Book of Common Prayer
Pagdayeg ug Pagpasalamat
66 Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan,
panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Dios.
2 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya.
Pasidunggi ninyo siya diha sa inyong mga pagdayeg.
3 Ingna ninyo siya, “O Dios, katingalahan gayod sa imong mga buhat.
Tungod sa imong dakong gahom, ang imong mga kaaway mikulo sa imong atubangan.
4 Ang tanang katawhan sa tibuok kalibotan mosimba kanimo.
Mag-awit silag mga pagdayeg kanimo.”
5 Dali kamo! Tan-awa ninyo ang katingalahang gipanghimo sa Dios alang sa mga tawo.
6 Gipamala niya ang dagat;
ug gitabok sa atong mga katigulangan ang suba nga naglakaw lang.
Tungod niadtong gihimo sa Dios, maglipay kita.
7 Nagahari siya sa walay kataposan pinaagi sa iyang gahom,
ug gipanid-an niya ang kanasoran.
Kinahanglan ang mga gahig ulo dili magpasigarbo sa ilang kaugalingon.
8 Mga katawhan, dayega ninyo ang Dios!
Ipalanog ang inyong pagdayeg kaniya.
9 Gitipigan niya ang atong kinabuhi;
ug wala niya itugot nga malaglag kita.
10 Sa pagkatinuod, gisulayan mo kami, O Dios;
gihinloan mo kami sama sa pilak nga giputli pinaagi sa kalayo.
11 Mitugot ka nga mahulog kami sa lit-ag,
ug gipapas-an mo kami sa bug-at nga mga palas-anon.
12 Gipayatak-yatakan mo kami sa among mga kaaway;
nagaantos kami nga daw sa nasunogan o gibahaan.
Apan karon gidala mo kami sa dapit sa kadagaya.
13 Maghalad ako sa imong templo ug mga halad nga sinunog.
Tumanon ko ang akong mga saad
14 nga gihimo ko nganha kanimo sa diha pa ako sa kalisod.
15 Mohalad ako kanimo ug tambok nga mga hayop sama sa karnero, torong baka, ug kanding isip halad nga sinunog.
16 Dali kamo ug pamati, kamong tanan nga nagatahod sa Dios,
kay sultihan ko kamo kon unsa ang iyang gihimo alang kanako.
17 Nangayo ako ug tabang kaniya ug gidayeg ko siya.
18 Kon wala ko pa isulti ang akong mga sala wala unta namati ang Ginoo kanako.
19 Apan namati gayod ang Dios kanako;
gidungog niya ang akong pag-ampo.
20 Dalaygon ang Dios, kay wala niya ipakawalay-bili ang akong pag-ampo,
ug wala niya ihikaw ang iyang gugma kanako.
Ang Awit sa Pagpasalamat
67 O Dios, kaloy-i ug panalangini kami.
Ipakita kanamo ang imong kaayo,
2 aron mahibaloan sa tanang mga kanasoran sa kalibotan ang imong pamaagi ug kaluwasan.
3 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
4 Hinaut nga magmaya ug mag-awit sa kalipay ang tanang katawhan sa kalibotan
tungod kay matarong ang imong paghukom kanila ug gigiyahan mo sila.
5 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
6-7 Hinaut nga mohatag ug abot ang yuta.
Hinaut nga panalanginan kita sa atong Dios.
Ug hinaut nga ang tanang mga tawo sa tibuok kalibotan[a] motahod kaniya.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Kauban Nato ang Dios
46 Ang Dios mao ang atong kusog ug tigpanalipod.
Andam gayod siya kanunay sa pagtabang sa panahon sa kalisod.
2 Busa dili kita mahadlok bisan pag matay-og ang yuta ug mangatumpag ang mga bukid ngadto sa kinahiladman sa dagat,
3 o bisan pa kon magdahunog ug grabe ka kusog ang mga balod sa dagat,
ug mauyog ang mga bukid tungod niini.
4 May suba nga nagahatag ug kalipay sa siyudad sa Dios,
ang balaan nga puloy-anan sa Labing Halangdong Dios.
