Mga Gawa 4
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Si Pedro at si Juan sa Harap ng Sanhedrin
4 Nagsasalita pa sina Pedro at Juan[a] sa taong-bayan nang lumapit sa kanila ang mga pari, ang pinuno ng mga bantay sa templo, at ang mga Saduceo. 2 Labis ang galit ng mga ito sapagkat nagtuturo sila sa mga tao, at nagpapahayag na si Jesus ay muling nabuhay, na siyang katibayan ng muling pagkabuhay ng mga patay. 3 Kaya dinakip nila ang dalawa at ikinulong hanggang kinaumagahan sapagkat gabi na noon. 4 Gayunma'y marami sa mga nakarinig sa kanilang ipinangaral ang sumampalataya; at umabot ang bilang nila sa may limang libong lalaki. 5 Kinabukasan, nagtipon sa Jerusalem ang mga pinuno ng mga Judio, ang mga matatandang namamahala sa bayan at ang mga tagapagturo ng Kautusan.
6 Kabilang doon si Anas, na Kataas-taasang Pari, si Caifas, si Juan, si Alejandro, at ang buong angkan ng Kataas-taasang Pari. 7 Pinatayo nila sa gitna sina Pedro at Juan, at tinanong, “Sa anong kapangyarihan, o kaninong pangalan ninyo ginagawa ito?” 8 Kaya sumagot si Pedro na puspos ng Banal na Espiritu, “Mga pinuno at matatandang namamahala sa bayan, 9 kung sinisiyasat ninyo kami ngayon dahil sa kabutihang ginawa namin sa isang taong may kapansanan, at tinatanong ninyo kung paano siya napagaling, 10 dapat malaman ninyong lahat at ng buong sambayanang Israel, na nakatayo ang taong ito sa inyong harapan nang walang sakit sa pamamagitan ng pangalan ni Jesu-Cristo na taga-Nazareth, na inyong ipinako sa krus ngunit ibinangon ng Diyos mula sa kamatayan. 11 Siya,
‘ang (A) batong itinakwil ninyong mga tagapagtayo ng bahay
ang siyang naging batong panulukan.’
12 Sa iba ay walang kaligtasan, sapagkat walang ibang pangalan sa ilalim ng langit na ibinigay ng Diyos sa mga tao na sa ati'y makapagliligtas.” 13 Namangha sila nang makita nila ang katapangan nina Pedro at Juan, lalo na nang malamang sila'y mga taong walang pinag-aralan at mga karaniwang tao lamang. Nabatid nilang sila'y nakasama ni Jesus. 14 At dahil nakikita nila ang taong pinagaling na nakatayong kasama ng mga apostol ay wala silang masabing laban sa mga ito. 15 Kaya't pinalabas muna ng Sanhedrin ang dalawa bago sila nagpulong. 16 “Ano'ng gagawin natin sa mga taong ito?” tanong nila. “Alam na ng buong Jerusalem ang pambihirang himalang nangyari sa pamamagitan nila. Hindi na natin ito maikakaila. 17 Ngunit upang huwag nang lalo pa itong kumalat sa bayan, pagbawalan natin silang magsalita pa kaninuman tungkol sa pangalang ito.” 18 Kaya't ipinatawag nila ang dalawa at inutusang kailanma'y huwag nang magsalita ni magturo sa pangalan ni Jesus. 19 Subalit sumagot sa kanila si Pedro at si Juan, “Kayo na ang humatol kung matuwid sa paningin ng Diyos na kayo ang aming sundin sa halip na ang Diyos. 20 Sapagkat hindi maaaring hindi namin sabihin ang aming nakita at narinig.” 21 Pagkatapos mahigpit na pagbantaan, pinakawalan nila ang dalawa. Wala silang makitang anumang dahilan upang parusahan sila sapagkat nagpupuri sa Diyos ang buong bayan dahil sa nangyari. 22 Mahigit apatnapung taong gulang na ang lalaking pinagaling sa pamamagitan ng himalang ito.
