Book of Common Prayer
49 Hinumdomi ang imong saad kanako nga imong alagad,
kay kini ang nagahatag kanako ug paglaom.
50 Ang nagalipay kanako sa akong mga pag-antos mao kini: ang imong saad nagalugway sa akong kinabuhi.
51 Gibiaybiay ako pag-ayo sa mga mapahitas-on,
apan wala ako mobiya sa imong kasugoan.
52 Ginoo, gihinumdoman ko ang imong mga sugo nga gihatag mo sa unang panahon,
ug naghatag kini kanako ug kalipay.
53 Labihan ang akong kasuko tungod sa mga tawong daotan nga nagasalikway sa imong kasugoan.
54 Magaawit ako mahitungod sa imong mga tulumanon bisan asa ako magpuyo.[a]
55 Ginoo, panahon sa kagabhion ginahinumdoman ko ikaw ug ginahunahuna ko kon unsaon ko pagtuman ang imong kasugoan.
56 Mao kini ang akong kalipay: ang pagsunod sa imong mga tulumanon.
57 Ikaw lang gayod Ginoo ang akong gikinahanglan.
Nagasaad ako sa pagtuman sa imong mga pulong.
58 Gihangyo ko ikaw sa kinasingkasing gayod;
kaloy-i ako sumala sa imong saad.
59 Gihinuktokan ko ang akong pagkinabuhi,
ug misaad ako nga mosunod sa imong mga katudloanan.
60 Gituman ko dayon ang imong mga sugo.
61 Bisan pa ug gigapos ako sa mga tawong daotan,
wala ko kalimti ang imong mga kasugoan.
62 Sa panahon sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo sa matarong mo nga mga sugo.
63 Higala ako sa tanan nga nagatahod kanimo ug nagatuman sa imong mga tulumanon.
64 Ginoo, gihigugma mo ang tanang mga tawo sa kalibotan.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
65 Ginoo, maayo ka kanako nga imong alagad, sumala sa imong gisaad.
66 Hatagi akog kaalam ug kahibalo,
kay nagasalig ako sa imong mga sugo.
67 Sa wala mo pa ako disiplinaha, mibiya ako kanimo,
apan karon ginatuman ko na ang imong pulong.
68 Maayo ka ug nagahimo ka ug maayo.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
69 Bisan gibutang-butangan ako sa mga tawong mapahitas-on,
gituman ko gihapon ang imong mga tulumanon sa tibuok kong kasingkasing.
70 Kining mga tawhana dili makasabot sa imong kasugoan,
apan ako nagakalipay sa pagsunod niini.
71 Maayo nga gidisiplina mo ako,
aron makakat-on ako sa imong mga tulumanon.
72 Alang kanako, ang kasugoan nga imong gihatag mas bililhon pa kaysa liboan ka bulawan ug pilak.
Walay Pulos ang Pagsalig sa Bahandi
49 Pamati kamo, tanang mga katawhan nga nagapuyo dinhi sa kalibotan,
2 dungganon o dili, adunahan man o kabos.
3 Nagasulti ako nga may kaalam ug mapuslanon ang akong gihunahuna.
4 Mamati ako sa mga panultihon ug isaysay ko ang ilang kahulogan samtang nagatukar ako sa harpa.
5 Dili ako mahadlok kon moabot ang katalagman,
kon libotan ako sa daotan ug limbongang mga tawo
6 nga nagasalig ug nagapasigarbo sa ilang bahandi.
7 Ang usa ka tawo dili gayod makahimo sa pagbayad sa Dios aron nga magpabilin siyang buhi o alang sa kinabuhi sa uban.
8 Tungod kay labihan kamahal sa kinabuhi;
wala gayoy kantidad nga mahimong ibayad
9 aron mabuhi ang usa ka tawo hangtod sa kahangtoran ug dili mamatay.
10 Kay makita sa tanan nga bisan ang mga maalamon mangamatay, mao man usab ang mga buang-buang ug ang mga hungog.
Ug ibilin nila ang ilang bahandi ngadto sa uban.
11 Ang ilang lubnganan[a] mao na ang ilang puloy-anan
ug magpabilin sila didto hangtod sa kahangtoran bisan pag may gipanag-iya silang mga yuta.
12 Bisan pag adunahan ang tawo mamatay ra gihapon siya sama sa mga mananap.
13 Mao kini ang dangatan sa mga tawo nga nagasalig sa ilang kaugalingon,
ug mao usab kini ang dangatan sa mga tawong nagauyon sa ilang gisulti.
14 Gitakda na silang mamatay daw sa mga karnero.
Ang kamatayon sama sa mga magbalantay sa karnero nga mogiya kanila ngadto sa lubnganan.[b]
(Sa adlaw sa kaluwasan, gamhan sila sa mga matarong.)
Ang ilang mga patayng lawas mangadunot,
ug ang lubnganan maoy ilang puloy-anan.[c]
15 Apan luwason ako sa Dios; haw-ason niya ako gikan sa gahom sa kamatayon.
16 Ayaw kasina kon ang uban maadunahan,
o kon ang bahandi sa ilang pamilya madugangan.
