Chronological
ผู้ครอบครองเมืองไทระคิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้า
28 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 2 “เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดกับผู้ครอบครองเมืองไทระว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
เจ้าพูดด้วยความหยิ่งผยองว่า
“ข้าเป็นพระเจ้า
ข้านั่งอยู่บนบัลลังก์ของพระเจ้า
ที่ใจกลางของทะเล”
แต่เจ้าเป็นแค่มนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า
ถึงแม้เจ้าจะคิดว่าเจ้าฉลาดเท่าพระเจ้าก็ตาม
3 เจ้าฉลาดกว่าดาเนียลหรือ
ไม่มีความลับอะไรที่ซ่อนไปจากเจ้าได้เลยหรือ
4 สติปัญญาและความเข้าใจของเจ้าทำให้เจ้าได้ความร่ำรวยมา
และทำให้เจ้ารวบรวมทองคำและเงินไว้ในคลังของเจ้าได้
5 ความชำนาญอย่างยิ่งยวดในด้านการค้าของเจ้าได้เพิ่มพูนทรัพย์สมบัติให้กับเจ้า
และทรัพย์สมบัติของเจ้านั่นเองทำให้จิตใจของเจ้าลำพอง
6 ดังนั้น นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เจ้าคิดว่าตัวเองฉลาดเท่าพระเจ้า”
7 ดังนั้น เรากำลังจะนำชาวต่างชาติมาต่อต้านเจ้า
เป็นชนชาติที่โหดร้ายที่สุด
พวกเขาจะชักดาบของพวกเขาเพื่อทำลายของสวยงามทั้งหลายที่เจ้าได้มาด้วยสติปัญญาของเจ้า
และทำให้สง่าราศีอันรุ่งโรจน์ของเจ้าเสื่อมไป
8 พวกเขาจะนำเจ้าให้ลงไปอยู่ในหลุม
และเจ้าจะตายอย่างโหดเหี้ยมกลางทะเล
9 ตอนที่เจ้าอยู่ต่อหน้าพวกที่จะฆ่าฟันเจ้า
เจ้ายังจะพูดว่า “ข้าเป็นพระเจ้า” หรือ
เมื่อเจ้าตกอยู่ในกำมือของคนที่จะแทงเจ้า
เจ้าจะเป็นแค่มนุษย์คนหนึ่ง ไม่ใช่พระเจ้า
10 เจ้าจะตายอย่างคนที่ยังไม่ได้ขลิบด้วยน้ำมือของคนต่างชาติ
เราได้ลั่นคำพูดออกไปแล้ว’”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น
บทเพลงไว้อาลัยให้กับกษัตริย์ไทระ
11 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 12 “เจ้าลูกมนุษย์ ให้ร้องเพลงไว้อาลัยให้กับกษัตริย์เมืองไทระและพูดกับเขาว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
เจ้าเป็นตัวอย่างของความสมบูรณ์แบบ
ทั้งเต็มไปด้วยสติปัญญาและงามหมดจด
13 เจ้าเคยอยู่ในเอเดนซึ่งเป็นสวนของพระเจ้า[a]
พลอยที่มีค่าทุกเม็ดเป็นเครื่องตกแต่งของเจ้า
ทั้งทับทิม บุษราคัม มรกต
พลอยสีเขียวมะกอก หินควอทซ์ และนิล
ไพลิน พลอยสีน้ำเงินอมเขียว และพลอยสีเขียว[b]
พลอยเหล่านี้ตั้งและฝังอยู่ในตัวเรือนที่เป็นทองคำ[c]
ของเหล่านี้เตรียมไว้พร้อมแล้วในวันที่เจ้าได้รับการสร้างขึ้นมา
14 เจ้าได้รับการเจิมให้เป็นเหมือนเครูบ ผู้คุ้มกัน
เพราะเราได้มอบหมายให้เจ้าเป็นอย่างนั้น
เจ้าอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า
เจ้าเดินอยู่ท่ามกลางเพชรพลอยที่ส่องประกายเหมือนไฟ
