Chronological

² คนที่เคยเดินอยู่ในความมืดได้เห็นความสว่างอันยิ่งใหญ่แล้ว
    คนเหล่านั้นที่เคยอยู่ในแผ่นดินที่มืดมน แสงสว่างก็ได้ส่องลงมายังพวกเขาแล้ว
³ พระองค์เจ้าข้า พระองค์ได้ทำให้ชนชาติทวีคูณ
    พระองค์ได้เพิ่มความสุขให้กับพวกเขา
พวกเขาชื่นชมยินดีต่อหน้าพระองค์
    อย่างกับความสุขที่คนมีกันในยามเก็บเกี่ยว
    อย่างกับความสุขที่คนมีกันตอนแบ่งของที่ยึดมาได้จากสงคราม
⁴ เพราะพระองค์ได้หักแอกที่เป็นภาระของพวกเขาทิ้ง
    และเอาคานที่พวกเขาแบกอยู่บนบ่าออกไป
    และเอาไม้ตะบองที่ศัตรูใช้ลงโทษพวกเขาไป อย่างกับตอนที่พระองค์รบชนะชาวมีเดียน^[a]
5 เพราะรองเท้าทหารทุกคู่ที่มุ่งหน้าสู่สนามรบอย่างกึกก้อง
    และเสื้อทหารทุกตัวที่เกลือกกลิ้งเลือดมา จะต้องถูกเผาทิ้ง เป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟ
⁶ เพราะมีเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเรา
    พระองค์ให้ลูกชายคนหนึ่งกับเรา
และสิทธิอำนาจก็จะตกอยู่ที่บ่าของเด็กคนนี้
    และเขามีชื่อว่า “ที่ปรึกษาอันมหัศจรรย์ นักรบที่ทรงพลังเหมือนพระเจ้า พระบิดาตลอดกาล เจ้าชายแห่งสันติสุข”
⁷ สิทธิอำนาจของพระองค์ จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
    และจะมีสันติสุขสำหรับบัลลังก์ของดาวิดและอาณาจักรของพระองค์อย่างไม่มีวันสิ้นสุด
พระองค์จะก่อตั้งอาณาจักรของพระองค์ขึ้นและพยุงมันไว้ด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรมตั้งแต่เดี๋ยวนี้ไปจนตลอดกาล
    ความรักอันหวงแหนของพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นจะทำให้สิ่งนี้สำเร็จ

⁸ พระยาห์เวห์ส่งข้อความที่ต่อว่ายาโคบ
    และมันตกอยู่บนอิสราเอล
⁹ ทุกคนรู้เรื่องนี้
    ทั้งเอฟราอิมและคนที่อาศัยอยู่ในสะมาเรีย
    แต่คนพวกนั้นมีจิตใจที่เย่อหยิ่งจองหอง พวกเขาพูดว่า
¹⁰ “ถึงพวกอิฐนี้จะพังลงแล้ว
    แต่เราก็จะสร้างอาคารเหล่านี้ขึ้นมาใหม่ด้วยหินสกัด
ถึงพวกคานไม้มะเดื่อจะถูกตัดเป็นชิ้นๆแล้ว
    แต่เราก็จะเอาไม้สนซีดาร์เข้าไปแทนที่พวกมัน”
¹¹ พระยาห์เวห์ได้หนุนพวกข้าศึกขึ้นมาต่อสู้อิสราเอล^[b]
    พระองค์ได้ยุแหย่พวกศัตรูของเขา
¹² มีคนอารามจากทางตะวันออกและคนฟีลิสเตียจากทางตะวันตก
    และพวกเขาก็ได้อ้าปากกว้างกลืนกินอิสราเอลเข้าไป
ถึงจะเกิดเรื่องทั้งหมดนี้แล้วก็ตาม พระองค์ก็ยังไม่หายโกรธอยู่ดี
    มือของพระองค์ก็ยังคงเงื้อขึ้นมาฟาดพวกเขา
¹³ ผู้คนก็ยังไม่ยอมหันกลับมาหาพระองค์ผู้ที่ตีสอนพวกเขา
    พวกเขาก็ยังไม่ยอมแสวงหาพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
¹⁴ ดังนั้นพระยาห์เวห์จึงตัดหัวตัดหางของอิสราเอล
    ตัดทั้งกิ่งปาล์มและต้นกกในวันเดียวกัน
¹⁵ หัวในที่นี้ หมายถึงพวกผู้นำอาวุโสและพวกที่มีเกียรติ
    ส่วนหางในที่นี้หมายถึงพวกผู้พูดแทนพระเจ้าที่พูดโกหก
¹⁶ เพราะคนเหล่านั้นที่นำประชาชนพวกนี้ได้นำพวกเขาให้หลงทางไป
    คนที่ถูกนำไปนั้นก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย
¹⁷ เพราะอย่างนี้พระยาห์เวห์จึงไม่สงสารทหารหนุ่มของพวกเขา
    และไม่เมตตาพวกเด็กกำพร้าและพวกแม่ม่ายของพวกเขา
เพราะประชาชนพวกนี้ทั้งหมดเป็นคนที่ไม่เคารพพระเจ้าและเป็นคนชั่วช้า
    และปากแต่ละคนก็พูดแต่เรื่องโง่ๆ
ถึงจะเกิดเรื่องทั้งหมดนี้แล้วก็ตาม พระองค์ก็ยังไม่หายโกรธอยู่ดี
    มือของพระองค์ก็ยังคงเงื้อขึ้นมาฟาดพวกเขา
¹⁸ เพราะความเลวทรามของพวกเขาเผาอยู่อย่างไฟ
    ตอนแรกมันก็เผาหญ้าและหนาม
ต่อมาก็ลุกลามเผาพงไม้ใหญ่ในป่า
    และพวกมันทุกคนถูกเผากลายเป็นควันม้วนขึ้นไปในอากาศ
¹⁹ เพราะความโกรธของพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นทำให้แผ่นดินนั้นถูกเผาผลาญ
    และประชาชนก็กลายเป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟนั้นไม่มีใครพยายามช่วยชีวิตใครเลย
²⁰ ประชาชนหันไปทางขวาและกินอย่างตะกละตะกลามแต่ก็ยังหิวอยู่
    พวกเขาก็เลยหันไปทางซ้ายและเขมือบเข้าไปแต่ก็ยังไม่พอ
แต่ละคนก็เลยหันไปกินเนื้อลูกหลานของตัวเอง
²¹ มนัสเสห์กัดกินเอฟราอิม เอฟราอิมก็กัดกินมนัสเสห์
    และทั้งสองก็ไปต่อสู้กับยูดาห์
ถึงจะเกิดเรื่องทั้งหมดนี้แล้วก็ตาม พระองค์ก็ยังไม่หายโกรธอยู่ดี
    มือของพระองค์ก็ยังคงเงื้อขึ้นมาฟาดพวกเขา

