Chronological
Ang Israel ang Tanglaw ng mga Bansa
49 Kayo'y(A) makinig sa akin, O mga pulo;
at inyong pakinggan, kayong mga bayan sa malayo.
Tinawagan ako ng Panginoon mula sa sinapupunan,
mula sa katawan ng aking ina ay binanggit niya ang aking pangalan.
2 Ang(B) aking bibig ay ginawa niyang parang matalas na tabak,
sa lilim ng kanyang kamay ay ikinubli niya ako;
ginawa niya akong makinang na palaso,
sa kanyang lalagyan ng pana ay itinago niya ako.
3 At sinabi niya sa akin, “Ikaw ay aking lingkod;
Israel, na siyang aking ikaluluwalhati.”
4 Ngunit aking sinabi, “Ako'y gumawang walang kabuluhan,
ginugol ko ang aking lakas sa wala, at sa walang kabuluhan;
gayunma'y ang aking katarungan ay nasa Panginoon,
at ang aking gantimpala ay nasa aking Diyos.”
5 At ngayo'y sinabi ng Panginoon,
na nag-anyo sa akin mula sa sinapupunan upang maging kanyang lingkod,
upang ibalik uli ang Jacob sa kanya,
at ang Israel ay matipon sa kanya;
sapagkat sa mga mata ng Panginoon ako'y pinarangalan,
at ang aking Diyos ay aking kalakasan—
6 oo, kanyang(C) sinasabi:
“Napakagaan bang bagay na ikaw ay naging aking lingkod
upang ibangon ang mga lipi ni Jacob,
at panumbalikin ang iningatan ng Israel;
ikaw ay aking ibibigay na pinakailaw sa mga bansa
upang ang aking kaligtasan ay makarating hanggang sa dulo ng lupa.”
7 Ganito ang sabi ng Panginoon,
ng Manunubos ng Israel at ng kanyang Banal,
sa lubos na hinamak, sa kinasuklaman ng bansa,
ang lingkod ng mga pinuno:
“Ang mga hari at ang mga pinuno,
ay makakakita at babangon, at sila'y magsisisamba;
dahil sa Panginoon na tapat,
sa Banal ng Israel, na siyang pumili sa iyo.”
8 Ganito(D) ang sabi ng Panginoon:
“Sa kalugud-lugod na panahon ay sinagot kita,
at sa araw ng pagliligtas ay tinulungan kita;
aking iningatan ka, at ibinigay kita
bilang isang tipan sa bayan,
upang itatag ang lupain,
upang ipamahagi ang mga sirang mana;
9 na sinasabi sa mga bilanggo, ‘Kayo'y magsilabas;’
sa mga nasa kadiliman, ‘Magpakita kayo.’
Sila'y magsisikain sa mga daan,
at ang lahat ng bukas na kaitaasan ay magiging kanilang pastulan.
10 Sila'y(E) hindi magugutom, o mauuhaw man;
at hindi rin sila mapapaso ng maiinit na hangin ni sasaktan man sila ng araw.
Sapagkat siyang may awa sa kanila ang sa kanila ay papatnubay,
at aakayin sila sa tabi ng mga bukal ng tubig.
11 At aking gagawing daan ang lahat ng aking mga bundok,
at ang aking mga lansangan ay patataasin.
12 Narito, ang mga ito'y manggagaling sa malayo,
at, narito, ang mga ito ay mula sa hilaga, at mula sa kanluran,
at ang mga ito ay mula sa lupain ng Sinim.”
13 Umawit ka sa kagalakan, O kalangitan, at magalak ka, O lupa;
kayo'y biglang umawit, O mga kabundukan!
Sapagkat inaliw ng Panginoon ang kanyang bayan,
at mahahabag sa kanyang mga nahihirapan.
14 Ngunit sinabi ng Zion, “Pinabayaan ako ng Panginoon,
kinalimutan ako ng aking Panginoon.”
15 “Malilimutan ba ng babae ang kanyang batang pasusuhin,
na siya'y hindi mahahabag sa anak ng kanyang sinapupunan?
Oo, ang mga ito'y makakalimot,
ngunit hindi kita kalilimutan.
16 Narito, aking inanyuan ka sa mga palad ng mga kamay ko,
ang iyong mga pader ay laging nasa harapan ko.
17 Ang iyong mga tagapagtayo ay magmamadali,
at ang sumisira, at ang nagwawasak sa iyo ay lalayo.
18 Imulat mo ang iyong mga mata sa palibot, at tingnan mo;
silang lahat ay nagtitipon, sila'y lumalapit sa iyo.