15 การประพฤติทั้งหลายของเจ้าไม่มีที่ติเลยตั้งแต่วันที่เจ้าได้รับการสร้างขึ้นมา
จนถึงเวลาที่ความชั่วถูกพบในตัวเจ้า
16 เจ้าเต็มไปด้วยความรุนแรงถึงแก่น
และได้ทำบาปลงไปผ่านทางการค้าขายของเจ้าที่แผ่กระจายออกไป
ดังนั้นเราได้ไล่เจ้าออกไป อย่างน่าอับอายให้พ้นจากภูเขาของพระเจ้า เราได้ขับไล่เจ้าไป
เครูบผู้คุ้มกันก็ได้ขับเจ้าออกไปจากท่ามกลางเพชรพลอยที่ส่องประกายเหมือนไฟ
17 จิตใจของเจ้านั้นหยิ่งผยองในความงามของเจ้า
และความรุ่งโรจน์ของเจ้าทำให้สติปัญญาของเจ้าเสื่อมทรามลง
ดังนั้นเราจึงโยนเจ้าลงสู่พื้นดิน
เราได้ทำให้กษัตริย์ทั้งหลายจ้องมองเจ้า
18 เจ้าทำให้สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายของเจ้าต้องเสื่อมไป
ด้วยความบาปมากมายและการค้าที่ไม่ซื่อสัตย์ของเจ้า
ดังนั้นเราจึงทำให้ไฟพุ่งออกมาจากตัวเจ้าและเผาผลาญเจ้า
เราทำให้เจ้ากลายเป็นขี้เถ้าบนพื้นดินต่อหน้าต่อตาของผู้ที่กำลังดูเจ้าอยู่
19 ชนชาติทั้งหลายที่รู้จักเจ้าต่างก็ตกใจกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจ้า
เจ้าได้มาถึงจุดจบอันน่าสะพรึงกลัวแล้ว และจะไม่มีเจ้าอีกต่อไป’”
การลงโทษเมืองไซดอน
20 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 21 “เจ้าลูกมนุษย์ ให้หันหน้าของเจ้าไปทางเมืองไซดอน และพูดแทนเราต่อต้านเมืองนั้น 22 ว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
เมืองไซดอน เราต่อต้านเจ้า
เราจะได้รับเกียรติ เมื่อเราจัดการกับเจ้า
พวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
เมื่อเราลงโทษเจ้าและแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราในเจ้า
23 เราจะส่งโรคระบาดมาให้เจ้า
และทำให้เลือดไหลนองบนถนนทั้งหลายของเจ้า
คนจะโดนฆ่าฟันล้มลงภายในเมืองเจ้า
เมื่อดาบรุมเร้าเข้ามาต่อต้านเจ้าจากทุกด้าน
แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์’
24 ชาวอิสราเอลจะได้ไม่มีเพื่อนบ้านที่ใจร้ายที่คอยทิ่มเหมือนพงหนามและแทงเหมือนหนามอีกต่อไป
แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต”
เชลยจะได้กลับบ้าน
25 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด “เมื่อเรารวบรวมชาวอิสราเอลมาจากชนชาติต่างๆที่พวกเขาได้กระจัดกระจายไปอยู่นั้น เราจะแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราท่ามกลางชาวอิสราเอลต่อหน้าต่อตาชนชาติทั้งหลาย แล้วชาวอิสราเอลจะได้อาศัยอยู่บนแผ่นดินของตัวเอง ซึ่งเราได้มอบให้กับยาโคบผู้รับใช้ของเรา 26 พวกเขาจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยที่นั่น พวกเขาจะสร้างบ้านเรือน และปลูกสวนองุ่น พวกเขาจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย เมื่อเราลงโทษเพื่อนบ้านทั้งหลายของเขาที่เกลียดชังพวกเขา แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเขา”
