Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagasakit
41 Bulahan ang tawo nga manggihunahunaon sa mga kabos.
Tabangan siya sa Ginoo sa panahon sa kalisod.
2 Panalipdan siya sa Ginoo ug tipigan ang iyang kinabuhi.
Himuon siya sa Ginoo nga bulahan sa yuta sa Israel;
dili siya itugyan ngadto sa iyang mga kaaway.
3 Tabangan siya sa Ginoo kon siya magsakit;
ayohon niya siya sa iyang sakit ug ibalik ang iyang kahimsog.
4 Miingon ako, “Ginoo, kaloy-i ako.
Ayoha ako, kay nakasala ako kanimo.”
5 Nagasulti ug daotan ang akong mga kaaway mahitungod kanako.
Miingon sila, “Kanus-a pa kaha siya mamatay aron malimtan na siya?”
6 Nagapakaaron-ingnon sila nga mobisita kanako,
apan nagatigom diay sila ug daotang mga estorya mahitungod kanako;
ug paggawas nila ipanabi nila kini sa uban.
7 Ang tanang nasuko kanako naghunghongay mahitungod kanako,
ug naghunahuna sila ug daotan batok kanako.
8 Miingon sila, “Grabe na ang iyang sakit, ug dili na gayod siya maayo pa.”
9 Bisan ang suod kong higala nga gisaligan ko pag-ayo ug nakigsalo kanako sa pagkaon nagluib kanako.
10 Apan kaloy-i ako, Ginoo;
ayoha ako aron makabalos ako sa akong mga kaaway.
11 Unya mahibaloan ko nga ikaw nalipay kanako kon dili nimo itugot nga makadaog batok kanako ang akong mga kaaway.
12 Tungod kay wala akoy gihimo nga daotan,
gitabangan mo ako ug giubanan sa walay kataposan.
13 Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, sa walay kataposan. Amen! Amen![a]
Ang Paghukom ug ang Kalooy sa Dios
52 Kamong gamhanan nga mga tawo, nganong gipasigarbo man ninyo ang inyong pagkadaotan?
Dili ba nga ang Dios maayo man kanunay kaninyo?
2 Nagaplano kamo sa kalaglagan sa uban.
Sama kahait sa labaha ang inyong mga dila ug ang inyong kalimbongan makapasakit sa pagbati sa uban.
3 Mas gihigugma ninyo ang daotan kaysa maayo.
Ug mas gipalabi ninyo ang pagsulti ug mga bakak kaysa pagsulti sa kamatuoran.
4 Kamong mga limbongan, ganahan kaayo kamong mopasakit sa uban pinaagi sa inyong mga pulong.
5 Sigurado gayod nga laglagon kamo sa Dios sa walay kataposan.
Hakpon kamo niya ug hulboton gikan sa inyong mga tolda.
Ug kuhaon niya kamo gikan sa kalibotan sa mga buhi.
6 Makita kini sa mga matarong ug matingala sila.
Kataw-an nila kamo ug moingon,
7 “Tan-awa ninyo ang mga tawo nga wala mosalig sa Dios ingon nga ilang tigpanalipod.
Misalig hinuon sila sa ilang daghang bahandi ug nahimo silang labaw pa kagamhanan pinaagi sa pagpanglaglag sa uban.”
8 Apan ako nahisama sa kahoyng olibo nga nagatubo sa templo sa Dios.
Nagasalig ako sa iyang gugma sa walay kataposan.
9 O Dios, pasalamatan ko ikaw hangtod sa kahangtoran tungod sa imong gihimo.
Dayegon ko ang imong ngalan taliwala sa panagtigom sa imong katawhan tungod sa imong kaayo.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Ginoo
44 O Dios, gisuginlan kami sa among mga katigulangan
mahitungod sa gipanghimo mo sa ilang panahon, sa dugay nang panahon.
2 Giabog mo ang mga katawhan nga wala nagatuo kanimo,
ug ang among mga katigulangan mao ang gipapuyo mo sa ilang mga dapit.
Gipaantos mo kadtong mga tawhana apan gipauswag mo ang among mga katigulangan.
3 Apan wala maangkon sa among mga katigulangan ang yuta pinaagi sa ilang hinagiban ug katakos,
kondili pinaagi sa imong gahom, katakos, ug kalooy,
tungod kay gihigugma mo sila.
4 Ikaw ang akong Hari ug Dios nga naghatag sa kadaogan sa mga kaliwat ni Jacob.
5 Pinaagi kanimo mapildi namo ang among mga kaaway.
6 Wala ako nagasalig sa akong pana ug espada aron modaog.
7 Kay ikaw ang nagapadaog kanamo batok sa among mga kaaway.
Gipakaulawan mo ang mga nakigbatok kanamo.
8 Gipasigarbo ka namo sa kanunay, O Dios,
ug dayegon ka namo sa walay kataposan.
9 Apan karon, gisalikway mo na kami ug gitugot mo nga maulawan.
Wala mo na ubani ang among mga sundalo.
