36 Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: "Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

² Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

³ Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

⁴ Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen".

⁵ O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

⁶ Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

⁷ O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

⁸ ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

⁹ Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

¹⁰ Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

¹¹ Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

¹² Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.

37 Mos u dëshpëro për shkak të njerëzve të këqij; mos ki smirë ata që veprojnë me ligësi,

² sepse ata shpejt do të kositen si bari dhe do të thahen si bari i blertë.

³ Ki besim tek Zoti dhe bëj të mira; bano vendin dhe shto besnikërinë.

⁴ Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.

⁵ Vendose fatin tënd tek Zoti, ki besim tek ai dhe ai ka për të vepruar.

⁶ Ai do të bëjë të shkëlqejë drejtësia jote si drita dhe ndershmëria e saj si mesdita.

⁷ Rri në heshtje para Zotit dhe prite atë; mos u hidhëro për atë që i shkojnë mbarë punët e veta, për njeriun që ndjek planet e këqija të tij.

⁸ Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.

⁹ Sepse njerëzit e këqij do të shfarosen, por ata që shpresojnë tek Zoti do të bëhen zotër të tokës.

¹⁰ Edhe pak dhe i pabesi nuk do të jetë më; po, ti do të kërkosh me kujdes vendin e tij dhe ai nuk do të jetë më.

¹¹ Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.

¹² I pabesi komploton kundër të drejtit dhe kërcëllin dhëmbët kundër tij.

¹³ Zoti qesh me të, sepse e sheh që vjen dita e tij.

¹⁴ Të pabesët kanë nxjerrë shpatën dhe kanë nderur harkun e tyre për të rrëzuar të mjerin dhe nevojtarin, për të vrarë ata që ecën drejt në rrugën e tyre.

¹⁵ Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.

¹⁶ Vlen më tepër e pakta e të drejtit se sa bollëku i shumë të pabesëve.

¹⁷ Sepse krahët e të pabesëve do të thyhen, por Zoti i përkrah të drejtët.

¹⁸ Zoti i njeh ditët e njerëzve të ndershëm dhe trashëgimia e tyre do të vazhdojë përjetë.

¹⁹ Ata nuk do të ngatërrohen në kohën e fatkeqësisë dhe në ditët e zisë do të ngopen.

²⁰ Por të pabesët do të vdesin dhe armiqtë e Zotit do të konsumohen dhe do të bëhen tym si dhjami i qengjave.

²¹ I pabesi merr hua dhe nuk e kthen, por i drejti ka mëshirë dhe dhuron.

²² Sepse të bekuarit nga Zoti do të trashëgojnë tokën, por ata që janë mallkuar prej tij do të shfarosen.

²³ Hapat e njeriut i drejton Zoti, kur atij i pëlqejnë rrugët e tij.

²⁴ Por kur njeriu rrëzohet, nuk shtrihet për tokë, sepse Zoti e mban për dore.

²⁵ Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.

²⁶ Ai ka mëshirë dhe jep kurdoherë hua; dhe pasardhësit e tij janë në bekim.

²⁷ Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, dhe do të kesh një banesë të përjetshme.

²⁸ Sepse Zoti e do drejtësinë dhe nuk ka për t’i braktisur kurrë shenjtorët e tij; ata do të ruhen përjetë, ndërsa pasardhësit e të pabesëve do të shfarosen.

²⁹ Të drejtët do të trashëgojnë tokën dhe do të banojnë gjithnjë mbi të.

³⁰ Nga goja e të drejtit del dituri dhe gjuha e tij flet për drejtësi.

³¹ Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.

³² I pabesi spiunon të drejtin dhe përpiqet ta vrasë.

³³ Zoti nuk do ta lërë në duart e tij dhe nuk do të lejojë që të dënohet, kur të gjykohet.

³⁴ Ki shpresë të patundur tek Zoti dhe ndiq rrugën tij, dhe ai do të të lartojë me qëllim që ti të trashëgosh tokën; kur të pabesët të jenë të shfarosur, ti do ta shikosh.

³⁵ E pashë njeriun e pushtetshëm dhe të furishëm të begatohet si një pemë e gjelbër në tokën e tij të lindjes,

³⁶ por pastaj u zhduk; dhe ja, nuk është më; e kërkova, por nuk e gjeta më.

³⁷ Ki kujdes për njeriun e ndershëm dhe këqyr njeriun e drejtë, sepse e ardhmja e këtij njeriu do të jetë paqja.

³⁸ Por shkelësit do të shkatërrohen të gjithë; në fund të pabesët do të dërrmohen.

³⁹ Por shpëtimi i të drejtëve vjen nga Zoti; ai është kështjella e tyre në kohën e fatkeqësisë.

⁴⁰ Dhe Zoti i ndihmon dhe i çliron; i çliron nga të pabesët dhe i shpëton, sepse kanë gjetur strehë tek ai.

38 O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

² Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

³ Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

⁴ Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

⁵ Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

⁶ Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

⁷ sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

⁸ Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

⁹ O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

¹⁰ Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

¹¹ Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

¹² Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

¹³ Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

¹⁴ Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

¹⁵ Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

¹⁶ Sepse kam thënë: "U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje".

¹⁷ Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

¹⁸ ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

¹⁹ armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

²⁰ Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

²¹ O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

²² Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.

39 Unë thoja: "Do të kujdesem për sjelljen time që të mos kryej mëkate me gjuhën time; do t’i vë një fre gojës sime, sa kohë që i pabesi rri para meje".

² Kam qëndruar i heshtur dhe i qetë, i jam përmbajtur pikërisht së mirës, dhe dhembja ime është ashpërsuar.

³ Zemra më digjte përbrenda; ndërsa mendohesha, një zjarr u ndez; atëherë fola me gjuhën time:

⁴ "O Zot, bëmë të njohur fundin tim dhe cila është masa e ditëve të mia; vepro në mënyrë që unë të di sa i brishtë jam.

⁵ Ja, ti i ke pakësuar ditët e mia aq sa është e gjatë një pëllëmbë, dhe zgjatja e jetës sime është si asgjë para teje; po, çdo njeri në gjendjen e tij më të mirë nuk është veçse avull. (Sela)

⁶ Po, njeriu sillet rreth e qark si një hije; po më kot lodhen të gjithë dhe grumbullojnë pasuri pa ditur kush do t’i mbledhë!

⁷ Por tani, o Zot, çfarë pres? Shpresa ime është te ti.

⁸ Çliromë nga të gjitha fajet e mia; bëj që të mos jem objekt i talljes nga njeriu pa mend.

⁹ Do të qëndroj në heshtje, nuk kam për të hapur gojën, sepse ti je ai që vepron.

¹⁰ Largo nga unë fshikullin tënd; unë po marr fund nën goditjet e dorës sate.

¹¹ Ti e korrigjon njeriun duke dënuar mëkatin e tij dhe konsumon si një krimb atë që për të është e çmuar. Po, çdo njeri nuk është veçse kotësi. (Sela)

¹² O Zot, dëgjo lutjen time dhe vëri veshin britmës sime; mos u trego i shurdhër ndaj lotëve të mi, sepse para teje unë jam një i huaj dhe një shtegtar si të gjithë etërit e mi.

¹³ Hiqe shikimin tënd nga unë, me qëllim që unë të marr përsëri fuqi para se të iki dhe të mos jem më".