Beginning

¹ Amo ini ang ginsiling sang Ginoong Dios parte sa nasyon sang Edom, nga iya ginpahayag kay Obadias.

Pagasilutan sang Dios ang Edom

Nabatian naton nga mga Israelinhon ang balita halin sa Ginoo, nga nagpadala siya sang mensahero sa mga nasyon sa paghagad sa ila sa pagpakig-away kontra sa nasyon sang Edom. ² Kay siling sang Ginoo sa mga taga-Edom, “Pamati! Himuon ko kamo nga mas kubos sang sa iban nga mga nasyon, kag pakalainon gid nila kamo. ³ Nagasiling kamo nga wala sing may makasalakay sa inyo tungod kay nagaestar kamo sa batuhon kag mataas nga lugar. Pero sa pagpabugal ninyo nga ina ginadayaan lang ninyo ang inyo kaugalingon. ⁴ Kay bisan pa nga parehuon ninyo kataas sa pugad sang agila ang inyo ginaestaran, ukon palab-uton pa ninyo ini sa mga bituon, laglagon ko gihapon kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

⁵ “Indi bala nga ang mga kawatan wala nila ginaubos kuha ang sa sulod sang balay kundi ginakuha lang nila ang ila kinahanglan? Kag indi bala nga ang mga nagapamupo sang ubas wala nila ginaubos kuha ang mga bunga kundi ginabilinan nila ini?^[a] Pero kamo ubuson gid laglag sang inyo mga kaaway. ⁶ Pangitaon nila kag kuhaon ang mga manggad ninyo nga mga kaliwat ni Esau. ⁷ Dayaan kamo sang inyo kadampig nga mga nasyon. Ini sila nga nagpakig-abyan sa inyo amo man ang magasalakay sa inyo, kag palayason nila kamo sa inyo lugar. Ini sila nga nagkaon upod sa inyo amo man ang magabutang sang siod sa inyo nga indi ninyo matalupangdan.^{[b] 8} Ako, ang Ginoo, nagasiling nga sa tion nga silutan ko na kamo, laglagon ko ang inyo maalam nga mga tawo. Madula ang kaalam sa Edom nga ginatawag Bukid ni Esau. ⁹ Magakurog sa kahadlok ang inyo mga soldado nga ara sa siyudad sang Teman, gani mapatay kamo tanan nga nagaestar sa Bukid ni Esau.”

Ang Sala sang mga Taga-Edom

¹⁰ “Tungod sa pagpamintas nga ginhimo ninyo sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyo kadugo, mahuy-an kamo kag pagalaglagon hasta san-o. ¹¹ Nagpabaya lang kamo sadtong tion nga ginsalakay ang Jerusalem sang taga-iban nga mga nasyon. Ginpabay-an lang ninyo nga kuhaon nila ang mga pagkabutang sang Jerusalem kag partidahon paagi sa paggabot-gabot. Pareho lang kamo sa ila nga mga kaaway sang Israel. ¹² Wala kuntani kamo nagkalipay sang tion sang kalamidad sang katawhan sang Juda, nga inyo kadugo. Wala kuntani kamo nagkasadya sang tion sang pagkalaglag nila. Kag wala kuntani kamo nagpabugal sang tion sang ila kalisod. ¹³ Wala kuntani kamo nagsulod sa siyudad sang akon katawhan sang tion sang ila kalaglagan, kag nagpanguha sang ila pagkabutang. Kag wala kuntani kamo nagkalipay sang tion sang ila pag-antos. ¹⁴ Wala kuntani kamo nagtindog sa ginsang-an sang mga dalan sa pagpamatay sang mga nagpalagyo halin sa Jerusalem. Kag wala kuntani ninyo sila gintugyan sa mga kaaway sang tion sang ila kalisod.”

