Print Page Options

10 Brothers and sisters,[a] my heart’s desire and prayer to God for them is that they may be saved. I can testify that they have a zeal for God, but it is not enlightened. For, being ignorant of the righteousness that comes from God, and seeking to establish their own, they have not submitted to God’s righteousness. For Christ is the end of the law so that there may be righteousness for everyone who believes.

Salvation Is for All

Moses writes concerning the righteousness that comes from the law, that “the person who does these things will live by them.” But the righteousness that comes from faith says, “Do not say in your heart, ‘Who will ascend into heaven?’” (that is, to bring Christ down) “or ‘Who will descend into the abyss?’” (that is, to bring Christ up from the dead). But what does it say?

“The word is near you,
    on your lips and in your heart”

(that is, the word of faith that we proclaim); because[b] if you confess with your lips that Jesus is Lord and believe in your heart that God raised him from the dead, you will be saved. 10 For one believes with the heart and so is justified, and one confesses with the mouth and so is saved. 11 The scripture says, “No one who believes in him will be put to shame.” 12 For there is no distinction between Jew and Greek; the same Lord is Lord of all and is generous to all who call on him. 13 For, “Everyone who calls on the name of the Lord shall be saved.”

14 But how are they to call on one in whom they have not believed? And how are they to believe in one of whom they have never heard? And how are they to hear without someone to proclaim him? 15 And how are they to proclaim him unless they are sent? As it is written, “How beautiful are the feet of those who bring good news!” 16 But not all have obeyed the good news;[c] for Isaiah says, “Lord, who has believed our message?” 17 So faith comes from what is heard, and what is heard comes through the word of Christ.[d]

18 But I ask, have they not heard? Indeed they have; for

“Their voice has gone out to all the earth,
    and their words to the ends of the world.”

19 Again I ask, did Israel not understand? First Moses says,

“I will make you jealous of those who are not a nation;
    with a foolish nation I will make you angry.”

20 Then Isaiah is so bold as to say,

“I have been found by those who did not seek me;
    I have shown myself to those who did not ask for me.”

21 But of Israel he says, “All day long I have held out my hands to a disobedient and contrary people.”

Footnotes

  1. Romans 10:1 Gk Brothers
  2. Romans 10:9 Or namely, that
  3. Romans 10:16 Or gospel
  4. Romans 10:17 Or about Christ; other ancient authorities read of God

10 Браття, бажання мого серця й молитва до Бога за Ізраїля на спасіння.

Бо я свідчу їм, що вони мають ревність про Бога, але не за розумом.

Вони бо, не розуміючи праведности Божої, і силкуючись поставити власну праведність, не покорились праведності Божій.

Бо кінець Закону Христос на праведність кожному, хто вірує.

Мойсей бо пише про праведність, що від Закону, що людина, яка його виконує, буде ним жити.

А про праведність, що від віри, говорить так: Не кажи в своїм серці: Хто вийде на небо? цебто звести додолу Христа,

або: Хто зійде в безодню? цебто вивести з мертвих Христа.

Але що каже ще? Близько тебе слово, в устах твоїх і в серці твоїм, цебто слово віри, що його проповідуємо.

Бо коли ти устами своїми визнаватимеш Ісуса за Господа, і будеш вірувати в своїм серці, що Бог воскресив Його з мертвих, то спасешся,

10 бо серцем віруємо для праведности, а устами ісповідуємо для спасіння.

11 Каже бо Писання: Кожен, хто вірує в Нього, не буде засоромлений.

12 Бо нема різниці поміж юдеєм та гелленом, бо той же Господь є Господом усіх, багатий для всіх, хто кличе Його.

13 Бо кожен, хто покличе Господнє Ім'я, буде спасений.

14 Але як покличуть Того, в Кого не ввірували? А як увірують у Того, що про Нього не чули? А як почують без проповідника?

15 І як будуть проповідувати, коли не будуть послані? Як написано: Які гарні ноги благовісників миру, благовісників добра.

16 Але не всі послухались Євангелії. Бо Ісая каже: Господи, хто повірив тому, що почув був від нас?

