Beginning
Bulahan ang Tawo nga Matarong
1 Bulahan ang tawo nga wala nagakinabuhi sumala sa tambag sa mga daotang tawo,
wala nagasunod sa ginabuhat sa mga makasasala,
ug wala nagapakig-uban sa mga bugalbugalon.
2 Kondili, nagakalipay siya sa pagsunod sa mga katudloanan nga gikan sa Ginoo,
ug nagapamalandong siya niini adlaw ug gabii.
3 Sama siya sa kahoy nga gitanom sa daplin sa sapa,
nga mamunga sa panahon sa tingbunga,
ug dili malaya ang mga dahon.
Ug ang tanan niyang buhaton magmalampuson.
4 Apan dili ingon niana ang mga tawong daotan;
sama sila sa tahop nga paliron lang sa hangin.
5 Busa sa adlaw sa paghukom, silotan sila sa Dios,
ug dili sila iipon sa mga matarong.
6 Kay ginagiyahan sa Ginoo ang pagkinabuhi sa mga matarong,
apan ang pagkinabuhi sa mga daotan maghatod kanila ngadto sa kalaglagan.
Ang Hari nga Pinili sa Dios
2 Nganong nagaplano man ug daotan ang mga nasod nga dili man kini molampos?
2 Ang ilang mga hari ug mga pangulo nagtigom ug nangandam sa pagpakiggira sa Ginoo ug sa hari nga iyang pinili.
3 Nagaingon sila, “Dili kita magpailalom o magpasakop kanila.”
4 Apan ang ilang mga plano gikataw-an ug gibiaybiay lang sa Ginoo nga nagalingkod sa iyang trono didto sa langit.
5 Sa iyang kapungot, gipasidan-an niya sila ug nangahadlok sila.
6 Miingon siya, “Gipahimutang ko na sa Zion,[a] nga akong balaang[b] bungtod, ang hari nga akong pinili.”
7 Miingon ang hari nga pinili sa Dios:
“Ipadayag ko ang giingon kanako sa Ginoo nga, ‘Ikaw ang akong anak,
ug niining adlawa nga nahimo kang hari, ako nahimong imong amahan.
8 Pangayo kanako,
ug ihatag ko kanimo ang mga nasod sa tibuok kalibotan aron imong panag-iyahon.
9 Imo silang gamhan,
ug wala gayod kanilay makasupak sa imong pagdumala.
Mahisama sila sa kolon nga imong dugmokon.’ ”
10 Busa, kamong mga hari ug mga pangulo sa kalibotan, sabta ninyo kining mga pulonga,
ug pamatia ninyo ang mga pasidaan batok kaninyo.
11 Alagari ninyo ang Ginoo nga may pagtahod
ug paglipay kamo diha kaniya.
12 Tahora ninyo ang hari nga iyang pinili,
kay kon dili, masuko siya, ug diha-diha laglagon kamo niya.
Bulahan kadtong mga tawo nga nagadangop sa Ginoo.
Pag-ampo sa Panahon sa Kalisdanan
3 Ginoo, kadaghan sa akong kaaway;
kadaghan sa nakigbatok kanako!
2 Nagaingon pa sila nga dili kuno nimo ako luwason.
3 Apan ang tinuod, ikaw ang taming nga nagapanalipod kanako.
Gihatagan mo ako ug kadaogan batok sa akong mga kaaway, ug gilig-on mo ako.
4 Sa dihang nagpakitabang ako kanimo, Ginoo, imo akong gitubag didto sa imong balaang[c] bungtod.
5 Tungod kay gibantayan mo ako, makatulog ako ug makamata nga malinawon.
6 Bisan pag linibong mga kaaway ang maglibot kanako, dili ako mahadlok.
7 Sige na Ginoo nga akong Dios, luwasa ako!
Kaniadto imong gipakaulawan ang tanan kong mga kaaway;
imong gikuha ang ilang katakos sa paghulga kanako.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagaluwas ug nagapanalangin sa imong mga katawhan.
Pagsalig sa Dios
4 O Dios nga akong manlalaban,
tubaga ako kon mosangpit ako kanimo.
Dili ba nga imo man akong gitabangan sa akong mga kalisdanan?