พระยาห์เวห์ต่อต้านประเทศอียิปต์
29 วันที่สิบสอง เดือนสิบ ปีที่สิบ[d]
คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 2 “เจ้าลูกมนุษย์ หันหน้าไปทางกษัตริย์ฟาโรห์แห่งประเทศอียิปต์และให้พูดแทนเราต่อต้านเขากับประเทศอียิปต์ทั้งหมด
3 ให้บอกเขาว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
เจ้ากษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ เราต่อต้านเจ้า
เจ้าจระเข้ยักษ์[e] เจ้านอนหมอบอยู่ในลำธารทั้งหลายของแม่น้ำไนล์
เจ้าพูดว่า “แม่น้ำไนล์เป็นของข้า
ข้าสร้างมันขึ้นมาเพื่อตัวข้าเอง”
4 แต่เราจะเอาพวกตะขอเกี่ยวขากรรไกรเจ้าไว้
และทำให้ปลาในธารของเจ้าติดอยู่กับเกล็ดของเจ้า
เราจะดึงเจ้าขึ้นมาจากลำธารทั้งหลายของเจ้า
พร้อมกับปลาทั้งหลายที่ติดอยู่ที่เกล็ดของเจ้า
5 เราจะโยนเจ้าออกไปในทะเลทราย
พร้อมกับปลาทั้งหลายที่มาจากลำธารของเจ้า
เจ้าจะถูกทิ้งไว้ที่กลางแจ้งนั้น
และจะไม่ถูกรวบรวมหรือเก็บขึ้นมา
เราจะให้เจ้าเป็นอาหารของพวกสัตว์บนดินและนกในอากาศ
6 แล้วคนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในอียิปต์จะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์
เจ้าได้เป็นไม้เท้าต้นกก[f] ให้กับครอบครัวอิสราเอล
7 เมื่อพวกอิสราเอลเอามือฉวยเจ้า เจ้าก็แตกหัก
และไปบาดถูกหัวไหล่ของพวกเขา
เมื่อพวกเขาพิงเจ้า เจ้าก็แตกออก
และทำให้หลังของพวกเขาเคล็ด’”
8 ดังนั้น นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เราจะนำดาบมาต่อต้านเจ้า
และฆ่าคนรวมทั้งสัตว์ทั้งหลายของเจ้า
9 ประเทศอียิปต์จะกลายเป็นซากปรักหักพังที่ถูกทิ้งร้าง
แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์
เจ้าได้พูดว่า ‘แม่น้ำไนล์เป็นของข้า ข้าสร้างมันขึ้นมา’ 10 ดังนั้นเราจะต่อต้านเจ้าและต่อต้านลำธารทั้งหลายของเจ้า และเราจะทำให้แผ่นดินอียิปต์กลายเป็นซากปรักหักพัง และเป็นที่รกร้างตั้งแต่มิกดลไปจนถึงอัสวันและเลยไปถึงเขตแดนของคูช 11 จะไม่มีรอยเท้าของคนหรือสัตว์เดินผ่านไป จะไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสี่สิบปี 12 เราจะทำให้แผ่นดินอียิปต์รกร้างอยู่ท่ามกลางดินแดนทั้งหลายที่ถูกทำให้รกร้าง และเมืองต่างๆของอียิปต์จะรกร้างถึงสี่สิบปีท่ามกลางเมืองปรักหักพังทั้งหลาย เราจะทำให้ชาวอียิปต์แตกซ่านไปอยู่ตามชนชาติต่างๆและทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปอยู่ตามประเทศอื่นๆ”
13 แต่นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เมื่อครบสี่สิบปีแล้ว เราจะรวบรวมชาวอียิปต์มาจากชนชาติต่างๆที่พวกเขากระจัดกระจายไปอยู่นั้น
