Book of Common Prayer
Pangamuyo nga may Pagsalig sa Dios
56 Kaluoyi ako, O Dios,
kay ginasalakay ako sang akon mga kaaway.
Wala untat ang pagpaantos nila sa akon.
2 Sige-sige ang pagsalakay sang akon mga kaaway.
Madamo ang nagakontra sa akon, Labing Mataas nga Dios.[a]
3 Kon nahadlok ako, magasalig ako sa imo.
4 O Dios, ginadayaw ko ikaw tungod sa imo promisa.
Indi ako mahadlok kay nagasalig ako sa imo.
Indi makahalit ang tawo sa akon.
5 Permi ginatiko sang akon mga kaaway ang akon ginasiling.
Ang ila lang permi nga ginaplano amo ang paghalit sa akon.
6 Nagatipon sila kag nagapanago,
kag ginabantayan nila ang tanan ko nga ginahimo sa tuyo nga patyon nila ako.
7 O Dios, indi sila pagpalikawa sa silot sang ila kalautan.
Sa imo kaakig laglaga ina nga mga katawhan.
8 Nahibaluan mo ang akon pagkatublag.
Ginatandaan mo ang akon mga paghibi.
Indi bala ginlista mo ini sa imo libro?
9 Kon magpanawag ako sa imo, O Dios, magapalagyo ang akon mga kaaway.
Ini naeksperiensyahan ko, tungod kay ikaw, O Dios, nagadampig sa akon.
10 Ginoong Dios, ginadayaw ko ikaw tungod sang imo promisa.
11 Indi ako mahadlok kay nagasalig ako sa imo.
Indi makahalit ang tawo sa akon.
12 Tumanon ko, O Dios, ang akon promisa sa imo.
Ihalad ko ang akon halad sang pagpasalamat sa imo.
13 Kay ginluwas mo ako sa kamatayon,
kag wala mo gintugot nga mapierdi ako,
agod magkabuhi ako sa imo, O Dios, sa kabuhi nga masanag.
Pangamuyo para sa Bulig sang Dios
57 O Dios, kaluoyi ako kay sa imo ako nagapangayo sang proteksyon
pareho sa mga buto sang pispis nga nagapanago sa idalom sang mga pakpak sang ila iloy.
Magapangayo ako sang proteksyon sa imo hasta nga matapos ang mga katalagman.
2 Nagapanawag ako sa imo, Labing Mataas nga Dios,
sa imo nga nagatuman sang imo katuyuan sa akon.
3 Halin sa langit, magapadala ka sang bulig sa pagluwas sa akon.
Pakahuy-an mo ang mga nagasalakay sa akon.
Ipakita mo ang imo gugma kag katutom sa akon.
4 Ginalibutan ako sang mga kaaway nga pareho sa mga leon nga handa sa paggus-ab.
Ang ila mga ngipon amo ang mga bangkaw kag mga pana.
Ang ila mga dila amo ang matalom nga mga espada.
5 Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
6 Natublag ako kay nagbutang ang akon mga kaaway sang siod sa akon mga alagyan.
Nagkutkot man sila sang buho sa akon alagyan,
pero sila man mismo ang nahulog sa sadto nga buho.
7 O Dios, nagasalig gid ako sa imo.
Kantahan ko ikaw sang mga pagdayaw.
8 Magabugtaw ako samtang nagapamanagbanag, kag ihanda ko ang akon kaugalingon kag ang akon instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayaw sa imo.
9 Ginoo, dayawon ko ikaw sa tunga sang mga katawhan.
Kantahan ko ikaw sa tunga sang mga taga-iban nga nasyon.
10 Kay ang imo gugma kag katutom indi gid matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
11 Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
Malaglag ang mga Malaot
58 Kamo nga mga pangulo, matarong bala ang inyo paghukom sa mga tawo?
2 Indi! Kay ang inyo lang ginahunahuna amo ang paghimo sang malain.
Nagapanghalit kamo sa inyo lugar.
