Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Matarong nga Tawo
26 Pamatud-i, Ginoo, nga wala akoy sala,
kay nagakinabuhi ako nga walay ikasaway
ug nagasalig ako kanimo sa walay pagduhaduha.
2 Susiha ako, Ginoo;
susiha ang akong hunahuna ug kasingkasing.
3 Kay kanunay kong ginahinumdoman ang imong gugma,
ug nagakinabuhi ako nga matinumanon kanunay kanimo.
4 Wala ako makig-uban sa mga tawo nga limbongan ug tigpakaaron-ingnon.
5 Supak ako sa mga panagtigom sa daotang mga tawo.
Dili gayod ako makig-uban kanila.
6 Hugasan ko ang akong mga kamot sa pagpaila nga wala akoy sala.
Ug unya, molibot ako sa imong halaran sa pagsimba kanimo, Ginoo,
7 samtang nagaawit ako ug mga awit sa pagpasalamat,
ug nagasaysay sa tanan mong katingalahang mga binuhatan.
8 Ginahigugma ko ang templo nga ginapuy-an mo, Ginoo,
ang dapit diin makita ang imong pagkagamhanan.
9 Ayaw ako laglaga uban sa mga makasasala,
sama sa mga mamumuno.
10 Kanunay silang andam sa paghimo ug daotan ug mahilig sa suborno.
11 Apan ako nagakinabuhi nga maligdong,
busa luwasa ako ug kaloy-i.
12 Karon, layo na ako sa katalagman,[a]
busa dayegon ko ikaw, Ginoo, diha sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
28 Ginoo, nga akong salipdanan nga bato,
nagatawag ako kanimo.
Pamatia ang akong pag-ampo!
Kay kon dili ka mamati, mahisama ako sa mga nangamatay na.
2 Pamatia ang akong pagpakilooy sa pagpangayo ug tabang kanimo,
samtang nagaatubang ako sa imong balaan nga templo nga nagabayaw sa akong mga kamot.
3 Ayaw ako siloti uban sa mga daotan.
Nagpakaaron-ingnon sila nga mga higala sila,
apan diay nagaplano sila ug daotan.
4 Balosi sila sumala sa ilang mga binuhatan.
Siloti sila sa ilang daotang gipanghimo.
5 Kay gipakawalay-bili nila ang imong gipanghimo,
busa laglagon mo sila sa dayon.
6 Dalaygon ka, Ginoo,
kay gidungog mo ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog ug nagapanalipod kanako.[a]
Nagasalig ako kanimo ug gitabangan mo ako.
Busa nagakalipay gayod ako ug nagaawit ug pagpasalamat kanimo.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagahatag ug kusog sa imong katawhan.
Gipanalipdan mo ug giluwas ang imong pinili.[b]
9 Luwasa ug panalangini ang katawhan nga imong gipanag-iyahan.
Bantayi sila sama sa ginabuhat sa usa ka magbalantay ngadto sa iyang mga karnero;
atimana sila sa walay kataposan.
Ang Pagkadaotan sa Tawo ug ang Kaayo sa Dios
36 Kini nga mensahe akong gisulat sa dihang namalandong ako mahitungod sa pagkamakasasala sa daotang tawo:[a]
Ang daotan nga tawo walay kahadlok sa Dios.
2 Tungod kay taas ang iyang pagtan-aw sa iyang kaugalingon,
dili niya makita ang iyang kadaotan aron kasilagan unta kini.
3 Daotan ug bakak ang iyang mga gipanulti.
Dili na siya mobuhat sa husto ug maayo.
4 Bisan nagahigda siya nagaplano siya ug daotan.
Mihunong siya sa paghimo ug maayo,
ug wala niya isalikway ang daotan.
5 Ang imong gugma ug pagkamatinumanon, Ginoo, dili masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
6 Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid.
Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat.
Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.
7 Kabililhon sa imong gugma, O Dios.
Gipanalipdan mo ang mga tawo sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
8 Nabuhong sila sa kaabunda sa pagkaon diha sa imong balay;
gipainom mo sila sa imong lamiang tubig.
9 Kay ikaw ang tinubdan sa kinabuhi.
Gilamdagan mo kami, ug nahayagan ang among hunahuna.
10 Padayona ang imong paghigugma sa mga nagaila kanimo,
ug ang imong kaayo sa mga nagakinabuhi nga matarong.