17 Тож віра від слухання, а слухання через Слово Христове.

18 Та кажу: Чи не чули вони? Отож: По всій землі їхній голос пішов, і їхні слова в кінці світу!

19 Але кажу: Чи Ізраїль не знав? Перший Мойсей говорить: Я викличу заздрість у вас ненародом, роздражню вас нерозумним народом.

20 А Ісая сміливо говорить: Знайшли Мене ті, хто Мене не шукав, відкрився Я тим, хто не питався про Мене!

21 А про Ізраїля каже: Я руки Свої цілий день простягав до людей неслухняних і суперечних!

10 Brüder, der Wunsch meines Herzens und mein Flehen zu Gott für Israel ist, dass sie gerettet werden.

Denn ich gebe ihnen das Zeugnis, dass sie Eifer für Gott haben, aber nicht nach der rechten Erkenntnis.

Denn weil sie die Gerechtigkeit Gottes nicht erkennen und ihre eigene Gerechtigkeit aufzurichten trachten, haben sie sich der Gerechtigkeit Gottes nicht unterworfen.

Denn Christus ist das Ende des Gesetzes zur Gerechtigkeit für jeden, der glaubt.

Mose beschreibt nämlich die Gerechtigkeit, die aus dem Gesetz kommt, so: »Der Mensch, der diese Dinge tut, wird durch sie leben«.[a]

Aber die Gerechtigkeit aus Glauben redet so: Sprich nicht in deinem Herzen: Wer wird in den Himmel hinaufsteigen? — nämlich um Christus herabzuholen —

oder: Wer wird in den Abgrund hinuntersteigen? — nämlich um Christus von den Toten zu holen.

Sondern was sagt sie? »Das Wort ist dir nahe, in deinem Mund und in deinem Herzen!«[b] Dies ist das Wort des Glaubens, das wir verkündigen.

Denn wenn du mit deinem Mund Jesus als den Herrn bekennst und in deinem Herzen glaubst, dass Gott ihn aus den Toten auferweckt hat, so wirst du gerettet.

10 Denn mit dem Herzen glaubt man, um gerecht zu werden, und mit dem Mund bekennt man, um gerettet zu werden;

11 denn die Schrift spricht: »Jeder, der an ihn glaubt, wird nicht zuschanden werden!«[c]

Die Wichtigkeit der Verkündigung des Evangeliums

12 Es ist ja kein Unterschied zwischen Juden und Griechen: Alle haben denselben Herrn, der reich ist für alle, die ihn anrufen,

13 denn: »Jeder, der den Namen des Herrn anruft, wird gerettet werden«.[d]

14 Wie sollen sie aber den anrufen, an den sie nicht geglaubt haben? Wie sollen sie aber an den glauben, von dem sie nichts gehört haben? Wie sollen sie aber hören ohne einen Verkündiger?

15 Wie sollen sie aber verkündigen, wenn sie nicht ausgesandt werden? Wie geschrieben steht: »Wie lieblich sind die Füße derer, die Frieden verkündigen, die Gutes verkündigen!«[e]

16 Aber nicht alle haben dem Evangelium gehorcht; denn Jesaja spricht: »Herr, wer hat unserer Verkündigung geglaubt?«[f]

17 Demnach kommt der Glaube aus der Verkündigung[g], die Verkündigung aber durch Gottes Wort.

18 Aber ich frage: Haben sie es etwa nicht gehört? Doch, ja! »Ihr Schall ist ausgegangen über die ganze Erde, und ihre Worte bis ans Ende des Erdkreises.«[h]

19 Aber ich frage: Hat es Israel nicht erkannt? Schon Mose sagt: »Ich will euch zur Eifersucht reizen durch das, was kein Volk ist; durch ein unverständiges Volk will ich euch erzürnen«.[i]

20 Jesaja aber wagt sogar zu sagen: »Ich bin von denen gefunden worden, die mich nicht suchten; ich bin denen offenbar geworden, die nicht nach mir fragten«.[j]

21 In Bezug auf Israel aber spricht er: »Den ganzen Tag habe ich meine Hände ausgestreckt nach einem ungehorsamen und widerspenstigen Volk!«[k]