14 เราจะทำให้พวกเขากลับมาสู่สภาพเดิม และมอบดินแดนอียิปต์บน[g] ซึ่งเป็นแผ่นดินของบรรพบุรุษของพวกเขา คืนให้กับพวกเขาที่นั่น พวกเขาจะเป็นอาณาจักรที่ต่ำต้อย
15 มันจะเป็นอาณาจักรที่ต่ำต้อยที่สุด และจะไม่มีวันได้ยกตัวเองขึ้นเหนือชนชาติอื่นๆ เราจะทำให้มันอ่อนแอเสียจนกระทั่งไม่สามารถปกครองชนชาติอื่นได้อีก
16 ประเทศอียิปต์จะไม่มีวันได้เป็นที่พึ่งของชาวอิสราเอลอีกต่อไป แต่จะเป็นสิ่งที่ย้ำเตือนถึงบาปของพวกเขาเอง ที่เคยหันไปขอความช่วยเหลือจากอียิปต์ แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต”
บาบิโลนจะบุกอียิปต์
17 ในวันที่หนึ่งของเดือนที่หนึ่ง ปีที่ยี่สิบเจ็ด[h]
คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 18 “เจ้าลูกมนุษย์ กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน ทำให้กองทัพของเขาต้องทำงานอย่างหนัก ในการต่อสู้กับเมืองไทระ ทหารทุกคนต้องแบกหินและดิน[i]บนหัวจนผมหลุดร่วงหมด และต้องแบกหินและดินบนบ่าจนถลอกไปหมด แต่กษัตริย์บาบิโลนกับกองทัพของเขาก็ไม่ได้รับค่าจ้างจากงานหนักทั้งหมดในการต่อสู้กับไทระ”
19 ดังนั้น นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เราจะมอบแผ่นดินอียิปต์ให้กับกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน เขาจะขนเอาทรัพย์สมบัติของมันไป เขาจะเอาข้าวของที่ยึดมาได้นี้แจกจ่ายให้กับกองทัพของเขา[j] นั่นแหละจะเป็นค่าจ้างของพวกเขา
20 เราได้มอบแผ่นดินอียิปต์ให้กับกษัตริย์ของบาบิโลน เป็นค่าตอบแทนสำหรับงานของเขา เพราะเขากับกองทัพได้ทำสิ่งนี้เพื่อเรา”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น
21 “ในวันนั้น เราจะทำให้เขาสัตว์งอกขึ้น[k] เพื่อครอบครัวชาวอิสราเอล ดังนั้น เอเสเคียล เราจะเปิดปากของเจ้าท่ามกลางพวกเขา แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
30 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 2 “เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดแทนเราว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
ให้ร้องคร่ำครวญและพูดว่า
“ซวยแน่ๆวันนั้น”
3 วันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
วันของพระยาห์เวห์ใกล้มาถึงแล้ว
จะเป็นวันที่เมฆมืดครึ้มไปหมด
จะเป็นเวลาแห่งการตัดสินชนชาติทั้งหลาย
4 ดาบจะมาต่อสู้กับอียิปต์
ความปวดร้าวใจจะมาอยู่ที่คูช
เมื่อเกิดการฆ่าฟันขึ้นในอียิปต์
เมื่อทรัพย์สมบัติของเมืองอียิปต์ถูกขนไป
เมื่อรากฐานของตึกทั้งหลายในเมืองอียิปต์แตกสลาย
5 คูช พูต ลูดและอาระเบียทั้งหมด
ลิเบีย[l] กับประชาชนของแผ่นดินที่เข้าเป็นพันธมิตรกับอียิปต์[m] จะล้มลงด้วยดาบพร้อมกับอียิปต์ด้วย