Ang Panalangin para sa Katapangan
23 Pagkatapos na sila'y mapalaya, pumunta sila sa kanilang mga kasamahan at ibinalita ang lahat ng sinabi sa kanila ng mga punong pari at ng matatandang tagapamahala ng bayan. 24 Nang (B) marinig nila ito, sama-sama silang tumawag sa Diyos, “Panginoon, ikaw na lumikha ng langit, ng lupa, ng dagat, at ng lahat ng naroroon, 25 ikaw (C) na nagsalita sa pamamagitan ng aming ninunong si David na iyong lingkod,[b] nang ipahayag niya sa patnubay ng Banal na Espiritu,
‘Bakit nagalit ang mga bansa,
at nagbalak ang mga bayan ng mga walang kabuluhan?
26 Naghanda ang mga hari sa lupa upang lumaban,
at ang mga pinuno ay nagtipon laban sa Panginoon,
at laban sa kanyang Hinirang.’
27 Sapagkat (D) totoo ngang sa lungsod na ito nagkaisa sina Herodes at Poncio Pilato, kasama ng mga Hentil at ng mga mamamayan ng Israel laban sa iyong Banal na Lingkod[c] na si Jesus, na iyong hinirang. 28 Nagkaisa sila upang gawin ang itinakda ng iyong kamay at ng iyong kalooban na mangyayari. 29 At ngayon, Panginoon, tingnan mo po kung paano nila kami pinagbabantaan. Ipagkaloob mo po sa iyong mga alipin ang buong katapangan upang ipahayag ang iyong salita. 30 Iunat mo po ang iyong kamay upang magpagaling at gumawa ng mga tanda at mga kababalaghan sa pamamagitan ng pangalan ng iyong Banal na Lingkod na si Jesus.” 31 Pagkatapos nilang manalangin, nayanig ang lugar na kanilang pinagtitipunan; napuspos silang lahat ng Banal na Espiritu at buong tapang nilang ipinahayag ang salita ng Diyos.
Ang Pagtutulungan ng mga Mananampalataya
32 Lahat ng mga mananampalataya ay nagkakaisa sa puso at kaluluwa. (E) Hindi sinarili ng sinuman ang kanyang mga ari-arian, kundi lahat ng mga bagay ay kanilang pinagsasaluhan. 33 Taglay ang dakilang kapangyarihan, nagpatotoo ang mga apostol tungkol sa muling pagkabuhay ng Panginoong Jesus. At sumakanilang lahat ang dakilang pagpapala ng Diyos. 34 Walang sinumang naghihikahos sa kanila sapagkat ipinagbibili ng lahat ang kanilang mga lupa at mga bahay at ipinapaubaya ang pinagbilhan ng mga ito 35 sa pamamahala ng mga apostol at ipinamamahagi naman iyon ayon sa pangangailangan ng bawat isa. 36 Ganoon nga ang ginawa ni Jose, isang Levitang taga-Cyprus. Bernabe ang tawag sa kanya ng mga apostol, na ang kahulugan ay “anak ng pagpapalakas-loob”. 37 Ipinagbili niya ang isang bukid na kanyang pag-aari, at ipinaubaya niya ang salapi sa pamamahala ng mga apostol.
Footnotes
- Mga Gawa 4:1 Sa Griyego sila.
- Mga Gawa 4:25 o anak.
- Mga Gawa 4:27 o Anak.
Mga Gawa 4
Ang Dating Biblia (1905)
4 At nang sila'y nangagsasalita pa sa bayan, ay nagsilapit sa kanila ang mga saserdote, at ang puno sa templo, at ang mga Saduceo,
2 Palibhasa'y totoong nangabagabag sapagka't tinuruan nila ang bayan, at ibinalita sa pangalan ni Jesus ang pagkabuhay na maguli sa mga patay.
3 At sila'y kanilang sinunggaban at kanilang ibinilanggo hanggang sa kinabukasan: sapagka't noon nga'y gabi na.
4 Datapuwa't marami sa nangakarinig ng salita ay nagsisampalataya; at ang bilang ng mga lalake ay umabot sa mga limang libo.
5 At nangyari nang kinabukasan, na nangagkatipon sa Jerusalem ang kanilang mga pinuno at mga matanda at mga eskriba;
6 At si Anas, na dakilang saserdote, at si Caifas, at si Juan, at si Alejandro, at ang lahat ng kalipian ng dakilang saserdote.
7 At nang kanilang mailagay na sila sa gitna nila, ay sila'y tinanong, Sa anong kapangyarihan, o sa anong pangalan ginawa ninyo ito?
