Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Pagpangayo ug Tabang sa Dios
120 Sa akong kalisod, nanawag ako sa Ginoo
ug gitubag niya ako.
2 Ginoo, luwasa ako sa mga bakakon ug mga limbongan.
3 Kamong mga limbongan, unsa kahay isilot sa Dios kaninyo?
4 Silotan niya kamo pinaagi sa talinis nga pana sa sundalo ug sa nagadilaab nga baga.
5 Alaot ako kay nagpuyo ako uban kaninyo nga sama kadaotan sa mga lumulupyo sa Meshec ug sa Kedar.
6 Dugay na akong nagpuyo uban sa mga tawo nga dili gustog kalinaw.
7 Gusto ko ug kalinaw apan kon maghisgot na gani ako mahitungod niini, ang ilang gusto kagubot.
Ang Ginoo ang Akong Tigpanalipod
121 Nagatan-aw ako sa mga bukid;
asa man maggikan ang akong gipaabot nga tabang?
2 Ang maong tabang maggikan sa Ginoo, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
3 Dili niya itugot nga mapandol ka.
Siya nga nagatipig kanimo, dili matulog.
4 Pamati! Ang nagatipig sa Israel wala magduka o matulog.
5 Ang Ginoo mao ang imong tigpanalipod;
anaa siya sa imong tapad aron sa pagpanalipod kanimo.
6 Ang kainit sa adlaw dili makaunsa kanimo, ni ang siga sa bulan sa panahon sa kagabhion.[a]
7 Tipigan ka sa Ginoo gikan sa tanang katalagman;
ampingan niya ang imong kinabuhi.
8 Ang Ginoo motipig kanimo karon ug hangtod sa kahangtoran, bisan asa ka moadto.[b]
Pagdayeg sa Jerusalem
122 Nalipay ako sa dihang miingon sila kanako, “Mangadto kita sa templo sa Ginoo.”
2 Ug karon, ania na kami nagatindog sa pultahan sa Jerusalem!
3 Ang Jerusalem usa ka siyudad nga maayong pagkatukod ug lig-on.
4 Motungas didto ang mga tribo sa Israel sa pagdayeg sa Ginoo sumala sa iyang gisugo kanila.
5 Atua sa Jerusalem ang trono nga lingkoranan sa mga hari nga kaliwat ni David kon magdumala sila ug maghukom.
6 Pag-ampo kamo alang sa maayo nga kahimtang[c] sa Jerusalem pinaagi sa pag-ingon,
“Hinaut nga magmauswagon ang nahigugma niining siyudara.
7 Hinaut nga may kalinaw, panaghiusa, ug kauswagan sa sulod sa Jerusalem ug sa lig-ong mga bahin niini.”
8 Tungod sa akong mga paryente ug mga higala, moingon ako,
“Hinaut nga magpadayon ang kalinaw ug maayo nga kahimtang sa Jerusalem.”
9 Tungod ug alang sa templo sa Ginoo nga atong Dios, mag-ampo ako alang sa kauswagan sa Jerusalem.
Pag-ampo alang sa Kalooy Sa Dios
123 Ginoo, nagaampo[d] ako kanimo,
ikaw nga nagalingkod sa trono diha sa langit.
2 Maingon nga ang mga sulugoon nagahulat nga hatagan sa ilang mga agalon,
nagahulat usab kami Ginoo, nga among Dios, hangtod nga imo kaming kaloy-an ug tabangan.
3 Kaloy-i kami, Ginoo! Kaloy-i kami, kay nanobra na ang pagtamay nga among nadawat.
4 Labihan na ang pagbiaybiay ug pagbugalbugal nga nadawat namo gikan sa mga tawo nga gapaharuhay lang ug mga garboso.
Ang Dios Molaban sa Iyang Katawhan
124 Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato, unsa kaha ang mahitabo?
Tubag kamo mga taga-Israel!
2 “Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato sa dihang gisulong kita sa mga kaaway,
3 gipatay na unta nila kita tungod sa ilang labihang kasuko kanato.
