Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo alang sa Panalipod sa Dios
61 Pamatia ang akong pagpakitabang, O Dios!
Pamatia ang akong pag-ampo.
2 Gikan dinhi sa layong dapit, nanawag ako kanimo tungod kay nawad-an na ako ug paglaom.
Dad-a ako sa dapit diin luwas ako sa kakuyaw,[a]
3 kay ikaw mao ang nagapanalipod kanako.
Sama ikaw sa usa ka lig-ong paril nga nagapanalipod sa siyudad batok sa mga kaaway.
4 Papuy-a ako sa imong templo hangtod sa kahangtoran
ug panalipdi ako sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
5 Kay nadungog mo, O Dios, ang akong mga saad kanimo
ug gihatagan mo ako sa mga gasa nga gihatag mo sa mga nagatahod kanimo.
6 Dungagi pa ang kinabuhi sa hari
ug paharia siya hangtod sa kahangtoran pinaagi sa iyang mga kaliwat.
7 Hinaut pa nga maghari siya hangtod sa kahangtoran nga inubanan mo, O Dios.
Panalipdi siya sa imong gugma ug pagkamatinumanon.
8 Unya magaawit ako kanunay ug mga pagdayeg kanimo.
Ug tumanon ko kanunay ang akong saad kanimo.
Pagsalig sa Pagpanalipod sa Dios
62 Sa Dios lang ako may kapahulayan;
ang akong kaluwasan naggikan kaniya.
2 Siya lang ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Siya ang akong dalangpanan, busa dili gayod ako malaglag.
3 Kamong tanan nga akong mga kaaway, hangtod kanus-a pa ba kamo magsige ug sulong aron sa paglaglag kanako?
Sama ako sa paril nga kalumpagon o sa koral nga nagaharag.
4 Gusto lang ninyo akong papahawaon sa akong taas nga katungdanan.
Nagakalipay kamo sa pagpamakak.
Nagasulti kamog maayo kanako apan sulod sa inyong kasingkasing gipanghimaraot ninyo ako.
5 Sa Dios lang ako makaangkon ug kapahulayan kay gihatagan niya akog paglaom.
6 Siya lang ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Siya ang akong dalangpanan, busa dili ako malaglag.
7 Anaa sa Dios ang akong kaluwasan ug kadungganan.
Siya ang akong lig-ong salipdanan nga bato, ang akong tigpanalipod.
8 Kamong mga katawhan sa Dios, salig kamo kaniya sa tanang panahon!
Isulti kaniya ang tanan ninyong kabalaka kay siya ang nagapanalipod kanato.
9 Ang mga tawo, dungganon man o dili, dili kasaligan.
Managsama ra sila nga walay pulos.
Kon timbangon sila, mas gaan pa sila kaysa hangin.
10 Ayaw kamo pagsalig sa pagpanghuthot.
Ayaw paabota nga may makuha kang kaayohan pinaagi sa pagpangawat.
Bisan pag modaghan ang inyong bahandi, ayaw pagsalig niini.
11 Makadaghan ko na madungog nga miingon ang Dios nga iya ang gahom
12 ug ang gugma.
Sigurado gayod nga gantihan sa Ginoo ang mga tawo sumala sa ilang binuhatan.
Ang Awit bahin sa Pagdaog
68 Sige na, O Dios, kataga ang imong mga kaaway.
Hinaut pa nga moikyas ang nasilag kanimo.
2 Aboga sila sama sa aso nga gipalid sa hangin.
Sama sa kandila nga matunaw sa kalayo,
mahanaw unta ang mga daotan sa imong atubangan.
3 Apan ang mga matarong maghugyaw sa kalipay sa imong atubangan.
4 Awiti ninyo ang Dios;
awiti ninyo siya ug mga pagdayeg.
Dayega ninyo siya[a] nga nagasakay sa panganod.
Ang iyang ngalan mao ang Ginoo;
paglipay kamo sa iyang presensya.
5 Ang Dios, nga nagapuyo sa iyang balaan nga templo, nagaatiman sa mga nangailo sa amahan ug nanalipod sa mga biyuda.
6 Gihatagan niyag pamilya ang mga nagainusara,
ug gihatagan niyag kagawasan ug kalipay ang mga binilanggo.
Apan ang mga gahig ulo mopuyo sa yuta nga dili mapuslan.