3 Ang mga malaot nagapalayo sa Dios kag nagabutig halin pa sang ila pagkatawo.
4-5 Dalitan sila pareho sa mga man-og.
Pareho sila sa kobra nga indi magpamati sa tingog sang hanas nga manug-anta.
6 Ginoong Dios, kuhaa ang ila ikasarang sa pagpanghalit nga daw sa nagabingaw ka sang mga ngipon sang mga leon.
7 Madula kuntani sila pareho sa tubig nga nagakahubas,
kag kon magpana sila, indi kuntani sila makaigo.[b]
8 Mangin pareho kuntani sila sa taklong nga daw sa nagakatunaw ang iya lawas samtang nagakamang,
ukon pareho sa bata nga natawo nga patay, nga wala nakakita sang kasanag.
9 Laglaga sila, bata man ukon tigulang. Laglaga sila nga mas madasig pa sa pag-init sang kolon nga ginadabukan sang tunukon nga mga kahoy-kahoy.[c]
10 Malipay ang mga matarong kon makita nila nga ginabalusan mo ang mga malaot kag nagaagay ang ila dugo.
11 Dayon magasiling ang mga tawo,
“Matuod gid man nga may padya para sa mga matarong;
kag may Dios nga nagahukom sa mga tawo sa kalibutan.”
Silot sa mga Malaot
64 O Dios, pamatii ang akon reklamo.
Tipigi ang akon kabuhi sa pagpamahog sang akon mga kaaway.
2 Protektari ako sa malain nga plano sang sinang grupo sang mga malaot.
3 Masakit sila kon maghambal, daw pareho ini sa espada kag pana.
4 Maabtik sila maghambal sing masakit sa mga tawo nga wala sing kasawayan,
kag wala sila nahadlok maghambal sini.
5 Nagahangkatanay sila nga himuon nila ang ila malain nga mga plano.
Kag ginaplanohan nila kon diin nila ibutang ang ila mga siod.
Nagasiling sila, “Wala sing may makakita sini.”
6 Nagaplano sila sing malain
kag nagasiling sila, “Maayo gid ang aton plano!”
Indi gid matungkad ang hunahuna kag tagipusuon sang tawo!
7 Pero panaon sila sang Dios,
kag sa hinali lang mapilasan sila.
8 Pagalaglagon sila sang Dios tungod sang ila mga ginapanghambal.
Ang tanan nga makakita sa ila magalungo-lungo sa pagyaguta sa ila.
9 Dayon mahadlok ang tanan nga tawo.
Pamalandungan nila ang mga ginhimo sang Dios.
Kag isugid nila ini.
10 Magakalipay kag magadayaw sa Ginoo ang tanan nga matarong tungod sa ginhimo niya.
Kag magapangayo sila sang proteksyon sa iya.
Ginasabat sang Dios ang Pangamuyo
65 O Dios, dapat ka namon dayawon sa Zion!
Kag tumanon namon ang amon promisa sa imo.
2 Ang tanan nga tawo magapalapit sa imo kay ginasabat mo ang mga pangamuyo.
3 Kon parte sa amon mga sala, bisan madamo ini, ginapatawad mo gihapon.
4 Bulahan ang tawo nga imo ginpili kag gin-imbitar nga magpuyo sa imo templo.
Maayawan kami sang maayo nga mga butang sa imo balay nga amo ang imo balaan nga templo.
5 O Dios nga amon manluluwas,
ginasabat mo kami paagi sa makatilingala nga pagluwas mo sa amon.
Ikaw ang paglaom sang tanan nga tawo, bisan ang sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan kag sa pinakamalayo nga dagat.[a]
6 Gamhanan ka kag ginpahamtang mo ang mga bukid paagi sa imo gahom.
7 Ginapalinong mo ang huganas sang mga balod sa dagat kag ang kinagula sang mga katawhan.
8 Nahadlok sa imo ang mga tawo bisan pa atong nagaestar sa malayo nga lugar
tungod sa imo makatilingala nga mga binuhatan.
