Book of Common Prayer
Ang Awit bahin sa Pagdaog
68 Sige na, O Dios, kataga ang imong mga kaaway.
Hinaut pa nga moikyas ang nasilag kanimo.
2 Aboga sila sama sa aso nga gipalid sa hangin.
Sama sa kandila nga matunaw sa kalayo,
mahanaw unta ang mga daotan sa imong atubangan.
3 Apan ang mga matarong maghugyaw sa kalipay sa imong atubangan.
4 Awiti ninyo ang Dios;
awiti ninyo siya ug mga pagdayeg.
Dayega ninyo siya[a] nga nagasakay sa panganod.
Ang iyang ngalan mao ang Ginoo;
paglipay kamo sa iyang presensya.
5 Ang Dios, nga nagapuyo sa iyang balaan nga templo, nagaatiman sa mga nangailo sa amahan ug nanalipod sa mga biyuda.
6 Gihatagan niyag pamilya ang mga nagainusara,
ug gihatagan niyag kagawasan ug kalipay ang mga binilanggo.
Apan ang mga gahig ulo mopuyo sa yuta nga dili mapuslan.
7 O Dios, sa dihang gipangulohan mo ang imong katawhan sa ilang lakaw sa kamingawan,
8 natay-og ang yuta ug miulan
tungod kay miabot ka, O Dios sa Israel, Dios nga nagpadayag sa imong kaugalingon sa Sinai.
9 Nagpadala ka ug abundansyang ulan
ug naulian ang nagmalang yuta nga gihatag mo sa imong katawhan.
10 Didto na namuyo ang imong mga katawhan,
ug sa imong kaayo gihatagan mo ang mga kabos sa ilang mga gikinahanglan.
11 Nagpadala ang Ginoo ug mensahe,
ug daghang mga kababayen-an ang nagbalita niini:
12 “Nangagiw ang mga hari ug ang ilang mga sundalo,
ug ang ilang mga kabtangan gibahin-bahin sa mga babaye nga Israelinhon.
13 Bisan ang mga nagpabilin sa toril sa mga karnero, gibahinan ug mga estatuwang salampati nga ang mga pako hinaklapan ug pilak ug ang mga balhibo hinaklapan ug purong bulawan.”
14 Sa dihang gikatag sa Dios nga Makagagahom ang mga hari,
gipaulanan niya ug snow ang bukid sa Zalmon.[b]
15 Pagkatahom sa bukid sa Basan; pagkadaghan sa iyang mga bungtod.
16 Nganong kining mga bungtod nasina man sa bukid nga gipili sa Dios nga iyang puy-an hangtod sa kahangtoran?
17 Miabot ang Ginoong Dios sa iyang templo gikan sa Sinai uban sa linibong mga karwahe.
18 Pagsaka niya sa taas nga dapit[c] nagdala siyag daghang mga bihag
ug midawat siyag mga gasa gikan sa mga tawo, bisan mga gahig ulo.
Ug didto magpuyo ang Ginoong Dios.[d]
19 Dalaygon ang Ginoo, ang Dios nga atong manluluwas,
kay adlaw-adlaw ginatabangan niya kita sa atong mga suliran.
20 Ang atong Dios, Dios nga nagaluwas.
Siya ang Ginoong Dios nga nagaluwas kanato gikan sa kamatayon.
21 Sigurado gayod nga dugmokon sa Dios ang ulo sa iyang mga kaaway nga nagapadayon sa pagpakasala.
22 Miingon ang Ginoo,
“Pabalikon ko ang akong mga kaaway gikan sa Basan;
pabalikon ko sila gikan sa kinahiladman sa dagat,
23 aron pamatyon sila ug tunob-tunoban ninyo ang ilang mga dugo
ug ang inyong mga iro makapatuyang pagtilap niini.”
24 O Dios ug Hari ko, nakita sa tanan ang imong parada sa kadaogan paingon sa imong templo.
25 Nagauna ang mga mag-aawit, ug sa luyo, ang mga musikero;
sa tunga-tunga nila anaa ang mga dalaga nga nagatamborin.