17 Kay dili nila kana madala kon mamatay sila;
ang ilang bahandi dili nila madala sa lubnganan.
18 Bisan pag-giisip nila ang ilang kaugalingon nga bulahan sa buhi pa sila,
ug dayegon sila sa mga tawo tungod kay nagmauswagon sila,
19 motipon ra gihapon sila sa ilang mga katigulangan nga nangamatay na,
didto sa dapit nga dili na gayod nila makita ang kahayag.
20 Ang tawong adunahan nga walay pagsabot sa kamatuoran mamatay sama sa mga mananap.
Ang Pagkadaotan sa mga Tawo
(Salmo 14)
53 Nagaingon ang mga buang-buang sa ilang kaugalingon, “Walay Dios!”
Daotan silang tanan ug ngil-ad ang ilang ginahimo.
Walay bisan usa kanila nga nagahimo ug maayo.
2 Didto sa langit nagatan-aw ang Dios sa mga tawo aron pagsusi kon aduna bay nakasabot sa kamatuoran ug nagadangop kaniya.
3 Ang tanan mibiya sa Dios ug nahimong daotan.
Wala gayoy naghimo ug maayo bisan usa.
4 Wala ba makahibalo kining daotang mga tawo sa ilang ginahimo? Siyempre nakahibalo!
Nanginabuhi sila pinaagi sa pagpangilkil sa akong mga katawhan,
ug wala sila nagaampo sa Dios.
5 Apan mangalisang sila.
Bation nila ang kahadlok nga wala pa gayod nila sukad masinati,
tungod kay katagon sa Dios ang ilang kabukogan.
Pakaulawan ninyo sila,
tungod kay gisalikway sila sa Dios.
6 Hinaut nga moabot na gikan sa Zion ang moluwas sa Israel.
Unsa kaha ka malipayon ang mga Israelinhon, ang katawhan sa Dios,
kon pauswagon sila sa Dios pag-usab!
23-24 Sa dihang nagaabot na sila, midali-dali si Abigail ug kanaog sa iyang asno ug miluhod sa atubangan ni David agig pagtahod kaniya. Miingon siya, “Palihog, sir, pamatia ako. Ako na lang ang pakasad-a. 25 Hinaut nga dili mo tagdon ang daotan nga si Nabal. Angay gayod kaniya ang iyang ngalan nga Nabal, nga ang buot ipasabot, ‘buang-buang.’ Sir, wala gayod ako makakita sa mga tawo nga imong gipadala. 26 Karon, gipugngan ka sa Ginoo sa pagpanimalos ug sa pagpatay. Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo ug kanimo, nga hinaut pa nga ang imong mga kaaway ug ang tanan nga buot mopasipala kanimo silotan sa Dios sama nga silotan niya si Nabal. 27 Kon mahimo, sir, dawata kining mga gasa nga akong gidala alang kanimo, ug ihatag sa imong mga tawo. 28 Palihog pasayloa ako sa akong mga kakulangon. Sigurado gayod nga ang Ginoo maghimo kanimong hari ingon man ang imong mga kaliwat, tungod kay nagapakiggira ka alang kaniya. Hinaut pa nga walay daotang mahitabo kanimo samtang buhi ka pa. 29 Bisan pa ug may mogukod kanimo aron sa pagpatay kanimo, tipigan ka gihapon sa Ginoo nga imong Dios sama sa tawo nga nagatipig sa mahalong butang. Apan ang imong mga kaaway mahisama sa bato nga gibala sa lambayog. 30 Kon matuman na ang tanan nga maayong mga butang nga gisaad sa Ginoo kanimo, ug mahimo ka nang hari sa Israel, 31 dili ka hasolon sa imong konsensya tungod kay wala ka manimalos ug mopatay sa walay igong hinungdan. Ug kon hatagan ka na sa Ginoo ug kalamposan, palihog ayaw ako kalimti.”
32 Miingon si David kang Abigail, “Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga nagpadala kanimo karong adlawa sa pagpakigkita kanako. 33 Salamat sa Dios sa imong maayong panghunahuna ug sa pagpugong mo kanako sa pagpanimalos ug pagpamatay niining adlawa. 34 Kon wala ka magdali-dali sa pagpakigkita kanako, wala untay mahibiling buhi sa mga tawo ni Nabal pagkabuntag. Kay mao kana ang akong gipanumpa sa buhi nga Ginoo, ang Dios sa Israel, nga nagpugong kanako sa paghimo ug daotan kanimo.” 35 Gidawat ni David ang mga gasa ni Abigail ug miingon, “Pauli ug ayaw na kabalaka. Tumanon ko ang imong gihangyo.”
36 Sa pag-abot ni Abigail sa ilang balay, naabtan niyang nagpakombira si Nabal nga daw usa ka hari. Malipayon kaayo siya ug labihan ka hubog. Busa wala lang una siya sultihi ni Abigail mahitungod sa iyang pagpakigkita kang David hangtod nianang pagkabuntag. 37 Sa dihang nahuwasan na siya pagkabuntag, gisuginlan siya ni Abigail sa nahitabo. Giataki siya sa sakit sa kasingkasing ug wala na siya makalihok. 38 Paglabay sa napulo ka adlaw, gisilotan siya sa Ginoo ug namatay.