Habang ako'y nabubuhay, sabi ng Panginoon,
silang lahat ay isusuot mo na gaya ng panggayak,
gaya ng ginagawa ng babaing ikakasal, bibigkisan mo silang lahat.
19 “Sapagkat ang iyong mga sira at mga gibang dako
at ang iyong lupaing nawasak—
tiyak na ngayon ikaw ay magiging totoong napakakipot
para sa iyong mga mamamayan, at silang lumamon sa iyo ay mapapalayo.
20 Ang mga anak na ipinanganak sa panahon ng inyong kapanglawan
ay magsasabi pa sa iyong pandinig:
‘Ang lugar ay napakakipot para sa akin.
Bigyan mo ako ng lugar na aking matitirahan.’
21 Kung magkagayo'y sasabihin mo sa iyong puso:
‘Sinong nagsilang ng mga ito sa akin?
Ako'y namanglaw at walang anak,
itinapon at palabuy-laboy,
ngunit sinong nagpalaki sa mga ito?
Narito, ako'y naiwang mag-isa;
saan nagmula ang mga ito?’”
22 Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Itataas ko ang aking kamay sa mga bansa,
at itatayo ko ang aking watawat sa mga bayan;
at ilalagay nila ang inyong mga anak na lalaki sa kanilang sinapupunan,
at ang inyong mga anak na babae sa kanilang mga balikat ay ipapasan.
23 At mga hari ang magiging iyong mga tagapag-alaga,
at ang kanilang mga reyna ay siyang mag-aaruga.
Sila'y yuyukod sa iyo na ang kanilang mga mukha ay nakatungo sa lupa,
at hihimurin ang alabok ng inyong mga paa.
At iyong makikilala na ako ang Panginoon;
ang mga naghihintay sa akin ay hindi mapapahiya.
24 Makukuha ba ang biktima mula sa makapangyarihan,
o maililigtas ba ang nabiktima ng malupit?”
25 Ngunit, ganito ang sabi ng Panginoon:
“Pati ang mga bihag ng makapangyarihan ay kukunin,
at ang biktima ng malupit ay maliligtas,
sapagkat ako'y makikipaglaban sa mga nakikipaglaban sa iyo,
at aking ililigtas ang mga anak mo.
26 At ipapakain ko sa mga umaapi sa iyo ang kanilang sariling laman,
at sila'y malalasing sa kanilang sariling dugo na gaya ng matamis na alak.
At makikilala ng lahat ng laman
na akong Panginoon ay iyong Tagapagligtas,
at iyong Manunubos, ang Makapangyarihan ng Jacob.”
50 Ganito ang sabi ng Panginoon:
“Nasaan ang sulat ng pagkakahiwalay ng iyong ina,
na aking ipinaghiwalay sa kanya?
O kanino sa mga nagpapautang sa akin ipinagbili kita?
Narito, dahil sa inyong mga kasamaan ay ipinagbili kayo,
at dahil sa inyong mga pagsuway ay inilayo ang ina ninyo.
2 Bakit nang ako'y pumarito ay walang tao?
Nang ako'y tumawag, bakit walang sumagot?
Naging maikli na ba ang aking kamay, anupa't hindi makatubos?
O wala akong kapangyarihang makapagligtas?
Narito, sa saway ko ay aking tinutuyo ang dagat,
aking ginawang ilang ang mga ilog.
Ang kanilang isda ay bumabaho sapagkat walang tubig,
at namamatay dahil sa uhaw.
3 Aking binibihisan ng kaitiman ang langit,
at aking ginagawang damit-sako ang kanyang panakip.”
Ang Pagsunod ng Lingkod ng Diyos
4 Binigyan ako ng Panginoong Diyos
ng dila ng mga naturuan,
upang aking malaman kung paanong aalalayan
ng mga salita ang nanlulupaypay.
Siya'y nagigising tuwing umaga,
ginigising niya ang aking pandinig
upang makinig na gaya ng mga naturuan.
5 Binuksan ng Panginoong Diyos ang aking pandinig,
at ako'y hindi naging mapaghimagsik,
o tumalikod man.
6 Iniharap(F) ko ang aking likod sa mga tagahampas,
at ang aking mga pisngi sa mga bumunot ng balbas;
hindi ko ikinubli ang aking mukha
sa kahihiyan at sa paglura.
7 Sapagkat tinulungan ako ng Panginoong Diyos;
kaya't hindi ako napahiya;
kaya't inilagay ko ang aking mukha na parang batong kiskisan,
at alam ko na hindi ako mapapahiya.
8 Siya(G) na magpapawalang-sala sa akin ay malapit.
Sinong makikipaglaban sa akin?
