Book of Common Prayer
Ang Awit sa Pagdayeg sa Ginoo
40 Mapailubon akong naghulat sa Ginoo,
ug gidungog niya ang akong pagpangayo ug tabang.
2 Gihaw-as niya ako gikan sa makuyaw ug lapokon nga bangag,
ug gipahimutang sa dakong bato aron dili ako maunsa.
3 Gitudloan niya ako ug bag-ong awit,
awit sa pagdayeg kaniya nga atong Dios.
Daghang mga tawo ang makakita niini,
ug motahod gayod sila ug mosalig sa Ginoo.
4 Bulahan ang tawo nga nagasalig sa Ginoo,
ug dili modangop sa mga garboso nga nagasunod sa bakak.[a]
5 Ginoo nga akong Dios, walay sama kanimo.
Daghang katingalahang mga butang ang imong gihimo,
ug daghan ang imong mga plano alang kanamo.
Dili ko masaysay kining tanan kay labihan kini kadaghan.
6 Wala ka malipay sa nagkalain-laing matang sa mga halad,
sama sa halad nga sinunog ug halad sa paghinlo.
Gihimo mo hinuon ako nga matinumanon kanimo.
7 Busa miingon ako,
“Ania ako, andam ako nga motuman sa imong mga sugo nga nasulat sa Kasulatan.
8 O Dios ko, ikalipay ko ang pagtuman sa imong kabubut-on.
Ang imong kasugoan gitipigan ko sulod sa akong kasingkasing.”
9 Gisugilon ko ang imong pagkamatarong sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Nahibalo ka, Ginoo, nga dili ako mohunong sa pagsugilon niini.
10 Wala ko tagoi sa akong kaugalingon ang mahitungod sa imong pagkamatarong.
Isugilon ko nga ikaw kasaligan ug makaluwas.
Wala ako magpakahilom mahitungod sa imong gugma ug kamatuoran[b] diha sa mga panagtigom sa imong katawhan.
11 Ginoo, ayaw ihikaw ang imong kalooy kanako.
Hinaut pa nga ang imong gugma ug kamatuoran motipig kanako sa kanunay.
12 Kay gilibotan ako sa mga kalisod nga dili maihap.
Daw sa matabonan na ako sa akong mga sala, ug dili ako makakita.
Mas daghan pa ang akong mga sala kaysa akong buhok.
Ug tungod niini, nawad-an ako ug kaisog.
13 Ginoo, luwasa intawon ako.
Tabangi dayon ako.
14 Hinaut unta nga ang mga nagatinguha sa pagpatay kanako maulawan ug mataranta. Hinaut unta nga ang mga nagahandom sa akong kalaglagan mangikyas ug maulawan
15 Hinaut unta nga ang mga nagabiaybiay kanako matingala pag-ayo kay naulawan sila.
16 Apan hinaut nga ang tanang nagadangop kanimo maglipay gayod tungod kanimo.
Hinaut nga ang mga nangandoy sa kaluwasan nga gikan kanimo moingon kanunay,
“Dalaygon ang Ginoo.”
17 Kabos ako ug timawa.
Hinaut pa nga nagahunahuna ka kanako, Ginoo.
Ikaw ang akong magtatabang ug manluluwas.
O Dios ko, tabangi dayon ako.
Ang Dios mao ang Magtatabang
54 O Dios, luwasa ako,
ug pamatud-i nga wala akoy sala pinaagi sa imong gahom.
2 Pamatia ang akong mga pag-ampo,
3 kay ang mga taga-laing dapit misulong aron sa pagpatay kanako.
Mga bangis sila ug wala moila kanimo.
4 Apan sigurado ako nga ikaw, O Dios, mao ang akong magtatabang.
Ikaw Ginoo, ang akong tigpanalipod.
5 Hinaut pa nga ang kadaotan nga gihimo sa akong mga kaaway mobalik kanila.
Sa imong pagkamatinumanon, O Dios, laglaga sila.
