Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Book of Common Prayer

Daily Old and New Testament readings based on the Book of Common Prayer.
Duration: 861 days
Updated Gdańsk Bible (UBG)
Version
Psalmy 45

Przewodnikowi chóru, na Szoszanim dla synów Korego. Psalm pouczający. Pieśń miłosna.

45 Wezbrało moje serce dobrym słowem; dzieła, które wypowiadam, dotyczą króla; mój język będzie jak pióro biegłego pisarza.

Ty jesteś najpiękniejszym z synów ludzkich; wdzięk rozlał się na twoich wargach, dlatego Bóg pobłogosławił cię na wieki.

Przypasz do biodra swój miecz, mocarzu, w swej chwale i majestacie.

A w swym dostojeństwie wyrusz szczęśliwie ze słowem prawdy, łagodności i sprawiedliwości, a twoja prawica dokona strasznych rzeczy.

Twoje ostre strzały, od których upadają narody pod twoje stopy, przenikają serce wrogów króla.

Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa.

Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy.

Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowej, w których cię rozweselają.

Córki królewskie są wśród twoich czcigodnych kobiet, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.

10 Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o swoim narodzie i o domu swojego ojca;

11 A król zapragnie twojego piękna, bo on jest twoim Panem; oddaj mu pokłon.

12 Także córka Tyru przyjdzie z darami, najbogatsi z narodów będą zabiegać o twą przychylność.

13 Córka królewska jest pełna chwały w swej komnacie, a jej szaty złotem tkane.

14 W szacie haftowanej będą ją wieść do króla, za nią dziewice, jej towarzyszki, przyprowadzą do ciebie.

15 Wiodą je z weselem i z radością i wejdą do królewskiego pałacu.

16 Miejsce twoich ojców zajmą twoi synowie, których ustanowisz książętami po całej ziemi.

17 Upamiętnię twoje imię po wszystkie pokolenia; dlatego narody będą cię wysławiać na wieki wieków.

Psalmy 47-48

Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego.

47 Klaszczcie w dłonie, wszystkie narody, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem.

Gdyż PAN Najwyższy budzi grozę, jest wielkim Królem nad całą ziemią.

Podda nam ludzi i narody pod nasze stopy.

Wybrał nam nasze dziedzictwo, chlubę Jakuba, którego umiłował. Sela.

Wstąpił Bóg wśród okrzyków, PAN przy dźwięku trąby.

Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie naszemu Królowi, śpiewajcie.

Bóg bowiem jest Królem całej ziemi, śpiewajcie pieśni pouczające.

Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.

Władcy narodów zebrali się z ludem Boga Abrahama, bo do Boga należą tarcze ziemi; on jest wielce wywyższony.

Pieśń i psalm dla synów Korego.

48 Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały w mieście naszego Boga, na swej świętej górze.

Pięknie wzniesiona, radością całej ziemi jest góra Syjon na krańcach północy, miasto wielkiego Króla.

Bóg w pałacach jego jest uznany za twierdzę.

Bo oto zgromadzili się królowie i razem ruszyli.

Gdy zobaczyli, zdumieli się, przerazili się i uciekli.

Strach ich tam ogarnął i ból, jak rodzącą kobietę.

Wiatrem wschodnim rozbijasz okręty Tarszisz.

To, co słyszeliśmy, to zobaczyliśmy w mieście PANA zastępów, w mieście naszego Boga; Bóg je ugruntuje na wieki. Sela.

Rozważamy, o Boże, twoje miłosierdzie we wnętrzu twej świątyni.

10 Jak twoje imię, Boże, tak i chwała twoja sięga aż po krańce ziemi; twoja prawica pełna jest sprawiedliwości.

11 Niech się weseli góra Syjon, niech się radują córki Judy z powodu twoich sądów.

12 Okrążcie Syjon i obejdźcie go, policzcie jego wieże.

13 Przyjrzyjcie się jego wałom obronnym, oglądajcie jego pałace, abyście mogli opowiadać przyszłemu pokoleniu.

14 Bo ten Bóg jest naszym Bogiem na wieki wieków, on będzie nas prowadził aż do śmierci.

Error: Book name not found: Deut for the version: Updated Gdańsk Bible
Drugi List św. Pawła do Koryntian 6:3-7:1

Nie dając nikomu żadnego powodu do zgorszenia, aby nasza posługa nie była zhańbiona;

Ale we wszystkim okazujemy się sługami Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach;

W chłostach, w więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, w nocnych czuwaniach, w postach;

Przez czystość i poznanie, przez wytrwałość i życzliwość, przez Ducha Świętego i nieobłudną miłość;

Przez słowo prawdy i moc Boga, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo;

Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;

Jakby nieznani, jednak dobrze znani, jakby umierający, a oto żyjemy, jakby karani, ale nie zabici;

10 Jakby smutni, jednak zawsze radośni, jakby ubodzy, jednak wielu ubogacający, jakby nic nie mający, jednak wszystko posiadający.

11 Nasze usta otworzyły się przed wami, Koryntianie, nasze serce się rozszerzyło.

12 Nie jest wam ciasno w nas, lecz w waszym wnętrzu jest ciasno;

13 Odwzajemniając się więc nam – jak do moich dzieci mówię – rozszerzcie się i wy.

14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?

15 Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?

16 A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

17 Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę.

18 I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami – mówi Pan Wszechmogący.

Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkiego brudu ciała i ducha, dopełniając uświęcenia w bojaźni Bożej.

Ewangelia według św. Łukasza 17:11-19

11 A w drodze do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

12 Gdy wchodził do pewnej wioski, wyszło mu naprzeciw dziesięciu trędowatych mężczyzn, którzy stanęli z daleka.

13 I donośnym głosem zawołali: Jezusie, Mistrzu, zmiłuj się nad nami!

14 Kiedy ich zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.

15 Lecz jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem.

16 I upadł na twarz do jego nóg, dziękując mu. A był to Samarytanin.

17 Jezus zaś odezwał się: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?

18 Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.

19 I powiedział do niego: Wstań, idź! Twoja wiara cię uzdrowiła.