Book of Common Prayer
Handom sa mga Israelinhon nga Ipanimalos Sila
137 Nanglingkod kami sa daplin sa mga suba sa Babilonia ug nanghilak sa dihang nahinumdom kami sa Zion.[a]
2 Gipangsang-at namo ang among mga harpa sa mga sanga sa mga kahoy didto.
3 Kay gipaawit kami sa mga mibihag kanamo.
Gisugo nila kami sa paglingaw kanila.
Miingon sila, “Awiti ninyo kami ug awit mahitungod sa Zion!”
4 Unsaon namo pag-awit ug mga awit nga alang sa Ginoo sa yuta sa mga mibihag kanamo?
5 Hinaut pa nga dili na makalihok ang akong tuong kamot kon kalimtan ko ikaw, Jerusalem!
6 Hinaut pa nga dili na ako makaawit pag-usab[b] kon dili ko hinumdoman ug isipon nga akong dakong kalipay ang Jerusalem.
7 Hinumdomi, Ginoo, ang gihimo sa mga Edomihanon sa dihang giilog sa Babilonia ang Jerusalem.
Miingon sila, “Gub-a ninyo kana sa hingpit.”
8 Kamong mga lumulupyo sa Babilonia, laglagon kamo!
Bulahan ang mga tawo nga molaglag kaninyo sama sa inyong gihimong paglaglag kanamo.
9 Bulahan silang mokuha sa inyong mga gagmayng kabataan ug molambos kanila sa bato.
Pasalamat sa Hari ngadto sa Dios Tungod sa Kadaogan
144 Dalaygon ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato.
Gibansay niya ako sa pagpakiggira.
2 Siya ang akong mahigugmaong Dios ug lig-ong tagoanan.
Siya ang akong dalangpanan ug manluluwas.
Siya ang akong taming, busa iya akong ginapanalipdan.
Gipailalom niya kanako ang mga nasod.[a]
3 Ginoo, unsa ba gayod ang tawo nga gikabalak-an mo man pag-ayo?
Tawo man lang siya, nganong maghunahuna ka man kaniya?
4 Sama man lang siya sa hangin,
ug ang iyang mga adlaw lumalabay lang sama sa anino.
5 Ginoo, ablihi ang langit ug kanaog.
Hikapa ang mga bukid aron moaso kini.
6 Pagpadala ug kilat aron magkatibulaag ang akong mga kaaway, ug laglaga sila.
7 Gikan sa langit, kab-ota ako ug luwasa gikan sa kamot sa akong mga kaaway nga taga-laing dapit, kansang gahom sama sa makusog nga bul-og sa tubig.
8 Kini sila mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
9 Awitan ko ikaw, O Dios, ug bag-ong awit nga dinuyogan sa harpa.
10 Ikaw ang nagahatag ug kadaogan sa mga hari ug nagluwas kang David nga imong alagad gikan sa kamatayon.
11 Luwasa ako gikan sa gahom sa mga kaaway nga langyaw, nga mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
12 Hinaut pa nga ang among mga batan-ong anak nga lalaki, mahisama sa mga tanom nga motubo nga tag-as ug lig-on,
ug ang among mga anak nga babaye, mahisama sa matahom nga mga haligi sa palasyo.
13 Hinaut pa nga mapuno ang among mga bodega sa tanang matang sa abot.
Hinaut pa nga mosanay ug linibo ang among mga karnero sa kaumahan,
14 ug ang among mga baka manganak ug daghan.[b]
Hinaut pa nga dili na kami sulongon sa mga kaaway ug dili na kami bihagon.[c]
Ug hinaut pa nga wala nay paghilak sa kalisang ug kasubo sa among kadalanan.
15 Bulahan ang mga tawo nga nakasinati niining maong mga panalangin.
Bulahan ang mga tawo nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Pagdayeg ngadto sa Dios nga Magbubuhat
104 Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Ginoo nga akong Dios, gamhanan ka gayod.
Ang imong pagkadungganon ug pagkahalangdon daw mao ang imong bisti.
2 Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag nga daw sa bisti
ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.
3 Gitukod mo ang imong puloy-anan ibabaw pa sa kawanangan.
Gihimo mo ang mga panganod nga imong karwahe,
ug nagasakay ka nga ginapalid sa hangin.
4 Gihimo mong imong mga mensahero ang hangin,
ug ang nagadilaab nga kalayo imong sulugoon.
5 Gipahimutang mo ang kalibotan sa iyang pundasyon,
ug dili kini matarog hangtod sa kahangtoran.
6 Daw panapton nga gitabon mo ang tubig sa kalibotan,
ug milapaw kini sa mga bukid.
7 Sa nagadahunog mong pagmando, mipahawa ang tubig.
8 Ug midagayday sila sa mga bukid ug sa mga kapatagan,
ug sa uban pang mga dapit nga giandam mo alang kanila.
9 Gibutangan mo silag mga utlanan nga dili nila malapawan,
aron dili nila malunopan pag-usab ang kalibotan.