6 Ginoo, kinabubut-on ko nga maghalad kanimo.
Dayegon ko ikaw kay maayo ka.
7 Kay giluwas mo ako sa tanan kong kalisod,
ug nakita ko ang pagkapildi sa akong mga kaaway.
Pangayo ug Pasaylo sa Dios
51 Kaloy-i intawon ako, O Dios, sumala sa imong gugma.
Papasa ang akong mga sala sumala sa imong dakong kalooy kanako.
2 Hugasi ako sa akong pagkadaotan;
hinloi ako sa akong mga sala.
3 Kay nasayod ako sa akong mga kasaypanan ug giangkon ko ang akong mga sala.
4 Kanimo lang gayod ako nakasala.
Gihimo ko ang mga butang nga giisip mong daotan.
Busa husto ka sa imong pagsentensya kanako.
Makatarunganon ka sa imong paghukom kanako.
5 Daotan ako ug makasasala sukad pa sa gipanamkon ako.
6 Ang matinud-anon nga kasingkasing mao ang imong gusto;
tudloi ako mahitungod sa kaalam.
7 Hinloi ako sa akong mga sala aron mahinloan ako;
hugasi ako aron mahimo akong putli.[a]
8 Ipabati kanako ang kalipay ug kasadya;
bisan pa kon gidugmok mo ang akong kabukogan malipay gihapon ako.
9 Kuhaa ang akong mga sala;
papasa ang tanan kong kadaotan.
10 Himoang hinlo ang akong kasingkasing, O Dios,
ug hatagi ako pag-usab ug matinud-anong espiritu.
11 Ayaw ako aboga gikan sa imong presensya,
ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako.
12 Ibalik kanako ang kalipay nga gibati ko sa dihang giluwas mo ako.
Ug hatagi akog matinumanong espiritu.
13 Unya tudloan ko ang mga makasasala sa imong mga pamaagi
ug mobalik sila kanimo.
14 Luwasa ako sa kamatayon,[b] O Dios nga akong manluluwas,
ug isinggit ko sa makusog ang imong pagluwas.[c]
15 Ginoo, tabangi ako sa pagsulti ug mga pagdayeg kanimo,
ug dayegon ko ikaw.
16 Dili mo ikalipay ang mga halad,
bisan pa ug mohalad ako kanimo ug halad nga sinunog, dili ka malipay niini.
17 Ang halad nga makahatag ug kalipay kanimo, O Dios, mao ang kinabuhi nga mapainubsanon ug mahinulsulon sa iyang mga sala.
Kining matanga sa halad dili mo isalikway.
18 O Dios, panalangini ang Jerusalem[d] sumala sa imong kaayo.
Tukora pag-usab ang mga paril niini.
19 Unya malipay ka sa hustong mga halad, apil na ang mga halad nga sinunog.
Ug unya, maghalad ang katawhan ug mga toriyong baka diha sa imong halaran.
Miadto si Nehemias sa Jerusalem
2 Sa nahaunang bulan, nga mao ang bulan sa Nisan, niadtong ika-20 nga tuig sa paghari ni Artaxerxes, nagsilbi ako ug bino sa hari. Niadtong higayona lang niya ako nakitang masub-anon. 2 Busa gipangutana niya ako, “Nganong masulob-on ka nga wala ka may sakit? Tingali may problema ka.” Gikulbaan ako pag-ayo, 3 apan mitubag ako sa hari, “Malungtarong kinabuhi alang sa Mahal nga Hari! Masulob-on ako tungod kay ang siyudad nga gilubngan sa akong mga katigulangan guba ug nasunog ang mga pultahan niini.” 4-5 Nangutana ang hari, “Unsa may imong gusto?” Nagaampo ako sa Dios sa langit,[a] ug pagkahuman mitubag ako sa hari, “Kon mahimo, Mahal nga Hari, ug kon nalipay ka kanako, gusto ko untang mopauli sa Juda, aron tukoron pag-usab ang siyudad nga gilubngan sa akong mga katigulangan.”