6 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์พูด
“พวกที่อยู่ฝ่ายเดียวกับประเทศอียิปต์จะล้มลง
ความแข็งแกร่งที่พวกเขาลำพองจะล้มครืนลง
ตั้งแต่มิกดลไปจนถึงอัสวัน พวกเขาจะล้มลงด้วยดาบในแผ่นดินอียิปต์”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น
7 พวกเขาจะถูกทิ้งให้รกร้างท่ามกลางประเทศต่างๆที่รกร้าง
เมืองทั้งหลายของพวกเขาจะอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังของเมืองอื่นๆ
8 เราจะจุดไฟเผาแผ่นดินอียิปต์
และพวกคนที่มาช่วยเมืองนี้จะถูกบดขยี้
แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์
9 ในวันนั้นเราจะส่งพวกผู้ส่งข่าวออกไปทางเรือ เพื่อทำให้พวกคูชที่ตอนนี้คิดว่าปลอดภัย ตื่นตระหนก ความปวดร้าวใจจะมาอยู่กับพวกเขา ในวันที่อียิปต์ถูกลงโทษ เพราะเหตุการณ์นี้กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว’”
10 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เราจะทำให้กองทัพอียิปต์สิ้นสุดลง
ด้วยน้ำมือของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน
11 เขากับกองทัพของเขาเป็นชนชาติที่เหี้ยมโหดที่สุด
เราจะนำพวกเขาเข้ามาเพื่อทำลายแผ่นดินอียิปต์
พวกเขาจะชักดาบต่อสู้อียิปต์
และทำให้แผ่นดินเต็มไปด้วยซากศพ
12 เราจะทำให้น้ำในแม่น้ำไนล์แห้งไป
เราจะขายแผ่นดินอียิปต์ให้กับคนชั่ว
เราจะให้คนต่างชาติมาทำให้แผ่นดินอียิปต์และทุกสิ่งทุกอย่างในมันรกร้างว่างเปล่า
เรา ยาห์เวห์ ได้ลั่นคำพูดออกไปแล้ว”
13 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เราจะทำลายพวกรูปเคารพ
และกำจัดพวกรูปปั้นพระในเมืองเมมฟิสให้หมดไป
จะไม่มีผู้นำในอียิปต์อีก
เราจะแผ่กระจายความกลัวไปทั่วแผ่นดิน
14 เราจะทิ้งอียิปต์ตอนบน[n] ให้ร้าง
เราจะจุดไฟเผาเมืองโศอัน
และลงโทษเมืองเธเบส[o]
15 เราจะเทความเดือดดาลของเราลงบนเมืองเปลูเซียม[p] ซึ่งเป็นป้อมปราการของอียิปต์
และเราจะตัดชาวเมืองเธเบสออกไป
16 เราจะจุดไฟเผาอียิปต์
เมืองเปลูเซียมจะดิ้นพราดด้วยความเจ็บปวด
เมืองเธเบสจะถูกบุกทะลวงเข้าไป
ส่วนเมืองเมมฟิสจะต้องเผชิญหน้ากับศัตรูตลอดเวลา
17 คนหนุ่มของเมืองเฮลิโอโพลิสและเมืองบูบัสติส[q] จะล้มลงด้วยดาบ
และคนในเมืองต่างๆจะถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย
18 ความมืดจะปกคลุมเมืองทาปานเหสในกลางวัน
เมื่อเราทำลายอำนาจการควบคุมของอียิปต์[r]
ความแข็งแกร่งที่เมืองนั้นลำพองนักหนาจะสิ้นสุดลงที่นั่น
มันจะถูกปกคลุมด้วยเมฆและคนตามหมู่บ้านต่างๆก็จะถูกจับไปเป็นเชลย
19 เราจะลงโทษอียิปต์อย่างนี้แหละ
แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
อียิปต์จะอ่อนแอตลอดไป
