Romanos 10
La Biblia de las Américas
10 Hermanos, el deseo de mi corazón y mi oración a Dios por ellos[a] es para su salvación. 2 Porque yo testifico a su favor de que tienen celo de Dios(A), pero no conforme a un pleno conocimiento. 3 Pues desconociendo la justicia de Dios y procurando establecer la suya propia(B), no se sometieron a la justicia de Dios(C). 4 Porque Cristo es el fin[b] de la ley para justicia a todo aquel que cree(D).
Cómo ser salvo
5 Porque Moisés escribe que el hombre que practica la justicia que es de la ley, vivirá por ella(E). 6 Pero la justicia que es de la fe(F), dice así: No digas en tu corazón: «¿Quién subirá al cielo(G)?» (esto es, para hacer bajar a Cristo), 7 o «¿Quién descenderá al abismo(H)?» (esto es, para subir a Cristo de entre los muertos(I)). 8 Mas, ¿qué dice? Cerca de ti está la palabra, en tu boca y en tu corazón(J), es decir, la palabra de fe que predicamos: 9 que si confiesas con tu boca a Jesús por Señor(K), y crees en tu corazón que Dios le resucitó de entre los muertos, serás salvo(L); 10 porque con el corazón se cree para justicia, y con la boca se confiesa para salvación. 11 Pues la Escritura dice: Todo el que cree en Él no será avergonzado(M). 12 Porque no hay distinción entre judío y griego(N), pues el mismo Señor es Señor de todos(O), abundando en riquezas para todos los que le invocan; 13 porque: Todo aquel que invoque el nombre del Señor será salvo(P). 14 ¿Cómo, pues, invocarán a aquel en quien no han creído? ¿Y cómo creerán en aquel de[c] quien no han oído(Q)? ¿Y cómo oirán sin haber quien les predique(R)? 15 ¿Y cómo predicarán si no son enviados? Tal como está escrito: ¡Cuan hermosos son los pies[d] de los que anuncian el evangelio del bien[e](S)!
Israel rechaza el evangelio
16 Sin embargo, no todos hicieron caso al evangelio(T), porque Isaías dice: Señor, ¿quién ha creído a nuestro anuncio(U)? 17 Así que la fe viene del oír(V), y el oír, por la palabra de Cristo[f](W). 18 Pero yo digo, ¿acaso nunca han oído? Ciertamente que sí:
19 Y añado[h]: ¿Acaso Israel no sabía? En primer lugar, Moisés dice:
Yo os provocaré a celos con un pueblo que no es pueblo;
con un pueblo sin entendimiento os provocaré a ira(Y).
20 E Isaías es muy osado, y dice:
21 Pero en cuanto a Israel, dice: Todo el día he extendido mis manos a un pueblo desobediente y rebelde(AA).
Footnotes
- Romanos 10:1 Algunos mss. posteriores dicen: Israel
- Romanos 10:4 O, la meta, o, el objetivo
- Romanos 10:14 O, a
- Romanos 10:15 Algunos mss. agregan: de los que anuncian la paz
- Romanos 10:15 O, de cosas buenas
- Romanos 10:17 Algunos mss. dicen: Dios
- Romanos 10:18 I.e., la tierra habitada
- Romanos 10:19 Lit., Pero digo
- Romanos 10:20 Lit., me hice manifiesto
Rhufeiniaid 10
Beibl William Morgan
10 O frodyr, gwir ewyllys fy nghalon, a’m gweddi ar Dduw dros yr Israel, sydd er iachawdwriaeth. 2 Canys yr wyf fi yn dyst iddynt, fod ganddynt sêl Duw, eithr nid ar ôl gwybodaeth. 3 Canys hwynt‐hwy, heb wybod cyfiawnder Duw, ac yn ceisio gosod eu cyfiawnder eu hunain, nid ymostyngasant i gyfiawnder Duw. 4 Canys Crist yw diwedd y ddeddf, er cyfiawnder i bob un sy’n credu. 5 Canys y mae Moses yn ysgrifennu am y cyfiawnder sydd o’r ddeddf, Mai’r dyn a wnêl y pethau hynny, a fydd byw trwyddynt. 6 Eithr y mae’r cyfiawnder sydd o ffydd yn dywedyd fel hyn; Na ddywed yn dy galon, Pwy a esgyn i’r nef? (hynny yw, dwyn Crist i waered oddi uchod:) 7 Neu, pwy a ddisgyn i’r dyfnder? (hynny yw, dwyn Crist drachefn i fyny oddi wrth y meirw,) 8 Eithr pa beth y mae efe yn ei ddywedyd? Mae’r gair yn agos atat, yn dy enau, ac yn dy galon: hwn yw gair y ffydd, yr hwn yr ydym ni yn ei bregethu; 9 Mai os cyffesi â’th enau yr Arglwydd Iesu, a chredu yn dy galon i Dduw ei gyfodi ef o feirw, cadwedig fyddi. 10 Canys â’r galon y credir i gyfiawnder, ac â’r genau y cyffesir i iachawdwriaeth. 11 Oblegid y mae’r ysgrythur yn dywedyd, Pwy bynnag sydd yn credu ynddo ef, ni chywilyddir. 12 Canys nid oes gwahaniaeth rhwng Iddew a Groegwr: oblegid yr un Arglwydd ar bawb, sydd oludog i bawb a’r sydd yn galw arno. 13 Canys pwy bynnag a alwo ar enw yr Arglwydd, cadwedig fydd. 14 Pa fodd gan hynny y galwant ar yr hwn ni chredasant ynddo? a pha fodd y credant yn yr hwn ni chlywsant amdano? a pha fodd y clywant, heb bregethwr? 15 A pha fodd y pregethant, onis danfonir hwynt? megis y mae yn ysgrifenedig, Mor brydferth yw traed y rhai sydd yn efengylu tangnefedd, y rhai sydd yn efengylu pethau daionus! 16 Eithr nid ufuddhasant hwy oll i’r efengyl: canys y mae Eseias yn dywedyd, O Arglwydd, pwy a gredodd i’n hymadrodd ni? 17 Am hynny ffydd sydd trwy glywed, a chlywed trwy air Duw. 18 Eithr meddaf, Oni chlywsant hwy? Yn ddiau i’r holl ddaear yr aeth eu sŵn hwy, a’u geiriau hyd derfynau y byd. 19 Eithr meddaf, Oni wybu Israel? Yn gyntaf, y mae Moses yn dywedyd, Mi a baraf i chwi wynfydu trwy rai nid yw genedl; trwy genedl anneallus y’ch digiaf chwi. 20 Eithr y mae Eseias yn ymhyfhau, ac yn dywedyd, Cafwyd fi gan y rhai nid oeddynt yn fy ngheisio; a gwnaed fi yn eglur i’r rhai nid oeddynt yn ymofyn amdanaf. 21 Ac wrth yr Israel y mae yn dywedyd, Ar hyd y dydd yr estynnais fy nwylo at bobl anufudd ac yn gwrthddywedyd.
William Morgan Welsh Bible Edition © British & Foreign Bible Society 1992.

