M’Cheyne Bible Reading Plan
Ang Ikapitong Taon(A)
15 “Sa katapusan ng bawat pitong taon ay magpapatawad ka ng iyong mga pautang.
2 Ito ang paraan ng pagpapatawad: bawat nagpapautang ay magpapatawad ng kanyang ipinautang sa kanyang kapwa; huwag niyang sisingilin iyon sa kanyang kapwa at sa kanyang kapatid, sapagkat ang pagpapatawad ng Panginoon ay ipinahayag.
3 Sa isang dayuhan ay maaari kang maningil; ngunit anumang pag-aari mo na nasa iyong kapatid ay ipatatawad mo.
4 Ngunit hindi magkakaroon ng dukha sa inyo sapagkat pagpapalain ka ng Panginoon sa lupain na ibinibigay sa iyo ng Panginoon mong Diyos na pinakamana upang iyong angkinin,
5 kung masikap mong papakinggan ang tinig ng Panginoon mong Diyos, at gagawin ang lahat ng utos na ito na aking iniuutos sa iyo sa araw na ito.
6 Sapagkat pagpapalain ka ng Panginoon mong Diyos, na gaya ng ipinangako niya sa iyo. Ikaw ay magpapautang sa maraming bansa, ngunit hindi ka mangungutang; at ikaw ay maghahari sa maraming bansa, ngunit hindi ka nila paghaharian.
7 “Kung(B) mayroon sa inyong isang dukha, na isa sa iyong mga kapatid, na nasa loob ng iyong mga bayan sa lupaing ibinibigay sa iyo ng Panginoon mong Diyos, ay huwag mong pagmamatigasin ang iyong puso, ni maging maramot sa iyong dukhang kapatid;
8 kundi iyo ngang bubuksan ang iyong kamay sa kanya, at papautangin mo siya ng sapat para sa kanyang pangangailangan maging anuman iyon.
9 Pag-ingatan mong huwag mag-isip ng masama, na iyong iisipin, ‘Ang ikapitong taon, na taon ng pagpapatawad ay malapit na;’ at tiningnan mo ng masama ang iyong dukhang kapatid at wala kang ibinigay sa kanya. Siya ay maaaring dumaing sa Panginoon laban sa iyo, at ito'y magiging kasalanan mo.
10 Siya nga'y bibigyan mo, at ang iyong puso'y huwag magdamdam kapag binibigyan mo siya; sapagkat dahil sa bagay na ito'y pagpapalain ka ng Panginoon mong Diyos sa lahat ng iyong gawa, at sa lahat ng hipuin ng iyong kamay.
11 Yamang(C) hindi mawawalan ng dukha sa lupain kailanman, kaya't aking iniutos sa iyo, ‘Buksan mo ang iyong kamay sa iyong kapatid na nangangailangan, at sa dukha na nasa iyong lupain.’
Ang Pakikitungo sa mga Alipin(D)
12 “Kung(E) ang iyong kapatid na Hebreong lalaki o babae ay ipagbili sa iyo, at maglingkod sa iyo ng anim na taon, sa ikapitong taon ay palalayain mo siya.
13 At kapag pinalaya mo siya, ay huwag mo siyang paalisin na walang dala;
14 bibigyan mo siya nang sagana mula sa bunga ng iyong kawan, sa iyong giikan at mula sa iyong pisaan ng alak. Kung paanong pinagpala ka ng Panginoon mong Diyos, ay gayon mo siya bibigyan.
15 At aalalahanin mo na ikaw ay naging alipin sa lupain ng Ehipto, at tinubos ka ng Panginoon mong Diyos, kaya't iniuutos ko sa iyo ngayon ang bagay na ito.
16 Kung sabihin niya sa iyo, ‘Hindi ako aalis sa iyo;’ sapagkat mahal ka niya at ang iyong sambahayan, sapagkat kinalulugdan mo siya,
17 ay kukuha ka ng isang pambutas at butasan mo ang kanyang tainga sa pintuan, at siya'y magiging iyong alipin magpakailanman. Gayundin ang iyong gagawin sa iyong aliping babae.
18 Hindi dapat maging mabigat sa iyo kapag pinalaya mo na siya mula sa iyo, sapagkat sa kalahati ng halaga ng isang upahang alipin ay naglingkod siya sa iyo ng anim na taon, at pagpapalain ka ng Panginoon mong Diyos sa lahat ng iyong ginagawa.
19 “Lahat(F) ng panganay na lalaki na ipinanganak sa iyong bakahan at sa iyong kawan ay iyong itatalaga sa Panginoon mong Diyos. Huwag mong pagtatrabahuhin ang panganay ng iyong baka, ni gugupitan ang panganay ng iyong kawan.