26 Naninggit sila, “Dayega ninyo ang Dios diha sa inyong panagtigom!
Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga kaliwat ni Israel!”
27 Nagauna ang gamay nga tribo ni Benjamin,
sunod mao ang mga pangulo sa Juda uban sa ilang panon,
ug nagasunod ang mga pangulo sa Zebulun ug Naftali.
28 O Dios, ipakita ang imong gahom[e] sama sa gihimo mo kaniadto kanamo.
29 Tungod sa imong templo sa Jerusalem magdala ang mga hari ug mga gasa alang kanimo.
30 Badlonga kanang nasod[f] nga sama sa bangis nga hayop sa kabugangan.
Badlonga usab ang mga katawhang sama sa mga torong baka uban sa mga toriyo
hangtod nga moampo sila ug mohalad sa ilang mga pilak kanimo.
Kataga ang mga katawhan nga nagakalipay sa pagpakiggira.
31 Ang mga taga-Ehipto ug mga taga-Etiopia[g] magkarag-karag sa paghatag sa ilang mga gasa kanimo.
32 Pag-awit kamo sa Dios, kamong mga ginsakopan sa mga gingharian sa kalibotan.
Pag-awit kamo ug pagdayeg sa Ginoo,
33 nga nagasakay sa kalangitan nga anaa na sukad pa kaniadto.
Pamatia ninyo ang iyang nagadahunog nga tingog.
34 Imantala ninyo ang pagkagamhanan sa Dios nga nagahari sa Israel.
Ang kalangitan nagapadayag sa iyang pagkagamhanan.
35 Kahibulongan gayod sa Dios sa Israel diha sa iyang balaang puloy-anan.
Gihatagan niyag gahom ug kusog ang iyang katawhan.
Dalaygon ang Dios!
Pag-ampo alang sa Hari
72 O Dios, tudloi ang hari sa imong pamaagi sa paghukom ug pagkamatarong,
2 aron hukman niya diha sa pagkamatarong ang imong katawhan, labi na ang mga kabos.
3 Hinaut pa nga ang mga bukid ug mga bungtod mohatag ug panalangin sa imong katawhan samtang nagakinabuhi sila nga matarong.
4 Hinaut pa nga labanan ug tabangan sa hari ang mga kabos,
ug laglagon niya ang mga nangdaog-daog kanila.
5 Hinaut pa nga magpadayon ang iyang paghari[a] hangtod sa kahangtoran pinaagi sa iyang mga kaliwat, samtang may adlaw ug may bulan pa.
6 Hinaut pa nga mahisama siya sa ulan nga nagahatag ug tubig sa kalibotan.
7 Sa panahon sa iyang paghari, hinaut nga molambo ang katarong,
ug molungtad ang mauswagon nga kahimtang sa mga tawo hangtod sa kahangtoran.
8 Hinaut pa nga maghari siya gikan sa usa ka dagat hangtod sa pikas dagat,[b]
ug gikan sa Suba sa Eufrates hangtod sa kinatumyan sa yuta sa Israel.[c]
9 Hinaut pa nga ang iyang mga kaaway nga nagapuyo sa kamingawan moyukbo kaniya ug magpailalom sa iyang gahom.
10 Hinaut pa nga ang mga hari sa Tarshish, sa mga isla, sa Sheba, ug sa Seba mohatag kaniya ug mga gasa sa pagpaila nga nagapasakop sila kaniya.
11 Hinaut pa nga ang tanang hari magpasakop kaniya ug ang tanang kanasoran moalagad kaniya.
12 Kay gitabangan niya ang mga pinasagdang mga kabos ug timawa nga nangayo ug tabang kaniya.
13 Nalooy siya sa mga timawa ug mga kabos,
ug gitabangan niya sila.
14 Giluwas niya sila gikan sa mga nangdaog-daog ug nanghasi kanila,
kay ang ilang mga kinabuhi bililhon kaniya.
15 Hinaut nga hatagan ug taas nga kinabuhi ang hari!
Hinaut pa nga hatagan siya ug bulawan gikan sa Sheba.