10 Gipatubod mo ang mga tuboran diha sa mga yuta,
ug midagayday ang tubig taliwala sa mga bakilid.
11 Busa ang tanang ihalas nga mga hayop, apil ang ihalas nga mga asno, nakainom.
12 Ug duol didto sa tubig, adunay salag ang mga langgam, ug sa mga sanga sa kahoy nanag-awit sila.
13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit, gipaulanan mo ang mga bukid.
Ug tungod niining imong gihimo, nakadawat ug panalangin ang kalibotan.
14 Gipatubo mo ang mga sagbot alang sa mga mananap,
ug ang mga tanom alang sa mga tawo
aron may makaon sila gikan sa ilang mga abot—
15 may bino nga makalipay kanila,
may lana nga makapasinaw sa ilang dagway,
ug may pan nga makapabaskog kanila.
16 Natubigan pag-ayo ang mga kahoyng sedro sa Lebanon nga ikaw mismo ang nagtanom.
17 Didto nagasalag ang mga langgam,
ug ang mga langgam nga tabon nagasalag sa mga kahoy nga sipres.
18 Ang ihalas nga mga kanding nagapuyo sa taas nga mga bukid,
ug ang mga gagmayng mananap nga daw koneho nanago sa mga kabatoan.
19 Gibuhat mo ang bulan isip ilhanan sa panahon;
ug ang adlaw gipasalop mo sa hustong oras.
20 Gihimo mo ang kangitngit;
ug pagkagabii manggawas ang daghang mga mananap sa kalasangan.
21 Magngulob ang mga liyon samtang mangita sa pagkaon nga gihatag mo kanila.
22 Pagsidlak sa adlaw mobalik sila sa ilang tagoanan ug didto mamahulay.
23 Ang mga tawo manggawas sa ilang mga balay sa pagtrabaho hangtod sa pagsalop sa adlaw.
24 Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo!
Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam.
Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.
25 Ang dagat labihan kalapad,
ug dili maihap ang mga binuhat nga nagpuyo niini, dagko ug gagmay.
26 Ang mga barko nagalawig niini,
ug ang Leviatan nga imong binuhat maglangoy-langoy usab niini.
27 Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo sa paghatag kanila sa ilang pagkaon sa panahon nga kinahanglanon nila kini.
28 Gihatagan mo sila ug pagkaon ug ila kining gikaon,
ug nangabusog sila.
29 Apan kon pasagdan mo sila, mangahadlok sila;
kon kuhaon mo ang ilang gininhawa, mangamatay sila ug mobalik sa yuta nga maoy ilang gigikanan.
30 Unya ipadala mo ang imong Espiritu ug adunay bag-ong binuhat pag-usab sa kalibotan.
31 Hinaut nga ang imong gahom, Ginoo, magpadayon sa walay kataposan.
Hinaut nga malipay ka sa imong gipanghimo.
32 Kon tutokan mo ang kalibotan, matay-og kini.
Kon hikapon mo ang mga bukid, moaso kini.
33 Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ug mga pagdayeg ang akong Dios samtang may kinabuhi pa ako.
34 Hinaut nga malipay siya sa akong pagpamalandong.
Magkalipay ako diha sa Ginoo;
35 apan hinaut nga malaglag ug mahanaw gikan sa kalibotan ang mga tawong daotan ug ang mga makasasala.
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayega ang Ginoo!
22 Daan na akong kauban[a] sa Ginoo sa wala pa niya mugnaa ang tanan.
23-26 Gitugotan niya nga anaa na ako sukad pa sa una.
Diha na ako sa wala pa ang kalibotan: ang dagat, ang mga tuboran, ang mga bukid, ang mga bungtod, ang mga kaumahan, ug bisan ang mga abog.
27 Diha na ako sa pagmugna niya sa langit,
sa pagbutang niya sa daw utlanan sa langit ug sa yuta,
28 sa pagmugna niya sa mga panganod,
sa pagpatubod niya sa mga tuboran sa kahiladman,
29 sa pagbutang niya sa utlanan sa dagat aron dili kini molapaw,
ug sa pagbutang niya sa mga pundasyon sa kalibotan.
30 Sama ako sa usa ka arkitekto[b] diha sa tapad sa Ginoo.
Ako ang iyang kalipay adlaw-adlaw, ug malipayon ako kanunay sa iyang presensya.
31 Nalipay ako sa kalibotan nga iyang gimugna ug sa mga katawhan.
32 Busa karon mga anak, pamatia ninyo ako,
kay bulahan ang nagasunod sa akong mga pamaagi.
33 Pamatia ninyo ang akong pagtul-id sa inyong pamatasan aron mahimo kamong maalamon,
ug ayaw gayod ninyo kini kalimti.
34 Bulahan ang tawo nga kanunayng nangandam ug naghulat sa pagpamati kanako.
35 Kay ang tawo nga nagapangita kanako makaangkon sa maayo ug taas nga kinabuhi,
ug pakamaayohon siya sa Ginoo.
36 Apan ang tawo nga wala mangita kanako, nagasakit lang sa iyang kaugalingon.
Ang tanang mga nasuko kanako gusto ug kamatayon.”