39 Sa dihang nadunggan ni David nga namatay si Nabal, miingon siya, “Dalaygon ang Ginoo! Siya ang nanimalos ngadto kang Nabal sa pag-insulto niini kanako, ug gilikay niya ako sa pagpanimalos. Gisilotan niya si Nabal sa daotan niyang gihimo kanako.”
Unya nagpadala si David ug mga mensahero sa pagsulti kang Abigail nga buot niya kining pangasaw-on. 40 Pag-abot sa mga mensahero ni David sa Carmel, miingon sila kang Abigail, “Gipaanhi kami ni David kanimo aron pagdala kanimo ngadto kaniya aron mahimo niyang asawa.” 41 Miluhod si Abigail agig pagtahod kanila ug miingon, “Oo, mosugot ako. Andam ako sa pag-alagad kaniya bisan sa iyang mga sulugoon.[a]” 42 Unya midali-dali si Abigail sa pagsakay sa asno ug miuban sa mga mensahero ni David. Gidala niya ang lima niya ka mga sulugoong babaye ug nahimo siyang asawa ni David. 43 Gipangasawa usab ni David si Ahinoam nga taga-Jezreel, ug silang duha nahimo niyang asawa. 44 Ang iyang asawa nga si Mical gipaminyo ni Saul kang Paltiel nga taga-Galim, nga anak ni Laish.
19 May miabot nga mga Judio gikan sa Antioquia nga sakop sa Pisidia ug ang uban gikan sa Iconium. Gidani nila ang mga tawo nga modapig kanila. Gitabangan nila sa pagbato si Pablo ug giguyod pagawas sa lungsod, tungod kay sa ilang hunahuna patay na siya. 20 Apan samtang gilibotan siya sa mga magtutuo, mibangon siya ug mibalik didto sa lungsod. Pagkaugma miadto silang duha ni Barnabas sa Derbe.
Ang Paghibalik ngadto sa Antioquia nga Sakop sa Syria
21 Giwali ni Pablo ug ni Barnabas ang Maayong Balita didto sa Derbe ug daghan ang ilang nakabig nga mosunod kang Jesu-Cristo. Pagkahuman niini mibalik sila sa Listra, sa Iconium, ug sa Antioquia nga sakop sa Pisidia. 22 Gipalig-on nila ang mga magtutuo ug gidasig nga magpadayon gayod sa ilang pagtuo. Miingon usab sila sa mga magtutuo, “Daghang kalisdanan ang atong kinahanglan maagian sa pagsulod sa gingharian sa Dios.” 23 Sa matag dapit nga may mga magtutuo nga nagatigom, sila si Pablo ug Barnabas nagpili ug mga tawo nga maoy mangulo. Nagpuasa sila ug nagaampo alang sa mga napili ug gitugyan nila sila sa Ginoo nga ilang gituohan.
24 Pagkahuman niini, miagi sila sa mga dapit nga sakop sa probinsya sa Pisidia ug miabot sila sa Panfilia. 25 Miwali sila didto sa Perga ug unya milugsong sila sa Atalia. 26 Gikan didto milawig sila balik sa Antioquia nga sakop sa Syria, ang dapit diin sila maggikan ug giampo sa mga magtutuo kaniadto nga panalanginan sila sa Dios sa ilang buluhaton nga karon nahuman na nila.
27 Sa pag-abot ni Pablo ug ni Barnabas sa Antioquia gitigom nila ang tanang mga magtutuo ug gisaysay dayon nila ang tanang gihimo sa Dios pinaagi kanila, ug kon sa unsang pamaagi nga ang Dios mihatag ug kahigayonan aron motuo usab ang mga dili Judio. 28 Ug mipuyo silag dugay didto sa Antioquia kauban sa mga sumusunod ni Jesus.
Gipahunong ni Jesus ang Bagyo
(Mat. 8:23-27; Luc. 8:22-25)
35 Sa pagkagabii na, miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Dali, motabok kita.” 36 Busa gibiyaan sa iyang mga tinun-an ang daghang mga tawo nga nagtigom, ug misakay sila didto sa sakayan nga gisakyan ni Jesus. May mga sakayan usab didto nga midungan kanila. 37 Ug sa nagalawig na sila, kalit lang mihuros ang kusog nga hangin. Sige ang hapak sa dagkong mga balod, ug hapit na mapuno sa tubig ang sakayan. 38 Apan si Jesus didto sa ulin[a] sa sakayan natulog nga nagaunlan. Gipukaw nila siya. Miingon sila, “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga malunod na kita?” 39 Busa mibangon siya ug gimandoan niya ang hangin ug ang mga balod, “Hunong!” Ug mihunong ang hangin ug milinaw ang dagat. 40 Ug miingon si Jesus kanila, “Nganong nangahadlok man kamo? Wala pa ba kamoy pagtuo kanako?” 41 Nahadlok gayod sila pag-ayo ug miingon sa usag usa, “Kinsa gayod kaha kining tawhana, nga bisan ang hangin ug ang mga balod motuman man kaniya?”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.