Tayo'y tumayong magkakasama.
Sino ang aking kaaway?
Bayaang lumapit siya sa akin.
9 Narito, tinutulungan ako ng Panginoong Diyos;
sino ang magsasabi na ako ay nagkasala?
Tingnan mo, silang lahat ay malulumang parang bihisan;
lalamunin sila ng tanga.
10 Sino sa inyo ang natatakot sa Panginoon,
na sumusunod sa tinig ng kanyang lingkod,
na lumalakad sa kadiliman,
at walang liwanag?
Magtiwala siya sa pangalan ng Panginoon,
at umasa sa kanyang Diyos.
11 Narito, kayong lahat na nagpapaningas ng apoy,
na nagsisindi ng mga suló!
Lumakad kayo sa liyab ng inyong apoy,
at sa gitna ng mga suló na inyong sinindihan!
Ito ang makakamit ninyo sa aking kamay:
kayo'y hihiga sa pagpapahirap.
Salitang Pang-aliw sa Zion
51 Kayo'y makinig sa akin, kayong sumusunod sa katuwiran
kayong naghahanap sa Panginoon;
tumingin kayo sa malaking bato na inyong pinagtapyasan,
at sa tibagan na pinaghukayan sa inyo.
2 Tingnan ninyo si Abraham na ama ninyo,
at si Sara na nagsilang sa inyo;
sapagkat nang siya'y iisa ay tinawag ko siya,
at pinagpala ko at pinarami siya.
3 Sapagkat aaliwin ng Panginoon ang Zion;
kanyang aaliwin ang lahat niyang sirang dako,
at gagawin niyang parang Eden ang kanyang ilang,
ang kanyang disyerto na parang halamanan ng Panginoon;
kagalakan at kasayahan ay matatagpuan doon,
pagpapasalamat at tinig ng awit.
4 “Makinig ka sa akin, bayan ko;
at pakinggan mo ako, bansa ko.
Sapagkat magmumula sa akin ang isang kautusan,
at ang aking katarungan bilang liwanag sa mga bayan.
5 Ang aking katuwiran ay malapit na,
ang aking kaligtasan ay humayo na,
at ang aking mga bisig ay hahatol sa mga bayan;
ang mga pulo ay naghihintay sa akin,
at sa aking bisig ay umaasa sila.
6 Itingin ninyo ang inyong mga mata sa mga langit,
at tingnan ninyo ang lupa sa ibaba;
sapagkat ang langit ay mapapawing parang usok,
at ang lupa ay malulumang parang bihisan;
at silang naninirahan doon ay mamamatay sa gayunding paraan.
Ngunit ang pagliligtas ko ay magpakailanman,
at hindi magwawakas ang aking katuwiran.
7 “Makinig kayo sa akin, kayong nakakaalam ng katuwiran,
ang bayan na ang puso ay kinaroonan ng aking kautusan.
Huwag ninyong katakutan ang pagkutya ng mga tao,
at huwag kayong mabalisa sa kanilang mga paglait.
8 Sapagkat sila'y lalamunin ng bukbok na parang bihisan,
at kakainin sila ng uod na parang balahibo ng tupa;
ngunit ang aking katuwiran ay magiging magpakailanman,
at ang aking pagliligtas ay sa lahat ng salinlahi.”
9 Gumising ka, gumising ka, magpakalakas ka,
O bisig ng Panginoon.
Gumising ka na gaya nang araw noong una,
nang mga lahi ng mga dating panahon.
Hindi ba ikaw ang pumutol ng Rahab,
na sumaksak sa dragon?
10 Hindi ba ikaw ang tumuyo sa dagat,
sa tubig ng malaking kalaliman;
na iyong ginawang daan ang kalaliman ng dagat
upang daanan ng tinubos?
11 At ang mga tinubos ng Panginoon ay babalik,
at darating na may awitan sa Zion;
at nasa kanilang mga ulo ang walang hanggang kagalakan,
sila'y magtatamo ng kasayahan at kagalakan;
at tatakas ang kalungkutan at pagbubuntong-hininga.
12 “Ako, ako nga, ang siyang umaaliw sa inyo.
Sino ka na natatakot sa namamatay na tao,
at sa anak ng tao na ginawang parang damo,
13 at iyong kinalimutan ang Panginoon na iyong Manlalalang,
na nagladlad ng mga langit,
at siyang naglagay ng mga pundasyon ng lupa,
at ikaw ay laging natatakot sa buong araw
dahil sa bagsik ng mang-aapi,
kapag siya'y naghahanda upang mangwasak?
At saan naroon ang bagsik ng mang-aapi?
