicter. ⁴ Tro ni, O Dduw ein hiachawdwriaeth, a thor ymaith dy ddigofaint oddi wrthym. ⁵ Ai byth y digi wrthym? a estynni di dy soriant hyd genhedlaeth a chenhedlaeth? ⁶ Oni throi di a’n bywhau ni, fel y llawenycho dy bobl ynot ti? ⁷ Dangos i ni, Arglwydd, dy drugaredd, a dod i ni dy iachawdwriaeth. ⁸ Gwrandawaf beth a ddywed yr Arglwydd Dduw: canys efe a draetha heddwch i’w bobl, ac i’w saint: ond na throant at ynfydrwydd. ⁹ Diau fod ei iechyd ef yn agos i’r rhai a’i hofnant; fel y trigo gogoniant yn ein tir ni. ¹⁰ Trugaredd a gwirionedd a ymgyfarfuant; cyfiawnder a heddwch a ymgusanasant. ¹¹ Gwirionedd a dardda o’r ddaear; a chyfiawnder a edrych i lawr o’r nefoedd. ¹² Yr Arglwydd hefyd a rydd ddaioni; a’n daear a rydd ei chnwd. ¹³ Cyfiawnder a â o’i flaen ef; ac a esyd ei draed ef ar y ffordd.

Gweddi Dafydd.

86 Gostwng, O Arglwydd, dy glust, gwrando fi: canys truan ac anghenus ydwyf. ² Cadw fy enaid; canys sanctaidd ydwyf: achub di dy was, O fy Nuw, yr hwn sydd yn ymddiried ynot. ³ Trugarha wrthyf, Arglwydd: canys arnat y llefaf beunydd. ⁴ Llawenha enaid dy was: canys atat ti, Arglwydd, y dyrchafaf fy enaid. ⁵ Canys ti, O Arglwydd, ydwyt dda, a maddeugar; ac o fawr drugaredd i’r rhai oll a alwant arnat. ⁶ Clyw, Arglwydd, fy ngweddi; ac ymwrando â llais fy ymbil. ⁷ Yn nydd fy nghyfyngder y llefaf arnat: canys gwrandewi fi. ⁸ Nid oes fel tydi ymysg y duwiau, O Arglwydd; na gweithredoedd fel dy weithredoedd di. ⁹ Yr holl genhedloedd y rhai a wnaethost a ddeuant, ac a addolant ger dy fron di, O Arglwydd; ac a ogoneddant dy enw. ¹⁰ Canys ydwyt fawr, ac yn gwneuthur rhyfeddodau: ti yn unig wyt Dduw. ¹¹ Dysg i mi dy ffordd, O Arglwydd; mi a rodiaf yn dy wirionedd: una fy nghalon i ofni dy enw. ¹² Moliannaf di, O Arglwydd fy Nuw, â’m holl galon: a gogoneddaf dy enw yn dragywydd. ¹³ Canys mawr yw dy drugaredd tuag ataf fi: a gwaredaist fy enaid o uffern isod. ¹⁴ Rhai beilchion a gyfodasant i’m herbyn, O Dduw, a chynulleidfa y trawsion a geisiasant fy enaid; ac ni’th osodasant di ger eu bron. ¹⁵ Eithr ti, O Arglwydd, wyt Dduw trugarog a graslon; hwyrfrydig i lid, a helaeth o drugaredd a gwirionedd. ¹⁶ Edrych arnaf, a thrugarha wrthyf: dyro dy nerth i’th was, ac achub fab dy wasanaethferch. ¹⁷ Gwna i mi arwydd er daioni: fel y gwelo fy nghaseion, ac y gwaradwydder hwynt; am i ti, O Arglwydd, fy nghynorthwyo a’m diddanu.

12 Am hynny yr wyf yn atolwg i chwi, frodyr, er trugareddau Duw, roddi ohonoch eich cyrff yn aberth byw, sanctaidd, cymeradwy gan Dduw; yr hyn yw eich rhesymol wasanaeth chwi. ² Ac na chydymffurfiwch â’r byd hwn: eithr ymnewidiwch trwy adnewyddiad eich meddwl; fel y profoch beth yw daionus, a chymeradwy, a pherffaith ewyllys Duw. ³ Canys yr wyf yn dywedyd, trwy y gras a roddwyd i mi, wrth bob un a’r sydd yn eich plith, na byddo i neb uchel synied yn amgen nag y dylid synied; eithr synied i sobrwydd, fel y rhannodd Duw i bob un fesur ffydd. ⁴ Canys megis y mae gennym aelodau lawer mewn un corff, ac nad oes gan yr holl aelodau yr un swydd: ⁵ Felly ninnau, a ni yn llawer, ydym un corff yng Nghrist, a phob un yn aelodau i’w gilydd. ⁶ A chan fod i ni amryw ddoniau yn ôl y gras a roddwyd i ni, pa un bynnag ai proffwydoliaeth, proffwydwn yn ôl cysondeb y ffydd; ⁷ Ai gweinidogaeth, byddwn ddyfal yn y weinidogaeth; neu yr hwn sydd yn athrawiaethu, yn yr athrawiaeth; ⁸ Neu yr hwn sydd yn cynghori, yn y cyngor: yr hwn sydd yn cyfrannu, gwnaed mewn symlrwydd; yr hwn sydd yn llywodraethu, mewn diwydrwydd; yr hwn sydd yn trugarhau, mewn llawenydd. ⁹ Bydded cariad yn ddiragrith. Casewch y drwg, a glynwch wrth y da. ¹⁰ Mewn cariad brawdol byddwch garedig i’ch gilydd; yn rhoddi parch, yn blaenori eich gilydd: ¹¹ Nid yn ddiog mewn diwydrwydd; yn wresog yn yr ysbryd; yn gwasanaethu yr Arglwydd: ¹² Yn llawen mewn gobaith; yn ddioddefgar mewn cystudd; yn dyfalbarhau mewn gweddi: ¹³ Yn cyfrannu i gyfreidiau’r saint; ac yn dilyn lletygarwch. ¹⁴ Bendithiwch y rhai sydd yn eich ymlid: bendithiwch, ac na felltithiwch. ¹⁵ Byddwch lawen gyda’r rhai sydd lawen, ac wylwch gyda’r rhai sydd yn wylo. ¹⁶ Byddwch yn unfryd â’ch gilydd: heb roi eich meddwl ar uchel bethau; eithr yn gydostyngedig â’r rhai iselradd. Na fyddwch ddoethion yn eich tyb eich hunain. ¹⁷ Na thelwch i neb ddrwg am ddrwg. Darperwch bethau onest yng ngolwg pob dyn. ¹⁸ Os yw bosibl, hyd y mae ynoch chwi, byddwch heddychlon â phob dyn. ¹⁹ Nac ymddielwch, rai annwyl, ond rhoddwch le i ddigofaint: canys y mae yn ysgrifenedig, I mi y mae dial; myfi a dalaf, medd yr Arglwydd. ²⁰ Am hynny, os dy elyn a newyna, portha ef; os sycheda, dyro iddo ddiod: canys wrth wneuthur hyn ti a bentyrri farwor tanllyd ar ei ben ef. ²¹ Na orchfyger di gan ddrygioni, eithr gorchfyga di ddrygioni trwy ddaioni.