Print Page Options

18 So then he has mercy on whomever he chooses, and he hardens the heart of whomever he chooses.

God’s Wrath and Mercy

19 You will say to me then, “Why then does he still find fault? For who can resist his will?” 20 But who indeed are you, a human being, to argue with God? Will what is molded say to the one who molds it, “Why have you made me like this?” 21 Has the potter no right over the clay, to make out of the same lump one object for special use and another for ordinary use? 22 What if God, desiring to show his wrath and to make known his power, has endured with much patience the objects of wrath that are made for destruction; 23 and what if he has done so in order to make known the riches of his glory for the objects of mercy, which he has prepared beforehand for glory— 24 including us whom he has called, not from the Jews only but also from the Gentiles? 25 As indeed he says in Hosea,

“Those who were not my people I will call ‘my people,’
    and her who was not beloved I will call ‘beloved.’”
26 “And in the very place where it was said to them, ‘You are not my people,’
    there they shall be called children of the living God.”

27 And Isaiah cries out concerning Israel, “Though the number of the children of Israel were like the sand of the sea, only a remnant of them will be saved; 28 for the Lord will execute his sentence on the earth quickly and decisively.”[a] 29 And as Isaiah predicted,

“If the Lord of hosts had not left survivors[b] to us,
    we would have fared like Sodom
    and been made like Gomorrah.”

Israel’s Unbelief

30 What then are we to say? Gentiles, who did not strive for righteousness, have attained it, that is, righteousness through faith; 31 but Israel, who did strive for the righteousness that is based on the law, did not succeed in fulfilling that law. 32 Why not? Because they did not strive for it on the basis of faith, but as if it were based on works. They have stumbled over the stumbling stone, 33 as it is written,

“See, I am laying in Zion a stone that will make people stumble, a rock that will make them fall,
    and whoever believes in him[c] will not be put to shame.”

Read full chapter

Footnotes

  1. Romans 9:28 Other ancient authorities read for he will finish his work and cut it short in righteousness, because the Lord will make the sentence shortened on the earth
  2. Romans 9:29 Or descendants; Gk seed
  3. Romans 9:33 Or trusts in it

18 Così dunque egli fa misericordia a chi vuole e indurisce chi vuole.

19 Tu allora mi dirai: «Perché rimprovera egli ancora? Poiché chi può resistere alla sua volontà?» 20 Piuttosto, o uomo, chi sei tu che replichi a Dio? La cosa plasmata dirà forse a colui che la plasmò: «Perché mi hai fatta così?» 21 Il vasaio non è forse padrone dell’argilla[a] per trarre dalla stessa pasta un vaso per uso nobile e un altro per uso ignobile? 22 Che c’è da contestare se Dio, volendo manifestare la sua ira e far conoscere la sua potenza, ha sopportato con grande pazienza dei vasi d’ira preparati per la perdizione, 23 e ciò per far conoscere la ricchezza della sua gloria verso dei vasi di misericordia che aveva già prima preparati per la gloria, 24 cioè verso di noi, che egli ha chiamato non soltanto fra i Giudei ma anche fra gli stranieri? 25 Così egli dice appunto in Osea: «Io chiamerò “mio popolo” quello che non era mio popolo e “amata” quella che non era amata»[b]; 26 e: «Avverrà che nel luogo dov’era stato detto loro: “Voi non siete mio popolo”, là saranno chiamati “figli del Dio vivente”»[c]. 27 Isaia poi esclama riguardo a Israele: «Anche se il numero dei figli d’Israele fosse come la sabbia del mare, solo il resto sarà salvato;

28  perché il Signore eseguirà la sua parola sulla terra in modo rapido e definitivo[d]»[e].

29 Come Isaia aveva detto prima:

«Se il Signore degli eserciti non ci avesse lasciato una discendenza, saremmo diventati come Sodoma e saremmo stati simili a Gomorra»[f].