14 Ang inapi ay mabilis na palalayain,
hindi siya mamamatay patungo sa Hukay,
ni magkukulang man ang kanyang tinapay.
15 Sapagkat ako ang Panginoon mong Diyos,
na nagpapakilos sa dagat, na ang mga alon niyon ay umuugong—
Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan.
16 At inilagay ko ang aking mga salita sa bibig mo,
at tinakpan kita sa lilim ng aking kamay
upang mailadlad ang mga langit,
at upang maitatag ang lupa,
at sinasabi sa Zion, ‘Ikaw ay aking bayan.’”
Katapusan ng Paghihirap ng Jerusalem
17 Gumising(H) ka, gumising ka,
tumayo ka, O Jerusalem.
Ikaw na uminom sa kamay ng Panginoon
sa kopa ng kanyang poot,
na iyong sinaid ang kopa ng pampasuray.
18 Walang pumatnubay sa kanya
sa lahat ng anak na kanyang ipinanganak;
ni humawak man sa kanya sa kamay
sa lahat ng anak na kanyang pinalaki.
19 Ang dalawang bagay na ito ay nangyari sa iyo—sinong makikiramay sa iyo?—
pagkagiba, pagkasira, taggutom at ang tabak;
sinong aaliw sa iyo?
20 Ang iyong mga anak ay nanlupaypay,
sila'y nahihiga sa dulo ng bawat lansangan,
na gaya ng isang usa sa isang lambat;
sila'y puspos ng poot ng Panginoon,
ng saway ng iyong Diyos.
21 Kaya't pakinggan mo ito ngayon, ikaw na nagdadalamhati,
at lasing, ngunit hindi ng alak.
22 Ganito ang sabi ng iyong Panginoon, ang Panginoon,
ang iyong Diyos na nagsasanggalang ng usapin ng kanyang bayan:
“Narito, aking inalis sa iyong kamay ang kopa na pampasuray;
ang kopa ng aking poot;
hindi ka na muling iinom.
23 At aking ilalagay ito sa kamay ng mga nagpapahirap sa iyo,
na nagsabi sa iyong kaluluwa,
‘Ikaw ay yumuko upang kami ay makaraan’;
at ginawa mo ang iyong likod na parang lupa,
at parang lansangan na kanilang madaraanan.”
Tutubusin ng Diyos ang Jerusalem
52 Gumising(I) ka, gumising ka!
Magsuot ka ng iyong kalakasan, O Zion.
Magsuot ka ng iyong magagandang damit,
O Jerusalem, ang banal na lunsod,
sapagkat ang hindi tuli at ang marumi
ay hindi na muling papasok sa iyo.
2 Magpagpag ka ng alabok, ikaw ay bumangon,
O bihag na Jerusalem.
Kalagin mo ang tali sa iyong leeg,
O bihag na anak na babae ng Zion.
3 Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon: “Kayo'y ipinagbili sa wala, at kayo'y tutubusin na walang salapi.
4 Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoong Diyos: Ang bayan ko ay bumaba noong una sa Ehipto upang makipamayan doon, at inapi sila ng mga taga-Asiria ng walang kadahilanan.
5 Ngayon(J) anong ginagawa ko rito, sabi ng Panginoon. Yamang ang aking bayan ay dinala nang walang dahilan? Ang mga namumuno sa kanila ay umuungal, sabi ng Panginoon, at ang aking pangalan ay laging hinahamak sa buong araw.
6 Kaya't makikilala ng aking bayan ang aking pangalan. Malalaman nila sa araw na iyon, na ako ang nagsasalita. Narito ako.”
7 Napakaganda(K) sa mga bundok
ang mga paa niyong nagdadala ng mabuting balita, na naghahayag ng kapayapaan,
na nagdadala ng mabuting balita ng kabutihan,
na naghahayag ng kaligtasan,
na nagsasabi sa Zion, “Ang iyong Diyos ay naghahari!”
8 Pakinggan mo! Inilakas ng mga bantay ang kanilang tinig,
na magkakasamang nagsisiawit sa kagalakan;
sapagkat makikita ng sarili nilang mga mata
ang pagbalik ng Panginoon sa Zion.
9 Magalak kayong bigla, kayo'y umawit na magkakasama,
kayong mga sirang dako ng Jerusalem;
sapagkat inaliw ng Panginoon ang kanyang bayan,
kanyang tinubos ang Jerusalem.
10 Hinubaran ng Panginoon ang kanyang banal na bisig
sa mga mata ng lahat na bansa;
at makikita ng lahat ng dulo ng lupa
ang pagliligtas ng ating Diyos.
