Book of Common Prayer

¹² Tak więc, bracia, już nie jesteśmy dłużnikami ciała, aby żyć według ciała. ¹³ Jeśli według ciała żyjecie, przyjdzie wam umrzeć. Jeśli jednak w Duchu zadajecie śmierć sprawom ciała — będziecie żyli. ¹⁴ Bo wszyscy, których prowadzi Duch Boży, są dziećmi Boga.

¹⁵ Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by ponownie żyć w zastraszeniu, lecz Ducha usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze! ¹⁶ Ten właśnie Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. ¹⁷ A jeśli dziećmi, to i dziedzicami — dziedzicami Boga, a także współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z Nim cierpimy, po to, by razem z Nim mieć również udział w chwale.

Jezus i sprawa podatków

¹⁵ Wtedy faryzeusze odeszli i uknuli pewien plan. Postanowili przyłapać Jezusa na jakiejś niefortunnej wypowiedzi. ¹⁶ Wysłali więc do Niego swoich uczniów oraz zwolenników Heroda z takim zapytaniem: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i zgodnie z prawdą uczysz, jak postępować według woli Bożej. Nie wyróżniasz też nikogo, gdyż nie kierujesz się pozorami stwarzanymi przez ludzi. ¹⁷ Powiedz nam więc, jakie jest Twoje zdanie: Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy też nie?

¹⁸ Jezus przejrzał ich zamiary i powiedział: Dlaczego wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? ¹⁹ Pokażcie mi monetę, którą płaci się podatek. Przyniesiono Mu zatem denara. ²⁰ Czyj to wizerunek oraz napis? — zapytał.

²¹ Cesarza — odpowiedzieli.

Wtedy im powiedział: Co cesarskie, oddawajcie więc cesarzowi, a co Boże — Bogu.

²² Gdy to usłyszeli, opuścili Go i zdziwieni odeszli.