Book of Common Prayer

Psalm Dawida, gdy przebywał na Pustyni Judzkiej.

63 Boże, ty jesteś moim Bogiem, od rana cię szukam; pragnie ciebie moja dusza, tęskni do ciebie moje ciało w ziemi suchej i spragnionej, w której nie ma wody;

² Abym widział twoją moc i chwałę tak, jak cię ujrzałem w twojej świątyni;

³ Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie, moje wargi będą cię chwaliły;

⁴ Tak błogosławić cię będę póki żyję, wzniosę swe ręce w imię twoje.

⁵ Jak tłuszczem i sadłem będzie nasycona moja dusza, moje usta będą cię wielbić radosnymi wargami;

⁶ Gdy cię wspominam na moim posłaniu i rozmyślam o tobie podczas nocnych straży.

⁷ Bo byłeś mi pomocą, w cieniu twoich skrzydeł będę się weselił.

⁸ Moja dusza przylgnęła do ciebie, twoja prawica mnie podtrzymuje.

⁹ Ale ci, którzy dążą do zguby mojej duszy, sami zejdą do głębi ziemi.

¹⁰ Będą wydani pod ostrze miecza, staną się łupem lisów.

¹¹ Lecz król będzie się weselił w Bogu, będzie się chlubił każdy, kto na niego przysięga, a usta kłamców zostaną zamknięte.

Psalm.

98 Śpiewajcie PANU nową pieśń, bo cudownych rzeczy dokonał, jego prawica i święte ramię przyniosły mu zwycięstwo.

² PAN objawił swoje zbawienie, okazał swoją sprawiedliwość na oczach pogan.

³ Pamiętał o swoim miłosierdziu i swojej prawdzie wobec domu Izraela; wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie naszego Boga.

⁴ Radośnie wykrzykuj PANU, cała ziemio; wykrzykujcie, weselcie się i śpiewajcie.

⁵ Grajcie PANU na harfie, na harfie, przy słowach pieśni.

⁶ Przy trąbach i dźwięku kornetów wykrzykujcie radośnie przed PANEM, Królem.

⁷ Niech zaszumi morze i to, co w nim jest, świat i jego mieszkańcy.

⁸ Niech rzeki klaszczą w dłonie, niech góry radują się wspólnie;

⁹ Przed PANEM, bo przychodzi, by sądzić ziemię. Będzie sądził świat sprawiedliwie i narody według słuszności.

Psalm Dawida.

103 Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

² Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

³ On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

⁴ On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

⁵ On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

⁶ PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

⁷ Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

⁸ Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia.

⁹ Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie gniewu chował.

¹⁰ Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

¹¹ Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, tak wielkie jest jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

¹² Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki.

¹³ Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

¹⁴ On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

¹⁵ Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

¹⁶ Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

¹⁷ Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

¹⁸ Nad tymi, którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

¹⁹ PAN na niebiosach ustanowił swój tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

²⁰ Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

²¹ Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

²² Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.

¹⁷ Bo Chrystus nie posłał mnie, abym chrzcił, ale abym głosił ewangelię, i to nie w mądrości słowa, aby nie zniweczyć krzyża Chrystusa.

¹⁸ Mowa o krzyżu bowiem jest głupstwem dla tych, którzy giną, ale dla nas, którzy jesteśmy zbawieni, jest mocą Boga.

¹⁹ Bo jest napisane: Wytracę mądrość mądrych, a rozum rozumnych obrócę wniwecz.

²⁰ Gdzie jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego świata? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości tego świata?

²¹ Skoro bowiem w mądrości Bożej świat nie poznał Boga przez mądrość, upodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia zbawić tych, którzy wierzą.

²² Gdyż Żydzi domagają się znaków, a Grecy szukają mądrości.

²³ My zaś głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który dla Żydów wprawdzie jest zgorszeniem, a dla Greków głupstwem;

²⁴ Lecz dla tych, którzy są powołani, zarówno dla Żydów, jak i Greków, głosimy Chrystusa – moc Bożą i mądrość Bożą.

²⁵ Głupstwo Boże bowiem jest mądrzejsze niż ludzie, a słabość Boża jest mocniejsza niż ludzie.

²⁶ Przypatrzcie się bowiem, bracia, waszemu powołaniu, że niewielu jest mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych.

²⁷ Ale Bóg wybrał to, co głupie u świata, aby zawstydzić mądrych, wybrał to, co słabe u świata, aby zawstydzić mocnych.

²⁸ I to, co nieszlachetne u świata i wzgardzone, wybrał Bóg, a nawet to, co nie jest, aby to, co jest, obrócić wniwecz;

²⁹ Aby nie chlubiło się przed nim żadne ciało.

³⁰ Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;

³¹ Aby, jak to jest napisane: Ten, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu.

¹⁸ A uczniowie Jana i faryzeuszy pościli. Przyszli więc i pytali go: Czemu uczniowie Jana i faryzeuszy poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?

¹⁹ I odpowiedział im Jezus: Czy przyjaciele oblubieńca mogą pościć, gdy jest z nimi oblubieniec? Dopóki mają ze sobą oblubieńca, nie mogą pościć.

²⁰ Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec zostanie od nich zabrany, a wtedy, w tych dniach, będą pościć.

²¹ Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starej szaty, inaczej nowa łata ujmuje nieco od starej szaty i rozdarcie staje się gorsze.

²² Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej młode wino rozsadza bukłaki i wino wycieka, a bukłaki się psują. Lecz nowe wino należy wlewać do nowych bukłaków.