4-5 Daw gilapawan na unta kita sa tubig;
gianod sa makusog nga baha ug nalumos.
6 Dalaygon ang Ginoo, kay wala siya motugot nga kunis-kunison kita sa atong mga kaaway nga sama sa mabangis nga mga mananap.
7 Nakaikyas kita nga daw langgam nga nakabuhi gikan sa lit-ag.
Naguba ang lit-ag ug naluwas kita.
8 Ang panabang nga atong nadawat nagagikan sa Ginoo, nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan.”
Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios
125 Ang mga tawo nga nagasalig sa Dios sama sa Bukid sa Zion nga dili matarog,
kondili magpabilin sa walay kataposan.
2 Maingon nga ang mga bukid sa palibot sa Jerusalem nagapanalipod sa maong siyudad,
ang Ginoo nagapanalipod usab sa iyang katawhan karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Ang daotan dili gayod magpadayon sa pagdumala sa yuta nga alang sa mga matarong,
kay tingalig mohimo usab ug daotan ang mga matarong.
4 Ginoo, himoa ang maayo ngadto sa mga tawo nga maayo, ug sa nagakinabuhi nga matarong.
5 Apan siloti uban sa mga daotan ang imong mga katawhan nga nagsunod sa daotan.
Hinaut nga magmalinawon ang Israel!
Pag-ampo alang sa Kaluwasan
126 Sa dihang gipauswag pag-usab sa Ginoo ang Zion,[e] daw nagdamgo lang kita.
2 Nangatawa kita ug nagaawit sa kalipay.
Unya miingon ang ubang mga nasod,
“Naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanila.”
3 Tinuod nga naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanato,
ug labihan gayod ang atong kalipay.
4 Ginoo, pauswaga kami pag-usab,[f]
maingon nga pabahaan ug tubig ang nagauga nga mga sapa sa Negev.
5 Ang nagapugas inubanan sa mga luha moani nga malipayon.
6 Sila nga naghilak samtang naglakaw dala ang binhi nga igpupugas mag-awit nga malipayon sa kaulahian dala ang ilang mga abot.
Pagdayeg sa Kaayo sa Dios
127 Kon wala ang tabang sa Ginoo sa pagtukod ug balay,
walay kapuslanan ang kahago sa nagtukod niini.
Kon dili panalipdan sa Ginoo ang siyudad,
walay kapuslanan ang pagtukaw sa guwardya.
2 Walay kapuslanan ang pagmata ug sayo ug pagbilar sa gabii sa paghago aron may pagkaon,
kay ang Ginoo mohatag sa mga kinahanglanon sa iyang mga hinigugma, samtang natulog sila.
8 Busa mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, “Tungod kay wala kamo mamati sa akong gisulti, 9 tigomon ko ang mga katawhan sa amihan nga gipangulohan sa akong alagad nga si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Sulongon nila kini nga yuta ug ang tanang lumulupyo niini, apil ang tanang nasod sa palibot. Laglagon ko kamo sa hingpit,[a] ug malisang ang mga tawo nga makakita sa nahitabo kaninyo ug mahimo kamong talamayon. Oo, malaglag gayod kamo hangtod sa hangtod. 10 Undangon ko ang inyong pagsadya ug paglipay. Dili na madungog ang malipayong tingog sa bag-ong kasal. Wala nay maggaling ug trigo o mopasiga sa mga suga kon gabii. 11 Maawaaw kining tibuok yuta. Ug kining nasora ug ang mga nasod sa palibot niini moalagad sa hari sa Babilonia sulod sa 70 ka tuig.
12 “Apan pagkahuman sa 70 ka tuig, silotan ko ang hari sa Babilonia ug ang iyang katawhan tungod sa ilang sala. Himuon ko usab nga awaaw ang ilang nasod hangtod sa hangtod. 13 Ipahamtang ko sa ilang nasod ang tanang gisulti ko batok kanila ug sa ubang nasod, nga gisulti ni Jeremias ug nahisulat niini nga libro. 14 Uliponon sila sa daghang mga nasod ug sa mga gamhanang mga hari. Baslan ko sila sumala sa ilang mga binuhatan.”
