Font Size
Psalmet 103-105
Albanian Bible
Psalmet 103-105
Albanian Bible
103 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.
2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.
3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,
4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;
5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.
6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.
7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.
8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.
9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.
10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.
11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.
12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.
13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.
14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.
15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;
16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.
17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,
18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.
19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.
20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.
21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.
22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!
104 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
105 Kremtoni Zotin, lutjuni për ndihmë emrit të tij, bëni të njohura veprat e tij midis popujve.
2 Këndojini atij, këndojini lavde atij, mendoni thellë tërë mrekullitë e tij.
3 Mburruni me emrin e tij të shenjtë; le të kënaqet zemra e tërë atyre që kërkojnë Zotin.
4 Kërkoni Zotin dhe forcën e tij; kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij.
5 Mbani mend çuditë që ai ka bërë, mrekullitë dhe gjykimet e gojës së tij,
6 ju, o pasardhës së Abrahamit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhur të tij.
7 Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij janë mbi gjithë tokën.
8 Ai mban mend përjetë besëlidhjen e tij dhe për një mijë breza fjalën e komanduar prej tij,
9 besëlidhjen që lidhi me Abrahamin dhe betimin që i bëri Isakut,
10 që i konfirmoi Jakobit si statut të tij dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,
11 duke thënë: "Unë do të të jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj,"
12 kur nuk ishin veçse një numër i vogël, shumë të pakët dhe të huaj në vend,
13 dhe shkonin nga një komb te tjetri, nga një mbretëri te një popull tjetër.
14 Ai nuk lejoi që t’i shtypte njeri; përkundrazi ndëshkoi disa mbretër për hir të tyre,
15 dhe tha: "Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos bëni asnjë të keqe profetëve të mi".
16 Pastaj solli zinë e bukës në vend dhe shkatërroi çdo burim ushqimesh.
17 Dërgoi para tyre një njeri, Jozefin, që u shit si skllav.
18 I shtrënguan këmbët me pranga dhe u rëndua me zinxhirë hekuri.
19 Fjala e Zotit e vuri në provë, deri sa u plotësua ajo që kishte thënë.
20 Atëherë mbreti dërgoi ta zgjidhnin, sunduesi i popujve dërgoi ta çlironin,
21 dhe e bëri zot të shtëpisë së tij dhe qeveritar mbi të gjitha pasuritë e tij,
22 për t’i lidhur princat e tij me gjykimin e tij dhe për t’u mësuar pleqve të tij diturinë.
23 Edhe Izraeli erdhi në Egjipt dhe Jakobi qëndroi për ca kohë në vendin e Kamit.
24 Dhe Perëndia e shumëzoi shumë popullin e tij dhe e bëri më të fuqishëm se armiqtë e tij.
25 Pastaj ndryshoi zemrën e tyre, me qëllim që të urrenin popullin e tij dhe të kurdisnin mashtrime kundër shërbëtorëve të tij.
26 Atëherë ai dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij, dhe Aaronin që ai kishte zgjedhur.
27 Ata kryen midis tyre mrekullitë e urdhëruara prej tij dhe bënë çudira në tokën e Kamit.
28 Dërgoi terrin dhe e bëri vendin të binte në errësirë, dhe ata nuk kundërshtuan fjalën e tij.
29 I ndryshoi ujërat e tij në gjak dhe bëri që të ngordhnin peshqit e tij.
30 Vendi i tyre u mbush me bretkosa të cilat hynë deri në dhomat e mbretërve të tyre.
31 Me fjalën e tij erdhën një shumicë e madhe insektesh dhe mushkonjash në të gjithë territorin e tyre.
32 U dërgoi breshër në vend të shiut dhe flakë zjarri në vendin e tyre;
33 goditi edhe vreshtat e tyre dhe drurët e fikut, shkatërroi drurët e territorit të tyre.
34 Ai foli, dhe erdhën karkaleca dhe vemje në numër të madh,
35 që përpinë tërë bimësinë e vendit të tyre dhe hëngrën frytin e tokës së tyre.
36 Ai goditi edhe të gjithë të parëlindurit në vendin e tyre, prodhimet e para në tërë fuqinë e tyre;
37 dhe e nxori popullin e tij me argjend dhe me ar, dhe nuk pati asnjeri ndër fiset e tij që të tronditej.
38 Egjiptasit u gëzuan nga ikja e tyre, sepse tmerri i Izraelit kishte rënë mbi ta.
39 Ai shpalosi një re për t’i mbuluar dhe ndezi një zjarr për t’i ndriçuar natën.
40 Me kërkesën e tyre ai solli shkurtat dhe i ngopi me bukën e qiellit.
41 Çau shkëmbin dhe dolën prej tij ujëra; këto rridhnin në shketëtirë si një lumë.