Ang imo hinimuan makapahugyaw sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan tungod sa kalipay.
9 Ginaatipan mo ang duta kag ginapadal-an sang ulan;
ginhimo mo ini nga mapinatubason.
Ang imo mga sapa, O Dios, wala nagakahubas,
kag ginahatagan mo sang patubas ang mga tawo.
Ginapreparar mo ang duta nga maghatag sang patubas.
10 Ginapaulanan mo sing maayo ang naarado nga duta hasta nga maghumok ini,
kag ginapakamaayo mo ang mga tanom nga nagatubo.
11 Ginapabugana mo ang mga patubas sa tion sang tig-alani.
Ang bisan diin nga lugar nga agyan mo makaangkon sang kabuganaan.
12 Ang mga palahalban sa kamingawan bugana sang hilamon;
ang mga bukid daw sa mga tawo nga nagakalipay.
13 Ang mga palahalban puno sang mga kasapatan;[b]
ang mga kapatagan natabunan sang mga uhay.
Ini nga mga lugar daw sa mga tawo nga nagahinugyaw kag nagakanta sa kalipay.
17 Magbangon ka, Jerusalem! Ang kaakig sang Ginoo pareho sa ilimnon nga gin-ubos mo inom hasta nga nagduling-duling ka sa kahubog. 18 Wala sing isa sa imo katawhan[a] nga magatuytoy sa imo; wala sing isa sa ila nga magabulig sa imo. 19 Natabo sa imo ining duha ka kalamidad: naguba ka tungod sa inaway kag nag-antos sa kagutom ang imo katawhan. Wala sing may nabilin sa imo katawhan nga mag-uloulo kag maglipay sa imo. 20 Nagkalalipong sila kag nagahamyang sa eskina sang tagsa ka dalan. Pareho sila sa usa nga nasiod sa lambat. Naaguman nila ang puwerte nga kaakig sang Ginoo; ginsabdong sila sang imo Dios.
21 Gani pamatii ninyo ini, kamo nga mga nagaantos kag nagkalahubog indi tungod sang bino. 22 Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga inyo Dios nga nagaapin sa inyo: “Pamati! Ginkuha ko na ang akon kaakig nga pareho sa ilimnon nga nakapahubog sa inyo. Indi ko na kamo pagpaimnon sini liwat. 23 Ihatag ko ini sa mga nagapaantos sa inyo, nga nagsugo sa inyo nga maghapa agod tapakan nila kamo. Gintapakan nila ang inyo mga likod nga daw sa nagaagi sila sa dalan.”
4 Samtang bata pa ang manunubli, pareho lang siya sa ulipon bisan matuod nga siya ang tag-iya sang tanan nga pagkabutang. 2 May mga tawo nga ginasaligan nga magaatipan sa iya kag sa iya mga propedad hasta sa tion nga gintalana sang iya amay. 3 Kita amo man sina anay sang wala pa kita nakahibalo parte sa pagtuo.[a] Gin-ulipon kita sang panguna nga pagtulun-an nga umalagi lang. 4 Pero sang pag-abot sang tion nga gintalana sang Dios, ginpadala niya ang iya Anak diri sa kalibutan. Natawo siya sa isa ka babayi kag nagkabuhi sa idalom sang Kasuguan 5 agod tubuson ang tanan nga ara sa idalom sang Kasuguan, agod mangin anak kita sang Dios.
6 Kag tungod nga kita mga anak na sang Dios, ginpadala niya ang Espiritu sang iya Anak sa aton mga tagipusuon. Amo ina nga makatawag na kita sa Dios nga “Amay.” 7 Gani karon, indi na kita mga ulipon kundi mga anak. Kag tungod nga kita mga anak sang Dios, magapanubli kita sang iya mga ginpromisa nga palanublion.