7 O Dios, sa dihang gipangulohan mo ang imong katawhan sa ilang lakaw sa kamingawan,
8 natay-og ang yuta ug miulan
tungod kay miabot ka, O Dios sa Israel, Dios nga nagpadayag sa imong kaugalingon sa Sinai.
9 Nagpadala ka ug abundansyang ulan
ug naulian ang nagmalang yuta nga gihatag mo sa imong katawhan.
10 Didto na namuyo ang imong mga katawhan,
ug sa imong kaayo gihatagan mo ang mga kabos sa ilang mga gikinahanglan.
11 Nagpadala ang Ginoo ug mensahe,
ug daghang mga kababayen-an ang nagbalita niini:
12 “Nangagiw ang mga hari ug ang ilang mga sundalo,
ug ang ilang mga kabtangan gibahin-bahin sa mga babaye nga Israelinhon.
13 Bisan ang mga nagpabilin sa toril sa mga karnero, gibahinan ug mga estatuwang salampati nga ang mga pako hinaklapan ug pilak ug ang mga balhibo hinaklapan ug purong bulawan.”
14 Sa dihang gikatag sa Dios nga Makagagahom ang mga hari,
gipaulanan niya ug snow ang bukid sa Zalmon.[b]
15 Pagkatahom sa bukid sa Basan; pagkadaghan sa iyang mga bungtod.
16 Nganong kining mga bungtod nasina man sa bukid nga gipili sa Dios nga iyang puy-an hangtod sa kahangtoran?
17 Miabot ang Ginoong Dios sa iyang templo gikan sa Sinai uban sa linibong mga karwahe.
18 Pagsaka niya sa taas nga dapit[c] nagdala siyag daghang mga bihag
ug midawat siyag mga gasa gikan sa mga tawo, bisan mga gahig ulo.
Ug didto magpuyo ang Ginoong Dios.[d]
19 Dalaygon ang Ginoo, ang Dios nga atong manluluwas,
kay adlaw-adlaw ginatabangan niya kita sa atong mga suliran.
20 Ang atong Dios, Dios nga nagaluwas.
Siya ang Ginoong Dios nga nagaluwas kanato gikan sa kamatayon.
21 Sigurado gayod nga dugmokon sa Dios ang ulo sa iyang mga kaaway nga nagapadayon sa pagpakasala.
22 Miingon ang Ginoo,
“Pabalikon ko ang akong mga kaaway gikan sa Basan;
pabalikon ko sila gikan sa kinahiladman sa dagat,
23 aron pamatyon sila ug tunob-tunoban ninyo ang ilang mga dugo
ug ang inyong mga iro makapatuyang pagtilap niini.”
24 O Dios ug Hari ko, nakita sa tanan ang imong parada sa kadaogan paingon sa imong templo.
25 Nagauna ang mga mag-aawit, ug sa luyo, ang mga musikero;
sa tunga-tunga nila anaa ang mga dalaga nga nagatamborin.
26 Naninggit sila, “Dayega ninyo ang Dios diha sa inyong panagtigom!
Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga kaliwat ni Israel!”
27 Nagauna ang gamay nga tribo ni Benjamin,
sunod mao ang mga pangulo sa Juda uban sa ilang panon,
ug nagasunod ang mga pangulo sa Zebulun ug Naftali.
28 O Dios, ipakita ang imong gahom[e] sama sa gihimo mo kaniadto kanamo.
29 Tungod sa imong templo sa Jerusalem magdala ang mga hari ug mga gasa alang kanimo.
30 Badlonga kanang nasod[f] nga sama sa bangis nga hayop sa kabugangan.
Badlonga usab ang mga katawhang sama sa mga torong baka uban sa mga toriyo
hangtod nga moampo sila ug mohalad sa ilang mga pilak kanimo.
Kataga ang mga katawhan nga nagakalipay sa pagpakiggira.
31 Ang mga taga-Ehipto ug mga taga-Etiopia[g] magkarag-karag sa paghatag sa ilang mga gasa kanimo.
32 Pag-awit kamo sa Dios, kamong mga ginsakopan sa mga gingharian sa kalibotan.
Pag-awit kamo ug pagdayeg sa Ginoo,
33 nga nagasakay sa kalangitan nga anaa na sukad pa kaniadto.
Pamatia ninyo ang iyang nagadahunog nga tingog.
34 Imantala ninyo ang pagkagamhanan sa Dios nga nagahari sa Israel.
Ang kalangitan nagapadayag sa iyang pagkagamhanan.
