Add parallel Print Page Options

Si Jesus ang Ating Pinakapunong Pari

Ito(A) ang ibig naming sabihin: mayroon tayong ganyang Pinakapunong Pari, na nakaupo sa kanan ng trono ng Kataas-taasan. Siya'y naglilingkod doon sa Dakong Banal, sa tunay na toldang itinayo ng Panginoon, at hindi ng tao.

Tungkulin ng bawat pinakapunong pari ang mag-alay ng mga kaloob at mga handog, kaya't kailangang ang ating Pinakapunong Pari ay mayroon ding ihahandog. Kung siya ay nasa lupa, hindi siya maaaring maging pari, sapagkat mayroon nang mga paring naghahandog ng mga kaloob ayon sa Kautusan. Ang(B) paglilingkod ng mga ito ay larawan lamang ng nasa langit, sapagkat nang itatayo na ni Moises ang tolda, mahigpit na ipinagbilin sa kanya ng Diyos ang ganito, “Tiyakin mo na gagawin mo ang lahat ayon sa huwarang ipinakita ko sa iyo sa bundok.” Ngunit ang paglilingkod na ipinagkaloob kay Jesus ay higit na dakila kaysa ipinagkaloob sa kanila, dahil siya'y tagapamagitan ng isang tipan na higit na mabuti, sapagkat ang tipang ito ay nababatay sa mas maiinam na pangako.

Kung walang kakulangan ang unang tipan, hindi na sana nangailangan pa ng pangalawa. Ngunit(C) nakita ng Diyos ang pagkukulang ng kanyang bayan, kaya't sinabi niya,

“Darating ang mga araw, sabi ng Panginoon,
    na gagawa ako ng bagong tipan sa bayang Israel at sa bayang Juda.
Hindi ito magiging katulad ng tipang ginawa ko sa kanilang mga ninuno,
    nang ilabas ko sila sa Egipto.
Sapagkat hindi sila naging tapat sa pakikipagtipan sa akin,
    kaya't sila'y aking pinabayaan.
10 Ganito ang gagawin kong tipan sa bayan ng Israel
    pagdating ng panahon, sabi ng Panginoon:
Itatanim ko sa kanilang pag-iisip ang aking mga utos;
    isusulat ko ito sa kanilang puso.
Ako ang kanilang magiging Diyos,
    at sila ang aking magiging bayan.
11 Hindi na kailangang turuan ang isa't isa at sabihing,
    ‘Kilalanin mo ang Panginoon.’
Sapagkat ako'y makikilala nilang lahat,
    mula sa pinakaaba hanggang sa pinakadakila.
12 Sapagkat patatawarin ko ang kanilang mga kasalanan,
    at kalilimutan ko na ang kanilang mga kasamaan.”

13 Nang sabihin ng Diyos ang tungkol sa bagong tipan, pinawalang-bisa na niya ang una. At anumang nawawalan ng bisa at naluluma ay malapit nang mawala.

Ang Tagapamagitan ng mas Mabuting Tipan

Ito (A) ang buod ng aming sinasabi: Tayo ay mayroong gayong Kataas-taasang Pari na nakaupo sa kanan ng trono ng Kamahalan sa kalangitan. Bilang pari, siya'y tagapaglingkod sa Dakong Banal, sa tunay na tabernakulong itinayo ng Panginoon at hindi ng tao. Dahil itinalaga ang bawat Kataas-taasang Pari upang maghandog ng mga kaloob at ng mga alay, kailangan din na ang ating Kataas-taasang Pari ay magkaroon ng ihahandog. Ngayon, kung siya'y nasa lupa, hindi siya maaaring maging pari, yamang mayroong mga paring naghahandog ng mga kaloob ayon sa Kautusan. Ang (B) paglilingkod nila ay anyo at anino lamang ng mga bagay na makalangit; tulad din noon nang bigyan ng tagubilin si Moises nang malapit na niyang itayo ang tabernakulo, “Tiyakin mo na gagawin mo ang lahat ayon sa huwarang ipinakita sa iyo sa bundok.” Subalit ang paglilingkod na tinanggap ni Cristo ay higit na marangal, yamang siya'y tagapamagitan para sa isang higit na mabuting tipan, na nakabatay sa higit na mabubuting pangako.