Footnotes

  1. (10,5) 3Mo 18,5.
  2. (10,8) 5Mo 30,11-14.
  3. (10,11) Jes 28,16.
  4. (10,13) Joel 3,5.
  5. (10,15) Jes 52,7. »Verkündigen« meint »als frohe Botschaft / Evangelium verkündigen«.
  6. (10,16) Jes 53,1.
  7. (10,17) w. aus dem Gehörten; so auch V. 16.
  8. (10,18) Ps 19,5.
  9. (10,19) 5Mo 32,21.
  10. (10,20) Jes 65,1.
  11. (10,21) Jes 65,2; »ungehorsam« kann auch übersetzt werden: »ein Volk, das sich weigert zu glauben«.

A törvényből és a hitből való igazság

10 Testvéreim, én szívemből kívánom, és könyörgök értük Istenhez, hogy üdvözüljenek.

Mert tanúskodom mellettük, hogy Isten iránti buzgóság van bennük, de nem a helyes ismeret szerint.

Az Isten igazságát ugyanis nem ismerték el, hanem a magukét igyekeztek érvényesíteni, és nem vetették alá magukat az Isten igazságának.

Mert a törvény végcélja Krisztus, minden hívő megigazulására.

Mózes ugyanis azt írja, hogy aki "cselekszi a törvényből való igazságot, az az ember fog élni általa".

A hitből való igazság pedig így szól: "Ne mondd szívedben: Ki megy fel a mennybe?" Azért tudniillik, hogy Krisztust lehozza.

Vagy: "Ki megy le az alvilágba?" Azért tudniillik, hogy Krisztust a halálból felhozza.

Hanem mit mond? "Közel van hozzád az ige, a te szádban és a te szívedben", mégpedig a hit igéje, amelyet mi hirdetünk.

Ha tehát száddal Úrnak vallod Jézust, és szíveddel hiszed, hogy Isten feltámasztotta őt a halálból, akkor üdvözülsz.

10 Mert szívvel hiszünk, hogy megigazuljunk, és szájjal teszünk vallást, hogy üdvözüljünk.

11 Az Írás is így szól: "Aki hisz őbenne, nem szégyenül meg."

12 Nincs különbség zsidó és görög között, mert mindenkinek ugyanaz az Ura, és ő bőkezű mindenkihez, aki segítségül hívja;

13 amint meg van írva: "Aki segítségül hívja az Úr nevét, üdvözül."

A hit hallásból van

14 De hogyan hívják segítségül azt, akiben nem hisznek? Hogyan is higgyenek abban, akit nem hallottak? Hogyan hallják meg igehirdető nélkül?

15 És hogyan hirdessék, ha nem küldettek el? Így van megírva: "Milyen kedves azoknak a jövetele, akik az evangéliumot hirdetik!"

16 Csakhogy nem mindenki engedelmeskedett az evangéliumnak, ahogyan Ézsaiás mondja: "Uram, ki hitt a mi beszédünknek?"

17 A hit tehát hallásból van, a hallás pedig a Krisztus beszéde által.

18 Kérdem: talán nem hallották? Sőt nagyon is! "Az egész földre elhatott az ő hangjuk, és a földkerekség széléig az ő beszédük."

19 De tovább kérdem: Izráel talán nem értette meg? Először is ezt mondja Mózes: "Titeket egy olyan néppel teszlek féltékennyé, amely nem az én népem, értetlen néppel haragítlak meg titeket."

20 Ézsaiás pedig nyíltan beszél, és így szól: "Megtaláltak azok, akik engem nem kerestek, megjelentem azoknak, akik nem tudakozódtak utánam."

21 Izráelről viszont így szól: "Egész nap kitártam karjaimat az engedetlen és ellenszegülő nép felé."

10 Frères et sœurs, je souhaite de tout cœur que les Israélites soient sauvés, et c’est ce que je demande instamment à Dieu dans mes prières. Car je leur rends ce témoignage : ils ont un zèle ardent pour Dieu, mais il leur manque le discernement. En méconnaissant la manière dont Dieu déclare les hommes justes et en cherchant à être déclarés justes par leurs propres moyens, ils ne se sont pas soumis à Dieu en acceptant le moyen par lequel il nous déclare justes. Car Christ a mis fin au régime de la Loi pour que tous ceux qui croient soient déclarés justes.