Israele e la giustizia che si ottiene per fede

30 (A)Che diremo dunque? Diremo che degli stranieri, i quali non ricercavano la giustizia, hanno conseguito la giustizia, però la giustizia che deriva dalla fede; 31 mentre Israele, che ricercava una legge di giustizia, non ha raggiunto questa legge[g]. 32 Perché? Perché l’ha ricercata non per fede, ma per opere. Essi hanno urtato nella pietra d’inciampo, 33 come è scritto:

«Ecco, io metto in Sion un sasso d’inciampo e una pietra di scandalo; ma chi crede in lui non sarà deluso»[h].

Read full chapter

Footnotes

  1. Romani 9:21 Il vasaio… argilla, lett. non ha autorità il vasaio sull’argilla.
  2. Romani 9:25 +Os 2:23.
  3. Romani 9:26 +Os 1:10.
  4. Romani 9:28 TR e M perché egli manda ad effetto la sua parola con rapidità e giustizia; perché il Signore eseguirà la sua parola con rapidità sopra la terra.
  5. Romani 9:28 +Is 10:22-23.
  6. Romani 9:29 +Is 1:9.
  7. Romani 9:31 TR e M non ha raggiunto la legge di giustizia.
  8. Romani 9:33 +Is 8:14; 28:16.

18 So erbarmt er sich nun, über wen er will, und verstockt, wen er will.

19 Nun wirst du mich fragen: Warum tadelt er dann noch? Denn wer kann seinem Willen widerstehen?

20 Ja, o Mensch, wer bist denn du, dass du mit Gott rechten willst? Spricht auch das Gebilde zu dem, der es geformt hat: Warum hast du mich so gemacht?

21 Oder hat nicht der Töpfer Macht über den Ton, aus derselben Masse das eine Gefäß zur Ehre, das andere zur Unehre zu machen?

22 Wenn nun aber Gott, da er seinen Zorn erweisen und seine Macht offenbar machen wollte, mit großer Langmut die Gefäße des Zorns getragen hat, die zum Verderben zugerichtet sind,

23 damit er auch den Reichtum seiner Herrlichkeit an den Gefäßen der Barmherzigkeit erzeige, die er zuvor zur Herrlichkeit bereitet hat?

24 Als solche hat er auch uns berufen, nicht allein aus den Juden, sondern auch aus den Heiden;

25 wie er auch durch Hosea spricht: »Ich will das ›mein Volk nennen, was nicht mein Volk war, und die ›Geliebte‹, die nicht Geliebte war.

26 Und es soll geschehen, an dem Ort, wo zu ihnen gesagt wurde: Ihr seid nicht mein Volk!, da sollen sie ›Söhne des lebendigen Gottes‹ genannt werden.«[a]

27 Jesaja aber ruft über Israel aus: »Wenn die Zahl der Kinder Israels wäre wie der Sand am Meer, so wird doch nur der Überrest gerettet werden;

28 denn eine abschließende und beschleunigte Abrechnung in Gerechtigkeit wird der Herr durchführen, ja, eine summarische Abrechnung über das Land!«[b]

29 Und, wie Jesaja vorhergesagt hat: »Hätte der Herr der Heerscharen uns nicht einen Samen übrig bleiben lassen, so wären wir wie Sodom geworden und Gomorra gleichgemacht!«[c]

Israel und die Heidenvölker – die Gerechtigkeit aus dem Gesetz und die Gerechtigkeit aus dem Glauben

30 Was wollen wir nun sagen? Dass Heiden, die nicht nach Gerechtigkeit strebten, Gerechtigkeit erlangt haben, und zwar die Gerechtigkeit aus Glauben,

31 dass aber Israel, das nach dem Gesetz der Gerechtigkeit strebte, das Gesetz der Gerechtigkeit nicht erreicht hat.

32 Warum? Weil es nicht aus Glauben geschah, sondern aus Werken des Gesetzes. Denn sie haben sich gestoßen an dem Stein des Anstoßes,

33 wie geschrieben steht: »Siehe, ich lege in Zion einen Stein des Anstoßes und einen Fels des Ärgernisses; und jeder, der an ihn glaubt, wird nicht zuschanden werden!«[d]

Read full chapter

Footnotes

  1. (9,26) Hos 2,25; Hos 2,1.
  2. (9,28) Jes 10,22-23.
  3. (9,29) Jes 1,9.
  4. (9,33) vgl. Jes 28,16; 8,14.

