Book of Common Prayer

Przewodnikowi chóru. Pieśń i psalm.

66 Radośnie wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie;

² Wyśpiewujcie chwałę jego imienia, oddawajcie mu chwalebną cześć.

³ Powiedzcie Bogu: Jak straszliwe są twe dzieła! Z powodu twojej wielkiej mocy poddadzą się twoi wrogowie.

⁴ Cała ziemia odda ci pokłon i śpiewać ci będzie; śpiewać będzie twemu imieniu. Sela.

⁵ Chodźcie, zobaczcie dzieła Boże, straszliwe są jego dzieła pośród synów ludzkich.

⁶ Zamienił morze w suchą ziemię, pieszo przeszli przez rzekę; tam się nim weseliliśmy.

⁷ Panuje w swej mocy na wieki, jego oczy patrzą na narody, buntownicy nie wywyższą się. Sela.

⁸ Błogosławcie, narody, naszego Boga i rozgłaszajcie jego chwałę.

⁹ Zachował przy życiu naszą duszę i nie dał się zachwiać naszej nodze.

¹⁰ Doświadczyłeś nas bowiem, Boże, wypróbowałeś nas ogniem, jak srebro jest oczyszczone.

¹¹ Zaprowadziłeś nas w sidła, włożyłeś ucisk na nasze biodra.

¹² Pozwoliłeś ludziom deptać nam po głowach, przeszliśmy przez ogień i wodę, ale nas wyprowadziłeś na miejsce obfitości.

¹³ Dlatego wejdę do twego domu z całopaleniem i wypełnię śluby;

¹⁴ Które wyraziły moje wargi i wypowiedziały moje usta w utrapieniu.

¹⁵ Będę ci składał w ofierze całopalenia z tłustych zwierząt wraz z wonnością baranów, ofiaruję ci woły i kozły. Sela.

¹⁶ Chodźcie, słuchajcie, wszyscy, którzy się boicie Boga, a opowiem, co uczynił dla mojej duszy.

¹⁷ Do niego wołałem moimi ustami i wychwalałem go moim językiem.

¹⁸ Gdybym zważał na nieprawość w swoim sercu, Pan by mnie nie wysłuchał.

¹⁹ A jednak Bóg wysłuchał, przychylił się do głosu mojej modlitwy.

²⁰ Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy i nie odebrał mi swego miłosierdzia.

11 Apostołowie i bracia, którzy byli w Judei, usłyszeli, że również poganie przyjęli słowo Boże.

² A gdy Piotr przybył do Jerozolimy, spierali się z nim ci, którzy pochodzili z obrzezania;

³ Mówiąc: Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych i jadłeś z nimi.

⁴ Wtedy Piotr zaczął po kolei im wyjaśniać:

⁵ Będąc w mieście Jafie, modliłem się i w zachwyceniu miałem widzenie – jakiś przedmiot zstępujący, jakby wielkie płótno, za cztery rogi uwiązane i spuszczone z nieba, i dotarło aż do mnie.

⁶ Wpatrzywszy się w nie uważnie, przyjrzałem się i zobaczyłem czworonożne zwierzęta ziemskie, bestie, gady i ptaki nieba.

⁷ I usłyszałem głos mówiący do mnie: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz.

⁸ I odpowiedziałem: Żadną miarą, Panie, bo nigdy niczego pospolitego lub nieczystego nie wziąłem do ust.

⁹ Wtedy głos z nieba odezwał się po raz drugi: Tego, co Bóg oczyścił, nie uważaj za nieczyste.

¹⁰ A to się stało trzy razy, po czym to wszystko zostało wciągnięte z powrotem do nieba.

¹¹ I zaraz trzej mężczyźni posłani do mnie z Cezarei stanęli przed domem, w którym byłem.

¹² I powiedział mi Duch, abym z nimi poszedł bez wahania. Szło też ze mną tych sześciu braci i weszliśmy do domu tego człowieka.

¹³ On nam opowiedział, jak ujrzał w swoim domu anioła, który stanął i powiedział do niego: Poślij ludzi do Jafy i przywołaj Szymona, zwanego Piotrem.