20 Kakainin mo ito, ikaw at ng iyong sambahayan sa harapan ng Panginoon mong Diyos taun-taon sa lugar na pipiliin ng Panginoon.
21 At kung ito ay may anumang kapintasan, pilay o bulag, anumang masamang kapintasan, ay huwag mong ihahandog sa Panginoon mong Diyos.
22 Kakainin mo ito sa loob ng iyong mga bayan; ang marumi at ang malinis ay kapwa kakain nito, na para itong maliit na usa o malaking usa.
23 Huwag(G) mo lamang kakainin ang dugo niyon; ibubuhos mo iyon sa lupa na parang tubig.
Panalangin ng Kabataang may Suliranin.
102 O Panginoon, pakinggan mo ang dalangin ko,
dumating nawa ang daing ko sa iyo!
2 Huwag mong ikubli sa akin ang mukha mo
sa araw ng kahirapan ko!
Ang iyong pandinig sa akin ay ikiling,
sa araw na ako'y tumatawag, agad mo akong sagutin!
3 Sapagkat napapawi sa usok ang mga araw ko,
at ang mga buto ko'y nagliliyab na parang hurno.
4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo;
nalimutan kong kainin ang aking tinapay.
5 Dahil sa lakas ng daing ko,
dumidikit sa aking laman ang mga buto ko.
6 Ako'y parang pelikano sa ilang;
ako'y gaya ng isang kuwago sa kaparangan.
7 Ako'y gising,
ako'y gaya ng malungkot na ibon sa bubungan.
8 Nililibak ako ng aking mga kaaway buong araw;
silang nang-iinis sa akin ay gumagamit sa pagsumpa ng aking pangalan.
9 Sapagkat parang tinapay na kinakain ko ang abo,
at ang luha sa aking inumin ay inihahalo ko,
10 dahil sa galit at poot mo;
sapagkat itinaas at itinapon mo ako.
11 Gaya ng lilim sa hapon ang mga araw ko;
ako'y natutuyo na parang damo.
12 Ngunit ikaw, O Panginoon, ay mamamalagi magpakailanman;
namamalagi sa lahat ng salinlahi ang iyong pangalan.
13 Ikaw ay babangon at sa Zion ay maaawa,
sapagkat panahon na upang maawa ka sa kanya;
ang takdang panahon ay dumating na.
14 Sapagkat pinapahalagahan ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato,
at nahahabag sa kanyang alabok.
15 Katatakutan ng mga bansa ang sa Panginoong pangalan,
at ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian.
16 Sapagkat itatayo ng Panginoon ang Zion,
siya'y magpapakita sa kanyang kaluwalhatian;
17 kanyang pahahalagahan ang sa hikahos na dalangin,
at ang kanilang daing ay hindi hahamakin.
18 Ito'y isusulat tungkol sa lahing susunod,
upang ang bayang di pa isinisilang ay magpuri sa Panginoon:
19 na siya'y tumungo mula sa kanyang banal na kaitaasan,
at tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa kalangitan,
20 upang ang daing ng mga bilanggo ay pakinggan,
upang palayain ang mga itinakdang mamatay;
21 upang maipahayag ng mga tao sa Zion ang pangalan ng Panginoon,
at sa Jerusalem ang kanyang kapurihan,
22 kapag ang mga taong-bayan ay nagtipun-tipon,
at ang mga kaharian upang sumamba sa Panginoon.
23 Kanyang pinahina ang aking lakas sa daan;
kanyang pinaikli ang aking mga araw.
24 Aking sinabi, “O Diyos ko, huwag mo akong kunin
sa kalagitnaan ng aking mga araw,
ikaw na ang mga taon ay nananatili
sa lahat ng salinlahi!”
25 Nang(A) una ang saligan ng lupa ay iyong inilagay,
at ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 Ikaw ay nananatili, ngunit sila ay mawawala,
parang kasuotan silang lahat ay mawawala.
Pinapalitan mo sila na gaya ng kasuotan, at sila'y mapapalitan;
27 ngunit ikaw ay nananatili, at ang mga taon mo'y walang katapusan.
28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mananatili;
ang kanilang mga anak ay matatatag sa iyong harapan.
Ang Lingkod ng Panginoon
42 Narito(A) (B) ang aking lingkod, na aking inaalalayan;
ang aking hinirang, na kinalulugdan ng aking kaluluwa.
Inilagay ko ang aking Espiritu sa kanya;
siya'y maglalapat ng katarungan sa mga bansa.
2 Siya'y hindi sisigaw, o maglalakas man ng tinig,
o ang kanyang tinig man sa lansangan ay iparirinig.