5 Ang Dios nagapuyo niini nga siyudad, busa dili kini malaglag.
Sayo pa moabot ang Dios sa pagtabang niini.
6 Nagkaguliyang ang mga nasod; nangatay-og ang mga gingharian.
Sa singgit sa Dios matunaw ang kalibotan.
7 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Siya nga Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Dali, tan-awa ang mga gipangbuhat sa Ginoo, ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo sa kalibotan.
9 Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan.[a]
Gipamali niya ang mga pana ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.
10 Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios.
Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magadayeg kanako.”
11 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
Si Gomer Hulagway sa Pagluib sa Israel
2 “Mga anak, badlonga ninyo ang inyong inahan kay dili ko na siya asawa, ug dili na niya ako bana. Ingna ninyo siya nga undangon na ang iyang pagpamiga. 3 Kay kon dili siya moundang, huboan ko siya ug madayag ang iyang kahubo sama sa dihang gihimugso siya. Himuon ko siyang sama sa kamingawan o disyerto, ug mamatay siya sa kauhaw. 4-5 Ug kamo nga iyang mga anak dili ko kaloy-an, kay mga anak kamo sa babayeng maluibon. Makauulaw ang ginahimo sa inyong inahan nga mianak kaninyo. Miingon siya, ‘Apason ko ang akong mga laki nga mao ang nagahatag kanako sa akong pagkaon ug tubig, mga panapton nga delana[a] ug linen, lana, ug mga ilimnon.’
6 “Busa koralon ko siyag tunokon nga tanom aron dili siya makagawas. 7 Gukdon niya ang iyang mga laki apan dili niya sila maabtan. Pangitaon niya sila apan dili niya sila makit-an. Unya moingon siya, ‘Mobalik na lang ako sa akong bana, kay mas maayo pa ang akong kahimtang kaniadto kay sa karon.’
8 “Wala niya hunahunaa nga ako ang naghatag kaniya sa mga lugas, duga sa ubas, lana, ug sa daghang mga plata ug mga bulawan nga gigamit nila nga imahen ni Baal.[b] 9 Busa sa panahon sa ting-ani bawion ko ang mga lugas ug duga sa ubas nga akong gihatag. Ug kuhaon ko usab ang mga panapton nga delana ug linen nga gihatag ko aron itabon sa iyang pagkahubo. 10 Ug karon huboan ko siya atubangan sa iyang mga laki, ug walay makaluwas kaniya gikan sa akong mga kamot. 11 Undangon ko ang iyang paglipay ug ang tanan niyang mga kasaulogan: ang Pista sa Pagsugod sa Bulan, mga Adlaw nga Igpapahulay, ug ang tanang gitakda nga mga kasaulogan sa tuig. 12 Daoton ko ang iyang mga tanom nga ubas ug mga kahoy nga igos nga matod pa niya gibayad kaniya sa iyang mga laki. Himuon ko ang mga tamnanan niini nga kalasangan, ug ang ihalas nga mga mananap na lang ang mokaon niini. 13 Silotan ko siya tungod sa mga higayon nga nagasunog siyag insenso isip halad ngadto sa mga imahen ni Baal. Nagsul-ob siya ug mga alahas ug migukod sa iyang mga laki, apan ako gikalimtan niya. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
14 “Karon, danihon ko siya ug dad-on sa kamingawan ug pangulitawhan pag-usab.
Ang Dila
3 Mga kaigsoonan ko, unta ang kadaghanan kaninyo dili mohandom nga mahimong magtutudlo, kay nasayran ninyo nga mas higpit ang paghukom sa Dios kanamo ingon nga mga magtutudlo. 2 Tinuod nga kitang tanan makadaghan masayop. Apan ang tawo nga dili masayop sa iyang pagpanulti, hingpit siya ug makapugong sa iyang kaugalingon. 3 Ang mga kabayo rendahan nato aron mosunod kon asa nato gusto paadtoon. 4 Ug tan-awa usab gani ninyo ang barko: bisan dako ug gipadagan sa kusog nga hangin, kontrolado kini sa gamay nga timon. Busa bisan asa paadtoon sa timonil ang sakayan, didto kini moadto. 5 Mao man usab ang atong dila. Gamay lamang kini nga bahin sa atong lawas apan makapanghinambog ug dagkong mga butang. Hunahunaa ninyo kon unsa kalapad nga kakahoyan ang masunog sa gamay lang nga kalayo. 6 Ang dila sa tawo sama usab sa kalayo. Daghang daotan nga pulong ang mahaling sa dila, ug modalahig sa atong tibuok nga pagkatawo. Ang mga daotan nga pulong sa atong dila sama sa kalayo nga gikan sa impiyerno ug mao ang nagaguba sa tibuok natong pagkinabuhi.