Hinaut nga iampo siya sa kanunay nga panalanginan siya sa Dios.
16 Hinaut pa nga modaghan ang mga abot sa yuta, bisan sa kinatumyan sa mga bukid.
Hinaut pa nga mahimo kining sama kamabungahon sa bukid sa Lebanon.
Hinaut pa nga modaghan ang mga lumulupyo sa mga lungsod sama sa mga sagbot sa mga kaumahan.
17 Hinaut pa nga dili malimtan ang ngalan sa hari hangtod sa kahangtoran samtang may adlaw pa.
Hinaut pa nga pinaagi kaniya panalanginan ang tanang kanasoran,
ug ang kanasoran moisip kaniya nga bulahan.
18 Dalaygon ang Ginoong Dios, ang Dios sa Israel, nga mao lang gayod ang nagahimo sa katingalahang mga butang.
19 Dalaygon ang iyang pagkagamhanan sa walay kataposan.
Hinaut pa nga makita sa mga tawo sa tibuok kalibotan ang iyang pagkagamhanan.
Amen! Amen!
20 Mao kini ang kataposan sa mga pag-ampo ni David nga anak ni Jesse.
Nagdamgo si Jacob sa Betel
10 Mibiya si Jacob sa Beersheba ug milakaw paingon sa Haran. 11 Sa dihang misalop na ang adlaw, nakaabot siya sa usa ka dapit ug didto siya nagpabilin niadtong gabhiona. Mikuha siya ug usa ka bato ug iya kining giunlanan sa iyang pagkatulog. 12 Unya, nagdamgo siya nga may usa ka hagdan nga nagbarog sa yuta ug misangko sa langit. Nakita niya ang mga anghel sa Dios nga nagsaka-kanaog sa hagdan. 13 Nakita usab niya ang Ginoo nga nagtindog sa ibabaw sa hagdan[a] ug miingon kaniya, “Ako mao ang Ginoo, ang Dios ni Abraham ug ni Isaac. Ihatag ko kanimo ug sa imong mga kaliwat kining yuta nga imong gihigdaan. 14 Ang imong mga kaliwat mahimong sama kadaghan sa abog sa yuta. Magkatag kamo sa nagkalain-laing bahin niining yutaa.[b] Pinaagi kanimo ug sa imong mga kaliwat, panalanginan ko ang tanang mga katawhan sa kalibotan. 15 Hinumdomi gayod kanunay nga kauban mo ako ug bantayan ko ikaw bisan asa ka paingon. Dad-on ko ikaw pagbalik niining yutaa ug dili ko ikaw biyaan hangtod nga matuman ko ang akong saad kanimo.”
16 Unya nakamata si Jacob ug miingon sa iyang kaugalingon, “Wala ako makahibalo nga ania diay ang Ginoo niining dapita.” 17 Gikulbaan siya ug miingon, “Katingalahan kining dapita! Puloy-anan kini sa Dios ug kini ang pultahan paingon sa langit.”
18 Pagkabuntag, sayo kaayong mibangon si Jacob. Gikuha niya ang bato nga iyang giunlanan ug gipatindog ingon nga usa ka handomanan. Unya gibuboan niya kini ug lana aron idedikar ngadto sa Dios. 19 Ginganlan ni Jacob kadtong dapita ug Betel.[c] Apan kaniadto Luz ang ngalan niadto nga dapit. 20 Unya nanumpa si Jacob nga nagaingon, “O Dios, kon ubanan mo ako ug bantayan niining akong lakaw ug hatagan ug pagkaon ug bisti, 21 ug kon makabalik ako sa balay sa akong amahan nga walay daotang mahitabo kanako, ilhon ko ikaw Ginoo nga akong Dios. 22 Kining bato nga akong gipatindog isip usa ka handomanan magapamatuod sa imong presensya niini nga dapit.[d] Ug ihatag ko kanimo ang ikapulo sa tanan nga ihatag mo kanako.”