¹⁴ On ci powie słowa, przez które będziesz zbawiony, ty i cały twój dom.

¹⁵ A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, tak jak na nas na początku.

¹⁶ I przypomniałem słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.

¹⁷ Jeśli więc Bóg dał im ten sam dar co nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, kim ja jestem, abym mógł zabronić Bogu?

¹⁸ A usłyszawszy to, uspokoili się i chwalili Boga, mówiąc: A więc i poganom dał Bóg pokutę ku życiu.

97 PAN króluje, raduj się, ziemio, i weselcie się, niezliczone wyspy!

² Chmury i ciemność wokół niego, sprawiedliwość i sąd podstawą jego tronu.

³ Ogień idzie przed nim i pożera jego wrogów wokoło.

⁴ Jego błyskawice oświetlają świat, widzi to ziemia i drży.

⁵ Góry topią się jak wosk przed obliczem PANA, przed obliczem Pana całej ziemi.

⁶ Niebiosa opowiadają jego sprawiedliwość, a wszystkie narody widzą jego chwałę.

⁷ Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą posągom, którzy chlubią się bożkami; oddajcie mu pokłon, wszyscy bogowie.

⁸ Syjon to usłyszał i weseli się, a córki Judy będą się radować z powodu twoich sądów, PANIE!

⁹ Ty bowiem, PANIE, jesteś Najwyższy na całej ziemi, wywyższony ponad wszystkich bogów.

¹⁰ Wy, którzy miłujecie PANA, miejcie w nienawiści zło; on strzeże dusz swoich świętych, ocala ich z ręki niegodziwych.

¹¹ Światło jest zasiane dla sprawiedliwego i radość dla tych, którzy są prawego serca.

¹² Weselcie się w PANU, sprawiedliwi, i wysławiajcie go, pamiętając o jego świętości.

Psalm Dawida.

138 Będę cię wysławiał, Panie, z całego mego serca; będę ci śpiewał wobec bogów.

² Oddam ci pokłon ku twej świętej świątyni i będę wysławiał twoje imię za miłosierdzie twoje i prawdę; bo wywyższyłeś twoje imię i słowo ponad wszystko.

³ W dniu, gdy cię wzywałem, wysłuchałeś mnie i mocą posiliłeś moją duszę.

⁴ Wszyscy królowie będą cię wysławiali, PANIE, gdy usłyszą słowa twoich ust.

⁵ I będą śpiewali o drogach PANA, że wielka jest chwała PANA.

⁶ A choć wywyższony jest PAN, jednak ma wzgląd na pokornego, a wyniosłego poznaje z daleka.

⁷ Choćbym chodził pośród utrapienia, ożywisz mnie; wyciągniesz swoją rękę przeciw gniewowi moich nieprzyjaciół, a twoja prawica mnie wybawi.

⁸ PAN dokona wszystkiego za mnie. PANIE, twoje miłosierdzie trwa na wieki; nie opuszczaj dzieł twoich rąk.

2 Potem, po czternastu latach, udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, wziąwszy ze sobą także Tytusa.

² A udałem się tam zgodnie z objawieniem i przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się uznaniem, aby się czasem nie okazało, że biegnę albo biegłem na próżno.

³ Lecz nawet Tytusa, który był ze mną, nie zmuszono do obrzezania, mimo że był Grekiem;

⁴ A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić.

⁵ Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.

⁶ A co do cieszących się uznaniem – jakimi kiedyś byli, jest dla mnie bez znaczenia, Bóg bowiem nie ma względu na osobę – ci więc, którzy cieszą się uznaniem, nic mi nie narzucili.

⁷ Wręcz przeciwnie, gdy widzieli, że została mi powierzona ewangelia wśród nieobrzezanych, jak Piotrowi wśród obrzezanych;

⁸ (Ten bowiem, który działał skutecznie przez Piotra w sprawowaniu apostolstwa wśród obrzezanych, skutecznie działał i we mnie wśród pogan);

⁹ I gdy poznali daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, abyśmy my poszli do pogan, a oni do obrzezanych.