Book of Common Prayer
Ang Kasabotan sa Dios kang David
89 Ginoo, awiton ko kanunay ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon sa umaabot nga henerasyon.
2 Imantala ko nga ang imong gugma molungtad sa walay kataposan,
ug magpadayon kini sama sa langit.
3 Miingon ka, “Naghimo ako ug kasabotan sa akong alagad nga si David, nga akong gipili nga mahimong hari.
Ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4 ‘Ang matag hari sa Israel maggikan sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon sa walay kataposan.’ ”
5 Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat nagadayeg sa imong katingalahang mga buhat ug sa imong pagkamatinumanon.
6 Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat[a] nga ikatandi kanimo.
7 Ginatahod ikaw diha sa panagtigom sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga nagalibot kanimo may kahadlok gayod kanimo.
8 Ginoong Dios nga Makagagahom, walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka sa tanan mong ginahimo.
9 Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10 Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,[b] ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo ang imong mga kaaway.
11 Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12 Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon sama sa mga tawo nga nagaawit sa kalipay alang kanimo.
13 Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14 Nagahari ka nga may katarong ug hustisya, nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15 Bulahan, Ginoo, ang mga tawo nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo, ug nagakinabuhi sa imong kaayo.
16 Tungod kanimo[c] nagalipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17 Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18 Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel, ikaw ang tag-iya sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19 Kaniadto nakigsulti ka sa imong matinumanon nga mga alagad pinaagi sa panan-awon. Miingon ka:
“Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan aron mahimong hari.
20 Si David, nga akong alagad, mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21 Ang akong gahom magauban ug magalig-on kaniya.
22 Dili makalupig kaniya ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23 Dugmokon ko ang iyang mga kaaway sa iyang atubangan ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24 Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25 Padumalahon ko siya sa mga dapit nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Suba sa Eufrates.[d]
26 Moingon siya kanako, ‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.’
27 Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak, ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28 Magpadayon ang akong gugma kaniya hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong sama kamalungtaron sa langit.
30-31 Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman sa akong mga kasugoan, mga tulumanon, ug mga katudloanan,
32 latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33 Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34 Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35 Sa akong balaang ngalan, misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37 magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38 Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39 Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40 Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41 Busa gipanguha sa tanang nangagi ang iyang mga kabtangan.
Gibiaybiay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42 Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43 Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44 Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45 Gipatigulang mo siya ug dali,[e]
ug gipakaulawan mo siya.
46 Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko nga daw sama sa kalayo?
47 Hinumdomi, O Ginoo, kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48 Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49 Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma, nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50 Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.[f]
Giluom ko lang kining tanan.
51 Sila nga imong mga kaaway, Ginoo, mao ang nagabiaybiay sa imong pinili nga hari bisan asa siya moadto.
52 Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan! Amen! Amen!
14 “Karon, danihon ko siya ug dad-on sa kamingawan ug pangulitawhan pag-usab. 15 Ug didto ihatag ko kaniya pagbalik ang iyang mga tamnanan sa ubas, ug ang walog sa Acor[a] mahimong pultahan sa paglaom. Unya, sugton niya ako sama sa iyang gihimo kaniadtong batan-on pa siya, sa dihang migawas siya gikan sa Ehipto.”
16 Miingon ang Ginoo sa mga Israelinhon, “Nianang adlawa nga mobalik kamo kanako, pagatawgon ninyo ako nga inyong bana, ug dili na ninyo ako pagatawgon nga inyong Baal.[b] 17 Dili ko na gayod kamo pasangpiton sa mga ngalan ni Baal. 18 Nianang adlawa maghimo ako ug kasabotan uban sa tanang matang sa mga mananap ug dili na nila kamo unsaon. Wagtangon ko sa yuta sa Israel ang pana ug espada aron makatulog kamo nga malinawon ug walay gikahadlokan nga katalagman.
19 “Ilhon ko kamong akong asawa hangtod sa kahangtoran. Buhaton ko diha kaninyo ang matarong ug husto. Higugmaon ko kamo ug kaloy-an, 20 ug magmatinud-anon ako kaninyo. Ug ilhon ninyo ako nga Ginoo. 21 Ako, ang Ginoo, nagaingon nga nianang adlawa tubagon ko ang inyong pag-ampo. Paulanon ko aron motubo diha sa yuta 22 ang mga lugas, ubas, ug olibo alang kaninyo nga gitawag nga Jezreel.[c] 23 Papuy-on ko kamo sa inyong yuta isip akong katawhan. Ipakita ko ang akong kalooy kaninyo, kamo nga gitawag ug Lo Ruhama.[d] Ug kamong gitawag nga Lo Ami[e] tawgon ko nga akong katawhan. Ug moingon kamo kanako, ‘Ikaw ang among Dios.’ ”
Ang Pamilin-bilin ni Pablo sa mga Tigdumala sa Iglesia sa Efeso
17 Samtang didto si Pablo sa Mileto nagpasugo siya ngadto sa Efeso nga paadtoon kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia. 18 Pag-abot nila, miingon si Pablo kanila, “Nahibalo kamo kon unsa ang akong pagkinabuhi samtang uban pa ako kaninyo, sukad gayod sa akong pag-abot dinhi sa probinsya sa Asia. 19 Nagaalagad ako sa Ginoo nga may pagpaubos ug inubanan sa luha.[a] Daghang kalisod ang akong giantos tungod sa daotan nga mga plano sa mga Judio nga nagkontra kanako. 20 Nahibaloan ninyo nga sa walay lipodlipod gisulti ko kaninyo ang mga butang nga alang sa inyong kaayohan. Ako kining gipangtudlo sa publiko ug diha sa inyong mga balay. 21 Gipahimangnoan ko ang mga Judio ug ang mga dili Judio nga kinahanglan maghinulsol sila ug mobalik sa Dios, ug motuo sa atong Ginoong Jesus. 22 Karon paminaw kamo, moadto ako sa Jerusalem tungod kay mao kini ang sugo sa Espiritu Santo kanako. Wala ako mahibalo kon unsa ang mahitabo kanako didto. 23 Ang ako lamang nahibaloan, nga sa bisan asa nga siyudad nga akong adtoan, ang Espiritu Santo nagpahimangno kanako nga ang prisohan ug ang paglutos nagpaabot kanako. 24 Apan bisan unsa ang mahitabo kanako, dili ko igsapayan basta mahuman ko lamang ang buluhaton nga gihatag kanako ni Ginoong Jesus, nga mao ang pagwali sa Maayong Balita mahitungod sa grasya sa Dios.”