6 Nangutana kanako ang hari samtang ang rayna nagalingkod sa iyang tapad, “Unsa ka kadugay didto, ug kanus-a ka mobalik?” Gisulti ko kon kanus-a ako mobalik, ug gitugotan niya ako. 7 Mihangyo usab ako sa hari, “Kon mahimo, Mahal nga Hari, hatagi akog mga sulat alang sa mga gobernador sa probinsya sa kasadpan sa Eufrates aron tugotan nila ako nga moagi sa ilang teritoryo sa akong pagpauli sa Juda. 8 Ug kon mahimo, hatagi usab akog sulat alang kang Asaf, ang tig-atiman sa imong kakahoyan, aron hatagan niya akog mga kahoy nga gamiton sa paghimo sa pultahan sa palasyo duol sa templo, sa paghimog paril sa siyudad, ug sa balay nga akong puy-an.” Gituman sa hari ang akong gihangyo kaniya tungod sa kaayo sa Dios kanako.
9 Sa paglakaw ko, gipaubanan ako sa hari ug mga opisyal sa mga sundalo ug mga tigkabayo. Pag-abot ko sa kasadpan sa Eufrates, gihatag ko sa mga gobernador ang sulat sa hari. 10 Apan sa dihang nadunggan ni Sanbalat nga taga-Horon ug ni Tobia nga usa ka opisyal nga Amonihanon nga miabot ako sa pagtabang sa mga Israelinhon, nasuko sila pag-ayo.
Gitan-aw ni Nehemias ang Paril sa Jerusalem
11 Paglabay sa tulo ka adlaw gikan sa akong pag-abot sa Jerusalem, 12 milakaw ako pagkagabii uban sa pipila ko ka mga kauban. Wala ko isulti kang bisan kinsa ang gibati ko nga gustong ipahimo sa Dios kanako bahin sa Jerusalem. Wala akoy laing mananap nga dala gawas lang gayod sa asno nga akong gisakyan. 13 Migawas ako agi sa pultahan nga nagaatubang sa patag paingon sa Atabay sa Dragon hangtod sa pultahan nga duol sa gilabayan ug basura. Gisusi ko ang naguba nga mga paril sa Jerusalem ug ang mga pultahan niini nga nangasunog. 14 Mipadayon ako ngadto sa pultahan nga gitawag ug Tuboran hangtod sa Kaligoanan sa Hari, apan dili makaagi didto ang akong asno. 15 Busa mipadayon na lang ako sa lugut, ug gisusi ang mga paril niadtong gabhiona. Pagkahuman, mibalik ako agi gihapon didto sa pultahan nga nagaatubang sa patag.
16 Wala makahibalo ang mga opisyal sa siyudad kon diin ako gikan ug kon unsay akong gihimo. Kay wala pa gayod akoy gisultihan nga Judio bahin sa akong plano, bisan ang mga pari, mga dungganon nga mga tawo, mga opisyal, ug ang uban pa nga nalambigit sa buluhaton.
17 Unya miingon ako kanila, “Nakita ninyo ang makalulooy nga kahimtang sa atong siyudad. Guba ang Jerusalem ug nasunog ang mga pultahan niini. Tukoron nato pag-usab ang paril sa Jerusalem aron dili na kita maulawan.” 18 Giingnan ko usab sila kon unsa kamaayo ang Dios kanako ug kon unsa ang giingon sa hari kanako. Mitubag sila, “Sige, tukoron nato pag-usab ang paril.” Busa nangandam sila aron sugdan kining maayong buluhaton.
19 Apan sa dihang nabalitaan kini ni Sanbalat nga taga-Horon, ni Tobia nga usa ka opisyal nga Amonihanon, ug ni Geshem nga Arabo, gibugalbugalan nila kami ug gikataw-an. Miingon sila, “Unsa kanang inyong ginahimo? Nagaplano ba kamo sa pagrebelde sa hari?” 20 Gitubag ko sila, “Magmalampuson kami pinaagi sa tabang sa Dios sa langit. Kami nga iyang mga alagad magasugod sa pagpatukod sa paril sa Jerusalem. Apan kamo wala gayoy labot o katungod sa Jerusalem, ug wala usab kamoy bahin sa iyang kasaysayan.”