Ang Pagkabalaka ni Pablo sa mga Taga-Galacia
8 Sang wala pa kamo nakakilala sa Dios mga ulipon kamo sang mga dios-dios nga indi man matuod. 9 Pero karon nga nakilala na ninyo ang Dios (ukon mas maayo siguro kon magsiling ako, karon nga nakilala na kamo sang Dios subong iya mga anak), ti ngaa nga gusto pa ninyo magbalik liwat sa panguna nga pagtulun-an nga indi man makabulig? Ngaa gusto ninyo nga magpaulipon liwat sa sina nga pagtulun-an? 10 May pinasulabi pa kamo nga mga adlaw, mga bulan, mga tiyempo kag mga tuig![b] 11 Ginahadlukan ako nga basi ang tanan ko nga pagpangabudlay dira sa inyo mangin wala sing pulos.
Ang Pagtuo sang Isa ka Babayi(A)
24 Dayon naghalin si Jesus sa Galilea kag nagkadto sa mga lugar nga malapit sa Tyre.[a] Pag-abot niya didto nagdayon siya sa isa ka balay, kag indi niya gusto nga mahibaluan sang mga tawo nga didto siya; pero indi gid ini matago. 25-26 Karon, may babayi nga indi Judio nga nakabati nga didto si Jesus. Ini nga babayi taga-Fenicia nga sakop sang Syria, kag ang iya lingguahe Griego. May anak siya nga babayi nga gin-gamhan sang malaot nga espiritu. Gani nagkadto siya kay Jesus kag nagluhod, kag nagpakitluoy nga kon mahimo tabugon niya ang malaot nga espiritu sa iya anak. 27 Pero nagsiling si Jesus sa iya sa paanggid, “Kinahanglan nga pakaunon anay ang mga anak, kay indi maayo nga kuhaon ang pagkaon sang mga anak kag ihaboy sa mga ido.”[b] 28 Gani nagsiling ang babayi sa iya, “Husto ina Ginoo, pero bisan pa ang mga ido sa idalom sang lamisa nagakaon sang mga usik sang mga anak.” 29 Dayon nagsiling si Jesus sa iya, “Tungod sa imo sabat, sarang ka na makapauli. Ang malaot nga espiritu nagguwa na sa imo anak.” 30 Nagpauli ang babayi kag naabtan niya ang iya anak nga nagahigda sa katre, kag ang malaot nga espiritu nakaguwa na sa iya.
Gin-ayo ni Jesus ang Bungol kag Apa
31 Paghalin ni Jesus sa mga lugar nga sakop sang Tyre, nag-agi siya sa Sidon kag sa mga lugar nga sakop sang Decapolis. Pagkatapos nagderetso siya sa Dagat sang Galilea. 32 May tawo didto nga bungol kag apa nga gindala sang mga tawo kay Jesus. Nagpakitluoy sila sa iya nga itungtong niya ang iya kamot sa sini nga tawo. 33 Ginpain siya ni Jesus sa kadam-an, kag gin-gulo ni Jesus ang iya mga tudlo sa mga dulunggan sang tawo. Pagkatapos nagdupla siya kag gintandog ang dila sadtong lalaki. 34 Dayon nagtangla si Jesus sa langit kag nagginhawa sing madalom, kag nagsiling sa iya, “Effata!” Kon sa aton pa, “Magbukas ka!” 35 Pagkatapos sadto nakabati na siya kag maathag na ang iya paghambal. 36 Dayon ginbilinan niya ang mga tawo nga indi sila magpanugid bisan kay sin-o parte sa natabo. Pero bisan ginadilian sila, nagdugang pa gani ang ila pagpalapnag sang balita sa mga tawo. 37 Dako gid ang katingala sang mga tawo. Siling nila, “Daw ano kaayo sang iya mga ginahimo! Bisan ang mga bungol napabati niya kag ang mga apa napahambal niya!”
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.