35 Kahibulongan gayod sa Dios sa Israel diha sa iyang balaang puloy-anan.
Gihatagan niyag gahom ug kusog ang iyang katawhan.
Dalaygon ang Dios!
14 Apan may mga butang nga dili masabtan dinhi sa kalibotan. Usahay ang matarong nga mga tawo mao ang makadawat sa silot nga alang unta sa daotang mga tawo, ug ang daotan mao ang makadawat sa ganti nga alang unta sa mga matarong. Makaingon ako nga wala usab kini kapuslanan.
15 Busa alang kanako, mas maayo alang sa tawo nga magpahimulos sa iyang kinabuhi kay walay laing maayo alang kaniya dinhi sa kalibotan kondili ang pagkaon, pag-inom, ug paglipay. Niining paagiha makasinati siya ug kalipay samtang nagahago siya sa tibuok kinabuhi nga gihatag sa Dios kaniya dinhi sa kalibotan.
16 Adlaw ug gabii dili ako makatulog sa pagpaninguha nga makaangkon ug kaalam aron masabtan ko ang mga nagakahitabo sa kalibotan. 17 Nakita ko ang tanan nga ginahimo sa Dios dinhi sa kalibotan, ug wala gayoy tawo nga makasabot niini. Bisan pa ug unsaon pagpaningkamot sa tawo nga makasabot niini, dili gayod niya kini masabtan. Bisag moingon pa ang tawong maalamon nga makasabot siya, ang tinuod dili siya makasabot.
9 Gipamalandongan ko gayod kadtong tanang mga butang, ug nasuta ko nga ilalom sa pagbuot sa Dios ang mga matarong ug maalamon nga tawo, apil ang ilang mga binuhatan. Apan wala masayod ang tawo kon gugma ba o kasilag ang nagahulat kaniya. 2 Usa lang ang dangatan sa tanang klase sa tawo—ang matarong ug ang daotan, ang maayo ug ang dili maayo,[a] ang mga tawong giisip nga hinlo ug ang giisip nga hugaw,[b] ug ang nagahalad ug ang wala nagahalad. Managsama ra ang tawong maayo ug ang makasasala, ang tawong gapanumpa ug ang nagalikay sa pagpanumpa. 3 Mao kini ang nakadaot sa tanang nagakahitabo sa kalibotan: usa lang ang dangatan sa tanan. Ug dugang pa niana, puno usab sa kadaotan ug kabuang ang hunahuna sa tawo samtang buhi pa siya, ug human niana, mamatay siya. 4 Maingon nga mas maayo pa ang buhi nga iro kaysa patay nga liyon, ang buhi nga tawo mas maayo pa kaysa patay nga tawo. Kay ang buhi may paglaom pa. 5 Sa tinuod, nasayod ang buhi nga tawo nga mamatay siya, apan ang patay walay nahibaloan. Wala na siyay ganti nga madawat, ug malimtan na siya. 6 Nawala na ang iyang gugma, kasilag ug kasina, ug wala na siyay labot sa tanang nagakahitabo dinhi sa kalibotan hangtod sa hangtod.
7 Sige paglipay, kaon ug inom ug bino, kay gitugotan nang daan sa Dios nga himuon mo kini. 8 Pagsadya ug paglipay sa kanunay.[c] 9 Pagkinabuhi nga malipayon uban sa hinigugma mong asawa samtang gipahimuslan mo ang lumalabay nga kinabuhi nga gihatag sa Dios kanimo dinhi sa kalibotan. Mao kana ang imong ganti sa imong paghago dinhi sa kalibotan. 10 Pagkugi sa tanan mong buluhaton, kay didto sa dapit sa mga patay nga imong padulngan wala nay trabaho, panghunahuna, kaalam o kahibalo.
