Book of Common Prayer
Ang Hari nga Pinili sa Dios
2 Nganong nagaplano man ug daotan ang mga nasod nga dili man kini molampos?
2 Ang ilang mga hari ug mga pangulo nagtigom ug nangandam sa pagpakiggira sa Ginoo ug sa hari nga iyang pinili.
3 Nagaingon sila, “Dili kita magpailalom o magpasakop kanila.”
4 Apan ang ilang mga plano gikataw-an ug gibiaybiay lang sa Ginoo nga nagalingkod sa iyang trono didto sa langit.
5 Sa iyang kapungot, gipasidan-an niya sila ug nangahadlok sila.
6 Miingon siya, “Gipahimutang ko na sa Zion,[a] nga akong balaang[b] bungtod, ang hari nga akong pinili.”
7 Miingon ang hari nga pinili sa Dios:
“Ipadayag ko ang giingon kanako sa Ginoo nga, ‘Ikaw ang akong anak,
ug niining adlawa nga nahimo kang hari, ako nahimong imong amahan.
8 Pangayo kanako,
ug ihatag ko kanimo ang mga nasod sa tibuok kalibotan aron imong panag-iyahon.
9 Imo silang gamhan,
ug wala gayod kanilay makasupak sa imong pagdumala.
Mahisama sila sa kolon nga imong dugmokon.’ ”
10 Busa, kamong mga hari ug mga pangulo sa kalibotan, sabta ninyo kining mga pulonga,
ug pamatia ninyo ang mga pasidaan batok kaninyo.
11 Alagari ninyo ang Ginoo nga may pagtahod
ug paglipay kamo diha kaniya.
12 Tahora ninyo ang hari nga iyang pinili,
kay kon dili, masuko siya, ug diha-diha laglagon kamo niya.
Bulahan kadtong mga tawo nga nagadangop sa Ginoo.
Ang Pag-ampo sa Matarong nga Tawo
26 Pamatud-i, Ginoo, nga wala akoy sala,
kay nagakinabuhi ako nga walay ikasaway
ug nagasalig ako kanimo sa walay pagduhaduha.
2 Susiha ako, Ginoo;
susiha ang akong hunahuna ug kasingkasing.
3 Kay kanunay kong ginahinumdoman ang imong gugma,
ug nagakinabuhi ako nga matinumanon kanunay kanimo.
4 Wala ako makig-uban sa mga tawo nga limbongan ug tigpakaaron-ingnon.
5 Supak ako sa mga panagtigom sa daotang mga tawo.
Dili gayod ako makig-uban kanila.
6 Hugasan ko ang akong mga kamot sa pagpaila nga wala akoy sala.
Ug unya, molibot ako sa imong halaran sa pagsimba kanimo, Ginoo,
7 samtang nagaawit ako ug mga awit sa pagpasalamat,
ug nagasaysay sa tanan mong katingalahang mga binuhatan.
8 Ginahigugma ko ang templo nga ginapuy-an mo, Ginoo,
ang dapit diin makita ang imong pagkagamhanan.
9 Ayaw ako laglaga uban sa mga makasasala,
sama sa mga mamumuno.
10 Kanunay silang andam sa paghimo ug daotan ug mahilig sa suborno.
11 Apan ako nagakinabuhi nga maligdong,
busa luwasa ako ug kaloy-i.
12 Karon, layo na ako sa katalagman,[a]
busa dayegon ko ikaw, Ginoo, diha sa panagtigom sa imong mga katawhan.
13 Pag-awit sa kalipay, O kalangitan! Paglipay, O kalibotan! Pag-awit kamong mga bukid! Kay lipayon ug kaloy-an sa Ginoo ang iyang katawhan nga nagaantos. 14 Apan miingon ang katawhan sa Jerusalem,[a] “Gisalikway na kami sa Ginoo. Gikalimtan na niya kami.”
15 Apan mitubag ang Ginoo, “Makalimot ba ang usa ka inahan sa iyang anak nga masuso? Dili ba niya kaloy-an ang bata nga iyang gipanganak? Bisan malimot siya, ako dili gayod malimot kaninyo!
16 “O Jerusalem, dili ko gayod ikaw kalimtan. Gisulat ko ang imong ngalan sa akong mga palad. Gihunahuna ko kanunay nga pabarogon ko pag-usab ang imong mga paril. 17 Hapit na moabot ang mopabarog kanimo pag-usab,[b] ug ang mga naglaglag kanimo mobiya na kanimo. 18 Tan-awa ang imong palibot; ang imong katawhan nagatigom na ug nagaduol kanimo. Ako, ang buhi nga Ginoo, manumpa nga ipasigarbo mo sila sama sa pagpasigarbo sa babayeng kaslonon sa mga alahas nga iyang gisul-ob. 19 Nalaglag ka ug nahimong awaaw. Apan karon, ang imong yuta halos dili na paigo nga puy-an sa imong katawhan. Ug kadtong mga naglaglag kanimo mahilayo na. 20 Ang imong katawhan nga natawo sa panahon sa imong pagsubo[c] moingon kanimo, ‘Gamay ra kaayo kining dapita alang kanamo. Hatagi kamig mas dako pang dapit nga kapuy-an.’ 21 Unya moingon ka sa imong kaugalingon, ‘Kinsa bay nanganak niini kanila alang kanako? Nangamatay ang daghan kong katawhan,[d] ug tungod niini nasubo ako. Ang uban kanila gibihag ngadto sa ubang dapit, ug nahibilin akong nagainusara. Busa diin kini sila gikan? Kinsa ang nagsagop kanila?’ ”
22 Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Pamati! Sinyasan ko ang mga nasod, ug ibalik nila kanimo ang imong katawhan nga daw sa mga bata nga ginakugos.[e] 23 Magaalagad kanimo ang mga hari ug mga rayna. Sila ang moatiman kanimo. Moluhod sila agig pagtahod kanimo, ug magpasakop gayod sila kanimo.[f] Unya mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo, ug ang mga nagsalig kanako dili gayod mapakyas.”