18 Ezért tehát akin akar, megkönyörül, akit pedig akar, megkeményít.

19 Azt mondod erre nekem: "Akkor miért hibáztat mégis? Hiszen ki állhat ellene akaratának?"

20 Ugyan ki vagy te, ember, hogy perbe szállsz az Istennel? Mondhatja-e alkotójának az alkotás: "Miért formáltál engem ilyenre?"

21 Nincs-e hatalma a fazekasnak az agyagon, hogy ugyanabból az agyagból az egyik edényt díszessé, a másikat pedig közönségessé formálja?

22 Az Isten pedig nem haragját akarta-e megmutatni és hatalmát megláttatni, és nem ezért hordozta-e türelemmel a harag eszközeit, amelyek pusztulásra készültek?

23 Vajon nem azért is, hogy megláttassa dicsőségének gazdagságát az irgalom eszközein, amelyeket dicsőségre készített,

24 amilyenekké minket is elhívott, nemcsak a zsidók, hanem a pogányok közül is?

25 Hóseás szerint is ezt mondja: "Azt a népet, amely nem az én népem, hívom az én népemnek, és azt, amelyet nem szeretek, szeretett népemnek,

26 és úgy lesz, hogy azon a helyen, ahol megmondtam nekik: Nem az én népem vagytok ti, ott fogják őket az élő Isten fiainak nevezni."

27 Ézsaiás pedig ezt hirdeti Izráelről: "Ha Izráel fiainak száma annyi volna, mint a tenger fövenye, akkor is csak a maradék üdvözül,

28 mert az Úr teljes mértékben és gyorsan váltja valóra szavát a földön."

29 És előre megmondta Ézsaiás: "Ha a Seregek Ura nem hagyott volna magot nekünk, olyanná lettünk volna, mint Sodoma, és hasonlóvá lettünk volna Gomorához."

Krisztus a megütközés köve Izráel számára

30 Mit mondjunk tehát? Azt, hogy a pogányok, akik nem törekedtek az igazságra, megragadták az igazságot, mégpedig azt az igazságot, amely hitből van;

31 Izráel viszont, amely kereste az igazság törvényét, nem jutott el a törvény szerinti igazságra.

32 Miért? Azért, mert nem hit, hanem cselekedetek útján akarták ezt elérni, beleütköztek a megütközés kövébe,

33 amint meg van írva: "Íme, a megütközés kövét, a megbotlás szikláját teszem Sionba, és aki hisz őbenne, az nem szégyenül meg."

Read full chapter

18 Ainsi donc, Dieu fait grâce à qui il veut et il endurcit qui il veut.

19 Tu vas me dire : pourquoi alors fait-il encore des reproches ? Car qui a jamais pu résister à sa volonté ? 20 Mais, qui es-tu donc toi, un homme, pour critiquer Dieu ? L’ouvrage demandera-t-il à l’ouvrier : « Pourquoi m’as-tu fait ainsi[a] ? » 21 Le potier n’a-t-il pas le droit, à partir du même bloc d’argile, de fabriquer un pot d’usage noble et un autre pour l’usage courant ?

22 Et qu’as-tu à redire si Dieu, parce qu’il voulait montrer sa colère et faire connaître sa puissance, a supporté avec une immense patience ceux qui étaient les objets de sa colère, tout prêts[b] pour la destruction ? 23 Oui, qu’as-tu à redire si Dieu a agi ainsi pour manifester la richesse de sa gloire en faveur de ceux qui sont les objets de sa compassion, ceux qu’il a préparés d’avance pour la gloire ?

Pour les Juifs et pour les non-Juifs

24 C’est nous qui sommes les objets de sa compassion, nous qu’il a appelés non seulement d’entre les Juifs, mais aussi d’entre les non-Juifs. 25 C’est ce qu’il dit dans le livre du prophète Osée :

Celui qui n’était pas mon peuple, |je l’appellerai « mon peuple ».
Celle qui n’était pas la bien-aimée, |je la nommerai « bien-aimée »[c].