3 Ang gapok na tambo ay hindi niya babaliin,
ni ang mitsa na bahagyang nagniningas ay hindi niya papatayin;
siya'y tapat na maglalapat ng katarungan.
4 Siya'y hindi manlulupaypay o madudurog man,
hanggang sa maitatag niya sa lupa ang katarungan;
at ang mga pulo ay maghihintay sa kanyang kautusan.
5 Ganito(C) ang sabi ng Diyos, ang Panginoon,
na lumikha ng langit, at nagladlad ng mga iyon;
siyang naglatag ng lupa at ang nagmula rito,
siyang nagbibigay ng hininga sa mga tao nito,
at ng espiritu sa kanila na nagsisilakad dito:
6 “Ako(D) ang Panginoon, tinawag ko kayo sa katuwiran,
kinuha ko kayo sa pamamagitan ng kamay, at kayo'y iniingatan,
at ibinigay kita sa bayan bilang tipan,
isang liwanag sa mga bayan,
7 upang imulat ang mga bulag na mata,
upang ilabas ang mga bilanggo sa bilangguan,
at silang nakaupo sa kadiliman mula sa bilangguan.
8 Ako ang Panginoon, iyon ang aking pangalan;
hindi ko ibibigay sa iba ang aking kaluwalhatian,
o ang akin mang kapurihan sa mga larawang inanyuan.
9 Narito, ang mga dating bagay ay lumipas na,
at ang mga bagong bagay ay ipinahahayag ko;
bago sila lumitaw
ay sinasabi ko sa inyo ang tungkol sa kanila.”
Pagpupuri sa Diyos Dahil sa Pagliligtas
10 Umawit kayo sa Panginoon ng bagong awit,
at ng kapurihan niya mula sa dulo ng lupa!
Kayong bumababa sa dagat at ang lahat na nariyan,
ang mga pulo, at mga doon ay naninirahan.
11 Maglakas ng kanilang tinig ang ilang at ang mga bayan niyon,
ang mga nayon na tinitirhan ng Kedar;
umawit ang mga naninirahan sa Sela,
magsigawan sila mula sa mga tuktok ng mga bundok.
12 Magbigay-luwalhati sila sa Panginoon,
at magpahayag ng kanyang kapurihan sa mga pulo.
13 Ang Panginoon ay lalabas na parang mandirigma,
pinupukaw niya ang kanyang galit na parang lalaking mandirigma;
siya'y sisigaw, oo, siya'y sisigaw nang malakas,
at magtatagumpay laban sa kanyang mga kaaway.
14 Ako'y tumahimik nang matagal,
ako'y hindi kumibo, at nagpigil ako;
ngayo'y sisigaw akong parang nanganganak na babae,
ako'y hihingal at hahapuin.
15 Ang mga bundok at mga burol ay aking wawasakin,
at ang lahat nilang mga pananim ay aking tutuyuin;
ang mga ilog ay gagawin kong mga pulo,
at ang mga lawa ay aking tutuyuin.
16 At aking aakayin ang bulag
sa daan na hindi nila nalalaman;
sa mga landas na hindi nila nalalaman
sila ay aking papatnubayan.
Aking gagawing liwanag ang kadiliman sa kanilang harapan,
at ang mga baku-bakong lugar ay papatagin.
Ang mga bagay na ito ay aking gagawin sa kanila,
at hindi ko sila pababayaan.
17 Sila'y mapapaurong at ganap na mapapahiya,
sila na sa mga larawang inanyuan ay nagtitiwala,
na nagsasabi sa mga larawang hinulma,
“Kayo'y aming mga diyos.”
Bigong Karanasan ng Israel
18 Makinig kayong mga bingi;
at tumingin kayong mga bulag, upang kayo'y makakita!
19 Sino ang bulag kundi ang aking lingkod,
o ang bingi, na gaya ng aking sugo na aking sinusugo?
Sino ang bulag na gaya niya na nasa kapayapaan,
at bulag na gaya ng lingkod ng Panginoon?
20 Ikaw na nakakakita ng maraming bagay, ngunit hindi mo ginagawa ang mga ito;
ang kanyang mga tainga ay bukas, ngunit hindi siya nakakarinig.
21 Nalugod ang Panginoon, alang-alang sa kanyang katuwiran,
upang dakilain ang kanyang kautusan at gawing marangal.
22 Ngunit ito ay isang bayang ninakawan at sinamsaman,
silang lahat ay nasilo sa mga hukay,
at nakakubli sa mga bilangguan;
sila'y naging biktima at walang magligtas,
isang samsam, at walang magsabi, “Iyong panunumbalikin!”