20 ในวันที่เจ็ดเดือนหนึ่ง ปีที่สิบเอ็ด[s] คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 21 “เจ้าลูกมนุษย์ เราได้หักแขนของกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ มันยังไม่ได้ต่อกลับคืนหรือเข้าเฝือก เพื่อให้แข็งแรงพอที่จะถือดาบได้”
22 ดังนั้น นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เราต่อต้านกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนทั้งสองข้างของเขา
ทั้งแขนข้างที่ดีและข้างที่หักอยู่แล้ว และทำให้ดาบหลุดจากมือของเขา
23 เราจะทำให้ชาวอียิปต์แตกกระจายไปอยู่ตามชนชาติต่างๆและทำให้พวกเขากระเจิดกระเจิงไปอยู่ตามประเทศอื่นๆ
24 เราจะทำให้แขนของกษัตริย์บาบิโลนแข็งแกร่งและวางดาบของเราไว้ในมือของเขา
แต่เราจะหักแขนของกษัตริย์ฟาโรห์
เขาจะร้องครวญครางต่อหน้ากษัตริย์บาบิโลนเหมือนกับคนบาดเจ็บสาหัส
25 เราจะทำให้มือของกษัตริย์บาบิโลนแข็งแกร่ง แต่มือของกษัตริย์ฟาโรห์จะตกลงอย่างอ่อนปวกเปียก
เมื่อเราวางดาบของเราไว้ในมือของกษัตริย์บาบิโลน เขาก็จะยื่นมันออกสู้กับอียิปต์ แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์
26 เราจะทำให้ชาวอียิปต์แตกกระจายไปอยู่ตามชนชาติต่างๆและทำให้พวกเขากระเจิดกระเจิงไปอยู่ตามประเทศอื่นๆ แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์”
อัสซีเรียเป็นเหมือนกับต้นสนซีดาร์
31 ในวันที่หนึ่งเดือนสาม ปีที่สิบเอ็ด[t]
คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 2 “เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดกับกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์และประชาชนของเขาว่า
‘เราจะเปรียบเทียบความยิ่งใหญ่ของเจ้ากับใครดี
3 ลองนึกถึงอัสซีเรียสิ แต่ก่อนเคยเป็นต้นสนซีดาร์ในเลบานอนที่มีกิ่งก้านสาขาสวยงาม
มีร่มเงาปกคลุมป่า
มีลำต้นที่สูงมาก
ยอดของมันอยู่ท่ามกลางเมฆ
4 น้ำได้หล่อเลี้ยงมัน
มหาสมุทรใต้ดินได้ทำให้มันเติบโตสูงขึ้น
ลำธารที่ไหลออกจากมหาสมุทรใต้ดินนั้นต่างไหลไปรอบๆที่ที่ต้นนั้นปลูกอยู่
และมหาสมุทรใต้ดินได้ส่งธารน้ำของมันออกไปหล่อเลี้ยงต้นไม้ทั้งหลายของท้องทุ่ง
5 ต้นนั้นจึงเติบโตสูงขึ้น สูงกว่าต้นใดๆในท้องทุ่ง
กิ่งของมันแตกออกมามากมาย
และก้านก็ยาวออกไป
มันแผ่ขยายเพราะมีน้ำมาก
6 นกบนท้องฟ้าทั้งหมดได้มาทำรังอยู่บนกิ่งของมัน
สัตว์ป่าต่างๆในท้องทุ่งได้ออกลูกอยู่ใต้กิ่งก้านสาขาของมัน
ชนชาติที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลายได้อาศัยอยู่ภายใต้ร่มเงาของมัน
7 มันงดงามด้วยความยิ่งใหญ่ของมัน
และด้วยกิ่งก้านที่แผ่กระจายออก
เพราะรากของมันได้หยั่งลงไปถึงน้ำมากมาย
8 ต้นสนซีดาร์ทั้งหลายในสวนของพระเจ้ายังไม่อาจแข่งกับมันได้
ทั้งเหล่าต้นสนก็ไม่อาจเทียบกับกิ่งของมันได้