10 Gipaatras mo kami gikan sa among mga kaaway.
Ug gipang-ilog nila ang among mga kabtangan.
11 Gitugot mo nga mangamatay kami nga daw mga karnero nga gipang-ihaw.
Ug ang uban kanamo imong gikatag sa mga kanasoran.
12 Kami nga imong katawhan gibaligya mo ug barato,
ug wala ka man lang gani nakaginansya.
13 Gihimo mo kaming makauulaw ug kataw-anan sa among mga silingang nasod.
14 Gihimo mo kami nga hisgotanan ug talamayon,
ug nagpanglingo sila kanamo.
15 Kanunay na lang akong bation ug kaulaw.
Ug wala na akoy nawong nga ikaatubang,
16 tungod sa mga pagpakaulaw ug pagpanginsulto kanako sa akong mga kaaway nga buot manimalos kanako.
17 Nahitabo kining tanan kanamo bisan wala kami malimot kanimo, ni molapas sa imong kasabotan.
18 Wala kami motalikod kanimo,
ug wala kami mosimang sa imong dalan.
19 Apan gidugmok mo kami ug gipasagdan sa mangitngit kaayong dapit diin nagapuyo ang ihalas nga mga iro.[a]
20 Kon gikalimtan ka pa namo, O Dios,
ug nagaampo kami sa ubang dios,
21 dili mo kaha kini mahibaloan,
sanglit nahibaloan mo man ang mga tinago sa hunahuna sa tawo?
22 Apan tungod sa among pagtuo kanimo,
anaa kami kanunay sa kakuyaw sa kamatayon.
Daw mga karnero kami nga ihawonon.
23 Sige na, Ginoo, lihok na![b]
Ayaw kami isalikway hangtod sa kahangtoran.
24 Nganong nagtago ka man gikan kanamo,
ug gikalimtan mo ang among pag-antos apil na ang pagpangdaog-daog kanamo?
25 Nalukapa kami sa yuta ug dili na makabangon.
26 Sige na, tabangi kami,
luwasa kami tungod sa imong gugma kanamo.
Ang Sala ni Acan
7 Apan gilapas gayod sa mga Israelinhon ang sugo sa Ginoo nga dili manguha sa bisan unsa nga gihalad na sa hingpit sa Ginoo. Nanguha si Acan sa mga butang nga dili angay kuhaon, busa nasuko pag-ayo ang Ginoo kanila. Kini si Acan anak ni Carmi. Si Carmi anak ni Zabdi. Si Zabdi anak ni Zera. Kini sila sakop sa tribo ni Juda.
2 Gikan sa Jerico nagsugo si Josue ug mga tawo nga mangispiya sa Ai, usa ka lungsod sa sidlakang bahin sa Betel, nga duol sa Bet Aven. Busa nanglakaw ang maong mga tawo sa pagpangispiya. 3 Pagbalik nila, miingon sila kang Josue, “Dili na kinahanglang mosulong kitang tanan sa Ai, kay gamay lang ang mga lumulupyo niini. Pagpadala lang ug 2,000 o 3,000 ka mga tawo sa pagsulong niini.” 4 Busa mga 3,000 ka mga Israelinhon ang misulong sa Ai, apan gipildi sila sa mga taga-Ai. 5 Gigukod sila gikan sa pultahan sa lungsod hangtod sa Shebarim,[a] ug mga 36 kanila ang namatay samtang nagalugsong sila sa kabukiran. Busa nawad-an ug kaisog ang mga Israelinhon ug nangahadlok.
6 Tungod sa kasubo, gigisi ni Josue ug sa mga tigdumala sa Israel ang ilang mga bisti, ug gibutangan nila ug abo ang ilang mga ulo, ug mihapa sila sa atubangan sa Kahon sa Kasabotan sa Ginoo hangtod sa gabii. 7 Miingon si Josue, “O Ginoong Dios, nganong gipatabok mo pa kami sa Suba sa Jordan kon ipapildi mo man lang kami sa mga Amorihanon? Maayo pa ug nagpabilin na lang kami sa tabok sa Jordan. 8 O Ginoo, unsa na may akong isulti karon nga misibog man ang mga Israelinhon sa ilang mga kaaway? 9 Kon mabalitaan kini sa mga Canaanhon ug sa uban pa nga taga-dinhi, libotan kami nila ug pamatyon. Unsa may imong buhaton sa pagpanalipod sa imong dungog?”