Voici, en effet, comment Moïse définit la justice qui procède de la Loi : Celui qui appliquera ces commandements vivra grâce à cela[a]. Mais voici comment s’exprime la justice reçue par la foi : Ne dis pas en toi-même[b] : Qui montera au ciel ? C’est en faire descendre Christ ? Ou bien : Qui descendra dans l’abîme ? C’est faire remonter Christ d’entre les morts ? Que dit-elle donc ?

La parole est toute proche de toi, elle est dans ta bouche et dans ton cœur[c] .

Cette parole est celle de la foi, et c’est celle que nous annonçons.

En effet, si de ta bouche, tu déclares que Jésus est Seigneur et si dans ton cœur, tu crois que Dieu l’a ressuscité, tu seras sauvé, 10 car celui qui croit dans son cœur, Dieu le déclare juste ; celui qui affirme de sa bouche, Dieu le sauve.

11 En effet, l’Ecriture dit :

Celui qui met en lui sa confiance |ne connaîtra jamais le déshonneur[d].

12 Ainsi, il n’y a pas de différence entre Juifs et non-Juifs. Car tous ont le même Seigneur qui donne généreusement à tous ceux qui font appel à lui. En effet, il est écrit : 13 Tous ceux qui invoqueront le Seigneur seront sauvés[e].

Israël n’a pas eu la foi

14 Mais comment feront-ils appel à lui s’ils n’ont pas cru en lui ? Et comment croiront-ils en lui s’ils ne l’ont pas entendu[f] ? Et comment entendront-ils s’il n’y a personne pour le leur annoncer ? 15 Et comment y aura-t-il des gens pour l’annoncer s’ils ne sont pas envoyés ? Aussi est-il dit dans l’Ecriture :

Qu’ils sont beaux |les pas de ceux qui annoncent |de bonnes nouvelles[g] !

16 Mais, malheureusement, tous n’ont pas obéi à cette Bonne Nouvelle. Esaïe déjà demandait : Seigneur, qui a cru à notre message[h] ?

17 Donc, la foi naît du message que l’on entend, et ce message vient par la parole de Christ.

18 Maintenant donc je dis : Ne l’ont-ils pas entendu ? Mais si ! N’est-il pas écrit :

Leur voix a retenti par toute la terre.
Leurs paroles sont parvenues |jusqu’aux confins du monde[i] ?

19 Je demande alors : Le peuple d’Israël ne l’a-t-il pas su ? Moïse a été le premier à le leur dire :

Je vous rendrai jaloux |de ceux qui ne sont pas un peuple.
Je vous irriterai |par une nation dépourvue d’intelligence[j].

20 Esaïe pousse même la hardiesse jusqu’à dire :

J’ai été trouvé |par ceux qui ne me cherchaient pas,
Je me suis révélé |à ceux qui ne se souciaient pas de moi[k].

21 Mais parlant d’Israël, il dit :

A longueur de journée, |j’ai tendu les mains |vers un peuple désobéissant et rebelle[l].

Footnotes

  1. 10.5 Lv 18.5.
  2. 10.6 Dt 8.17 ; 9.4.
  3. 10.8 Dt 30.12-14.
  4. 10.11 Es 28.16 cité selon l’ancienne version grecque.
  5. 10.13 Jl 3.5.
  6. 10.14 Autre traduction : s’ils ne l’entendent pas ?
  7. 10.15 Es 52.7.
  8. 10.16 Es 53.1 cité selon l’ancienne version grecque.
  9. 10.18 Ps 19.5 cité selon l’ancienne version grecque.
  10. 10.19 Dt 32.21.
  11. 10.20 Es 65.1 cité selon l’ancienne version grecque.
  12. 10.21 Es 65.2 cité selon l’ancienne version grecque.