7 Ang tanang matang sa mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang ug ang nagapuyo sa tubig, mahimong anaron sa tawo. 8 Apan wala gayoy tawo nga makapugong sa iyang dila. Ang dila daotan ug dili mapugngan, ug puno sa hilo nga makapatay. 9 Ang atong dila gigamit nato sa pagpasalamat sa atong Ginoo ug Amahan, apan mao usab ang atong gigamit sa pagdaot sa atong isigka-tawo nga gilalang nga susama sa Dios. 10 Pagpasalamat ug pagpangdaot ang nagagawas sa usa lang ka baba. Mga igsoon ko, dili kini angay mahitabo. 11 Dili mahimo nga mogawas ang tubig nga tab-ang ug parat sa usa lang ka tuboran. 12 Ug ang kahoy nga igos dili mahimong mamunga ug olibo, ug ang tanom nga ubas dili mahimong mamunga ug igos. Dili ka usab makakuha ug tubig nga tab-ang diha sa dagat.
Ang Kaalam nga gikan sa Langit
13 Aduna ba kaninyoy maalam ug masinabuton? Ipakita niya kini pinaagi sa iyang maayo nga pagkinabuhi nga may pagpaubos. Ang tawo dili maalam kon dili siya mapainubsanon.
Ang Sambingay bahin sa Bahandi nga Gilubong
44 “Ang paghari sa Dios nahisama usab sa bahandi nga gilubong sa yuta nga nakaplagan sa usa ka tawo. Ang iyang gibuhat, gitabonan niya kini pag-usab, ug unya mipauli siya nga malipayon. Gibaligya niya ang tanan niyang kabtangan ug unya gipalit niya kadto nga yuta.”
Ang Sambingay bahin sa Perlas
45 “Ang paghari sa Dios nahisama usab sa usa ka negosyante nga nangita ug mga maanindot nga perlas. 46 Sa pagkakita niya sa mahalon kaayo nga perlas, mipauli siya ug gibaligya ang tanan niyang kabtangan ug unya gipalit niya kadto nga perlas.”
Ang Sambingay bahin sa Pukot
47 “Ang paghari sa Dios nahisama usab sa pukot nga gitaktak didto sa dagat, ug nagkalain-lain ang mga isda nga nakuha. 48 Sa dihang daghan na ang isda sulod sa pukot gibira kini ngadto sa daplin. Unya nanglingkod ang mga mangingisda aron mamili. Ang maayo nga mga isda gibutang nila sa mga bukag, apan ang mga dili maayo nga mga isda gipanglabay nila. 49 Sama usab niini ang mahitabo sa kataposan sa kalibotan. Moabot dinhi ang mga anghel aron ilain ang mga tawo nga daotan gikan sa mga tawo nga matarong. 50 Ug ang mga tawo nga daotan itambog ngadto sa kalayo sa impiyerno. Maghilak sila ug magkagot ang ilang mga ngipon.”
51 Unya nangutana si Jesus kanila, “Nasabtan ba ninyo ang tanan ko nga gipanulti?” Mitubag sila, “Oo.” 52 Midugang pag-ingon si Jesus, “Busa ang matag magtutudlo nga daghan ug natun-an mahitungod sa paghari sa Dios nahisama sa tagbalay nga daghan ug kabtangan sa iyang tipiganan. Kay dili lang ang mga daan ang iyang itudlo kondili hasta usab ang mga bag-o.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.