42 Sepse atij iu kujtua premtimi i shenjtë që i kishte bërë Abrahamit, shërbëtorit të tij;
43 pastaj nxori popullin e tij me gëzim dhe njerëzit e tij të zgjedhur me britma gëzimi,
44 dhe u dha atyre vendet e kombeve, dhe ata trashëguan frytin e mundit të popujve,
45 me qëllim që të respektonin statutet e tij dhe t’u bindeshin ligjeve të tij. Aleluja.
Psalm 103-105
New International Version
Psalm 103-105
New International Version
Psalm 103
Of David.
1 Praise the Lord,(A) my soul;(B)
all my inmost being, praise his holy name.(C)
2 Praise the Lord,(D) my soul,
and forget not(E) all his benefits—
3 who forgives all your sins(F)
and heals(G) all your diseases,
4 who redeems your life(H) from the pit
and crowns you with love and compassion,(I)
5 who satisfies(J) your desires with good things
so that your youth is renewed(K) like the eagle’s.(L)
7 He made known(O) his ways(P) to Moses,
his deeds(Q) to the people of Israel:
8 The Lord is compassionate and gracious,(R)
slow to anger, abounding in love.
9 He will not always accuse,
nor will he harbor his anger forever;(S)
10 he does not treat us as our sins deserve(T)
or repay us according to our iniquities.
11 For as high as the heavens are above the earth,
so great is his love(U) for those who fear him;(V)
12 as far as the east is from the west,
so far has he removed our transgressions(W) from us.
13 As a father has compassion(X) on his children,
so the Lord has compassion on those who fear him;
14 for he knows how we are formed,(Y)
he remembers that we are dust.(Z)
15 The life of mortals is like grass,(AA)
they flourish like a flower(AB) of the field;
16 the wind blows(AC) over it and it is gone,
and its place(AD) remembers it no more.
17 But from everlasting to everlasting
the Lord’s love is with those who fear him,
and his righteousness with their children’s children(AE)—
18 with those who keep his covenant(AF)
and remember(AG) to obey his precepts.(AH)
20 Praise the Lord,(AK) you his angels,(AL)
you mighty ones(AM) who do his bidding,(AN)
who obey his word.
21 Praise the Lord, all his heavenly hosts,(AO)
you his servants(AP) who do his will.
22 Praise the Lord, all his works(AQ)
everywhere in his dominion.
Praise the Lord, my soul.(AR)
Psalm 104
1 Praise the Lord, my soul.(AS)
Lord my God, you are very great;
you are clothed with splendor and majesty.(AT)
2 The Lord wraps(AU) himself in light(AV) as with a garment;
he stretches(AW) out the heavens(AX) like a tent(AY)
3 and lays the beams(AZ) of his upper chambers on their waters.(BA)
He makes the clouds(BB) his chariot(BC)
and rides on the wings of the wind.(BD)
4 He makes winds his messengers,[a](BE)
flames of fire(BF) his servants.
5 He set the earth(BG) on its foundations;(BH)
it can never be moved.
6 You covered it(BI) with the watery depths(BJ) as with a garment;
the waters stood(BK) above the mountains.
7 But at your rebuke(BL) the waters fled,
at the sound of your thunder(BM) they took to flight;
8 they flowed over the mountains,
they went down into the valleys,
to the place you assigned(BN) for them.
9 You set a boundary(BO) they cannot cross;
never again will they cover the earth.
10 He makes springs(BP) pour water into the ravines;
it flows between the mountains.
11 They give water(BQ) to all the beasts of the field;
the wild donkeys(BR) quench their thirst.
12 The birds of the sky(BS) nest by the waters;
they sing among the branches.(BT)
13 He waters the mountains(BU) from his upper chambers;(BV)
the land is satisfied by the fruit of his work.(BW)
14 He makes grass grow(BX) for the cattle,
and plants for people to cultivate—
bringing forth food(BY) from the earth:
15 wine(BZ) that gladdens human hearts,
oil(CA) to make their faces shine,
and bread that sustains(CB) their hearts.
16 The trees of the Lord(CC) are well watered,
the cedars of Lebanon(CD) that he planted.
17 There the birds(CE) make their nests;
the stork has its home in the junipers.
18 The high mountains belong to the wild goats;(CF)
the crags are a refuge for the hyrax.(CG)
19 He made the moon to mark the seasons,(CH)
and the sun(CI) knows when to go down.
20 You bring darkness,(CJ) it becomes night,(CK)
and all the beasts of the forest(CL) prowl.
21 The lions roar for their prey(CM)
and seek their food from God.(CN)
22 The sun rises, and they steal away;
they return and lie down in their dens.(CO)
23 Then people go out to their work,(CP)
to their labor until evening.(CQ)
24 How many are your works,(CR) Lord!
In wisdom you made(CS) them all;
the earth is full of your creatures.(CT)
25 There is the sea,(CU) vast and spacious,
teeming with creatures beyond number—
living things both large and small.(CV)
26 There the ships(CW) go to and fro,
and Leviathan,(CX) which you formed to frolic(CY) there.(CZ)
27 All creatures look to you
to give them their food(DA) at the proper time.
