Old/New Testament

116 Da gennyf wrando o’r Arglwydd ar fy llef, a’m gweddïau. ² Am ostwng ohono ei glust ataf, am hynny llefaf dros fy nyddiau arno ef. ³ Gofidion angau a’m cylchynasant, a gofidiau uffern a’m daliasant: ing a blinder a gefais. ⁴ Yna y gelwais ar enw yr Arglwydd; Atolwg, Arglwydd, gwared fy enaid. ⁵ Graslon yw yr Arglwydd, a chyfiawn; a thosturiol yw ein Duw ni. ⁶ Yr Arglwydd sydd yn cadw y rhai annichellgar: tlodais, ac efe a’m hachubodd. ⁷ Dychwel, O fy enaid, i’th orffwysfa; canys yr Arglwydd fu dda wrthyt. ⁸ Oherwydd i ti waredu fy enaid oddi wrth angau, fy llygaid oddi wrth ddagrau, a’m traed rhag llithro. ⁹ Rhodiaf o flaen yr Arglwydd yn nhir y rhai byw. ¹⁰ Credais, am hynny y lleferais: cystuddiwyd fi yn ddirfawr. ¹¹ Mi a ddywedais yn fy ffrwst, Pob dyn sydd gelwyddog. ¹² Beth a dalaf i’r Arglwydd, am ei holl ddoniau i mi? ¹³ Ffiol iachawdwriaeth a gymeraf, ac ar enw yr Arglwydd y galwaf. ¹⁴ Fy addunedau a dalaf i’r Arglwydd, yn awr yng ngŵydd ei holl bobl ef. ¹⁵ Gwerthfawr yng ngolwg yr Arglwydd yw marwolaeth ei saint ef. ¹⁶ O Arglwydd, yn ddiau dy was di ydwyf fi; dy was di ydwyf fi, mab dy wasanaethwraig: datodaist fy rhwymau. ¹⁷ Aberthaf i ti aberth moliant; a galwaf ar enw yr Arglwydd. ¹⁸ Talaf fy addunedau i’r Arglwydd, yn awr yng ngŵydd ei holl bobl, ¹⁹ Yng nghynteddoedd tŷ yr Arglwydd, yn dy ganol di, O Jerwsalem. Molwch yr Arglwydd.

117 Molwch yr Arglwydd, yr holl genhedloedd: clodforwch ef, yr holl bobloedd. ² Oherwydd ei drugaredd ef tuag atom ni sydd fawr: a gwirionedd yr Arglwydd a bery yn dragywydd. Molwch yr Arglwydd.

118 Clodforwch yr Arglwydd; canys da yw: oherwydd ei drugaredd a bery yn dragywydd. ² Dyweded Israel yr awr hon, fod ei drugaredd ef yn parhau yn dragywydd. ³ Dyweded tŷ Aaron yn awr, fod ei drugaredd ef yn parhau yn dragywydd. ⁴ Yn awr dyweded y rhai a ofnant yr Arglwydd, fod ei drugaredd ef yn parhau yn dragywydd. ⁵ Mewn ing y gelwais ar yr Arglwydd; yr Arglwydd a’m clybu, ac a’m gosododd mewn ehangder. ⁶ Yr Arglwydd sydd gyda mi, nid ofnaf: beth a wna dyn i mi? ⁷ Yr Arglwydd sydd gyda mi ymhlith fy nghynorthwywyr: am hynny y caf weled fy ewyllys ar fy nghaseion. ⁸ Gwell yw gobeithio yn yr Arglwydd, nag ymddiried mewn dyn. ⁹ Gwell yw gobeithio yn yr Arglwydd, nag ymddiried mewn tywysogion. ¹⁰ Yr holl genhedloedd a’m hamgylchynasant: ond yn enw yr Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith. ¹¹ Amgylchynasant fi; ie, amgylchynasant fi: ond yn enw yr Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith. ¹² Amgylchynasant fi fel gwenyn; diffoddasant fel tân drain: oherwydd yn enw yr Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith. ¹³ Gan wthio y gwthiaist fi, fel y syrthiwn: ond yr Arglwydd a’m cynorthwyodd. ¹⁴ Yr Arglwydd yw fy nerth a’m cân; ac sydd iachawdwriaeth i mi. ¹⁵ Llef gorfoledd a iachawdwriaeth sydd ym mhebyll y cyfiawn: deheulaw yr Arglwydd sydd yn gwneuthur grymuster. ¹⁶ Deheulaw yr Arglwydd a ddyrchafwyd: deheulaw yr Arglwydd sydd yn gwneuthur grymuster. ¹⁷ Ni byddaf farw, ond byw; a mynegaf weithredoedd yr Arglwydd. ¹⁸ Gan gosbi y’m cosbodd yr Arglwydd: ond ni’m rhoddodd i farwolaeth. ¹⁹ Agorwch i mi byrth cyfiawnder: af i mewn iddynt, a chlodforaf yr Arglwydd. ²⁰ Dyma borth yr Arglwydd; y rhai cyfiawn a ânt i mewn iddo. ²¹ Clodforaf di; oherwydd i ti fy ngwrando, a’th fod yn iachawdwriaeth i mi. ²² Y maen a wrthododd yr adeiladwyr, a aeth yn ben i’r gongl. ²³ O’r Arglwydd y daeth hyn; hyn oedd ryfedd yn ein golwg ni. ²⁴ Dyma y dydd a wnaeth yr Arglwydd; gorfoleddwn a llawenychwn ynddo. ²⁵ Atolwg, Arglwydd, achub yn awr: atolwg, Arglwydd pâr yn awr lwyddiant. ²⁶ Bendigedig yw a ddêl yn enw yr Arglwydd: bendithiasom chwi o dŷ yr Arglwydd. ²⁷ Duw yw yr Arglwydd, yr hwn a lewyrchodd i ni: rhwymwch yr aberth â rhaffau, hyd wrth gyrn yr allor. ²⁸ Fy Nuw ydwyt ti, a mi a’th glodforaf: dyrchafaf di, fy Nuw. ²⁹ Clodforwch yr Arglwydd; canys da yw: oherwydd yn dragywydd y pery ei drugaredd ef.