Pagasilutan sang Dios ang mga Nasyon

¹⁵ “Wala kuntani ninyo ginhimo ato sa Jerusalem tungod kay malapit na lang ang tion nga magahukom ako sa tanan nga nasyon. Kag kon ano ang ginhimo ninyo sa iban, amo man ina ang pagahimuon sa inyo. Kon ano ang pagtratar ninyo sa iban, amo man ina ang ibalos sa inyo. ¹⁶ Subong nga ginsilutan ang akon katawhan^[c] sa akon balaan nga bukid,^[d] pagasilutan man sing padayon ang tanan nga nasyon. Silutan ko gid sila sing tama hasta nga magakalawala sila.”

Mangin Madinalag-on ang Israel

¹⁷ “Pero may mabilin nga mga Israelinhon sa Bukid sang Zion, kag sa liwat mangin balaan ini nga lugar. Kag maangkon liwat sang mga kaliwat ni Jacob ang mga duta nga ila anay ginapanag-iyahan. ¹⁸ Ang mga kaliwat ni Jacob kag ni Jose ^[e] mangin pareho sang kalayo nga magalaglag sang mga kaliwat ni Esau, pareho sang pagsunog sang dagami. Kag wala sing may mabilin sa mga kaliwat ni Esau. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

¹⁹ “Pagasakupon sang mga Israelinhon nga taga-Negev^[f] ang Bukid ni Esau. Kag pagasakupon sang mga Israelinhon nga nagaestar sa mga bulobukid sa nakatundan^[g] ang duta sang mga Filistinhon. Pagasakupon sang mga Israelinhon ang duta sang Efraim kag Samaria. Kag pagasakupon sang mga kaliwat ni Benjamin ang Gilead. ²⁰ Pagasakupon sang madamo nga mga Israelinhon nga halin sa pagkabihag ang duta sang mga Canaanhon hasta sa Zarefat. Kag pagasakupon sang mga taga-Jerusalem nga halin sa pagkabihag sa Sefarad ang mga banwa sang Negev. ²¹ Magataklad ang mga manughilway sang Israel sa Bukid sang Zion, sa pagdumala sa katawhan nga nagaestar sa Bukid ni Esau. Kag ako, ang Ginoo, amo ang magahari.”

Wala Nagtuman si Jonas sa Dios

1 Karon, naghambal ang Ginoo kay Jonas nga anak ni Amitai. Siling niya, ² “Magkadto ka gilayon sa Nineve, ang dako nga siyudad, kag paandami ang mga tawo didto, tungod nakaabot na sa akon ang ila kalautan.” ³ Pero naglakat gilayon si Jonas agod magpalagyo sa Ginoo^[a] sa Tarshish. Nagdulhog siya sa Jopa kag nakakita siya didto sang barko nga mabiyahe pa-Tarshish. Gani nagbayad siya sang pamasahe kag nagsakay sa barko upod sa mga tripulante agod magpalagyo sa Ginoo.

⁴ Sang nagapanakayon na sila, nagpadala ang Ginoo sang mabaskog nga hangin sa dagat, kag nagbagyo sing mabaskog hasta nga daw maguba na ang barko. ⁵ Gani hinadlukan ang mga tripulante, kag ang kada isa sa ila nagpangayo sang bulig sa ila mga dios. Ginhaboy nila ang ila mga kargaminto sa dagat agod magmag-an ang barko.

Si Jonas iya nakapanaog na sadto sa idalom nga parte sang barko kag naghigda didto hasta nga natulugan siya sing mahamuok. ⁶ Karon, nagkadto sa iya ang kapitan sang barko kag nagsiling, “Ano ka imo nga nagatulog ka pa! Bangon, kag magpangayo bulig sa imo dios! Basi pa lang maluoy siya sa aton, kag buligan niya kita agod indi kita mapatay.”

