Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Giluiban sa Iyang Higala
55 Pamatia ang akong pag-ampo, O Dios;
dungga ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2 Pamatia ug tubaga ako.
Dili na ako mahimutang sa akong kabalaka.
3 Nabalaka ako sa mga pagpanghulga sa akong mga kaaway ug pagdaog-daog sa mga tawong daotan.
Kay gisamok nila ako ug gidumtan.
4 Labihan ang kakulba sa akong dughan.
Nalisang ako sa kamatayon.
5 Nagkurog ako sa kahadlok;
labihan gayod ang akong kalisang.
6 Kon may pako pa lang ako sama sa salampati, molupad ako ug mangita ug kapahulayan.
7 Molupad ako paingon sa halayong kamingawan ug didto mopuyo.
8 Magdali ako sa pagpangita ug matagoan
aron makatago ako gikan sa kasuko sa akong mga kaaway nga daw sa makusog nga hangin ug bagyo.
9 Ginoo, laglaga ang akong mga kaaway;
himoa nga dili sila magkasinabtanay.
Kay nakita ko ang pagpanghasi ug panag-away sa lungsod.
10 Sama sa mga guwardya, naglibot-libot sila diha sa mga paril sa lungsod adlaw ug gabii.
Puno sa kadaotan ug kasamok ang lungsod.
11 Bisan asa walay hunong ang pagpanglaglag, pagpangdaog-daog, ug pagpanglimbong diha sa mga pangpublikong lugar.
12 Kon ang akong kaaway lang ang manginsulto kanako, agwantahon ko kini.
Kon ang akong kontra lang ang motamay kanako, malikayan ko kini.
13 Apan ang ako mismong suod nga higala, nga sama lang kanako ug kauban ko, ang nanginsulto kanako.
14 Suod kami kaniadto sa usag usa,
ug magkuyog kami pag-adto sa templo sa Dios uban sa daghang mga tawo.
15 Hinaut pa nga mangamatay ug kalit ang akong mga kaaway.
Hinaut pa nga lamyon silang buhi ngadto sa dapit sa mga patay.
Kay ang kadaotan anaa kanila ug sa ilang mga puloy-anan.
16 Apan ako mangayo ug tabang sa Ginoong Dios
ug luwason niya ako.
17 Buntag, udto, ug gabii mangaliya ako ug mag-agulo,
ug pamation niya ako.
18 Luwason niya ako ug panalipdan sa akong pagpakiggira,
bisan ug daghan ang nakigbatok kanako.
19 Ang Dios nga nagahari sa walay kataposan mamati kanako,
ug laglagon niya ang akong mga kaaway.
Kay dili sila buot mousab sa ilang kinaiya ug dili motahod sa Dios.
20 Ang akong higala kanhi nakigbatok sa iyang mga higala;
wala niya tumana ang iyang mga saad.
21 Malumo ug maayo siyang manulti,
apan may pagdumot diay siya sa iyang kasingkasing.
Ug ang iyang mga pulong makapasakit sa pagbati sa uban.
Sama kini sa mahait nga espada.
22 Itugyan sa Ginoo ang imong mga kabalaka,
kay tabangan ka niya.
Dili niya pasagdan ang mga matarong hangtod sa kahangtoran.
23 Apan ang mga mamumuno ug ang mga limbongan ilabay niya sa lawom kaayong bangag, ang dapit sa mga patay,—
nga dili pa sila makapahimulos sa katunga sa ilang kinabuhi.
Apan ako mosalig sa Dios.
Pagpasalamat sa Dios
138 Magpasalamat ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing.
Mag-awit ako ug mga pagdayeg kanimo atubangan sa mga dios.[a]
2 Moyukbo ako nga mag-atubang sa imong templo ug modayeg kanimo tungod sa imong gugma ug pagkamatinumanon.
Kay gipakita mo nga ikaw ug ang imong pulong labaw sa tanang mga butang.
3 Sa dihang nanawag ako kanimo, gitubag mo ako;
gilig-on mo ako pinaagi sa imong kusog.