23 Sino sa inyo ang makikinig nito,
na papansin at makikinig para sa panahong darating?
24 Sino ang nagbigay ng Jacob sa mananamsam,
at ng Israel sa mga magnanakaw?
Hindi ba ang Panginoon, na laban sa kanya ay nagkasala tayo,
at hindi sila magsilakad sa kanyang mga daan,
o naging masunurin man sila sa kanyang kautusan?
25 Kaya't ibinuhos niya sa kanya ang init ng kanyang galit,
at ang lakas ng pakikipagbaka;
at nilagyan siya nito ng apoy sa palibot, gayunma'y hindi niya nalaman;
at sinunog siya nito, gayunma'y hindi niya ito inilagay sa kanyang puso.
Ang Babae at ang Dragon
12 At ang isang dakilang tanda ay nakita sa langit: isang babae na nakadamit ng araw, at ang buwan ay nasa ilalim ng kanyang mga paa, at sa kanyang ulo ay may isang putong ng labindalawang bituin;
2 siya'y nagdadalang-tao at sumisigaw sa hirap sa panganganak at sa sakit ng pagluluwal.
3 At(A) may isa pang tanda na nakita sa langit: isang malaking pulang dragon na may pitong ulo at sampung sungay, at sa kanyang mga ulo'y may pitong diadema.
4 Kinaladkad(B) ng kanyang buntot ang ikatlong bahagi ng mga bituin sa langit at inihagis ang mga ito sa lupa. At tumayo ang dragon sa harapan ng babae na malapit nang manganak, upang lamunin ang anak ng babae pagkapanganak niya.
5 At(C) siya'y nanganak ng isang batang lalaki na siyang magpapastol na may pamalong bakal sa lahat ng mga bansa. Ngunit ang kanyang anak ay inagaw at dinala sa Diyos at sa kanyang trono.
6 Tumakas ang babae sa ilang, at doon ay ipinaghanda siya ng Diyos ng isang lugar, upang doon siya'y alagaan nila ng isang libo dalawang daan at animnapung araw.
7 At(D) nagkaroon ng digmaan sa langit, si Miguel at ang kanyang mga anghel ay nakipagdigma sa dragon. Ang dragon at ang kanyang mga anghel ay nakipagdigma,
8 ngunit hindi sila nagwagi, ni wala ng lugar para sa kanila sa langit.
9 At(E) itinapon ang malaking dragon, ang matandang ahas, ang tinatawag na Diyablo at Satanas, ang mandaraya sa buong sanlibutan; siya'y itinapon sa lupa at ang kanyang mga anghel ay itinapong kasama niya.
10 At(F) narinig ko ang isang malakas na tinig sa langit na nagsasabi,
“Ngayo'y dumating ang kaligtasan at ang kapangyarihan,
at ang kaharian ng ating Diyos,
at ang kapangyarihan ng kanyang Cristo,
sapagkat itinapon na ang tagapag-paratang sa ating mga kapatid
na siyang nagpaparatang sa kanila sa harapan ng ating Diyos, araw at gabi.
11 At siya'y kanilang dinaig dahil sa dugo ng Kordero,
at dahil sa salita ng kanilang patotoo,
sapagkat hindi nila inibig ang kanilang buhay maging hanggang sa kamatayan.
12 Kaya't magalak kayo, O mga langit
at kayong mga naninirahan diyan!
Kahabag-habag ang lupa at dagat
sapagkat ang diyablo'y bumaba sa inyo
na may malaking poot,
palibhasa'y alam niya na maikli na lamang ang kanyang panahon!”
13 Nang makita ng dragon na siya'y itinapon sa lupa, inusig niya ang babaing nanganak ng sanggol na lalaki.
14 Ngunit(G) ang babae'y binigyan ng dalawang pakpak ng malaking agila upang makalipad siya mula sa harap ng ahas patungo sa ilang hanggang sa kanyang lugar, na pinaalagaan sa kanya ng isang panahon, at mga panahon, at kalahati ng isang panahon.
15 At ang ahas ay nagbuga mula sa kanyang bibig ng tubig sa babae na gaya ng isang ilog upang tangayin siya ng agos.
16 Ngunit ang babae ay tinulungan ng lupa at ibinuka nito ang kanyang bibig at nilamon ang ilog na ibinuga ng dragon mula sa kanyang bibig.
17 Nagalit ang dragon sa babae, at umalis upang digmain ang nalabi sa binhi ng babae, ang mga tumutupad sa mga utos ng Diyos at ang mga may patotoo ni Jesus.
18 At tumayo ang dragon[a] sa buhanginan ng dagat.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001