⁵ พระยาห์เวห์พูดว่า “เฮ้ย ไอ้พวกอัสซีเรีย ซึ่งเป็นไม้ที่เราใช้ตีเมื่อเราโกรธ
    ที่ถือไม้กระบองแห่งความโกรธแค้นของเราอยู่ในมือ
⁶ เราได้ส่งอัสซีเรียไปต่อสู้กับชนชาติที่ไม่เคารพพระเจ้า
    และเราสั่งให้พวกเขาต่อสู้กับคนเหล่านั้นที่ทำให้เราโกรธ
เพื่อจะริบเอาทรัพย์สมบัติของพวกนั้น
    และจะเหยียบย่ำพวกนั้นเหมือนโคลนตมบนถนนต่างๆ
⁷ แต่อัสซีเรียไม่รู้หรอกว่าเรากำลังใช้พวกเขาอยู่
    ในใจของพวกเขาไม่ได้คิดอย่างนั้น
ในใจพวกเขาคิดแต่จะทำลายล้าง
    และกำจัดชนชาติจำนวนมากให้สิ้นซากไป
⁸ เพราะอัสซีเรียพูดว่า
    ‘ผู้นำกองทัพของเราแต่ละคนก็มีอำนาจอย่างกับกษัตริย์ ไม่ใช่หรือ
⁹ เมืองคาลโนกลายเป็นเหมือนเมืองคารเคมิชไปแล้วไม่ใช่หรือ
    เมืองฮามัทกลายเป็นเหมือนเมืองอารปัดไปแล้วไม่ใช่หรือ
    เมืองสะมาเรียกลายเป็นเหมือนเมืองดามัสกัส^[c]ไปแล้วไม่ใช่หรือ
¹⁰ มือของเราได้ยึดอาณาจักรทั้งหลายที่มีรูปเคารพครอบครองอยู่
    และรูปเคารพเหล่านั้นยังมีฤทธิ์อำนาจมากกว่าพวกรูปเคารพของเยรูซาเล็มและสะมาเรียเสียอีก
¹¹ เราจะไม่จัดการกับเยรูซาเล็มและพวกรูปเคารพต่างๆของมัน
    เหมือนกับที่เราได้จัดการกับสะมาเรียและรูปเคารพต่างๆของมันหรือ’”