4 Modayeg kanimo, Ginoo, ang tanang hari sa tibuok kalibotan,
kay nadungog nila ang imong mga pulong.
5 Moawit sila mahitungod sa imong gihimo,
kay dako ang imong gahom.
6 Bisan halangdon ka kaayo, Ginoo, may kahangawa ka sa mga mapainubsanon.
Ug bisan anaa ikaw sa halayo, nahibaloan mo ang tanan nga gihimo sa mga mapahitas-on.
7 Bisan anaa ako taliwala sa kasamok ug kalisod,
ginatipigan mo ang akong kinabuhi.
Ginasilotan mo ang masuk-anon kong mga kaaway,
ug ginaluwas mo ako pinaagi sa imong gahom.
8 Tumanon mo, Ginoo, ang imong mga saad kanako.
Ang imong gugma walay kataposan.
Ayaw pasagdi ang imong mga binuhat.
Ang Hingpit nga Kahibalo ug Pag-atiman sa Dios
139 Ginoo, gisusi mo ako ug nakaila ka kanako.
2 Nahibalo ka kon kanus-a ako molingkod o motindog.
Bisan anaa ikaw sa halayo nasayod ka sa tanan kong ginahunahuna.
3 Ginabantayan mo ako sa akong paglakaw ug pagpahulay.
Nahibalo ka sa tanan kong ginahimo.
4 Ginoo, bisan wala pa ako makasulti, nahibaloan mo nang daan ang akong isulti.
5 Anaa ka sa akong palibot,
ug gipanalipdan mo ako sa imong gahom.
6 Ang imong kaalam labihan gayod ka katingalahan alang kanako;
dili ko kini matugkad.
7 Asa man ako moadto aron makaikyas sa imong Espiritu?[b]
Makatago ba ako sa imong presensya?
8 Kon mosaka ako sa langit, atua ka;
kon moadto ako sa dapit sa mga patay, atua ka usab.
9 Kon molupad ako paingon sa sidlakan o mopuyo sa kinalayoan nga dapit sa kasadpan,
10 atua ka gihapon didto sa pag-agak ug pagtabang kanako.
11 Kon hangyoon ko ang kangitngit sa pagtabon kanako,
ug ang kahayag nga naglibot kanako nga mahimong gabii,
12 apan bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo,
ug ang gabii sama ra kahayag sa adlaw.
Kay ang kangitngit ug ang kahayag managsama ra alang kanimo.
13 Nakaila ka kanako kay ikaw ang naghimo kanako.
Ikaw ang nagaumol kanako didto sa tagoangkan sa akong inahan.
14 Gidayeg ko ikaw kay katingalahan gayod ang pagkahimo mo kanako.
Katingalahan ang imong mga buhat, ug nasayod gayod ako niini.
15 Nakita mo ang akong mga bukog sa dihang gihimo ako sa tago sulod sa tagoangkan sa akong inahan.[c]
16 Nakita mo na ako sa wala pa ako maporma.
Ang gitagal nga mga adlaw sa akong kinabuhi nahisulat na sa imong libro, bisan wala pa kini magsugod.
17 O Dios, dili ko matugkad ang imong hunahuna;[d]
labihan kini kadaghan.
18 Kon ihapon ko kini, daghan pa kini kay sa balas.
Sa akong pagmata ang akong hunahuna anaa gihapon kanimo.[e]
19 O Dios, hinaut nga pamatyon mo ang mga tawong daotan!
Hinaut nga magpalayo kanako ang mga tawong motapos sa kinabuhi sa uban.
20 Nagasulti sila ug daotan batok kanimo.
Gipanamastamasan nila ang imong ngalan.
21 Ginoo, gikasilagan ko ang mga nasilag kanimo.
Gikapungtan ko ang nakigbatok kanimo.
22 Labihan gayod ang akong kapungot kanila;
giisip ko silang akong mga kaaway.
23 Susiha ako, O Dios, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong kasingkasing.
Sulayi ako, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong hunahuna.