28 When you give it to them,
they gather it up;
when you open your hand,
they are satisfied(DB) with good things.
29 When you hide your face,(DC)
they are terrified;
when you take away their breath,
they die and return to the dust.(DD)
30 When you send your Spirit,(DE)
they are created,
and you renew the face of the ground.
31 May the glory of the Lord(DF) endure forever;
may the Lord rejoice in his works(DG)—
32 he who looks at the earth, and it trembles,(DH)
who touches the mountains,(DI) and they smoke.(DJ)
33 I will sing(DK) to the Lord all my life;
I will sing praise to my God as long as I live.
34 May my meditation be pleasing to him,
as I rejoice(DL) in the Lord.
35 But may sinners vanish(DM) from the earth
and the wicked be no more.(DN)
Praise the Lord, my soul.
Psalm 105(DP)
1 Give praise to the Lord,(DQ) proclaim his name;(DR)
make known among the nations what he has done.
2 Sing to him,(DS) sing praise to him;(DT)
tell of all his wonderful acts.(DU)
3 Glory in his holy name;(DV)
let the hearts of those who seek the Lord rejoice.
4 Look to the Lord and his strength;
seek his face(DW) always.
5 Remember the wonders(DX) he has done,
his miracles, and the judgments he pronounced,(DY)
6 you his servants, the descendants of Abraham,(DZ)
his chosen(EA) ones, the children of Jacob.
7 He is the Lord our God;
his judgments are in all the earth.
8 He remembers his covenant(EB) forever,
the promise he made, for a thousand generations,
9 the covenant he made with Abraham,(EC)
the oath he swore to Isaac.
10 He confirmed it(ED) to Jacob as a decree,
to Israel as an everlasting covenant:(EE)
11 “To you I will give the land of Canaan(EF)
as the portion you will inherit.”(EG)
12 When they were but few in number,(EH)
few indeed, and strangers in it,(EI)
13 they wandered from nation to nation,(EJ)
from one kingdom to another.
14 He allowed no one to oppress(EK) them;
for their sake he rebuked kings:(EL)
15 “Do not touch(EM) my anointed ones;
do my prophets(EN) no harm.”
16 He called down famine(EO) on the land
and destroyed all their supplies of food;
17 and he sent a man before them—
Joseph, sold as a slave.(EP)
18 They bruised his feet with shackles,(EQ)
his neck was put in irons,
19 till what he foretold(ER) came to pass,
till the word(ES) of the Lord proved him true.
20 The king sent and released him,
the ruler of peoples set him free.(ET)
21 He made him master of his household,
ruler over all he possessed,
22 to instruct his princes(EU) as he pleased
and teach his elders wisdom.(EV)
23 Then Israel entered Egypt;(EW)
Jacob resided(EX) as a foreigner in the land of Ham.(EY)
24 The Lord made his people very fruitful;
he made them too numerous(EZ) for their foes,
25 whose hearts he turned(FA) to hate his people,
to conspire(FB) against his servants.
26 He sent Moses(FC) his servant,
and Aaron,(FD) whom he had chosen.(FE)
27 They performed(FF) his signs(FG) among them,
his wonders(FH) in the land of Ham.
28 He sent darkness(FI) and made the land dark—
for had they not rebelled against(FJ) his words?
29 He turned their waters into blood,(FK)
causing their fish to die.(FL)
30 Their land teemed with frogs,(FM)
which went up into the bedrooms of their rulers.
31 He spoke,(FN) and there came swarms of flies,(FO)
and gnats(FP) throughout their country.
32 He turned their rain into hail,(FQ)
with lightning throughout their land;
33 he struck down their vines(FR) and fig trees(FS)
and shattered the trees of their country.
34 He spoke,(FT) and the locusts came,(FU)
grasshoppers(FV) without number;(FW)
35 they ate up every green thing in their land,
ate up the produce of their soil.
36 Then he struck down all the firstborn(FX) in their land,
the firstfruits of all their manhood.
37 He brought out Israel, laden with silver and gold,(FY)
and from among their tribes no one faltered.
38 Egypt was glad when they left,
because dread of Israel(FZ) had fallen on them.
39 He spread out a cloud(GA) as a covering,
and a fire to give light at night.(GB)
40 They asked,(GC) and he brought them quail;(GD)
he fed them well with the bread of heaven.(GE)
41 He opened the rock,(GF) and water gushed out;
it flowed like a river in the desert.
42 For he remembered his holy promise(GG)
given to his servant Abraham.
43 He brought out his people with rejoicing,(GH)
his chosen ones with shouts of joy;
44 he gave them the lands of the nations,(GI)
and they fell heir to what others had toiled(GJ) for—
45 that they might keep his precepts
and observe his laws.(GK)
Footnotes
- Psalm 104:4 Or angels
- Psalm 104:35 Hebrew Hallelu Yah; in the Septuagint this line stands at the beginning of Psalm 105.
- Psalm 105:45 Hebrew Hallelu Yah
Albanian Bible (ALB)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.