13 Kining tanang mga tawo nangamatay nga may pagtuo. Wala nila madawat ang gisaad sa Dios sa dihang buhi pa sila, apan nasiguro nila nga moabot ang adlaw nga madawat gayod nila ang ilang gipaabot. Giangkon nila nga sila mga langyaw lang ug dumuduong niini nga kalibotan. 14 Ang mga tawo nga nagasulti sa ingon nagapaila lang nga sila nangita sa lugar nga mahimong ila gayod. 15 Wala na nila handoma ang lugar nga ilang gigikanan, tungod kay kon gihandom pa nila, may kahigayonan sila sa pagbalik didto. 16 Apan ang ilang gibuhat, gipalabi gayod nila ang mas maayo nga lugar, ug kini walay lain kondili ang siyudad nga atua gayod sa langit. Busa wala ikaulaw sa Dios nga tawgon nila siya nga ilang Dios, kay giandaman niya sila ug usa ka siyudad.
17-18 Tungod sa pagtuo ngadto sa Dios, ihalad unta ni Abraham si Isaac sa dihang gisulayan siya sa Dios nga ihalad ang iyang bugtong anak. Ug bisan si Isaac mao ang gisaad sa Dios nga maoy gikanan sa iyang kaliwatan, andam gihapon si Abraham nga ihalad kini.[a] 19 Kay nagtuo siya nga kon mamatay man gayod si Isaac banhawon ra usab kini sa Dios. Busa sama ra nga nabanhaw si Isaac gikan sa kamatayon ug nahibalik kang Abraham.
20 Tungod sa pagtuo ni Isaac ngadto sa Dios, ug sa pagtuo nga may maayong umaabot, gipanalanginan niya ang iyang mga anak nga si Jacob ug si Esau.
21 Tungod sa pagtuo, sa dihang hapit na mamatay si Jacob, gipanalanginan niya ang iyang mga apo nga mga anak ni Jose. Ug misimba siya sa Dios samtang nagaakbo sa iyang sungkod.
22 Tungod sa pagtuo, miingon si Jose sa hapit na siya mamatay, nga ang mga Israelinhon mobiya sa Ehipto, ug nanugon siya nga dad-on nila ang iyang mga bukog kon mobiya na sila.
Si Jesus ang Maayo nga Magbalantay
7 Busa miingon pag-usab si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ako mao ang pultahan sa mga karnero.[a] 8 May mga magtutudlo nga nauna kanako ug sama sila sa mga kawatan ug mga tulisan. Apan ang akong mga karnero wala motuo kanila. 9 Ako mao ang pultahan. Ang mosulod agi kanako maluwas. Sama siya sa karnero nga mosulod ug mogawas, ug makakita siya ug sabsabanan. 10 Ang katuyoan sa kawatan mao ang pagpangawat, ang pagpatay, ug ang pagpangguba. Apan mianhi ako dinhi sa kalibotan aron mahatagan ko ang mga tawo sa kinabuhi nga madagayaon.
11 “Ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ang maayo nga magbalantay andam nga magpakamatay alang sa iyang mga karnero. 12 Dili siya sama sa tawo nga sinuholan lang nga magbantay. Kay ang sinuholan lang modagan kon may makita siyang nagaabot nga ihalas nga iro, ug biyaan lang niya ang mga karnero. Busa atakihon sa ihalas nga iro ang mga karnero ug magkatibulaag kini. 13 Ang sinuholan mopalayo, tungod kay sinuholan man lang siya ug bale-wala lang kaniya kon unsa ang mahitabo sa mga karnero. 14-15 Apan ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ingon nga ako nailhan sa Amahan ug ako nakaila kaniya, nakaila usab ako sa akong mga karnero ug nakaila sila kanako. Ug ihatag ko ang akong kinabuhi alang kanila. 16 May uban pa akong mga karnero nga wala dinhi sa inyong grupo nga mga Judio. Kinahanglan pasudlon ko usab sila. Maminaw sila kanako, ug ang tanan nga maminaw kanako mahimong usa lang ka panon nga may usa lang ka magbalantay.
17 “Gihigugma ako sa Amahan tungod kay ginahatag ko ang akong kinabuhi alang kanila, ug pagkahuman mabuhi ako pag-usab.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.