Ang Panawagan sa Pagsalig sa Ginoo
51 1-2 Miingon ang Ginoo, “Pamati kamo kanako, kamong gustong maluwas[a] ug modangop kanako. Hinumdomi ninyo si Abraham ug si Sara nga inyong katigulangan. Sama sila sa bato diin kamo gitipak o sa bangag diin kamo gikubkub. Sa dihang gitawag ko si Abraham, nagainusara lang siya. Apan gipanalanginan ko siya ug gihatagan ug daghang mga kaliwat.
3 “Kaloy-an ko gayod ang Jerusalem[b] ug ang tanang mga dapit niini nga nangaguba. Ang mga disyerto niini himuon kong sama sa Eden—ang akong hardin. Maanaa ang kalipay ug kasadya sa Jerusalem ug may pagpasalamat ug mga pag-awit usab.
4 “Pamati kamo kanako, O katawhan ko! Patalinghogi ninyo ako, O nasod ko! Ipadayag ko ang akong kasugoan. Ug ang akong katarong ug kaangayan mohatag ug kahayag sa mga nasod. 5 Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan.[c] Sa dili madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla magahulat kanako ug magalaom sa akong gahom. 6 Tan-awa ninyo ang kalangitan ug ang kalibotan. Mawala ang kalangitan sama sa aso. Mogabok ang kalibotan sama sa panapton. Mangamatay ang mga lumulupyo niini sama sa gagmayng mananap nga nagalupad. Apan ang kaluwasan ug kadaogan nga ihatag ko magapadayon sa walay kataposan. 7 Pamatia ninyo ako, kamo nga nasayod kon unsa ang husto ug nagatuman sa akong kasugoan! Ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway ug pagpakaulaw sa mga tawo kaninyo. 8 Kay mahisama sila sa panapton nga kutkoton sa mga gagmayng mananap. Apan ang kadaogan ug kaluwasan nga akong ihatag magapadayon sa walay kataposan.”
23 Sa dihang wala pa ang gitawag nga pagtuo kang Cristo, nahisama kita sa piniriso. Ang Kasugoan mao ang nagpriso kanato hangtod nga miabot si Cristo ug mituo na kita kaniya. 24 Ang Kasugoan nahisama sa usa ka yaya nga nagaatiman kanato hangtod sa pag-abot ni Cristo, aron pinaagi sa atong pagtuo kaniya pakamatarungon kita. 25 Ug tungod kay anaa na ang gitawag nga pagtuo, dili na kita ilalom sa pag-atiman sa yaya nga mao ang Kasugoan.
26 Kamong tanan mga anak na sa Dios tungod sa inyong pagtuo kang Cristo Jesus. 27 Ug gibautismohan kamo isip timailhan nga kamo anaa na kang Cristo. Kon sa bisti pa, gisul-ob na ninyo si Cristo. 28 Karon managsama na lang ang mga Judio ug ang mga dili Judio, ang mga ulipon ug ang mga dili ulipon, ang mga lalaki ug ang mga babaye. Kitang tanan managsama na lang tungod kay kita anaa na kang Cristo Jesus. 29 Ug tungod kay kamo iya na ni Cristo, mga kaliwat kamo ni Abraham, ug kon unsa ang gisaad sa Dios kang Abraham madawat usab ninyo.
Ang Tulumanon sa mga Katigulangan
(Mat. 15:1-9)
7 Adunay mga Pariseo ug pipila ka mga magtutudlo sa Kasugoan nga miabot gikan sa Jerusalem ug mialirong kang Jesus. 2 Nakita nila nga ang uban sa iyang mga tinun-an nagakaon nga wala manghunaw. Kini supak sa tulumanon sa mga Pariseo.
3 Dili lang ang mga Pariseo kondili ang tanan usab nga mga Judio dili mokaon kon dili una sila makapanghunaw sumala sa tulumanon gikan sa ilang mga katigulangan. 4 Dili usab sila mokaon sa bisan unsa nga naggikan sa tindahan kon dili una sila makapanghunaw. Daghan pa gayod ang ilang mga tulumanon sama sa pagpanghugas sa mga tasa, kolon, ug tumbaga[a] nga mga lutoanan.
