Zacarias 2
Ang Biblia (1978)
Ang habag na pangako sa Sion.
2 At aking itinanaw ang aking mga mata, at aking nakita at, narito, ang (A)isang lalake na may panukat na pisi sa kaniyang kamay.
2 Nang magkagayo'y sinabi ko, Saan ka paroroon? At sinabi niya sa akin, (B)Upang sukatin ang Jerusalem, upang tingnan kung gaano ang luwang, at kung gaano ang haba.
3 At, narito, (C)ang anghel na nakikipagusap sa akin ay umalis, at ibang anghel ay lumabas na sumalubong sa kaniya,
4 At sinabi sa kaniya, Tumakbo ka, iyong salitain sa binatang ito, na sabihin, Ang Jerusalem ay tatahanan na parang mga nayon na (D)walang mga kuta, (E)dahil sa karamihan ng mga tao at hayop doon.
5 Sapagka't ako, sabi ng Panginoon, ay magiging sa kaniya'y isang kutang apoy sa palibot, (F)at ako'y magiging kaluwalhatian sa gitna niya.
6 Oy, oy, (G)magsitakas kayo (H)mula sa lupain ng hilagaan, sabi ng Panginoon; sapagka't kayo'y aking pinangalat na parang apat na hangin sa himpapawid, sabi ng Panginoon.
7 Oy Sion, tumanan ka, ikaw na tumatahan na kasama ng anak na babae ng Babilonia.
8 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo: Dahil sa kaluwalhatian ay sinugo niya ako sa mga bansa na nanamsam sa inyo; (I)sapagka't ang humihipo sa inyo, ay humihipo sa itim ng kaniyang mata.
9 Sapagka't narito, aking (J)ikukumpas ang aking kamay sa kanila, at sila'y magiging samsam niyaong nangaglilingkod sa kanila; at (K)inyong malalaman na ang Panginoon ng mga hukbo ang nagsugo sa akin.
10 (L)Ikaw ay umawit at magalak, Oh anak na babae ng Sion; sapagka't (M)narito, ako'y naparirito, at (N)ako'y tatahan sa gitna mo, sabi ng Panginoon.
11 At maraming bansa ay (O)magpipisan sa Panginoon (P)sa araw na yaon, at magiging aking bayan; at ako'y tatahan sa gitna mo, at iyong malalaman na ang Panginoon ng mga hukbo ay siyang nagsugo sa akin sa iyo.
12 At mamanahin ng Panginoon ang Juda na pinaka bahagi niya sa banal na lupain (Q)at pipiliin pa ang Jerusalem.
13 Tumahimik ang lahat na tao, (R)sa harap ng Panginoon; sapagka't siya'y gumising na sa kaniyang banal na tahanan.
Zechariah 2
Living Bible
2 When I looked around me again, I saw a man carrying a yardstick in his hand.
2 “Where are you going?” I asked.
“To measure Jerusalem,” he said. “I want to see whether it is big enough for all the people!”
3 Then the angel who was talking to me went over to meet another angel coming toward him.
4 “Go tell this young man,” said the other angel, “that Jerusalem will some day be so full of people that she won’t have room enough for all! Many will live outside the city walls, with all their many cattle—and yet they will be safe. 5 For the Lord himself will be a wall of fire protecting them and all Jerusalem; he will be the glory of the city.
6-7 “Come, flee from the land of the north, from Babylon,” says the Lord to all his exiles there; “I scattered you to the winds, but I will bring you back again. Escape, escape to Zion now!” says the Lord.
8 “The Lord of Glory has sent me[a] against the nations that oppressed you, for he who harms you sticks his finger in Jehovah’s eye!
9 “I will smash them with my fist and their slaves will be their rulers! Then you will know it was the Lord Almighty who sent me. 10 Sing, Jerusalem, and rejoice! For I have come to live among you,” says the Lord. 11-12 “At that time many nations will be converted to the Lord, and they too shall be my people; I will live among them all. Then you will know it was the Lord Almighty who sent me to you. And Judah shall be the Lord’s inheritance in the Holy Land, for God shall once more choose to bless Jerusalem.
13 “Be silent, all mankind, before the Lord, for he has come to earth from heaven, from his holy home.”
Footnotes
- Zechariah 2:8 This passage evidently refers to the Messiah, here seen as one of the Godhead.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
The Living Bible copyright © 1971 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.