Add parallel Print Page Options

Hay que domar la lengua

Hermanos míos, no pretendáis muchos de vosotros ser maestros, pues, como sabéis, seremos juzgados con más severidad. Todos fallamos mucho. Si alguien nunca falla en lo que dice, es una persona perfecta, capaz también de controlar todo su cuerpo.

Cuando ponemos freno en la boca de los caballos para que nos obedezcan, podemos controlar todo el animal. Fijaos también en los barcos. A pesar de ser tan grandes y de ser impulsados por fuertes vientos, se gobiernan por un pequeño timón a voluntad del piloto. Así también la lengua es un miembro muy pequeño del cuerpo, pero hace alarde de grandes hazañas. ¡Imaginaos qué gran bosque se incendia con tan pequeña chispa! También la lengua es un fuego, un mundo de maldad. Siendo uno de nuestros órganos, contamina todo el cuerpo y, encendida por el infierno,[a] prende a su vez fuego a todo el curso de la vida.

El ser humano sabe domar y, en efecto, ha domado toda clase de fieras, de aves, de reptiles y de bestias marinas; pero nadie puede domar la lengua. Es un mal irrefrenable, lleno de veneno mortal.

Con la lengua bendecimos a nuestro Señor y Padre, y con ella maldecimos a las personas, creadas a imagen de Dios. 10 De una misma boca salen bendición y maldición. Hermanos míos, esto no debe ser así. 11 ¿Puede acaso brotar de una misma fuente agua dulce y agua salada?[b] 12 Hermanos míos, ¿acaso puede dar aceitunas una higuera o higos una vid? Pues tampoco una fuente de agua salada puede dar agua dulce.

Dos clases de sabiduría

13 ¿Quién es sabio y entendido entre vosotros? Que lo demuestre con su buena conducta, mediante obras hechas con la humildad que le da su sabiduría. 14 Pero, si tenéis envidias amargas y rivalidades en el corazón, dejad de presumir y de faltar a la verdad. 15 Esa no es la sabiduría que desciende del cielo, sino que es terrenal, puramente humana y diabólica. 16 Porque donde hay envidias y rivalidades, también hay confusión y toda clase de acciones malvadas.

17 En cambio, la sabiduría que desciende del cielo es ante todo pura, y además pacífica, bondadosa, dócil, llena de compasión y de buenos frutos, imparcial y sincera. 18 En fin, el fruto de la justicia se siembra en paz para[c] los que hacen la paz.

Footnotes

  1. 3:6 el infierno. Lit. la Gehenna.
  2. 3:11 salada. Lit. amarga (véase también v. 12).
  3. 3:18 para. Alt. por.

Ang Dila

Mga utod ko, indi lang basta-basta nga maghandom ang madamo sa inyo nga mangin manunudlo, kay nahibaluan ninyo nga mas maid-id ang paghukom sang Dios sa amon bilang mga manunudlo. Matuod nga tanan kita masami nagakasayop. Pero ang tawo nga wala nagakasayop sa iya mga ginahambal, ina nga tawo matarong kag sarang makapugong sang iya kaugalingon. Ang mga kabayo ginabusalan ta agod mapasunod kon diin ta gusto pakadtuon. Kag hunahunaa man bala ang mga sakayan: bisan ano kadako, kag ginahuyop sang mabaskog nga hangin, kontrolado ini sang diutay nga timon. Gani bisan diin pakadtuon sang timonil ang sakayan, didto ini nagakadto. Amo man ini ang aton dila. Gamay lang ini pero sarang makapabugal sang dalagko nga mga butang. Hunahunaa bala ninyo kon ano kalapad nga kagulangan ang masunog sang gamay nga kalayo. Ang dila pareho man sa kalayo. Masyado kadamo ang kalautan nga ginadala sang dila, kag nagaumid sa aton bug-os nga pagkatawo. Ang mga malaot nga ginahambal sang aton dila daw kalayo nga nagahalin gid sa impyerno kag amo ang nagaguba sa aton bug-os nga pagkabuhi. Ang tanan nga klase sang mga sapat, ang nagalakat, ang nagalupad, ang nagakamang kag ang nagalangoy, maanta sang tawo. Pero wala gid sang tawo nga makakontrolar sang iya dila. Ang dila malain kag indi mapunggan, kag puno sang hilo nga makapatay. Ang aton dila ginagamit ta sa pagpasalamat sa aton Ginoo kag Amay, pero ginagamit ta man sa pagpakamalaot sa aton isigkatawo nga gintuga nga kaangay sang Dios. 10 Pagpasalamat kag pagpakamalaot ang nagaguwa sa isa ka baba. Mga utod ko, indi ini dapat matabo. 11 Indi mahimo nga mag-ilig ang tubig nga matab-ang kag maasin sa isa lang ka tuburan. 12 Mga utod, indi mahimo nga magpamunga sang olibo ang kahoy nga higera, kag indi man mahimo nga magpamunga sang higera ang tanom nga ubas. Indi ka man makakuha sang tubig nga matab-ang sa dagat.

Ang Kaalam nga Halin sa Langit

13 May ara bala sa inyo nga maalam kag makaintiendi? Ipakita niya nga maalam kag makaintiendi siya paagi sa maayo nga pagkabuhi nga may pagpaubos. Ang tawo indi maalam kon indi siya makapaubos. 14 Pero kon may kahisa kamo kag may maiyaiyahon nga handom, indi kamo magpabugal nga maalam kamo, kay nagabinutig kamo kontra sa kamatuoran. 15 Ina nga klase sang kaalam wala nagahalin sa Dios kundi iya sang kalibutan. Iya ina ni Satanas kag indi iya sang Espiritu Santo. 16 Kay kon diin ang kahisa kag pagkamaiyaiyahon, didto man ang pagginamo kag ang tanan nga klase sang mga kalautan. 17 Pero kon may kaalam kita nga halin sa Dios, una sa tanan, matinlo ang aton kabuhi, dason mainabyanon, malulo, mabinatunon sa mga pagpanudlo, maluluy-on gid, maayo ang ginahimo, palareho ang pagtratar sa isigkatawo, kag indi hipokrito. 18 Ang mga tawo nga may paghidaet kag nagapanggas sang paghidaet magapatubas sang matarong nga relasyon sa isa kag isa.