“ข้าทำสิ่งนี้ได้ด้วยพละกำลังและสติปัญญาของข้าเอง
    เพราะข้ามีความเข้าใจ
ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติต่างๆออกไปและได้ปล้นเอาทรัพย์สมบัติของพวกเขามา
    ข้าเป็นเหมือนวัวตัวผู้ที่ได้ชนคนพวกนั้นที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ให้ล้มลง
¹⁴ ข้าใช้มือของข้าเองหยิบฉวยเอาทรัพย์สมบัติของชนชาติอื่นๆมา
    เหมือนคนที่หยิบไข่จากรังนก
และข้าก็รวบรวมประเทศทั้งหลายทั่วโลกมา
    เหมือนรวบรวมไข่ที่ถูกทิ้งแล้ว ไม่มีแม่นกมากระพือปีกหรืออ้าปากร้อง”
¹⁵ แต่พระเจ้าตอบเขาไปว่า
อ้าว ขวานจะอ้างว่าตัวมันเองยิ่งใหญ่กว่าคนที่ใช้มันฟันได้หรือ
    หรือเลื่อยจะอ้างว่ามันสำคัญกว่าคนที่ใช้มันเลื่อยได้หรือ
หรือไม้พลองจะสามารถยกเจ้าของมันขึ้นมาได้หรือ
    หรือไม้ตะบองสามารถยกผู้นั้นที่ไม่ใช่ไม้ขึ้นมาได้หรือ
¹⁶ ดังนั้น พระยาห์เวห์ ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นผู้เป็นองค์เจ้าชีวิตจะส่งเชื้อโรคมาทำให้พวกทหารที่บึกบึนของอัสซีเรียซูบผอมไป
    พระองค์ก็จะก่อไฟเผาผลาญสิ่งทั้งหมดที่ทำให้อัสซีเรียยิ่งใหญ่
¹⁷ แสงสว่างของอิสราเอลจะกลายเป็นไฟ พระองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอลจะเป็นเปลวเพลิง
    พระองค์จะเผาผลาญและทำลายต้นหนามและหญ้าคาทั้งหลายหมดในวันเดียว
¹⁸ พระยาห์เวห์จะทำลายความสวยงามของผืนป่าและสวนของอัสซีเรียจนสิ้นซากไป
    และมันจะเป็นเหมือนกับคนป่วยที่ซูบผอมไป
¹⁹ จะมีต้นไม้เหลืออยู่น้อยมาก
    แม้แต่เด็กก็นับมันได้

²⁸ กองทัพของผู้รุกรานได้บุกขึ้นมาถึงซากปรักหักพังที่อัยยาทแล้ว
    พวกเขาผ่านลานนวดข้าวที่มิโกรนมาแล้ว
    พวกเขาสะสมเสบียงไว้ที่มิคมาช
²⁹ พวกเขาได้ข้ามแม่น้ำตรงทางข้ามมาบาราห์แล้ว
    พวกเขาพูดว่า “พวกเราจะตั้งค่ายค้างคืนที่เกบา”
เมืองรามาห์ก็กลัวจนตัวสั่น
    ผู้คนที่กิเบอาห์ของซาอูลก็วิ่งหนีไปหมดแล้ว
³⁰ นางสาวกัลลิม^[g] เอ๋ย ให้ร้องตะโกนออกมา
    ไลชาห์เอ๋ย ตั้งใจฟังให้ดี
    อานาโธทเอ๋ย ตอบเรามาสิ
³¹ ชาวเมืองมัดเมนาห์กำลังวิ่งหนีกัน
    ชาวเมืองเกบิมวิ่งหาที่หลบภัย
³² ในวันนี้เอง กองทัพผู้บุกรุกจะหยุดอยู่ที่โนบ
    พวกเขาจะชูกำปั้นขึ้นเตรียมรบกับภูเขาแห่งนางสาวศิโยน
    เตรียมเข้าประจัญบานกับเนินเขาของเยรูซาเล็ม
³³ ดูสิ พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
    กำลังจะตัดกิ่งไม้ใหญ่ด้วยกำลังอันน่าสะพรึงกลัวของพระองค์
พวกต้นที่อยู่สูงลิบลิ่วนั้น^[h] ก็จะถูกโค่นลง
    และพวกผู้สูงส่งจะถูกทลายลง
³⁴ พระยาห์เวห์จะเอาขวานฟันป่าทึบลง
    และต้นไม้อันยิ่งใหญ่อลังการของเลบานอนก็จะถูกโค่นลง