7 Ac am y pethau yr ysgrifenasoch ataf: Da i ddyn na chyffyrddai â gwraig. ² Ond rhag godineb, bydded i bob gŵr ei wraig ei hun, a bydded i bob gwraig ei gŵr ei hun. ³ Rhodded y gŵr i’r wraig ddyledus ewyllys da; a’r un wedd y wraig i’r gŵr. ⁴ Nid oes i’r wraig feddiant ar ei chorff ei hun, ond i’r gŵr; ac yr un ffunud, nid oes i’r gŵr feddiant ar ei gorff ei hun, ond i’r wraig. ⁵ Na thwyllwch eich gilydd, oddieithr o gydsyniad dros amser, fel y galloch ymroi i ympryd a gweddi: a deuwch drachefn ynghyd, rhag temtio o Satan chwi oherwydd eich anlladrwydd. ⁶ A hyn yr wyf yn ei ddywedyd o ganiatâd, nid o orchymyn. ⁷ Canys mi a fynnwn fod pob dyn fel fi fy hun: eithr y mae i bob un ei ddawn ei hun gan Dduw; i un fel hyn, ac i arall fel hyn. ⁸ Dywedyd yr wyf wrth y rhai heb briodi, a’r gwragedd gweddwon, Da yw iddynt os arhosant fel finnau. ⁹ Eithr oni allant ymgadw, priodant: canys gwell yw priodi nag ymlosgi. ¹⁰ Ac i’r rhai a briodwyd yr ydwyf yn gorchymyn, nid myfi chwaith, ond yr Arglwydd, Nad ymadawo gwraig oddi wrth ei gŵr: ¹¹ Ac os ymedy hi, arhoed heb briodi, neu, cymoder hi â’i gŵr: ac na ollynged y gŵr ei wraig ymaith. ¹² Ac wrth y lleill, dywedyd yr wyf fi, nid yr Arglwydd, Os bydd i un brawd wraig ddi‐gred, a hithau yn fodlon i drigo gydag ef, na ollynged hi ymaith. ¹³ A’r wraig, yr hon y mae iddi ŵr di‐gred, ac yntau yn fodlon i drigo gyda hi, na wrthoded hi ef. ¹⁴ Canys y gŵr di‐gred a sancteiddir trwy’r wraig, a’r wraig ddi‐gred a sancteiddir trwy’r gŵr: pe amgen, aflan yn ddiau fyddai eich plant; eithr yn awr sanctaidd ydynt. ¹⁵ Eithr os yr anghredadun a ymedy, ymadawed. Nid yw’r brawd neu’r chwaer gaeth yn y cyfryw bethau; eithr Duw a’n galwodd ni i heddwch. ¹⁶ Canys beth a wyddost ti, wraig, a gedwi di dy ŵr? a pheth a wyddost tithau, ŵr, a gedwi di dy wraig? ¹⁷ Ond megis y darfu i Dduw rannu i bob un, megis y darfu i’r Arglwydd alw pob un, felly rhodied. Ac fel hyn yr wyf yn ordeinio yn yr eglwysi oll. ¹⁸ A alwyd neb wedi ei enwaedu? nac adgeisied ddienwaediad. A alwyd neb mewn dienwaediad? nac enwaeder arno. ¹⁹ Enwaediad nid yw ddim, a dienwaediad nid yw ddim, ond cadw gorchmynion Duw.