8 Nang magkagayo'y si Pedro, na puspos ng Espiritu Santo, ay nagsabi sa kanila, Kayong mga pinuno sa bayan, at matatanda,
9 Kung kami sa araw na ito'y sinisiyasat tungkol sa mabuting gawa na ginawa sa isang taong may-sakit, na kung sa anong paraan gumaling ito;
10 Talastasin ninyong lahat, at ng buong bayan ng Israel, na sa pangalan ni Jesucristo ng taga Nazaret, na inyong ipinako sa krus, na binuhay ng Dios na maguli sa mga patay, dahil sa kaniya ay nakatindig ang taong ito sa inyong harap na walang sakit.
11 Siya ang bato na itinakuwil ninyong mga nagtayo ng bahay, na naging pangulo sa panulok.
12 At sa kanino mang iba ay walang kaligtasan: sapagka't walang ibang pangalan sa silong ng langit, na ibinigay sa mga tao, na sukat nating ikaligtas.
13 Nang makita nga nila ang katapangan ni Pedro at ni Juan, at pagkatalastas na sila'y mga taong walang pinagaralan at mga mangmang, ay nangagtaka sila; at nangapagkilala nila, na sila'y nangakasama ni Jesus.
14 At nang mangakita nila ang taong pinagaling na nakatayong kasama nila, ay wala silang maitutol.
15 Datapuwa't nang sila'y mangautusan na nilang magsilabas sa pulong, ay nangagsangusapan,
16 Na nangagsasabi, Anong gagawin natin sa mga taong ito? sapagka't tunay na ginawa sa pamamagitan nila ang himalang hayag sa lahat ng nangananahan sa Jerusalem; at hindi natin maikakaila.
17 Gayon ma'y upang huwag nang lalong kumalat sa bayan, atin silang balaan, na buhat ngayo'y huwag na silang mangagsalita pa sa sinomang tao sa pangalang ito.
18 At sila'y tinawag nila, at binalaan sila, na sa anomang paraan ay huwag silang magsipagsalita ni magsipagturo tungkol sa pangalan ni Jesus.
19 Datapuwa't si Pedro at si Juan ay nagsisagot at nagsipagsabi sa kanila, Kung katuwiran sa paningin ng Dios na makinig muna sa inyo kay sa Dios, inyong hatulan:
20 Sapagka't hindi mangyayaring di namin salitain ang mga bagay na aming nangakita at nangarinig.
21 At sila, nang mapagbalaan na nila, ay pinakawalan, palibhasa'y hindi nangakasumpong ng anomang bagay upang sila'y kanilang mangaparusahan, dahil sa bayan; sapagka't niluluwalhati ng lahat ng mga tao ang Dios dahil sa bagay na ginawa.
22 Sapagka't may mahigit nang apat na pung taong gulang ang tao, na ginawan nitong himala ng pagpapagaling.
23 At nang sila'y mangapakawalan na, ay nagsiparoon sa kanilang mga kasamahan, at iniulat ang lahat ng sa kanila'y sinabi ng mga pangulong saserdote at ng matatanda.
24 At sila, nang kanilang marinig ito, ay nangagkaisang itaas nila ang kanilang tinig sa Dios, at nangagsabi, Oh Panginoon, ikaw na gumawa ng langit at ng lupa at ng dagat, at ng lahat ng nangasa mga yaon:
25 Na sa pamamagitan ng Espiritu Santo, sa pamamagitan ng bibig ng aming amang si David, na iyong lingkod, ay sinabi mo, Bakit nangagalit ang mga Gentil, At nagsipaghaka ang mga tao ng mga bagay na walang kabuluhan?
26 Nagsitayong handa ang mga hari sa lupa, At ang mga pinuno ay nangagpisanpisan, Laban sa Panginoon, at laban sa kaniyang Pinahiran.
27 Sapagka't sa katotohanan sa bayang ito'y laban sa iyong banal na Lingkod na si Jesus, na siya mong pinahiran, ang dalawa ni Herodes at ni Poncio Pilato, kasama ng mga Gentil at ng mga bayan ng Israel, ay nangagpisanpisan,
28 Upang gawin ang anomang naitakda na ng iyong kamay at ng iyong pasiya upang mangyari.
29 At ngayon, Panginoon, tingnan mo ang kanilang mga bala: at ipagkaloob mo sa iyong mga alipin na salitain ang iyong salita ng buong katapangan,
30 Samantalang iyong iniuunat ang iyong kamay upang magpagaling; at upang mangyari nawa ang mga tanda at mga kababalaghan sa pangalan ng iyong banal na si Jesus.