⁷ Karon, naghambalanay ang mga tripulante, “Dali magabot-gabot kita agod mahibaluan ta kon sin-o ang kabangdanan sang sini nga kalamidad nga nag-abot sa aton.” Gani naggabot-gabot sila, kag ang nagabutan amo ang ngalan ni Jonas. ⁸ Dayon nagsiling sila sa iya, “Palihog sugiri kami kon sin-o gid bala ang kabangdanan sang sini nga kalamidad nga nag-abot sa aton, kag kon ano ang imo trabaho kag kon sa diin ka naghalin. Sugiri man kami kon ano ang imo nasyon kag rasa.” ⁹ Nagsabat si Jonas, “Hebreo ako kag nagasimba ako sa Ginoo, ang Dios sang langit^[b] nga naghimo sang dagat kag sang duta.” ¹⁰ Gani hinadlukan gid ang mga tripulante tungod kay ginsugid na sa ila nga daan ni Jonas nga nagpalagyo siya sa Ginoo. Nagsiling sila sa iya, “Indi maayo ang ginhimo mo.”

¹¹ Sang nagamadlos na gid, nagsiling ang mga tripulante kay Jonas, “Ano ang himuon namon sa imo agod magkalma ang dagat kag indi na makaperwisyo sa amon?” ¹² Nagsabat siya sa ila, “Hakwata ninyo ako kag ihulog sa dagat, kag dayon magakalma ang dagat kag indi na ini makaperwisyo sa inyo. Kay nahibaluan ko nga ako ang kabangdanan kon ngaa nag-abot ining mabaskog nga bagyo sa inyo.” ¹³ Wala nila ginsunod si Jonas, sa baylo, nagpamugsay sila pabalik sa higad. Pero binudlayan sila kay nagamadlos na gid tapat. ¹⁴ Gani nagpanawag sila sa Ginoo. Siling nila, “O Ginoo, nagapakitluoy kami sa imo, indi kami pagpatya tungod sa amon pagahimuon kay Jonas. Indi kami pagsukta sa amon pagpatay sa iya nga wala pa man namon masiguro nga nakasala siya matuod. Pero nahibaluan namon nga ining nagakalatabo suno sa imo pagbuot.” ¹⁵ Gani ginhakwat nila si Jonas kag ginhulog sa dagat, kag nagkalma ang mabaskog nga balod. ¹⁶ Tungod sini nga hitabo, dako gid ang pagtahod sang mga tawo sa Ginoo. Gani naghalad sila sa iya kag nagpromisa nga magapadayon sila sa pagsimba kag paghalad sa iya.

¹⁷ Nagpadala ang Ginoo sang dako nga isda sa pagtulon kay Jonas. Gani gintulon siya sang isda, kag didto siya sa tiyan sini sa sulod sang tatlo ka adlaw kag tatlo ka gab-i.

Ang Pangamuyo ni Jonas

2 Nagpangamuyo si Jonas sa Ginoo nga iya Dios sa sulod sang isda. ² Siling niya,

¹⁰ Karon, ginsugo sang Ginoo ang isda nga iluad si Jonas. Gani ginluad niya si Jonas sa baybayon.

Nagkadto si Jonas sa Nineve

3 Naghambal liwat ang Ginoo kay Jonas. ² Siling niya, “Magkadto ka gilayon sa Nineve, ang dako nga siyudad, kag isugid sa mga tawo didto ang mensahi nga ginhatag ko sa imo.” ³ Sa gilayon nagkadto si Jonas sa Nineve suno sa ginsiling sang Ginoo. Dako gid nga siyudad ang Nineve; mga tatlo ini ka adlaw kon lakton.

⁴ Nagsulod si Jonas sa Nineve. Kag pagkatapos sang isa ka adlaw nga pagpanglakaton, nagsiling siya sa mga tawo didto, “40 ka adlaw na lang ang nabilin kag pagalaglagon ang Nineve!”