10 Miingon ang Ginoo kang Josue, “Tindog! Nganong nagahapa ka man? 11 Nakasala ang Israel! Gilapas nila ang akong kasabotan. Nanguha sila sa mga butang nga gihalad na sa hingpit kanako. Gikawat nila kini, namakak sila bahin niini, ug giipon nila kini sa ilang mga kabtangan. 12 Mao kini ang hinungdan kon nganong dili sila makasukol sa ilang mga kaaway. Nanibog sila sa ilang mga kaaway tungod kay sila mismo laglagon ingon nga halad nga hingpit alang kanako. Dili na ako mouban kaninyo hangtod dili ninyo laglagon ang mga butang nga gihalad na sa hingpit kanako.[b]
13 “Tindog ug ingna ang katawhan nga manghinlo sa ilang kaugalingon alang sa pag-atubang kanako ugma tungod kay ako, ang Ginoo nga Dios sa Israel, nagaingon: ‘Kamong mga Israelinhon, may gitago kamong mga butang nga gihalad na sa hingpit kanako. Dili kamo makasukol sa inyong mga kaaway hangtod dili makuha kining mga butanga gikan kaninyo.
Ang Atong Obligasyon ngadto sa Usag Usa
8 Kinahanglan dili kamo magpabilin nga utangan kang bisan kinsa, gawas lang sa utang nga mao ang paghinigugmaay sa usag usa. Ang nagahigugma sa iyang isigka-tawo nakatuman sa Kasugoan. 9 Kay ang mga sugo sama sa, “Ayaw pagpanapaw, ayaw pagpatay, ayaw pangawat, ayaw kaibog,”[a] ug ang uban pa nga mga sugo nalangkob sa usa lang ka sugo nga nagaingon, “Higugmaa ang imong isigka-tawo sama sa imong paghigugma sa imong kaugalingon.”[b] 10 Kon higugmaon nato ang atong isigka-tawo, dili kita magbuhat ug daotan kanila. Mao kana nga kon aduna kitay paghigugma gituman nato ang tibuok nga Kasugoan.
11 Kinahanglan buhaton ninyo kini, tungod kay nasayod kamo nga karon na ang panahon nga kinahanglan magmata na kamo. Kay ang kahingpitan sa atong kaluwasan mas haduol na karon kaysa pagsugod nato sa pagtuo kang Jesu-Cristo. 12-13 Ang kangitngit hapit na mahuman ug ang kahayag hapit na gayod moabot. Busa isalikway na nato ang daotan nga mga buluhaton sa kangitngit ug isul-ob nato ang maayo nga kinabuhi isip hinagiban natong mga anaa na sa kahayag. Dili kita maghubog-hubog, o kaha mag-apil sa mga kahilayan. Dili kita makighilawas gawas sa kaminyoon o kaha magbuhat sa bisan unsang matang sa malaw-ay nga buhat. Dili kita makig-away o kaha masina. 14 Hinunoa, ang kinaiya ni Ginoong Jesu-Cristo ang angayng makita sa inyong kinabuhi. Ug dili ninyo hatagan ug higayon ang inyong tawhanon nga kinaiya sa pagbuhat ug daotan.
Nagaampo si Jesus didto sa Getsemane
(Mar. 14:32-42; Luc. 22:39-46)
36 Unya nangadto sila sa dapit nga ginganlag Getsemane. Sa pag-abot nila didto, miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Panglingkod kamo dinhi samtang mag-ampo ako didto sa unahan.” 37 Gidala niya si Pedro ug ang duha ka anak ni Zebede. Naguol gayod si Jesus. 38 Ug miingon siya kanila, “Mora akog mamatay sa hilabihang kaguol. Pabilin kamo dinhi ug pagtukaw uban kanako.” 39 Unya miadto pa gayod siya sa unahan; miluhod siya ug nagaampo. Miingon siya, “Amahan, kon mahimo ayaw ipadangat kining umaabot nako nga pag-antos. Apan dili ang akong pagbuot ang angay matuman kondili ang imong kabubut-on.”
40 Sa pagbalik niya didto sa iyang tulo ka tinun-an naabtan niya sila nga nangatulog. Miingon siya kang Pedro, “Dili ba gayod kamo makatukaw uban kanako bisan sa usa lang ka oras? 41 Pagtukaw kamo ug pag-ampo nga dili kamo madaog sa pagsulay. Buot sa inyong espiritu nga mag-ampo apan luya ang inyong lawas.”
42 Milakaw pag-usab si Jesus sa unahan ug nagaampo, “Amahan, kon kinahanglan nga atubangon ko kini nga pag-antos, ang imong kabubut-on mao ang matuman.” 43 Pagkahuman mibalik siya pag-usab sa iyang mga tinun-an ug naabtan gihapon niya sila nga nangatulog. Kay katulgon kaayo sila.
44 Gibiyaan sila pag-usab ni Jesus, milakaw siya sa unahan ug nagaampo. Ikatulo na niya kini nga pag-ampo ug mao gihapon ang iyang giampo. 45 Unya mibalik siya didto sa iyang mga tinun-an ug miingon, “Nangatulog pa ba gihapon kamo ug nagapahulay? Tan-awa ninyo! Mao na kini ang panahon nga ako nga Anak sa Tawo itugyan ngadto sa mga makasasala. 46 Tana! Tan-awa, ania na ang tawo nga magluib kanako.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.