Busa karon, dungga ang akong mga pag-ampo ug kaloy-i ako.
2 Kamong mga tawo nga nagasaway kanako,
kanus-a pa kamo mohunong sa pagpakaulaw kanako?
Kanus-a pa kamo mohunong sa paghigugma sa mga butang nga walay pulos ug sa pagsunod sa mga bakak?[d]
3 Hinumdomi ninyo nga gipili sa Ginoo ang mga diosnon nga mahimong iya.
Mao nga dunggon ako niya kon motawag ako kaniya.
4 Kon masuko kamo, ayaw kamo pagpakasala.
Paghilom ug pamalandong kamo samtang nagahigda kamo diha sa inyong mga higdaanan.
5 Salig kamo sa Ginoo ug paghalad kaniya sa husto nga mga halad.[e]
6 Daghan ang nagaingon,
“Ginoo, hinaut pa unta nga modagaya ang mga panalangin sa among mga kinabuhi.
Ipakita kanamo ang imong kaayo!”
7 Apan ang kalipay nga imong gihatag kanako,
mas labaw pa kaysa kalipay sa mga tawo nga abundansya sa kalan-on ug ilimnon.
8 Busa matulog ako nga malinawon,
tungod kay imo akong bantayan, Ginoo.
Pag-ampo alang sa Pagpanalipod sa Ginoo
5 1-2 Ginoo nga akong Dios ug hari, pamatia ang akong pag-ampo ug pag-agulo.
Pamatia ang akong pagpangayo kanimo ug tabang,
kay diha kanimo ako nagaampo.
3 Inigkabuntag andamon ko ang akong kaugalingon sa pag-ampo kanimo.
Dad-on ko kanimo ang akong mga hangyo ug maghulat ako sa imong tubag.
4 Ikaw ang Dios nga dili mahimuot sa kadaotan;
ang daotan dili makapuyo uban kanimo.
5 Dili makabarog sa imong atubangan ang mga mapahitas-on;
imong gikapungtan ang tanang nagahimo ug daotan.
6 Imong laglagon ang mga bakakon
ug imong gikasilagan ang mga mamumuno ug ang mga maluibon.
7 Apan ako, makasulod sa imong balaan nga templo
tungod sa imong dakong gugma kanako.
Ug didto simbahon ko ikaw nga may pagtahod.
8 Ginoo, giyahi ako diha sa imong pagkamatarong kay daghan ang akong mga kaaway,
ug himoang sayon ang akong pagsunod sa imong kabubut-on.
9 Dili kasaligan ang mga pulong sa akong mga kaaway,
kay ang ilang tinguha mao lamang ang paglaglag sa uban.
Ang ilang tutunlan sama sa naabli nga lubnganan,
kay pulos pagpanglimbong ang nagagawas sa ilang mga baba.
10 O Dios, siloti ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.
Isalikway sila tungod sa ilang daghang mga sala, kay misupak sila kanimo.
11 Apan hinaut nga magmalipayon ang tanang nagadangop kanimo.
Hinaut pa nga mag-awit sila sa kalipay.
Panalipdi ang mga nagahigugma kanimo aron magmalipayon sila.
12 Kay ginapanalanginan mo, Ginoo, ang mga matarong.
Ang imong gugma sama sa taming nga nagapanalipod kanila.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Dios
6 Ginoo, ayaw akog siloti diha sa imong kasuko.
2 Kaloy-i ako ug ayoha, kay labihan na ako kaluya.
3 Nahasol na ako pag-ayo, Ginoo.
Kanus-a pa ba nimo ako ayohon?
4 Hatagi akog pagtagad, Ginoo, ug luwasa ako.
Tungod sa imong gugma kanako, luwasa intawon ako gikan sa kamatayon.
5 Kay kon mamatay ako dili na ako makahinumdom pa kanimo;
dili na ako makadayeg kanimo didto sa dapit sa mga patay.
6 Naluya na ako sa labihang pag-agulo.
Matag gabii basa ang akong unlan sa luha.
7 Nanghubag ang akong mga mata sa paghinilak
tungod sa gihimo sa akong mga kaaway.
8 Palayo kamo kanako, kamong nagahimo ug daotan,
kay gidungog sa Ginoo ang akong pagbakho.