1 Ako si Pablo nga nahimong apostol ni Cristo Jesus sumala sa kabubut-on sa Dios. Gipadala niya ako aron ibalita ang mahitungod sa kinabuhi nga iyang gisaad nga madawat sa mga anaa kang Cristo Jesus.
2 Nangumusta ako kanimo, Timoteo, isip akong hinigugmang anak sa pagtuo. Hinaut nga madawat mo ang grasya, kalooy, ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Ang Pagpasalamat ngadto sa Dios ug Pagpahinumdom kang Timoteo
3 Nagapasalamat ako sa Dios nga gialagaran sa atong mga katigulangan ug mao usab ang akong gialagaran nga may limpyo nga konsensya. Nagapasalamat ako kaniya sa akong paghinumdom kanimo kanunay diha sa akong pag-ampo adlaw ug gabii. 4 Kon mahinumdoman ko ang imong paghilak sa akong paggikan, mingawon ako kanimo. Gusto ko nga magkita kita pag-usab aron malipay ako pag-ayo. 5 Dili ko malimtan ang imong matinud-anon nga pagtuo, sama sa pagtuo sa imong lola nga si Loida ug sa imong inahan nga si Eunice nga unang nagtuo kay kanimo, ug nasiguro ko nga anaa usab kanimo ang maong pagtuo. 6 Mao kana nga gusto ko ikaw nga pahinumdoman nga magmakugihon ka sa paggamit sa hiyas nga gihatag sa Dios kanimo sa dihang gipandong ko sa imong ulo ang akong mga kamot. 7 Kay ang Dios wala maghatag kanato sa iyang Espiritu aron maulaw kita sa pag-atubang sa mga tawo,[a] kondili aron sa paglig-on kanato ug pagtabang nga mahigugma kita sa uban ug makapugong sa atong kaugalingon.
8 Busa ayawg kaulaw sa pagsugilon sa uban mahitungod sa atong Ginoo. Ug ayaw usab ikaulaw nga napriso ako dinhi tungod kaniya. Hinuon pakig-ambit sa mga pag-antos tungod sa Maayong Balita pinaagi sa tabang sa gahom sa Dios. 9 Gitawag niya kita ug giluwas aron mahimong iya. Wala niya kini buhata kay maayo ang atong mga binuhatan, kondili tungod sa iyang kaugalingon nga katuyoan ug grasya. Sa wala pa ang kalibotan, gihatag na niya kini nga grasya kanato pinaagi kang Cristo Jesus. 10 Apan karon lang kini gipadayag kanato sa pag-abot ni Cristo Jesus nga atong Manluluwas. Giwala niya ang gahom sa kamatayon ug gipadayag kanato pinaagi sa Maayong Balita nga makaangkon kita sa kinabuhi nga walay kataposan.
11 Ug gihimo ako sa Dios nga apostol ug magtutudlo aron magsangyaw niining Maayong Balita. 12 Mao kini ang hinungdan nga nagaantos ako karon. Apan wala ko ikaulaw kining nahitabo kanako tungod kay nailhan ko si Cristo nga akong ginasaligan, ug nasiguro ko gayod nga makahimo siya sa pagbantay sa iyang gitugyan kanako hangtod sa adlaw nga siya mobalik. 13 Ang husto nga pagtulon-an nga imong natun-an gikan kanako mao ang imong angayng itudlo, nga may pagtuo sa Dios ug may paghigugma sa imong isigka-tawo, tungod kay mao kini ang angay natong buhaton ingon nga mga anaa na kang Cristo Jesus. 14 Pinaagi sa tabang sa Espiritu Santo nga nagapuyo kanato, ampingi ang maayo nga pagtulon-an nga gitugyan diha kanimo.
May mga Griego nga Nangita kang Jesus
20 May mga Griego usab nga nangabot sa Jerusalem aron motambong sa pista ug mosimba sa Dios. 21 Nangadto sila kang Felipe nga taga-Betsaida. Kini nga dapit sakop sa Galilea. Miingon ang mga Griego, “Gusto unta namo nga makigkita kang Jesus.” 22 Gisultihan ni Felipe si Andres ug silang duha nangadto kang Jesus aron sultihan siya. 23 Miingon dayon si Jesus kanila, “Karon miabot na ang higayon nga mapasidunggan ang Anak sa Tawo. 24 Sultihan ko kamo sa tinuod, kon ang usa ka binhi dili ilubong sa yuta, kana magpabilin lang gayod nga usa ka binhi. Apan kon ilubong ug mamatay, motubo kini ug mamungag daghan.[a] 25 Ang tawo nga hilabihan ang paghigugma sa iyang kinabuhi kawad-an hinuon niini, apan ang dili manghinugon sa iyang kinabuhi tungod kanako makaangkon sa kinabuhi nga walay kataposan. 26 Si bisan kinsa nga buot mag-alagad kanako kinahanglan mosunod kanako, aron nga kon asa ako atua usab ang akong sulugoon. Ang tawo nga nagaalagad kanako pasidunggan sa Amahan.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.