³ Nahadlok ako kay nabatyagan ko nga daw dali na lang ako mapatay;
ang kamatayon daw sa lubid nga nagaburambod sa akon.
Natublag gid ako kag nabalaka,
⁴ gani nagpanawag ako sa Ginoo, “Ginoo, luwasa ako!”

⁵ Ang Ginoo nga aton Dios maluluy-on, matarong, kag mabinalak-on.
⁶ Ginaprotektaran niya ang mga wala sing alam.
Sang wala ako sing may mahimo ginluwas niya ako.

⁷ Dapat magpakalig-on ako tungod kay maayo gid ang Ginoo sa akon,
⁸ kay ginluwas niya ako sa kamatayon, sa kasubo^[a] kag sa kalaglagan.^[b]
9 Gani magakabuhi ako nga malapit sa Ginoo diri sa kalibutan sang mga buhi.
¹⁰ Nagatuo gihapon ako, bisan pa nga nagsiling ako,^[c] “Puwerte gid ang akon pag-antos.”
¹¹ Sa akon kahadlok nagsiling ako, “Wala gid sing tawo nga masaligan.”
¹² Ano bala ang maibalos ko sa Ginoo sa tanan niya nga kaayo sa akon?
¹³ Magasimba ako sa Ginoo kag magadala ako sang halad nga ilimnon sa pagpasalamat sa iya sa pagluwas niya sa akon.
¹⁴ Tumanon ko ang akon mga promisa sa iya sa presensya sang tanan niya nga katawhan.

¹⁵ Nasakitan ang Ginoo kon may mapatay sa iya matutom nga katawhan.^[d]

¹⁶ Ginoo, matuod nga alagad mo ako.^[e]
Ginhilway mo ako sa pagkabihag.
¹⁷ Magasimba ako sa imo
kag magahalad ako sang halad nga bilang pagpasalamat sa imo.
¹⁸ Tumanon ko ang akon mga promisa sa imo sa presensya sang tanan mo nga katawhan
¹⁹ didto sa lagwerta sang imo templo sa Jerusalem.

Dayawa ang Ginoo!