11 Ayaw itugot nga pildihon ako ug abugon sa akong mga kaaway nga daotan ug garboso.
12 Tan-awa! Nalaglag na gayod ang daotang mga tawo ug dili na gayod sila makabangon.
Ang Pagsulti sa Sala sa Tawo nga Nagaantos
39 Miingon ako sa akong kaugalingon,
“Bantayan ko gayod ang akong mga lihok,
ug likayan ko nga makasala pinaagi sa akong sinultihan.
Pugngan ko gayod ang akong baba samtang anaa sa akong duol ang daotang mga tawo.”
2 Busa nagpakahilom lang ako; wala gayod ako mosulti.
Apan wala kini makatabang kanako,
kay misamot pa hinuon ang kasakit nga akong gibati.
3 Nabalaka gayod ako pag-ayo.
Ug sa pagsige ko ug hunahuna misamot pa gayod hinuon ang akong kabalaka.
Busa miingon ako,
4 “Ginoo, pahimangnoi ako nga adunay kataposan ang akong kinabuhi ug inihap na ang akong mga adlaw.
Pahimangnoi ako nga lumalabay lang ang akong kinabuhi.”
5 Pagkamubo sa kinabuhi nga gihatag mo kanako.
Bale-wala lang kini sa imong panan-aw.
Sa pagkatinuod, ang kinabuhi sa tawo sama sa hangin nga molabay lang,
6 o sama sa anino nga mawala.
Nagkapuliki ang tawo sa mga buluhaton nga walay kapuslanan.
Nagatigom siyag bahandi apan wala siya masayod kon kinsay makapahimulos niini kon mamatay na siya.
7 Karon, Ginoo, wala na akoy laing saligan pa.
Ang akong pagsalig anaa lamang kanimo.
8 Luwasa ako sa tanan kong mga sala,
ug ayaw itugot nga biay-biayon ako sa mga buang-buang.
9 Magpakahilom na lang ako; dili ako moreklamo kay imo kining pagbuot.
10 Ayaw na ako siloti.
Mora na akog mamatay sa imong pagpaantos kanako.
11 Gibadlong mo ang tawo pinaagi sa pagsilot kaniya sa iyang mga sala.
Ug sama sa gagmayng mananap nga gapangutkot, inanay mong gihurot ang mga butang nga mahinungdanon alang kaniya.
Tinuod gayod nga ang kinabuhi sa tawo lumalabay lang sama sa hangin.
12 Tubaga ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpangayo ug tabang.
Ayaw pagpakabungol sa akong paghilak.
Kay usa lang ako ka dumuduong,
usa ka estranghero nga molabay ra sama sa tanan kong mga katigulangan.
13 Ayaw na kasuko kanako,
aron magmalipayon usab ako sa dili pa ako mamatay.
Ang Daghang Katawhan Atubangan sa Trono sa Dios
9 Human niadto, nakita ko ang mga tawo nga dili maihap ang gidaghanon. Naggikan sila sa tanan nga nasod, tribo, kaliwatan ug pinulongan. Nagatindog sila atubangan sa trono ug sa Karnero. Nagabisti silag tag-as ug pulos puti, ug may gikuptan sila nga mga dahon sa palmera. 10 Naninggit sila nga nagaingon, “Dalaygon ang Dios nga nagalingkod sa trono, ug dalaygon usab ang Karnero, kay giluwas nila kami gikan sa silot!” 11 Nagatindog ang tanang mga anghel sa palibot sa trono ug sa mga pangulo, ug sa upat ka nilalang. Ug nangluhod dayon sila atubangan sa trono ug misimba sa Dios. 12 Miingon sila, “Tinuod gayod nga ang atong Dios angayan nga dayegon, pasidunggan, pasalamatan ug tahoron. Nasayod siya sa tanan, ug ang tanang gahom ug kusog anaa kaniya. Dayegon siya sa walay kataposan! Amen!”