12 Unya, ang ikaunom na nga selyo ang gitangtang sa Karnero. Diha-diha milinog ug kusog. Miitom ang adlaw sama sa itom nga panapton, ug mipula ang bulan sama sa dugo. 13 Nangahulog sa yuta ang mga bitoon sa langit nga daw sama sa mga ulahi nga bunga sa kahoy nga igos nga mangahulog kon huypon sa kusog nga hangin. 14 Nawala ang langit sama sa papel nga gilukot, ug nangabalhin ang mga bukid ug mga isla sa ilang nahimutangan. 15 Ug unya nanago sa mga langub ug sa ilalom sa dagkong mga bato sa mga bukid ang mga hari sa kalibotan, ang mga pangulo, ang mga opisyal sa kasundalohan, ang mga adunahan, ang mga gamhanan, ug ang tanang matang sa tawo, ulipon o dili. 16 Nagaingon sila sa mga bukid ug sa mga bato, “Tumpagi ninyo kami ug taboni aron dili kami makita sa nagalingkod sa trono ug aron makalingkawas kami gikan sa silot sa Karnero. 17 Kay miabot na ang adlaw nga silotan nila ang mga tawo, ug wala gayoy makasugakod niini.”
Ang 144,000 ka mga Tawo sa Israel nga Gimarkahan
7 Human niadto, aduna akoy nakita nga upat ka anghel nga nagatindog sa upat ka kanto sa kalibotan. Gipugngan nila ang upat ka hangin sa kalibotan aron walay hangin nga mohuros sa yuta, o sa dagat o kaha sa bisan unsa nga kahoy. 2 Ug nakita ko usab ang laing anghel nga gikan sa sidlakan. Aduna siyay dalang igmamarka nga iya sa buhi nga Dios. Misinggit siyag kusog ngadto sa upat ka anghel nga gihatagan sa Dios ug gahom sa pagdaot sa yuta ug sa dagat. 3 Miingon siya, “Ayaw una ninyo daota ang yuta, o ang dagat o ang mga kahoy samtang wala pa nato mamarkahi ang agtang sa mga alagad sa atong Dios.” 4 Sumala sa gisugilon kanako, 144,000 ang gimarkahan sa marka sa Dios gikan sa tanang mga tribo sa Israel.
Ang Sambingay bahin sa Sagbot
24 Nagpadayon si Jesus sa iyang pagtudlo sa mga tawo pinaagi sa sambingay. Miingon siya, “Ang paghari sa Dios nahisama sa tawo nga nagsabwag ug maayo nga binhi sa iyang yuta. 25 Sa kagabhion, samtang ang mga tawo nangatulog, ang iyang kaaway miadto didto ug nagsabwag ug liso sa sagbot ug unya mipauli. 26 Mitubo ang tanom, ug sa dihang namunga kini nakita nga may mga sagbot diay. 27 Busa miadto kaniya ang iyang mga sulugoon ug miingon, ‘Dili ba maayo nga binhi ang atong gisabwag sa imong yuta? Asa gikan ang mga sagbot?’ 28 Miingon ang ilang agalon, ‘Ang kaaway mao ang nagbuhat niini.’ Busa nangutana sila sa ilang agalon, ‘Ibton ba namo ang mga sagbot?’ 29 Mitubag ang ilang agalon, ‘Ayaw lang, kay basig maibot ug apil ang mga tanom. 30 Pasagdi lang ninyo hangtod nga moabot ang ting-ani. Sa ting-ani sugoon ko ang mga mag-aani nga unahon pagpangibot ang mga sagbot ug bugkoson aron sunogon. Pagkahuman, ipatigom ko kanila ang inani ngadto sa akong bodega.’ ”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.