11 จะมีหน่อหนึ่ง^[i] แตกออกมาจากตอแห่งเจสซี
    จะมีกิ่งหนึ่งงอกออกมาจากรากทั้งหลายของเจสซี
² พระวิญญาณของพระยาห์เวห์จะสถิตอยู่บนเขา
    เป็นวิญญาณแห่งสติปัญญาและความเข้าใจ
    เป็นวิญญาณแห่งการวางแผนและฤทธิ์อำนาจ
    เป็นวิญญาณแห่งความรู้และการยำเกรงพระยาห์เวห์
³ และเขาก็จะมีความสุขที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์
    เขาจะไม่พิพากษาอย่างชุ่ยๆตามที่ตาเขามองเห็น
    และเขาก็จะไม่ตัดสินตามข่าวลือที่เขาได้ยิน
⁴ แต่เขาจะพิพากษาคนจนอย่างยุติธรรม
    และเขาจะตัดสินคนที่ต่ำต้อยที่สุดในแผ่นดินอย่างเป็นธรรม
เมื่อเขาออกคำสั่ง ชาวโลกก็จะถูกลงโทษ^[j]
    ด้วยคำพูดของเขา คนชั่วร้ายก็จะต้องถูกฆ่าตาย^[k]
5 ความดีจะเป็นเข็มขัดคาดรอบเอวของเขา
    ความยุติธรรมจะเป็นเข็มขัดคาดบั้นเอวของเขา
⁶ หมาป่าก็จะอยู่ด้วยกันกับลูกแกะ
    เสือดาวก็จะนอนอยู่ข้างๆลูกแพะ
ลูกวัว สิงโต และวัวหนุ่มก็จะอยู่ด้วยกัน
    และจะมีเด็กเล็กๆคนหนึ่งคอยดูแลพวกมัน
⁷ วัวและหมีจะหากินอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข
    และลูกๆของพวกมันก็จะนอนอยู่ด้วยกัน
    และสิงโตก็จะกินฟางเหมือนวัว
⁸ เด็กทารกก็เล่นอยู่ที่ปากหลุมของงูเห่าได้
    เด็กที่หย่านมแล้วก็เอามือแหย่เข้าไปในรังของงูพิษได้
⁹ พวกเขาจะไม่ทำร้ายหรือทำลายซึ่งกันและกันตลอดทั่วภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา
    เพราะทั้งโลกก็จะเต็มไปด้วยความรู้เรื่องของพระยาห์เวห์ เหมือนกับน้ำที่ปกคลุมอยู่ทั่วท้องทะเลนั้น

¹² พระองค์จะยกธงขึ้นให้กับชนชาติต่างๆ
    และพระองค์ก็จะรวบรวมคนที่ถูกขับไล่ออกไปจากอิสราเอลกลับมา
    และพระองค์ก็จะรวบรวมคนยูดาห์ที่เคยกระจัดกระจายไปนั้นจากทั่วทั้งสี่มุมโลก
¹³ เอฟราอิมก็จะเลิกอิจฉา
    และยูดาห์ก็จะเลิกทำตัวเป็นศัตรู
เอฟราอิมก็จะไม่อิจฉายูดาห์
    และยูดาห์ก็จะไม่เป็นศัตรูกับเอฟราอิม
¹⁴ แต่ทั้งอิสราเอลและยูดาห์
    ก็จะโฉบเข้าโจมตีด้านหลังของคนฟีลิสเตีย^[o]ไปทางด้านตะวันตก
และพวกเขาก็จะร่วมกันปล้นทรัพย์สมบัติของผู้คนทางตะวันออกด้วย
    รวมทั้งเมืองเอโดม และโมอับ^[p] ที่จะตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกเขา
    และคนอัมโมนก็จะเชื่อฟังพวกเขา
¹⁵ และพระยาห์เวห์ก็จะทำลายอ่าวของทะเลแห่งอียิปต์ให้สิ้นซากไป
    และพระองค์จะซัดมือของพระองค์เหนือแม่น้ำยูเฟรติส ด้วยลมแรง
และพระองค์จะแบ่งแม่น้ำนั้นออกเป็นลำน้ำเล็กๆเจ็ดสาย
    แม้แต่คนที่สวมรองเท้าสานก็เดินข้ามไปได้
¹⁶ จะมีถนนทางหลวงจากอัสซีเรียให้คนที่เหลือของพระองค์ใช้กลับมา
    อย่างที่อิสราเอลมีตอนที่พวกเขาขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์

12 ในเวลานั้นเจ้าจะพูดว่า
“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าจะขอบคุณพระองค์
    ใช่แล้ว พระองค์โกรธข้าพเจ้าอยู่
ขอให้ความโกรธของพระองค์หันไปจากข้าพเจ้าด้วยเถิด
    ขอให้พระองค์ปลอบโยนข้าพเจ้าด้วยเถิด^[q]
2 ดูสิ พระเจ้าคือผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าจะไว้วางใจในพระองค์และข้าพเจ้าจะไม่กลัว
เพราะพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์นั่นแหละเป็นกำลังและที่ปกป้องของข้าพเจ้า
    และพระองค์ได้มาเป็นผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า”