Ang Duha ka Anak ni Abraham
21 May ipangutana ako kaninyong mga buot magpasakop sa Kasugoan. Wala ba kamo makadungog kon unsa ang gi-ingon sa Kasugoan? 22 Giingon didto nga si Abraham may duha ka anak nga lalaki; ang usa sa iyang ulipon nga si Hagar, ug ang usa sa iyang asawa nga si Sara. 23 Ang iyang anak sa ulipon natawo sa tawhanon nga pamaagi, apan ang anak niya sa iya gayong asawa natawo sumala sa saad sa Dios. 24 Kining duha ka babaye panig-ingnan sa duha ka kasabotan. Si Hagar mao ang panig-ingnan sa kasabotan nga gihatag sa Dios kang Moises sa Bukid sa Sinai. Kini walay lain kondili ang Kasugoan. Ang iyang mga anak natawo nga mga ulipon.[a] 25 Busa si Hagar, mao ang tukmang hulagway sa Bukid sa Sinai sa Arabia. Sa ato pa, sama siya sa siyudad sa Jerusalem karon, tungod kay ang mga tawo sa Jerusalem pareho sa mga ulipon sa ilang pagtuman sa Kasugoan. 26 Apan si Sara dili ulipon ug siya ang panig-ingnan sa langitnon nga Jerusalem. Ug siya ang atong inahan tungod kay dili kita ulipon sa Kasugoan. 27 Kay nagaingon ang Kasulatan:
“Paglipay, babaye nga dili makaanak!
Singgit sa kalipay, ikaw nga wala pa gayod makaagi ug kasakit sa pagpanganak.
Tungod kay bisan gibiyaan ka sa imong bana, mobalik siya kanimo, ug mas daghan pa ang imong mahimong anak kaysa babaye nga nagapuyo uban sa iyang bana.”[b]
28 Mga igsoon, mga anak na kamo sa Dios sumala sa iyang saad, sama kang Isaac nga natawo tungod kay siya gisaad sa Dios. 29 Kaniadto, ang anak ni Abraham nga natawo sa tawhanon nga pamaagi naglutos sa anak ni Abraham nga natawo pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo. Ug mao usab kini ang nagakahitabo karon kanato, gilutos kita sa mga tawo nga nagapasakop sa Kasugoan. 30 Apan unsa man ang gisulti sa Dios diha sa Kasulatan? “Hinginli ang ulipon nga babaye ug ang iyang anak, tungod kay ang anak sa ulipon walay bahin sa panulondon sa anak sa babaye nga dili ulipon.”[c] 31 Busa mga igsoon, dili kita sama sa anak sa babaye nga ulipon kondili sa babaye nga dili ulipon.
Daghan ang Gipang-ayo ni Jesus
29 Mibiya si Jesus didto ug miadto sa daplin sa Linaw sa Galilea. Ug unya mitungas siya sa bukid ug milingkod didto. 30 Daghang mga tawo ang miduol kaniya. Gidala nila ang mga bakol, ang mga singkaw, ang mga buta, ang mga amang ug daghan pa nga mga masakiton. Gipahimutang sila sa tiilan ni Jesus ug giayo niya silang tanan. 31 Nahibulong gayod ang mga tawo kay nakita nila nga ang mga amang makasulti na, maayo na ang kamot sa mga singkaw, ang mga bakol makalakaw na ug ang mga buta makakita na. Ug gidayeg nila ang Dios sa Israel.
Gipakaon ni Jesus ang 4,000 ka mga Tawo
(Mar. 8:1-10)
32 Gitawag ni Jesus ang iyang mga tinun-an ug miingon siya kanila, “Nalooy gayod ako niining mga tawhana. Tulo na ka adlaw silang nagauban-uban kanako ug wala na silay pagkaon. Dili ko gusto nga mopauli sila nga dili makakaon kay basin ug makuyapan sila sa dalan.” 33 Miingon ang iyang mga tinun-an kaniya, “Asa ba kita makakuha ug pagkaon dinhi sa kamingawan alang niining daghang mga tawo?” 34 Nangutana si Jesus kanila, “Pila ka buok ang inyong pan diha?” Mitubag sila, “Pito ka pan ug pipila lang ka gagmayng isda.” 35 Unya gipalingkod ni Jesus ang mga tawo. 36 Gikuha niya ang pito ka pan ug ang mga isda ug nagpasalamat sa Dios. Ug unya, gipikas-pikas niya kini ug gihatag sa iyang mga tinun-an. Ug sila mao ang nang-apod-apod niini ngadto sa mga tawo. 37 Nakakaon silang tanan ug nangabusog. Ug unya, gitigom nila ang pan nga nasobra, ug napuno pa ang pito ka bukag. 38 Mga 4,000 ka mga lalaki ang nangaon wala pay labot niana ang mga babaye ug mga bata.
39 Human niadto gipapauli ni Jesus ang mga tawo. Unya misakay siya sa sakayan ug mitabok sa dapit sa Magadan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.