Sapagkat kung walang kakulangan ang unang tipan na iyon, hindi na sana nangailangan pang humanap ng ikalawa. Nakita (C) ng Diyos ang kakulangan sa kanila, kaya't sinabi niya,

“Tiyak ang pagdating ng mga araw, sabi ng Panginoon,
    na makikipagtipan ako ng panibago sa sambahayan ni Israel
    at sa sambahayan ni Juda,
isang tipang hindi katulad ng aking ginawa sa kanilang mga ninuno,
    nang araw na akayin ko sila palabas sa lupain ng Ehipto;
sapagkat sila'y hindi nanatiling tapat sa aking tipan,
    kaya't ako'y hindi na nagmalasakit sa kanila, sabi ng Panginoon.
10 Ganito ang tipang aking gagawin sa sambahayan ni Israel
    pagkatapos ng mga araw na iyon, sabi ng Panginoon:
Itatanim ko ang aking mga tuntunin sa kanilang pag-iisip,
    at isusulat ko ang mga iyon sa kanilang mga puso.
Ako'y magiging Diyos nila,
    at sila'y magiging bayan ko.
11 At hindi na ituturo ng sinuman sa kanyang kababayan,
    o sasabihin ng bawat isa sa kanyang kapatid,
    ‘Kilalanin mo ang Panginoon,’
sapagkat kikilalanin nila akong lahat,
    mula sa pinakahamak hanggang sa pinakadakila.
12 Kahahabagan ko sila sa kanilang mga kasamaan,
    at hindi ko na aalalahanin ang kanilang mga kasalanan.”

13 Nang sabihin ng Diyos ang tungkol sa “bagong tipan,” pinawalang bisa niya ang una, at malapit nang mawala ang pinawalang bisa at naluluma.

Jesucristo, mediador de una nueva y más valiosa alianza

Este es el punto central de cuanto venimos diciendo: que tenemos, junto al trono celestial de Dios, un sumo sacerdote que desempeña sus funciones en el santuario, en la verdadera Tienda de la presencia, construida no por seres humanos sino por el Señor.

Y como todo sumo sacerdote ha sido instituido para ofrecer dones y sacrificios, es preciso que también Cristo tenga algo que ofrecer. Ciertamente aquí en la tierra su sacerdocio no tendría razón de ser, al existir ya otros sacerdotes que presentan las ofrendas prescritas por la ley de Moisés. Pero estos sacerdotes celebran un culto que es únicamente sombra y figura de las realidades celestiales. Así se lo dio a entender Dios a Moisés cuando este se disponía a construir la Tienda de la presencia: Mira —le dijo— hazlo todo según el modelo que te ha sido mostrado en el monte. En realidad, ahora Cristo ha recibido un ministerio tanto más excelso cuanto mayor es la alianza de la que es mediador y cuanto de más valor son las promesas en que está cimentada. No habría habido, en efecto, lugar para una segunda alianza, de haber sido perfecta la primera. De hecho, Dios recrimina así a los destinatarios de la primera:

He aquí que llega el tiempo —dice el Señor—
en que yo sellaré una alianza nueva
con el pueblo de Israel y el de Judá.
No será como la alianza
que sellé con sus antepasados,
cuando los tomé de la mano
y los saqué de Egipto.
Como ellos quebrantaron mi alianza,
también yo los abandoné —dice el Señor—.
10 Así que esta será —dice el Señor—
la alianza que sellaré con Israel
cuando llegue aquel día:
inculcaré mis leyes en su mente
y las escribiré en su corazón;
yo seré su Dios y ellos serán mi pueblo.
11 Ya nadie tendrá que enseñar a su vecino
ni tendrá que instruir a su hermano diciendo:
“reconoce al Señor”,
porque todos me conocerán,
desde el más pequeño hasta el mayor.
12 Y yo perdonaré sus iniquidades
y no me acordaré más de sus pecados.

13 Al llamar nueva a esta alianza, Dios está declarando vieja a la primera; y todo lo que se queda viejo y anticuado está a punto de desaparecer.

耶穌是更美的約的中保

我們所講論的重點,就是我們有這樣的一位大祭司,他已經坐在眾天之上至尊者的寶座右邊, 在至聖所和真會幕裡供職;這真會幕是主支搭的,不是人支搭的。 所有大祭司都是為了獻禮物和祭品而設立的,所以這位大祭司,也必須有所獻上的。 如果他在地上,就不會作祭司,因為已經有按照律法獻禮物的祭司了。 這些祭司所供奉的職事,不過是天上的事物的副本和影像,就如摩西將要造會幕的時候, 神曾經警告他說:“你要留心,各樣物件,都要照著在山上指示你的樣式去作。” 但是現在耶穌得了更尊貴的職分,正好像他是更美的約的中保,這約是憑著更美的應許立的。 如果頭一個約沒有缺點,就沒有尋求另一個約的必要了。 可是 神指責他們,說:

“看哪,主說,日子要到了,

我要與以色列家

和猶大家訂立新約。

這新約不像從前我拉他們祖先的手,

領他們出埃及的日子與他們所立的約。

因為他們沒有遵守我的約,

我就不理會他們。這是主說的。

10 主說:‘因為在那些日子以後,

我要與以色列家所立的約是這樣:

我要把我的律法放在他們的心思裡面,

寫在他們的心上。

我要作他們的 神,

他們要作我的子民。

11 他們各人必不用教導自己的鄰居,

和自己的同胞,說:

你要認識主。

因為所有的人,從最小到最大的,

都必認識我。

12 我也要寬恕他們的不義,

決不再記著他們的罪惡。’”

13  神既然說到新的約,就是把前約當作舊的了;那變成陳舊衰老的,就快要消逝了。