Kinsa gayod ang Labaw sa Tanan?
(Mar. 9:33-37; Luc. 9:46-48)
18 Niadtong higayona miduol kang Jesus ang iyang mga tinun-an ug nangutana, “Kinsa man gayod ang labaw sa tanan nga nasakop sa paghari sa Dios?” 2 Gitawag ni Jesus ang usa ka bata ug gipaatubang niya kanila. 3 Unya miingon siya, “Sa pagkatinuod, kon dili kamo magbag-o ug mahisama sa mga gagmayng bata, dili gayod kamo maapil sa paghari sa Dios. 4 Kay ang tawo nga nagapaubos sama niini nga bata, mao ang labaw sa tanan nga sakop sa paghari sa Dios.
5 “Ug si bisan kinsa nga tungod sa iyang pagsunod kanako modawat sa bata nga sama niini, nagadawat usab kanako. 6 Apan si bisan kinsa nga mahimong hinungdan sa pagbiya niining gagmayng kabataan sa ilang pagtuo kanako, maayo pa nga higtan ang iyang liog ug galingan nga bato ug ihulog siya ngadto sa lawod.”
Ang mga Pagtintal
(Mar. 9:42-48; Luc. 17:1-2)
7 “Alaot ang mga tawo dinhi sa kalibotan kay ang pagtintal kanunayng moabot kanila. Hinuon kini mahitabo gayod. Apan alaot gayod ang tawo nga maoy manintal sa iyang isigka-tawo.
8 “Kon ang imong kamot o tiil mahimong hinungdan sa imong pagbiya kanako, putla kana ug ilabay! Mas maayo pa nga usa ra ang imong kamot o tiil apan may kinabuhi ka nga walay kataposan kaysa kompleto ang imong kamot ug tiil apan itambog ka man lang ngadto sa kalayo nga nagadilaab sa walay kataposan. 9 Ug kon ang imong mata mahimong hinungdan sa imong pagbiya kanako, lugita kana ug ilabay! Mas maayo pa nga usa ra ang imong mata apan may kinabuhi ka nga walay kataposan kaysa kompleto ang imong mata apan itambog ka man lang ngadto sa kalayo sa impiyerno.”
Ang Sambingay bahin sa Karnero nga Nawala
(Luc. 15:3-7)
10 “Pagbantay nga dili gayod ninyo tamayon bisan ang usa niining mga bata. Kay ang tinuod, ang mga anghel sa Dios nga nagabantay kanila anaa kanunay sa atubangan sa akong Amahan sa langit. 11 [Kay ako nga Anak sa Tawo mianhi dinhi sa kalibotan sa pagluwas sa mga tawo nga nangawala tungod sa ilang mga sala.]
12 “Kon ang usa ka tawo may 100 ka mga karnero ug mawala ang usa niini, unsa man ang iyang buhaton? Sigurado gayod nga biyaan niya ang 99 nga nanabsab didto sa bungtod ug pangitaon niya ang karnero nga nawala. 13 Ug kon iya kining makita malipay gayod siya. Ang tinuod, mas dako ang iyang kalipay sa usa nga nawala nga iya rang nakit-an kaysa 99 nga wala mawala. 14 Mao usab kana ang bation sa inyong Amahan nga langitnon. Dili gayod niya buot nga mawala ang bisan usa lang ka gamay nga bata.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Pag-ampo alang sa Kaluwasan
126 Sa dihang gipauswag pag-usab sa Ginoo ang Zion,[a] daw nagdamgo lang kita.
2 Nangatawa kita ug nagaawit sa kalipay.
Unya miingon ang ubang mga nasod,
“Naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanila.”
3 Tinuod nga naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanato,
ug labihan gayod ang atong kalipay.
4 Ginoo, pauswaga kami pag-usab,[b]
maingon nga pabahaan ug tubig ang nagauga nga mga sapa sa Negev.
5 Ang nagapugas inubanan sa mga luha moani nga malipayon.
6 Sila nga naghilak samtang naglakaw dala ang binhi nga igpupugas mag-awit nga malipayon sa kaulahian dala ang ilang mga abot.
Gipanalanginan ni Jesus ang Gagmay nga mga Bata
(Mat. 19:13-15; Luc. 18:15-19)
13 May mga tawo nga nagdala sa ilang gagmay nga mga bata kang Jesus aron pandongan niya sa iyang kamot sa pagpanalangin kanila. Apan gibadlong sila sa mga tinun-an ni Jesus. 14 Pagkakita ni Jesus niadto nasuko siya ug miingon sa iyang mga tinun-an, “Pasagdi lang ninyo ang mga bata nga moduol kanako. Ayaw ninyo sila pugngi, kay ang mga sama kanila nasakop sa paghari sa Dios. 15 Sa pagkatinuod, si bisan kinsa nga dili magpasakop sa paghari sa Dios nga sama sa pagpasakop niining mga bata, dili gayod mahiapil sa paghari sa Dios. 16 Ug gikugos niya ang mga bata, gipandong niya ang iyang kamot kanila ug gipanalanginan niya sila.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.