Ang Kopa nga Puno sa Kasuko sa Ginoo
15 Miingon kanako ang Ginoo, ang Dios sa Israel, “Kuhaa sa akong kamot kining kopa nga puno sa akong kasuko ug ipainom sa tanang kanasoran diin ko ikaw ipadala. 16 Kon makainom na sila niini, mobarag sila ug daw sa mabuang, tungod sa gira nga ipadala ko kanila.”
17 Busa gikuha ko ang kopa sa kamot sa Ginoo ug gipainom sa tanang kanasoran diin niya ako gipadala.
10 Mga igsoon, dako gayod ang akong handom nga ang akong mga isigka-Judio maluwas, ug kini giampo ko sa Dios. 2 Makapamatuod ako nga kugihan sila sa pag-alagad sa Dios, apan dili sumala sa kamatuoran. 3 Kay wala sila masayod sa pamaagi sa Dios sa pagmatarong sa tawo. Nagtinguha hinuon sila sa ilang kaugalingong pamaagi ug wala nila sunda ang pamaagi sa Dios. 4 Wala sila makasabot nga ang Kasugoan natapos diha kang Cristo. Kay pinaagi sa gibuhat ni Cristo, ang matag usa nga nagatuo kaniya mao lang ang gipakamatarong.
Ang Kaluwasan alang sa Tanan
5 Mao kini ang gisulat ni Moises mahitungod sa pagpakamatarong pinaagi sa pagtuman sa Kasugoan: “Ang tawo nga nagatuman sa Kasugoan magkinabuhi sumala sa Kasugoan.”[a] 6 Apan mao kini ang gi-ingon sa Kasulatan mahitungod sa pagpakamatarong pinaagi sa pagtuo, “Ayaw pag-ingon sa imong kaugalingon, ‘Kinsa ba ang moadto sa langit?’ ” (Ang buot ipasabot, sa pagpakanaog kang Cristo nganhi). 7 “Ayaw usab pag-ingon, ‘Kinsa ang mokanaog sa kinahiladman sa yuta?’ ” (Ang buot ipasabot, sa pagkuha kang Cristo gikan sa mga patay). 8 Hinuon ang Kasulatan nagaingon,
“Ang pulong sa Dios haduol kanimo, anaa sa imong ngabil ug sa imong kasing-kasing.”[b]
Ug kining pulong sa Dios mao ang mahitungod sa pagtuo nga among ginawali: 9 kon isugilon mo nga si Jesus mao ang Ginoo ug nagatuo ka sa kinasingkasing nga gibanhaw siya sa Dios gikan sa kamatayon, maluwas ka. 10 Kay ang tawo pakamatarungon sa Dios kon motuo siya sa kinasingkasing. Ug kon mosugilon siya sa iyang pagtuo, maluwas siya. 11 Kay nagaingon ang Kasulatan, “Ang nagatuo kaniya dili gayod maulawan.”[c] 12 Ug kini nga saad alang sa tanan, Judio man o dili Judio, tungod kay ang Ginoo, Ginoo sa tanan, ug nagahatag siyag panalangin nga madagayaon sa tanan nga nagadangop kaniya. 13 Kay nagaingon ang Kasulatan, “Si bisan kinsa nga modangop sa Ginoo maluwas.”[d]
18 Apan dili motuo ang kadagkoan sa mga Judio nga buta siya kaniadto ug karon makakita na. Busa gipatawag nila ang iyang mga ginikanan, 19 ug gipangutana nila sila, “Inyo ba kining anak? Tinuod ba gayod nga natawo siya nga buta? Nganong makakita na man siya karon?” 20 Mitubag ang iyang mga ginikanan, “Tinuod nga amo siyang anak ug tinuod nga natawo siya nga buta. 21 Apan kon ngano nga makakita na siya ug kon kinsa ang nagaayo kaniya, kana ang wala namo mahibaloi. Pangutan-a ninyo siya kay but-an na man siya ug makatubag alang sa iyang kaugalingon.” 22 Mao kadto ang gitubag sa iyang mga ginikanan tungod kay nahadlok sila sa kadagkoan sa mga Judio. Kay kini sila nagkasabot na nga si bisan kinsa nga moila kang Jesus nga mao ang Cristo dili na nila pasudlon sa ilang sinagoga. 23 Mao kini ang hinungdan nga ang iyang mga ginikanan miingon, “Pangutan-a ninyo siya kay but-an na man siya.”