31 At nang sila'y makapanalangin na, ay nayanig ang dakong pinagkakatipunan nila; at nangapuspos silang lahat ng Espiritu Santo, at kanilang sinalita na may katapangan ang salita ng Dios.
32 At ang karamihan ng mga nagsisampalataya ay nangagkakaisa ang puso at kaluluwa: at sinoma'y walang nagsabing kaniyang sarili ang anoman sa mga bagay na kaniyang inaari: kundi lahat nilang pag-aari ay sa kalahatan.
33 At pinatotohanan ng mga apostol na may dakilang kapangyarihan, ang pagkabuhay na maguli ng Panginoong Jesus: at dakilang biyaya ang sumasa kanilang lahat.
34 Sapagka't walang sinomang nasasalat sa kanila: palibnasa'y ipinagbili ng lahat ng may mga lupa o mga bahay ang mga ito, at dinala ang mga halaga ng mga bagay na ipinagbili,
35 At ang mga ito'y inilagay sa mga paanan ng mga apostol: at ipinamamahagi sa bawa't isa, ayon sa kinakailangan ng sinoman.
36 At si Jose, na pinamagatang Bernabe ng mga apostol (na kung liliwanagin ay Anak ng pangangaral), isang Levita, tubo sa Chipre,
37 Na may isang bukid, ay ipinagbili ito, at dinala ang salapi at inilagay sa mga paanan ng mga apostol.
Acts 4
Lexham English Bible
Peter and John Arrested
4 And while[a] they were speaking to the people, the priests and the captain of the temple and the Sadducees approached them, 2 greatly annoyed because they were teaching the people and proclaiming in Jesus the resurrection from the dead. 3 And they laid hands on them and put them[b] in custody until the next day, because it was already evening. 4 But many of those who listened to the message believed, and the number of the men was approximately five thousand.
Peter and John on Trial Before the Sanhedrin
5 And it happened that on the next day, their rulers and elders and scribes came together in Jerusalem, 6 and Annas the high priest, and Caiaphas and John and Alexander, and all those who were from the high priest’s family. 7 And they made them stand in their[c] midst and[d] began to ask,[e] “By what power or by what name did you do this?” 8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, “Rulers of the people and elders, 9 if we are being examined today concerning a good deed done to a sick man—by what means[f] this man was healed— 10 let it be known to all of you and to all the people of Israel that by the name of Jesus Christ the Nazarene, whom you crucified, whom God raised from the dead—by him this man stands before you healthy! 11 This one[g] is the stone that was rejected by you, the builders, that has become the cornerstone.[h] 12 And there is salvation in no one else, for there is no other name under heaven that is given among people by which we must be saved.”
13 Now when they[i] saw the boldness of Peter and John, and understood that they were uneducated and untrained men, they were astonished, and recognized them, that they had been with Jesus. 14 And because they[j] saw the man who had been healed standing there with them, they had nothing to say in return. 15 But after they[k] had ordered them to go outside the Sanhedrin,[l] they began to confer[m] with one another, 16 saying, “What should we do with these men? For that a remarkable sign has taken place through them is evident to all those who live in Jerusalem, and we are not able to deny it![n] 17 But in order that it may not spread much further among the people, let us warn them to speak no more in this name to anyone at all.”[o] 18 And they called them back and[p] commanded them[q] not to speak or to teach at all in the name of Jesus. 19 But Peter and John answered and[r] said to them, “Whether it is right in the sight of God to listen to you rather than God, you decide! 20 For we are not able to refrain from speaking about the things that we have seen and heard.” 21 So after[s] threatening them[t] further, they released them, finding no way to punish them on account of the people, because they were all praising God for what had happened. 22 For the man on whom this sign of healing had been performed was more than forty years old.
