Advertencia contra el adulterio

Hijo mío, pon atención a mi sabiduría
    y presta oído a mi inteligencia,
para que al hablar mantengas la discreción
    y retengas el conocimiento.
De los labios de la adúltera fluye miel;
    su lengua es más suave que el aceite.
Pero al fin resulta más amarga que la hiel
    y más cortante que una espada de dos filos.
Sus pies descienden hasta la muerte;
    sus pasos van derecho al sepulcro.[a]
No toma ella en cuenta el camino de la vida;
    sus sendas son torcidas y ella no lo reconoce.[b]

Pues bien, hijo[c] mío, escúchame
    y no te apartes de mis palabras.
Aléjate de la adúltera;
    no te acerques a la puerta de su casa,
para que no entregues a otros tu vigor
    ni tus años a gente cruel;
10 para que no sacies con tu fuerza a gente extraña,
    ni vayan a dar en casa ajena tus esfuerzos.
11 Porque al final acabarás por gemir,
    cuando tu carne y tu cuerpo se hayan consumido.
12 Y dirás: «¡Cómo pude aborrecer la corrección!
    ¡Cómo pudo mi corazón despreciar la disciplina!
13 No atendí a la voz de mis maestros
    ni presté oído a mis instructores.
14 Ahora estoy al borde de la ruina
    en medio de toda la comunidad».

15 Bebe el agua de tu propio pozo,
    el agua que fluye de tu propio manantial.
16 ¿Habrán de derramarse tus fuentes por las calles
    y tus corrientes de aguas por las plazas públicas?
17 Son tuyas, solamente tuyas,
    y no para que las compartas con extraños.
18 ¡Bendita sea tu fuente!
    ¡Sé feliz con la esposa de tu juventud!
19 Es una gacela amorosa,
    es una cierva encantadora.
¡Que sus pechos te satisfagan siempre!
    ¡Que su amor te cautive todo el tiempo!
20 ¿Por qué, hijo mío, dejarte cautivar por una adúltera?
    ¿Por qué abrazarte al pecho de la mujer ajena?

21 Nuestros caminos están a la vista del Señor;
    él examina todas nuestras sendas.
22 Al malvado lo atrapan sus malas obras;
    las cuerdas de su pecado lo aprisionan.
23 Morirá por su falta de corrección;
    perecerá por su gran insensatez.

Footnotes

  1. 5:5 sepulcro. Lit. Seol.
  2. 5:6 y ella no lo reconoce. Alt. y tú no lo sabes.
  3. 5:7 hijo. El hebreo dice hijos.

Ne kívánd más asszonyát!

Fiam, figyelj bölcsességemre, hallgasd meg értelmes szavaimat!

Maradj megfontolt, és ügyelj, hogy ajkad okosan szóljon!

Mert színméz csepeg a más asszonyának ajkáról, és ínye simább az olajnál.

De a végén keserű lesz, mint az üröm, éles, mint a kétélű kard.

Lábai a halál felé visznek, léptei a holtak hazájába tartanak.

Nem az élet ösvényét járja, téves úton jár, és maga sem tudja.

Most azért, fiaim, hallgassatok rám, ne térjetek el attól, amit mondok!

Messze kerüld el az ilyen nőt, ne közelíts háza ajtajához,

különben másoknak kell adnod méltóságodat, és éveidet a kegyetleneknek;

10 bitorlók élik föl életerődet, és kereseted idegen házába kerül.

11 Nyögni fogsz majd a végén, amikor tönkremegy tested és életed.

12 És ezt mondod: Miért is gyűlöltem az intést, miért utáltam szívből a feddést?

13 Miért nem hallgattam tanítóim szavára, miért nem figyeltem oktatóimra?

14 Majdnem belekerültem minden rosszba, amit egy társaság vagy csoport elkövethet.

15 A magad kútjából igyál vizet, és csörgedező vizet a magad forrásából!

16 Ne folyjanak forrásaid az utcára, és patakjaid a terekre!

17 Egyedül tiéid legyenek, ne oszd meg másokkal!

18 Legyen forrásod áldott, és örülj ifjúkorodban elvett feleségednek.

19 Szerelmes szarvasünő és kedves őzike ő, keblei gyönyörködtetnek mindenkor, szerelmétől mindig mámoros leszel.

20 Miért mámorosodnál meg, fiam, a más asszonyától, miért ölelnéd idegen asszony keblét?

21 Mert az Úr látja az ember útjait, és figyeli minden lépését.

22 Saját bűnei fogják meg a bűnöst, és saját vétkei kötözik meg.

23 Meghal az ilyen, mert nem fogadta meg az intést, és a sok bolondság megmámorosította.