13 Unya, nangutana kanako ang usa sa mga pangulo, “Nasayod ka ba kon kinsa kanang mga tawo nga nagbistig puti, ug kon asa sila gikan?” 14 Mitubag ako, “Sir, wala ako masayod. Suginli ako!” Miingon siya kanako, “Mao kana ang mga tawo nga nakaagig hilabihang paglutos. Ang ilang mga bisti gilabhan nila ug gipaputi sa dugo sa Karnero. 15 Mao kana ang hinungdan nga diha sila nagatindog atubangan sa trono sa Dios, ug adlaw ug gabii ang ilang pag-alagad kaniya diha sa iyang templo. Ug ang Dios mismo nga nagalingkod sa trono mao ang nagaatiman kanila. 16 Dili na gayod sila gutomon o uhawon. Ug dili na sila mainitan o masunog sa kainit sa adlaw. 17 Kay ang Karnero nga anaa sa trono mao na ang magabantay kanila. Dad-on niya sila ngadto sa mga tuboran nga nagahatag ug kinabuhi, ug pahiran sa Dios ang tanang mga luha sa ilang mga mata.”
Gipadala ni Jesus ang 72 Niya ka mga Sumusunod
10 Pagkahuman niadto, mipili ang Ginoo ug 72[a] pa gayod ka mga tinun-an ug gipadala niya sila sa tinag-duha ngadto sa mga lungsod nga iyang pagaadtoan. 2 Sa wala pa sila molakaw miingon siya kanila, “Daghan ang anihonon apan gamay lang gayod ang mga mag-aani. Busa pag-ampo kamo sa Ginoo nga magpadala siya ug mga mag-aani sa iyang anihonon. 3 Panglakaw kamo! Apan pangandam, tungod kay sama kamo sa mga karnero nga akong gipaadto sa mabangis nga mga mananap. 4 Ayaw kamo pagdala ug pitaka, bag, o sandalyas. Ayaw usab kamo paghunong sa dalan aron makighimamat sa inyong ikatagbo.[b] 5 Kon mosulod kamo sa usa ka balay, pag-ingon kamo, ‘Panalanginan unta sa Dios kini nga panimalay.’ 6 Ug kon angay sila nga modawat sa inyong panalangin, panalanginan sila sa Dios. Apan kon dili, dili usab sila panalanginan sa Dios. 7 Puyo kamo sa unang balay nga modawat kaninyo, ug ayaw kamo pagbalhin-balhin ug puloy-anan. Dawata ninyo ang ilang ipakaon kaninyo, tungod kay ang naghago angay gayod nga suholan. 8 Kon muabot kamo sa usa ka lungsod diin ang mga tawo modawat kaninyo, kaona ninyo ang bisan unsa nga ilang idalit kaninyo. 9 Ayoha ninyo ang mga masakiton ug sultihi ninyo sila nga panahon na karon nga ang Dios maghari kanila. 10 Apan kon muabot kamo sa usa ka lungsod diin ang mga tawo dili modawat kaninyo, adto kamo sa mga karsada ug pag-ingon, 11 ‘Tungod kay kamo dili modawat kanamo, bisan ang abog sa inyong lungsod nga mitapot sa among tiil, among paphaon ingon nga pasidaan batok kaninyo ug wala na kamiy kalabotan kon unsay mahitabo kaninyo. Hinumdomi ninyo kini: haduol na ang paghari sa Dios.’ ” 12 Miingon pa gayod si Jesus, “Sultihan ko kamo, sa adlaw sa paghukom, mas labaw pa sa silot sa mga taga-Sodoma ang ilang madawat.”
Ang mga Lungsod nga Wala Maghinulsol
(Mat. 11:20-24)
13 Unya miingon si Jesus, “Alaot kamong mga taga-Corazin ug kamong mga taga-Betsaida! Kay kon ang mga milagro nga akong gihimo diha kaninyo gihimo ko sa Tyre ug sa Sidon, dugay na unta silang nagbistig sako ug nagbutang ug abo sa ilang mga ulo sa pagpaila nga naghinulsol sila sa ilang mga sala. 14 Busa sa adlaw sa paghukom, mas labaw pa sa silot sa mga taga-Tyre ug taga-Sidon ang inyong madawat. 15 Ug kamong mga taga-Capernaum naghuna-huna nga dayegon kamo sa tanan. Apan sa impiyerno hinuon kamo itambog!”
16 Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Ang maminaw kaninyo maminaw usab kanako, ug ang mosalikway kaninyo mosalikway usab kanako, ug ang mosalikway kanako mosalikway usab sa nagpadala kanako.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.