25 “Nalibot ko kamong tanan sa akong pagwali mahitungod sa paghari sa Dios, ug karon nasayod ako nga dili na kita magkita pag-usab. 26 Busa sultihan ko kamo karon, nga kon adunay dili maluwas kaninyo, dili na nako tulubagon sa Dios. 27 Kay wala gayod akoy gitago kaninyo mahitungod sa tibuok nga katuyoan ug plano sa Dios. 28 Bantayi gayod ninyo ang inyong kaugalingon ug ang tanang mga tawo sa Dios nga gisalig kaninyo sa Espiritu Santo. Atimana gayod ninyo ang iglesia sa Dios nga gitubos niya pinaagi sa iyang kaugalingong dugo. 29 Kay nasayod ako nga kon makagikan na ako may mga mini nga magtutudlo nga sama sa mabangis nga mga mananap nga moapil kaninyo aron bungkagon ang inyong pundok. 30 Moabot usab ang panahon nga gikan mismo sa inyong pundok may mga tawo nga magasulti ug bakak sa pagpahisalaag sa mga sumusunod ni Jesus ug aron sila nay sundon. 31 Busa pangandam kamo, ug hinumdomi ninyo nga sulod sa tulo ka tuig, adlaw ug gabii wala gayod ako mohunong sa pagpahimangno kaninyong tanan inubanan sa mga luha.
32 “Ug karon itugyan ko kamo sa Dios ug sa iyang pulong, ang pulong mahitungod sa iyang grasya, nga makapalig-on sa inyong pagtuo ug makahatag kaninyo sa tanan nga kaayohan nga gitagana alang sa tanan nga gihimo niyang mga anak. 33 Wala ako mangandoy sa inyong mga kuwarta ug mga bisti. 34 Nasayod gayod kamo nga nagtrabaho ako aron may magasto ako alang sa akong mga kinahanglanon ug sa akong mga kauban. 35 Gihimo ko kadto aron ipakita usab kaninyo nga kinahanglan maghago aron matabangan nato ang mga kabos. Hinumdoman nato kanunay ang giingon ni Ginoong Jesus nga mas bulahan ang maghatag kaysa magdawat.”
36 Pagkahuman ug sulti ni Pablo, miluhod siya uban nilang tanan ug nagaampo. 37 Nanghilak silang tanan, ug gigakos ug gihalokan nila si Pablo. 38 Naguol gayod sila tungod kay miingon si Pablo nga dili na sila magkita pag-usab. Unya gihatod nila si Pablo ngadto sa barko.
Gitawag ni Jesus ang Una Niyang mga Tinun-an
(Mat. 4:18-22; Mar. 1:16-20)
5 Usa niana ka adlaw nagtindog si Jesus sa daplin sa Linaw sa Genesaret. Midugok didto kaniya ang daghang mga tawo tungod kay gusto silang maminaw sa pulong sa Dios. 2 Didto sa daplin nakita ni Jesus ang duha ka sakayan. Nakakanaog na ang mga mangingisda aron sa paghugas sa ilang mga pukot. 3 Ang usa ka sakayan iya ni Simon. Gisakyan kini ni Jesus ug gihangyo niya si Simon nga itulod kini ug diotay palayo sa daplin. Milingkod si Jesus ug nagtudlo sa mga tawo.
4 Pagkahuman niya sa pagpanudlo, miingon siya kang Simon, “Pagpalawod kamo ug itaktak ninyo ang inyong mga pukot aron makakuha kamo ug mga isda.” 5 Miingon si Simon kang Jesus, “Magtutudlo,[a] tibuok gabii kaming nangisda, apan wala gayod kamiy nakuha. Apan tungod kay miingon ka man nga itaktak ang pukot, itaktak nako kini.” 6 Mipalawod sila ug gitaktak nila ang ilang mga pukot. Daghan kaayo nga isda ang ilang nakuha ug hapit gani magisi ang ilang mga pukot. 7 Unya gikamay nila ang ilang mga kauban didto sa lain nga sakayan aron tabangan sila. Pag-abot sa ilang mga kauban gipuno nila ug isda ang duha ka sakayan, ug hapit sila malunod tungod sa kadaghan sa mga isda. 8 Sa pagkakita niini ni Simon Pedro, miluhod siya sa atubangan ni Jesus ug miingon, “Ginoo, pahilayo kanako tungod kay makasasala ako nga tawo.” 9 Tungod kay natingala gayod si Simon ug ang iyang mga kauban sa kadaghan sa isda nga ilang nakuha. 10 Natingala usab ang mga kasosyo[b] ni Simon nga si Santiago ug si Juan nga mga anak ni Zebede. Unya miingon si Jesus kang Simon, “Ayaw kahadlok. Gikan karon dili na isda ang imong pangitaon kondili mga tawo aron maluwas sila.” 11 Sa dihang napadaplin na nila ang ilang mga sakayan, gibiyaan nila kining tanan ug misunod kang Jesus.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.