26 Au lieu même où on leur avait dit : « Vous n’êtes pas mon peuple », on leur dira alors : « Vous êtes les enfants du Dieu vivant[d] . »

27 Et pour ce qui concerne Israël, Esaïe déclare de son côté :

Même si les descendants d’Israël |étaient aussi nombreux que les grains de sable au bord de la mer,
seul un reste sera sauvé.
28 Car pleinement et promptement[e] , |le Seigneur accomplira sa parole sur la terre[f].

29 Et comme Esaïe l’avait dit par avance :

Si le Seigneur des armées célestes |ne nous avait laissé des descendants,
nous ressemblerions à Sodome,
nous serions comme Gomorrhe[g] .

Etre juste : par la foi et non par la Loi

30 Que dire maintenant ? Voici ce que nous disons : les païens qui ne cherchaient pas à être déclarés justes par Dieu ont saisi cette justice, mais il s’agit de la justice qui est reçue par la foi. 31 Les Israélites, eux, qui cherchaient à être déclarés justes en obéissant à une loi, n’y sont pas parvenus[h]. 32 Pour quelle raison ? Parce qu’ils ont cherché à être déclarés justes non pas en comptant sur la foi, mais comme si la justice pouvait provenir de la pratique de la Loi. Ils ont buté contre la pierre qui fait tomber, 33 conformément à ce que dit l’Ecriture :

Moi, je place en Sion |une pierre qu’on heurte,
un rocher qui fait trébucher.
Celui qui met en lui sa confiance |ne connaîtra jamais le déshonneur[i].

Read full chapter

Footnotes

  1. 9.20 Voir Es 45.9.
  2. 9.22 Autre traduction : préparés pour.
  3. 9.25 Os 2.25.
  4. 9.26 Os 2.1 ; 1.9.
  5. 9.28 Autre traduction : de façon décisive.
  6. 9.28 Es 10.22-23 cité selon l’ancienne version grecque.
  7. 9.29 Es 1.9 cité selon l’ancienne version grecque. Sodome … Gomorrhe : deux villes qui ont subi un terrible jugement de la part de Dieu (Gn 19.23-28).
  8. 9.31 Autre traduction : n’ont pas trouvé une Loi par laquelle ils auraient pu être déclarés justes.
  9. 9.33 Es 8.14 ; 28.16 cités selon l’ancienne version grecque.

Messengers from John the Baptist

When John heard in prison what the Messiah[a] was doing, he sent word by his[b] disciples and said to him, “Are you the one who is to come, or are we to wait for another?” Jesus answered them, “Go and tell John what you hear and see: the blind receive their sight, the lame walk, the lepers[c] are cleansed, the deaf hear, the dead are raised, and the poor have good news brought to them. And blessed is anyone who takes no offense at me.”

Jesus Praises John the Baptist

As they went away, Jesus began to speak to the crowds about John: “What did you go out into the wilderness to look at? A reed shaken by the wind? What then did you go out to see? Someone[d] dressed in soft robes? Look, those who wear soft robes are in royal palaces. What then did you go out to see? A prophet?[e] Yes, I tell you, and more than a prophet. 10 This is the one about whom it is written,

‘See, I am sending my messenger ahead of you,
    who will prepare your way before you.’

11 Truly I tell you, among those born of women no one has arisen greater than John the Baptist; yet the least in the kingdom of heaven is greater than he. 12 From the days of John the Baptist until now the kingdom of heaven has suffered violence,[f] and the violent take it by force. 13 For all the prophets and the law prophesied until John came; 14 and if you are willing to accept it, he is Elijah who is to come. 15 Let anyone with ears[g] listen!

Read full chapter

Footnotes

  1. Matthew 11:2 Or the Christ
  2. Matthew 11:2 Other ancient authorities read two of his
  3. Matthew 11:5 The terms leper and leprosy can refer to several diseases
  4. Matthew 11:8 Or Why then did you go out? To see someone
  5. Matthew 11:9 Other ancient authorities read Why then did you go out? To see a prophet?
  6. Matthew 11:12 Or has been coming violently
  7. Matthew 11:15 Other ancient authorities add to hear

Giovanni, avendo nella prigione udito parlare delle opere del Cristo, mandò a dirgli per mezzo dei suoi discepoli[a]: «Sei tu colui che deve venire, o dobbiamo aspettare un altro?» Gesù rispose loro: «Andate a riferire a Giovanni quello che udite e vedete: i ciechi recuperano la vista e gli zoppi camminano; i lebbrosi sono purificati e i sordi odono; i morti risuscitano e il vangelo è annunciato ai poveri. Beato colui che non si sarà scandalizzato di me!»