9 Nadungog niya ang akong pagpangayo ug tabang.
Ug tubagon niya ang akong pag-ampo.
10 Maulawan ug mahadlok gayod ang tanan kong mga kaaway.
Ug dali-dali silang magpahilayo tungod sa kaulaw.
Matarong ang Dios
7 Ginoo nga akong Dios,
kanimo ako nagadangop aron imong panalipdan.
Luwasa ako sa mga nagagukod kanako,
2 kay kon dili, kunis-kunison nila ako sama sa ginahimo sa liyon sa iyang biktima,
ug walay makaluwas kanako.
3 Ginoo nga akong Dios,
kon nakahimo man ako ug daotan sa akong isigka-tawo,
4 o gibalosan ko ug daotan ang maayong gihimo sa akong higala,
o giilogan ko ug mga kabtangan ang akong mga kaaway sa walay igong hinungdan,
5 pasagdi nga sulongon ako sa akong mga kaaway ug pildihon.
Pasagdi nga tunob-tunoban nila ako hangtod nga mamatay, ug biyaan nga magbuy-od sa yuta.
6 Sige na, Ginoo nga akong Dios,
ipakita ang imong kasuko sa akong mga kaaway nga naglagot pag-ayo kanako,
kay buot mo man nga maangkon ko ang hustisya.
7 Tigoma libot kanimo ang tanang mga katawhan,
ug dumalahi sila gikan diha sa imong trono.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagahukom sa mga katawhan.
Pamatud-i nga wala akoy sala,
kay nasayod ka man nga matarong ako
ug wala akoy gihimong daotan.
9 Santaa ang daotang binuhatan sa mga tawong daotan,
ug panalangini ang mga matarong,
kay ikaw matarong man nga Dios,
ug imong ginasusi ang among mga hunahuna ug mga kasingkasing.
10 Ikaw, O Dios, ang nagapanalipod kanako.[f]
Ikaw ang nagaluwas sa mga nagkinabuhi nga matarong.
11 Matarong ka nga maghuhukom,
ug adlaw-adlaw ginapakita mo ang imong kasuko sa mga daotan.
12-13 Kon dili sila maghinulsol sa ilang mga sala andam ikaw nga mosilot kanila.
Andam na ang imong igpapatay nga mga hinagiban.
Binaid na ang espada ug gibinat nang daan ang pana nga may nagadilaab nga udyong.
14 Ang daotang mga tawo nagahunahunag daotan ug nagatinguha sila sa paghimo ug kasamok,
mao nga nagapanglimbong sila.
15-16 Apan tan-awa, ang ilang kadaotan ug kabangis misumbalik kanila.
Sama ra nga nagkutkot sila ug bangag
apan sila ra mismo ang naunay ug kahulog niini.
17 Pasalamatan ko ikaw, Ginoo, tungod sa imong pagkamatarong.
Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg, Labing Halangdong Dios.
Ang Pagkagamhanan sa Dios Makita sa Tibuok nga Kalibotan
8 Ginoo nga among Agalon,
ang imong pagkagamhanan makita sa tibuok kalibotan!
Ginadayeg ang imong gahom dinhi sa yuta hangtod sa kalangitan.[g]
2 Gitudloan mo ang gagmayng mga bata sa pagdayeg kanimo,
aron maulawan ang imong mga kaaway nga buot manimalos.
3 Kon motan-aw ako sa langit nga imong gihimo,
ug makita ko ang bulan ug ang mga bitoon nga imong gibutang sa ilang nahimutangan,
4 makapangutana ako sa akong kaugalingon,
“Unsa ba ang tawo nga gitagaan mo man gayod siya ug bili?
Tawo man lang siya, nganong ginakabalak-an mo man gayod siya?”
5 Gihimo nimo siyang ubos lang sa mga anghel,[h]
apan imo siyang gipasidunggan nga daw hari.
6 Gihimo mo siyang tigdumala sa imong mga binuhat;
imong gipadumalahan kaniya ang tanang mga butang,
7 apil na niini ang tanang mga mananap:
ang nagalakaw,
8 ang nagalupad, ug ang nagapuyo sa tubig.
9 Ginoo nga among Agalon,
ang imong pagkagamhanan makita sa tibuok kalibotan!
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.