ต้นเปลนก็เปรียบไม่ได้กับกิ่งก้านของมัน
ไม่มีต้นไม้ไหนเลยในสวนของพระเจ้าที่จะสวยสู้มันได้
9 เราได้สร้างมันให้สวยงามด้วยกิ่งก้านมากมาย
ต้นไม้ทั้งหมดในสวนเอเดน ที่เป็นสวนของพระเจ้า ก็ยังอิจฉามันเลย’”
10 ดังนั้น นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“เพราะว่ามันสูงลิบลิ่วจนยอดของมันอยู่ท่ามกลางเมฆ
และมันลำพองในความสูงของมัน
11 เราจึงได้มอบมันให้กับผู้ครอบครองของชนชาติทั้งหลาย และคนนั้นได้ลงโทษมันให้สาสมกับความชั่วร้ายของมัน เราได้โยนมันทิ้งไป 12 ชนต่างชาติที่เหี้ยมโหดที่สุดได้โค่นมันลงและทิ้งมันไว้ กิ่งทั้งหลายของมันได้ตกลงตามเทือกเขาและตามหุบเขา ก้านที่แตกหักของมันได้ตกอยู่ตามหุบเขาลึกทั้งหมดในแผ่นดิน ชนชาติทั้งหมดบนโลกได้ออกมาจากภายใต้ร่มเงาของมันและทิ้งมันไว้
13 นกทั้งหลายบนท้องฟ้าได้มาอยู่ตามลำต้นที่ล้มลงของมัน สัตว์ป่าทั้งหมดแห่งท้องทุ่งได้มาอาศัยอยู่ตามกิ่งก้านของมัน
14 เรื่องนี้เกิดขึ้นเพื่อ จะได้ไม่มีต้นไม้อื่นที่ขึ้นอยู่ข้างแม่น้ำ ที่จะเติบโตสูงใหญ่ด้วยความหยิ่งผยอง และมียอดอยู่ท่ามกลางเมฆอย่างนั้นอีก จะไม่มีต้นไม้ใดที่จะมีน้ำหล่อเลี้ยงให้มีลำต้นสูงขนาดนั้นอีก
เพราะพวกมันทั้งหมดถูกกำหนดให้ตายไปอยู่ยังโลกเบื้องล่างท่ามกลางคนตาย และให้ไปอยู่กับพวกที่ลงไปอยู่ในหลุมลึกนั้น”
15 นี้คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“ในวันที่มันลงไปอยู่ในแดนคนตาย
เราได้ทำให้มีการไว้ทุกข์เพื่อมัน เรากลบมันด้วยมหาสมุทรใต้ดิน เราได้ทำเขื่อนกั้นแม่น้ำทั้งหลายของมัน เราทำให้เลบานอนไว้ทุกข์ให้กับมัน และต้นไม้ทั้งหมดในท้องทุ่งได้เหี่ยวแห้งไปเพราะมัน 16 เราได้ทำให้ชนชาติต่างๆสั่นสะท้านด้วยเสียงล้มลงของมัน เมื่อเราได้นำมันลงสู่แดนคนตาย ไปอยู่ร่วมกันกับพวกที่ลงไปในหลุมลึกนั้น ต้นไม้ในสวนเอเดนทั้งหมด และต้นไม้ที่ได้รับเลือกมาและดีที่สุดของเลบานอน คือต้นไม้ทั้งหมดที่ได้รับน้ำอย่างอุดม ได้รับการปลอบใจในโลกเบื้องล่าง[u]
17 พวกที่อาศัยอยู่ภายใต้ร่มเงาของมัน คือชนชาติที่อยู่ฝ่ายเดียวกับมัน ได้ลงไปในแดนผู้ตายกับมันด้วย และไปอยู่ร่วมกับพวกที่ถูกฆ่าด้วยดาบ
18 กษัตริย์ฟาโรห์ เคยมีต้นไม้ต้นไหนในสวนเอเดน ที่ยิ่งใหญ่และมีบารมีเหมือนกับเจ้าไหม
ตอนนี้ เจ้าจะต้องลงไปอยู่กับต้นไม้ของสวนเอเดนเหล่านั้นในโลกเบื้องล่าง และเจ้าจะต้องนอนอยู่ท่ามกลางพวกที่ไม่ได้ทำพิธีขลิบ[v] และอยู่ท่ามกลางคนเหล่านั้นที่ถูกฆ่าด้วยดาบ
ฟาโรห์และประชาชนทั้งหมดของเขาก็จะเป็นอย่างนั้นแหละ”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น
พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ภาคคำสัญญาใหม่ © 2015 Bible League International