The Believers Pray for Continued Bold Witness
23 And when they[u] were released, they went to their own people and reported all that the chief priests and the elders had said to them. 24 And when they[v] heard it,[w] they lifted their voices with one mind to God and said, “Master, you are the one who made the heaven and the earth and the sea and all the things in them, 25 the one who said by the Holy Spirit through the mouth of our father David, your servant,
‘Why do the nations[x] rage,
and the peoples conspire in vain?
26 The kings of the earth stood opposed,
and the rulers assembled together at the same place,
against the Lord and against his Christ.’[y]
27 For in truth both Herod and Pontius Pilate, together with the Gentiles and the peoples of Israel, assembled together in this city against your holy servant Jesus whom you anointed, 28 to do all that your hand and plan[z] had predestined to take place. 29 And now, Lord, concern yourself with their threats and grant your slaves to speak your message with all boldness, 30 as you extend your hand to heal and signs and wonders are performed through the name of your holy servant Jesus.” 31 And when[aa] they had prayed, the place in which they were gathered was shaken, and they were all filled with the Holy Spirit and began to speak[ab] the word[ac] of God with boldness.
The Believers Share All Things in Common
32 Now the group of those who believed were one heart and soul, and no one said anything of what belonged to him was his own, but all things were theirs in common. 33 And with great power the apostles were giving testimony to the resurrection of the Lord Jesus, and great grace was on them all. 34 For there was not even anyone needy among them, because all those who were owners of plots of land or houses were selling them[ad] and[ae] bringing the proceeds of the things that were sold 35 and placing them[af] at the feet of the apostles. And it was being distributed to each as anyone had need. 36 So Joseph, who was called Barnabas by the apostles (which is translated “son of encouragement”), a Levite of Cyprus by nationality, 37 sold a field[ag] that belonged to him and[ah] brought the money and placed it[ai] at the feet of the apostles.
Footnotes
- Acts 4:1 Here “while” is supplied as a component of the temporal genitive absolute participle (“were speaking”)
- Acts 4:3 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:7 Literally “the”; the Greek article is used here as a possessive pronoun
- Acts 4:7 Here “and” is supplied because the previous participle (“stand”) has been translated as a finite verb
- Acts 4:7 *The imperfect tense has been translated as ingressive here (“began to ask”)
- Acts 4:9 Or “through whom”
- Acts 4:11 “This one” refers to Jesus
- Acts 4:11 Literally “the head of the corner”; this verse is an allusion to Ps 118:22
- Acts 4:13 Here “when” is supplied as a component of the participle (“saw”) which is understood as temporal
- Acts 4:14 Here “because” is supplied as a component of the participle (“saw”) which is understood as causal
- Acts 4:15 Here “after” is supplied as a component of the participle (“had ordered”) which is understood as temporal
- Acts 4:15 Or “council”
- Acts 4:15 The imperfect tense has been translated as ingressive here (“began to confer”)
- Acts 4:16 *Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:17 Literally “to no man”
- Acts 4:18 Here “and” is supplied because the previous participle (“called”) has been translated as a finite verb
- Acts 4:18 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:19 Here “and” is supplied because the previous participle (“answered”) has been translated as a finite verb
- Acts 4:21 Here “after” is supplied as a component of the participle (“threatening … further”) which is understood as temporal
- Acts 4:21 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:23 Here “when” is supplied as a component of the participle (“were released”) which is understood as temporal
- Acts 4:24 Here “when” is supplied as a component of the participle (“heard”) which is understood as temporal
- Acts 4:24 *Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:25 Or “Gentiles”; the same Greek word can be translated “nations” or “Gentiles” depending on the context
- Acts 4:26 Or “Messiah”; this is a quotation from Ps 2:1–2
- Acts 4:28 Some manuscripts have “and your plan”
- Acts 4:31 Here “when” is supplied as a component of the temporal genitive absolute participle (“had prayed”)
- Acts 4:31 The imperfect tense has been translated as ingressive here (“began to speak”)
- Acts 4:31 Or “message”
- Acts 4:34 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:34 Here “and” is supplied because the previous participle (“were selling”) has been translated as a finite verb
- Acts 4:35 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Acts 4:37 Or “a farm”
- Acts 4:37 Here “and” is supplied because the previous participle (“sold”) has been translated as a finite verb
- Acts 4:37 Here the direct object is supplied from context in the English translation
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
2012 by Logos Bible Software. Lexham is a registered trademark of Logos Bible Software