5 Busa nangutana kang Jesus ang mga Pariseo ug ang mga magtutudlo sa Kasugoan, “Nganong ang imong mga tinun-an wala man magsunod sa mga tulumanon sa atong mga katigulangan? Nagakaon sila nga wala manghunaw.” 6 Gitubag sila ni Jesus, “Tinuod gayod ang giingon ni Propeta Isaias mahitungod kaninyo nga mga tigpakaaron-ingnon. Sumala sa sinulat ni Isaias, miingon ang Dios,
‘Kining mga tawhana nagatahod kanako sa baba lamang,
apan ang ilang kasingkasing halayo kanako.
7 Walay kapuslanan ang ilang pagsimba kanako,
kay ang ilang gitudlo nga mga pagtulon-an mga hinimo lang sa mga tawo.’[b]
8 Gisalikway ninyo ang sugo sa Dios, ug ang mga pagtulon-an sa tawo mao ang inyong gituman.”
9 Miingon pa gayod si Jesus, “Maayo gayod kamo mangita ug pamaagi sa pagsalikway sa gipasunod sa Dios aron masunod ninyo ang inyong mga tulumanon. 10 Sama pananglitan niini: si Moises miingon, ‘Tahora ang imong amahan ug inahan,’[c] ug ‘Ang mosulti ug daotan batok sa iyang amahan o inahan kinahanglan patyon.’[d] 11 Apan kamo nagatudlo nga kon ang tawo may ikatabang unta sa iyang mga ginikanan, ug moingon kanila, ‘korban kini’ (kon sa ato pa, ‘kini alang sa Dios’), 12 wala na siyay obligasyon sa pagtabang kanila. 13 Gipakawalay pulos ninyo ang pulong sa Dios tungod sa inyong napanunod nga tulumanon. Ug daghan pa ang sama niini nga inyong gibuhat.”
Ang mga Butang nga Makapahugaw sa Tawo
(Mat. 15:10-20)
14 Gitawag pag-usab ni Jesus ang mga tawo ug giingnan niya sila, “Pamati kamong tanan kanako, ug sabta ninyo ang akong isulti. 15 Dili ang butang nga nagasulod sa tawo ang makapahugaw kaniya, kondili ang mga nagagawas kaniya.[e] 16 [Kinahanglan nga sabton gayod ninyo kining inyong nadunggan!]”
17 Pagkahuman mibiya siya sa mga tawo ug misulod siya sa balay. Sa dihang didto na siya sa sulod, nangutana kaniya ang iyang mga tinun-an kon unsa ang kahulogan niadtong panultihon. 18 Miingon si Jesus kanila, “Ngano, wala ba diay usab kamo makasabot? Wala ba ninyo masayri nga ang bisan unsa nga pagkaon dili makapahugaw sa tawo? 19 Kay wala man kana mosulod sa iyang kasingkasing kondili sa iyang tiyan ug mogawas ra usab sa iyang lawas.” (Sa pagsulti ni Jesus niini, iyang gipadayag nga ang tanan nga pagkaon mahimong kaonon). 20 Miingon usab siya, “Ang nagagawas sa tawo mao ang makapahugaw kaniya atubangan sa Dios. 21 Kay gikan sa kasingkasing sa tawo ang daotan nga mga panghunahuna nga mao ang nagatukmod kaniya sa pagpakighilawas gawas sa kaminyoon, pagpangawat, pagpatay, 22 pagpanapaw, pagkahakog, paghimo sa tanang matang sa kadaotan, pagpanglimbong, pagbinastos, pagkasina, pagsulti ug daotan batok sa isigka-tawo, pagpasigarbo, ug pagbinuang. 23 Kining tanang mga daotang binuhatan gikan sa sulod sa kasingkasing sa tawo, ug mao kini ang nakapahugaw kaniya.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.