(A)Mentre essi se ne andavano, Gesù cominciò a parlare di Giovanni alla folla: «Che cosa andaste a vedere nel deserto? Una canna agitata dal vento? Ma che cosa andaste a vedere? Un uomo avvolto in morbide vesti? Ecco, quelli che portano delle vesti morbide stanno nei palazzi dei re. Ma che cosa andaste a vedere? Un profeta? Sì, vi dico, e più che un profeta. 10 Egli è [infatti] colui del quale è scritto:

“Ecco, io mando davanti a te il mio messaggero che preparerà la tua via davanti a te”[b].

11 In verità io vi dico che fra i nati di donna non è sorto nessuno maggiore di Giovanni il battista; eppure il più piccolo nel regno dei cieli è più grande di lui. 12 Dai giorni di Giovanni il battista fino ad ora, il regno dei cieli è preso a forza[c] e i violenti se ne impadroniscono. 13 Poiché tutti i profeti e la legge hanno profetizzato fino a Giovanni. 14 Se lo volete accettare, egli è l’Elia che doveva venire[d]. 15 Chi ha orecchi [per udire] oda.

Read full chapter

Footnotes

  1. Matteo 11:2 TR e M mandò due dei suoi discepoli a dirgli.
  2. Matteo 11:10 +Ml 3:1.
  3. Matteo 11:12 Il regno dei cieli è preso a forza, altri traducono: il regno dei cieli soffre violenza.
  4. Matteo 11:14 L’Elia che doveva venire: i Giudei traevano da Ml 4:5 la conclusione che il Messia avrebbe avuto come precursore il profeta Elia tornato sulla terra: Mt 17:12; Lu 1:17.

Als aber Johannes im Gefängnis von den Werken des Christus hörte, sandte er zwei seiner Jünger

und ließ ihm sagen: Bist du derjenige, der kommen soll[a], oder sollen wir auf einen anderen warten?

Und Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Geht hin und berichtet dem Johannes, was ihr hört und seht:

Blinde werden sehend und Lahme gehen, Aussätzige werden rein und Taube hören, Tote werden auferweckt, und Armen wird das Evangelium verkündigt.

Und glückselig ist, wer nicht Anstoß nimmt an mir!

Als aber diese unterwegs waren, fing Jesus an, zu der Volksmenge über Johannes zu reden: Was seid ihr in die Wüste hinausgegangen zu sehen? Ein Rohr, das vom Wind bewegt wird?

Oder was seid ihr hinausgegangen zu sehen? Einen Menschen, mit weichen Kleidern bekleidet? Siehe, die, welche weiche Kleider tragen, sind in den Häusern der Könige!

Oder was seid ihr hinausgegangen zu sehen? Einen Propheten? Ja, ich sage euch: einen, der mehr ist als ein Prophet!

10 Denn dieser ist"s, von dem geschrieben steht: »Siehe, ich sende meinen Boten vor deinem Angesicht her, der deinen Weg vor dir bereiten soll«.[b]

11 Wahrlich, ich sage euch: Unter denen, die von Frauen geboren sind, ist kein Größerer aufgetreten als Johannes der Täufer; doch der Kleinste im Reich der Himmel ist größer als er.

12 Aber von den Tagen Johannes des Täufers an bis jetzt leidet das Reich der Himmel Gewalt, und die, welche Gewalt anwenden, reißen es an sich.

13 Denn alle Propheten und das Gesetz haben geweissagt bis hin zu Johannes.

14 Und wenn ihr es annehmen wollt: Er ist der Elia, der kommen soll.

15 Wer Ohren hat zu hören, der höre!

Read full chapter

Footnotes

  1. (11,3) d.h. der verheißene Messias, dessen Kommen in der Schrift angekündigt war (vgl. Sach 14,5; Mal 3,1).
  2. (11,10) Mal 3,1.