⁵ Nagtuo ang mga taga-Nineve sa Dios. Tanan sila, halin sa pinakadungganon hasta sa pinakakubos, nagsul-ob sang sako kag nagpuasa sa pagpakita nga nagahinulsol sila. ⁶ Kay sang pagkabati sang hari sa mensahi ni Jonas, nagtindog siya sa iya trono kag gin-uba niya ang iya kunop kag nagsul-ob sang sako, kag dayon nagpungko siya sa duta sa pagpakita nga nagahinulsol siya. ⁷ Naghimo siya sang pahibalo sa mga taga-Nineve nga nagasiling, “Suno sa mando sang hari kag sang iya mga opisyal, wala sing bisan isa sa inyo nga magkaon ukon mag-inom, bisan ang inyo mga baka, karnero, ukon kanding. ⁸ Magsul-ob kamo tanan sang sako, pati ang mga sapat, kag magpangamuyo kamo sa Dios sing tinagipusuon. Magtalikod kamo sa inyo malaot nga pagkabuhi kag sa pagpamintas nga inyo ginahimo. ⁹ Basi pa lang magbaylo ang hunahuna sang Dios kag kalimtan na niya ang iya puwerte nga kaakig sa aton agod indi kita mapatay.”

¹⁰ Nakita sang Dios ang ila ginhimo, kon paano sila nagtalikod sa ila malaot nga pagkabuhi. Gani nagbaylo ang iya hunahuna kag wala na lang niya sila paglaglaga suno sa iya ginsiling nga iya himuon.

Ang Kaakig ni Jonas sa Kaluoy sang Dios

4 Indi nagustuhan ni Jonas ang pagpatawad sang Ginoo sa Nineve, kag naakig gid siya. ² Siling niya sa Ginoo sang nagpangamuyo siya, “O Ginoo, wala gid ako magsala sa ginsiling ko sang didto pa ako sa amon lugar nga kaluoyan mo ang mga taga-Nineve kon maghinulsol sila, tungod nahibaluan ko nga maluluy-on ka kag mabinalak-on nga Dios. Mahigugmaon ka kag indi dali maakig. Kag handa ka nga magbaylo sang imo hunahuna nga indi na magpadala sang kalaglagan. Amo ina ang kabangdanan nga nagpalagyo ako pa-Tarshish. ³ Gani Ginoo, kuhaa na lang ang akon kabuhi, kay mas maayo pa nga mapatay na lang ako sang sa mabuhi.” ⁴ Nagsabat ang Ginoo, “Puwerte gid bala ang imo kaakig tungod sa ginhimo ko sa Nineve?”

⁵ Nagguwa si Jonas sa siyudad kag nagpungko sa sidlangan dampi sini. Naghimo siya didto sang payag-payag kag nagpahandong samtang nagahulat siya kon ano ang matabo sa siyudad. ⁶ Pero nainitan gihapon si Jonas, gani ginpatubo sang Ginoong Dios ang isa ka tanom kag ginpalapaw ini kay Jonas agod mahandungan siya. Nalipay gid si Jonas tungod sa tanom. ⁷ Pero sang madason nga adlaw, sang nagapamanagbanag pa lang, ginpakaon sang Dios sa ulod^[e] ang tanom kag nalaya ini.

⁸ Sang nagbutlak na gid ang adlaw, nagpadala ang Dios sang mainit nga hangin halin sa sidlangan. Daw sa malipong si Jonas sang nainitan ang iya ulo sang adlaw. Gusto na lang niya nga mapatay, gani nagsiling siya, “Mas maayo pa nga mapatay na lang ako sang sa mabuhi.” ⁹ Nagsiling ang Dios sa iya, “Puwerte gid bala ang imo kaakig tungod sa natabo sa tanom?” Nagsabat siya, “Huo, puwerte gid, gani gusto ko na lang nga mapatay!” ¹⁰ Nagsiling ang Ginoo, “Naluoy ka gani sa sinang tanom nga nagtubo sa isa lang ka gab-i kag napatay man dayon sa isa lang ka gab-i, bisan pa nga indi ikaw ang nagtanom ukon nagpatubo sina. ¹¹ Ako pa ayhan ang indi maluoy sa Nineve, sa sinang dako nga siyudad nga may sobra 120,000 ka tawo nga wala makahibalo parte sa akon mga kasuguan,^[f] kag may madamo pa nga mga kasapatan?”