24 Busa gitawag nila pag-usab ang tawo nga kaniadto buta ug giingnan, “Isulti ang matuod mahitungod niadtong tawo, kay ang Dios nagapaminaw. Sa among kabahin, nahibaloan namo nga siya makasasala.” 25 Mitubag ang tawo, “Wala ako masayod kon makasasala ba siya o dili. Basta nahibalo ako nga buta ako kaniadto apan karon makakita na.” 26 Nangutana sila pag-usab, “Unsay iyang gihimo kanimo? Giunsa man niya pag-ayo ang imong mga mata?” 27 Mitubag siya, “Dili ba gisultihan ko na man kamo? Apan dili kamo motuo. Nan, nganong nangutana pa man kamo pag-usab? Gusto ba usab ninyo nga mahimong iyang mga tinun-an?” 28 Busa nasuko sila ug giinsulto nila siya ug giingnan, “Ikaw mao ang iyang tinun-an, apan kami mga tinun-an ni Moises. 29 Nahibalo kami nga nakigsulti ang Dios kang Moises kaniadto, apan mahitungod nianang tawhana, wala gani kami masayod kon asa siya gikan!” 30 Mitubag dayon ang tawo, “Katingalahan! Siya ang nagaayo kanako, unya moingon kamo nga wala kamo mahibalo kon asa siya gikan. 31 Nahibalo kita nga dili tubagon sa Dios ang mga makasasala. Apan tubagon niya ang mga tawo nga nagatahod kaniya ug nagatuman sa iyang kabubut-on. 32 Sukad sa pagsugod sa kalibotan wala pa gayod kita makadungog nga may tawo nga nagaayo sa mata sa usa ka tawo nga buta sukad sa iyang pagkatawo. 33 Kon dili siya gikan sa Dios, dili unta siya makahimo ug sama niadto.” 34 Mitubag ang kadagkoan sa mga Judio, “Natawo ka ug nagdako sa sala, ug karon tudloan mo kami?” Ug gidid-an nila kini sa pagsulod sa ilang mga sinagoga.
Ang Espirituhanon nga Pagkabuta
35 Nabalitaan ni Jesus nga gidid-an na nila sa pagsulod sa ilang mga sinagoga ang tawo nga iyang giayo. Busa gipangita niya kini. Sa dihang nakita na niya gipangutana niya kini, “Nagatuo ka ba sa Anak sa Tawo?” 36 Mitubag siya, “Sir, tug-ani ako kon kinsa siya aron makatuo ako kaniya!” 37 Miingon si Jesus, “Nakita mo na siya, kay siya mismo ang nakigsulti kanimo karon.” 38 Miingon ang tawo, “Ginoo, nagatuo ako kanimo!” Ug miluhod dayon siya ug misimba kang Jesus.
39 Miingon si Jesus, “Mianhi ako dinhi sa kalibotan aron hukman ang mga tawo. Ang mga nagaangkon nga sila buta sa kamatuoran ayohon nako aron sila makakita. Ug ang mga nagaingon nga sila dili buta, mao hinuon ang mabuta.” 40 Unya, may mga Pariseo didto duol kaniya nga nakadungog sa iyang gisulti. Ug nangutana sila, “Ang buot mong ipasabot nga bisan kami mga buta usab?” 41 Gitubag sila ni Jesus, “Kon giangkon ninyo nga buta kamo sa kamatuoran, wala unta kamoy sala. Apan tungod kay nagaingon man kamo nga dili kamo buta, kini nagkahulogan lang nga nagpabilin gihapon ang inyong sala.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.