Amikor pedig János a börtönben hallott Krisztus cselekedeteiről, ezt üzente neki tanítványaival:

"Te vagy-e az Eljövendő, vagy mást várjunk?"

Jézus így válaszolt nekik: "Menjetek, és mondjátok el Jánosnak, amiket hallotok és láttok:

vakok látnak, és bénák járnak, leprások tisztulnak meg, és süketek hallanak, halottak támadnak fel, és szegényeknek hirdettetik az evangélium,

és boldog, aki nem botránkozik meg énbennem."

Amikor azok elmenőben voltak, elkezdett Jézus beszélni a sokaságnak Jánosról: "Miért mentetek ki a pusztába? Szélingatta nádszálat látni?

Ugyan miért mentetek ki? Puha ruhákba öltözött embert látni? Hiszen akik puha ruhákat viselnek, a királyok palotáiban vannak.

De hát miért mentetek ki? Prófétát látni? Azt láttatok, sőt - mondom néktek -, prófétánál is nagyobbat.

10 Ő az, akiről meg van írva: Íme, én elküldöm előtted követemet, aki elkészíti előtted az utat.

11 Bizony, mondom néktek: nem támadt asszonytól születettek között nagyobb Keresztelő Jánosnál; de aki a legkisebb a mennyek országában, nagyobb nála.

12 Keresztelő János napjaitól mostanig a mennyek országa erőszakot szenved, és az erőszakosok igyekeznek hatalmukba keríteni.

13 Mert minden próféta és a törvény János idejéig prófétált.

14 És ha akarjátok, fogadjátok el, ő Illés, aki eljövendő volt.

15 Akinek van füle, hallja!"

Read full chapter

L’Évangile et la montée de l’opposition

Jésus et Jean-Baptiste(A)

Du fond de sa prison, Jean apprit tout ce que Christ faisait. Il envoya auprès de lui deux de ses disciples. Ils lui demandèrent : Es-tu celui qui devait venir[a], ou bien devons-nous en attendre un autre ?

Et Jésus leur répondit : Retournez auprès de Jean et racontez-lui ce que vous entendez et ce que vous voyez : les aveugles voient, les paralysés marchent normalement, les lépreux sont purifiés, les sourds entendent, les morts ressuscitent, la Bonne Nouvelle est annoncée aux pauvres[b]. Heureux celui qui ne perdra pas la foi à cause de moi !

Comme les envoyés s’en allaient, Jésus saisit cette occasion pour parler de Jean à la foule : Qu’êtes-vous allés voir au désert ? leur demanda-t-il. Un roseau agité çà et là par le vent ? Oui, qui donc êtes-vous allés voir ? Un homme habillé avec élégance ? Généralement, ceux qui sont élégamment vêtus vivent dans les palais royaux. Mais qu’êtes-vous donc allés voir au désert ? Un prophète ? Oui, assurément, et même bien plus qu’un prophète, c’est moi qui vous le dis. 10 Car c’est celui dont il est écrit :

J’enverrai mon messager devant toi,
il te préparera le chemin[c] .

11 Vraiment, je vous l’assure : parmi tous les hommes qui sont nés d’une femme, il n’en a paru aucun de plus grand que Jean-Baptiste. Et pourtant, le plus petit dans le royaume des cieux est plus grand que lui. 12 Depuis l’époque où Jean-Baptiste a paru jusqu’à cette heure, le royaume des cieux se force un passage avec violence[d], et ce sont les violents qui s’en emparent[e]. 13 En effet, jusqu’à Jean, tous les prophètes et la Loi l’ont prophétisé. 14 Et, si vous voulez le croire, c’est lui, cet Elie qui devait venir. 15 Celui qui a des oreilles, qu’il entende !

Read full chapter

Footnotes

  1. 11.3 C’est-à-dire : « Es-tu le Messie attendu, promis par les prophètes ? »
  2. 11.5 Es 35.5-6 ; 61.1.
  3. 11.10 Ml 3.1.
  4. 11.12 Autre traduction : le royaume des cieux est soumis à la violence.
  5. 11.12 Autre traduction : et des hommes violents l’assaillent.