11 Kayo'y(L) humayo, kayo'y humayo! Kayo'y umalis doon,
huwag kayong humipo ng maruming bagay.
Kayo'y lumabas sa gitna niya, kayo'y magpakalinis,
kayong nagdadala ng mga sisidlan ng Panginoon.
12 Sapagkat kayo'y hindi lalabas na nagmamadali,
o lalabas man kayo dahil sa pagtakas,
sapagkat ang Panginoon ay mauuna sa inyo;
at ang Diyos ng Israel ay magiging inyong bantay sa likod.
Ang Nagdurusang Lingkod ng Panginoon
13 Narito, ang lingkod ko ay magtatagumpay,
siya'y dadakilain at itataas,
at magiging napakataas.
14 Kung paanong marami ang namangha sa kanya[a]—
ang kanyang anyo ay napinsalang lubha, halos hindi na anyo ng tao, na hindi makilalang tao,
at ang kanyang hugis ay higit kaysa sa mga anak ng mga tao—
15 gayon(M) siya magwiwisik sa maraming bansa;
ititikom ng mga hari ang kanilang mga bibig dahil sa kanya;
sapagkat ang hindi nasabi sa kanila ay kanilang makikita,
at ang hindi nila narinig ay kanilang mauunawaan.
53 Sinong(N) naniwala sa aming narinig?
At kanino nahayag ang bisig ng Panginoon?
2 Sapagkat siya'y tumubo sa harapan niya na gaya ng sariwang pananim,
at gaya ng ugat sa tuyong lupa.
Siya'y walang anyo o kagandahan man na dapat nating pagmasdan siya,
at walang kagandahan na maiibigan natin sa kanya.
3 Siya'y hinamak at itinakuwil ng mga tao;
isang taong nagdurusa, at sanay sa kalungkutan;
at gaya ng isa na pinagkublihan ng mukha ng mga tao,
siya'y hinamak, at hindi natin siya pinahalagahan.
4 Tunay(O) na kanyang pinasan ang ating mga karamdaman,
at dinala ang ating mga kalungkutan;
gayunma'y ating itinuring siya na hinampas,
sinaktan ng Diyos at pinahirapan.
5 Ngunit(P) siya'y nasugatan dahil sa ating mga pagsuway,
siya'y binugbog dahil sa ating mga kasamaan;
ipinataw sa kanya ang parusa para sa ating kapayapaan,
at sa pamamagitan ng kanyang mga latay ay gumaling tayo.
6 Tayong(Q) lahat ay gaya ng mga tupang naligaw;
bawat isa sa atin ay lumihis sa kanyang sariling daan;
at ipinasan sa kanya ng Panginoon
ang lahat nating kasamaan.
7 Siya'y(R) (S) inapi, at siya'y sinaktan,
gayunma'y hindi niya ibinuka ang kanyang bibig;
gaya ng kordero na dinadala sa katayan,
at gaya ng tupa na sa harapan ng mga manggugupit sa kanya ay pipi,
kaya't hindi niya ibinuka ang kanyang bibig.
8 Sa pamamagitan ng pang-aapi at paghatol ay inilayo siya;
at tungkol sa kanyang salinlahi,
na itinuring na siya'y itiniwalag sa lupain ng mga buháy,
at sinaktan dahil sa pagsalangsang ng aking bayan.
9 At(T) ginawa nila ang kanyang libingan na kasama ng masasama,
at kasama ng isang lalaking mayaman sa kanyang kamatayan;
bagaman hindi siya gumawa ng karahasan,
o walang anumang pandaraya sa kanyang bibig.
10 Gayunma'y kinalugdan ng Panginoon na mabugbog siya;
kanyang inilagay siya sa pagdaramdam;
kapag gagawin niya ang kanyang kaluluwa bilang handog pangkasalanan,
makikita niya ang kanyang supling, pahahabain niya ang kanyang mga araw;
at ang kalooban ng Panginoon ay uunlad sa kanyang kamay.
11 Kanyang makikita ang bunga ng paghihirap ng kanyang kaluluwa,
at masisiyahan sa pamamagitan ng kanyang kaalaman.
Aariing-ganap ng matuwid kong lingkod ang marami,
at papasanin niya ang kanilang mga kasamaan.
12 Kaya't(U) hahatian ko siya ng bahagi na kasama ng dakila,
at kanyang hahatiin ang samsam na kasama ng malakas;
sapagkat kanyang ibinuhos ang kanyang kaluluwa sa kamatayan,
at ibinilang na kasama ng mga lumalabag;
gayunma'y pinasan niya ang kasalanan ng marami,
at namagitan para sa mga lumalabag.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001