Mga Gawa 19
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Si Pablo sa Efeso
19 Samantalang nasa Corinto si Apolos, dumaan si Pablo sa mga dakong loob ng lupain hanggang makarating sa Efeso. Natagpuan niya roon ang ilang alagad. 2 Nagtanong siya sa kanila, “Tinanggap ba ninyo ang Banal na Espiritu nang kayo'y sumampalataya?” Sumagot sila, “Hindi. Ni hindi pa namin narinig na may Banal na Espiritu.” 3 “Kung gayo'y sa ano kayo nabautismuhan?” tanong niya.
“Sa bautismo ni Juan,” sagot nila. 4 Sinabi (A) ni Pablo, “Nagbautismo si Juan ng bautismo ng pagsisisi. Sinabi niya sa mga tao na sila'y manampalataya sa darating na kasunod niya, samakatuwid ay si Jesus.” 5 Nang marinig nila ito, sila'y binautismuhan sa pangalan ng Panginoong Jesus. 6 Nang maipatong na ni Pablo sa kanila ang kanyang mga kamay, bumaba sa kanila ang Banal na Espiritu at sila'y nagsalita ng mga ibang wika at nagpahayag ng propesiya. 7 Sila'y humigit-kumulang sa labindalawang lalaki.
8 Pumasok si Pablo sa sinagoga, at sa loob ng tatlong buwan ay buong tapang na nakipagpaliwanagan at nanghikayat tungkol sa paghahari ng Diyos. 9 Ngunit nagmatigas ang ilan. Ayaw nilang maniwala at nagsalita pa ng masama tungkol sa Daan ng Panginoon sa harap ng kapulungan. Kaya't umalis doon si Pablo at isinama ang mga alagad. Araw-araw siyang nakipagpaliwanagan sa bulwagan ni Tiranno.[a] 10 Nagpatuloy ito sa loob ng dalawang taon. Dahil dito, ang lahat ng mga Judio at Griyegong naninirahan sa Asia ay nakarinig ng salita ng Panginoon.
Ang mga Anak ni Eskeva
11 Gumawa ang Diyos ng mga di-pangkaraniwang kababalaghan sa pamamagitan ni Pablo. 12 Pati mga panyo o mga tapis na napadikit sa kanyang katawan na dinadala sa mga maysakit ay nagiging dahilan upang sila'y gumaling at lumalabas sa kanila ang masasamang espiritu. 13 Doon ay may ilang Judio na pagala-gala na nagpapalayas ng masasamang espiritu sa pamamagitan ng salamangka. Nangahas silang bigkasin ang pangalan ng Panginoong Jesus sa mga sinasapian ng masasamang espiritu. Sinabi nila, “Sa pangalan ni Jesus na ipinapangaral ni Pablo, inuutusan ko kayong lumabas.” 14 Pitong anak na lalaki ni Eskeva, isang punong paring Judio, ang gumagawa nito. 15 Ngunit sinagot sila ng masamang espiritu, “Kilala ko si Jesus, at kilala ko si Pablo; ngunit sino kayo?” 16 At sinunggaban sila ng taong sinasapian ng masamang espiritu. Lahat sila ay dinaig niya, anupa't hubad at sugatan silang tumakas sa bahay na iyon. 17 Nabalitaan ito ng lahat ng mga Judio at ng mga Griyegong naninirahan sa Efeso. Pinagharian silang lahat ng takot, at higit na pinapurihan ang pangalan ng Panginoong Jesus. 18 Marami sa mga sumampalataya ang dumating at hayagang nagtapat ng kanilang mga gawain. 19 Marami sa mga gumagamit ng mga salamangka ang nagtipon at nagsunog ng kanilang mga aklat sa harapan ng madla. Nang kanilang bilangin ang halaga niyon, umabot ito ng may limampung libong salaping pilak. 20 Sa gayong paraan lumaganap at lubos na nanaig ang salita ng Panginoon.
Ang Kaguluhan sa Efeso
21 Pagkatapos ng mga pangyayaring ito, sa patnubay ng Espiritu ay nagpasya si Pablo na dumaan sa Macedonia at sa Acaia bago pumunta sa Jerusalem. Sabi niya, “Pagkagaling ko roon ay kailangan ko ring pumunta sa Roma.” 22 Pinauna niya sa Macedonia ang dalawa sa mga tumutulong sa kanya, sina Timoteo at Erasto, samantalang siya ay tumigil nang ilang panahon sa Asia. 23 Nang panahon ding iyon, nagkaroon ng malaking kaguluhan tungkol sa Daan ng Panginoon. 24 May isang panday-pilak doon na nagngangalang Demetrio ang gumagawa ng mga dambanang pilak ni Artemis. Pinagkakakitaan ito ng malaki ng mga panday doon. 25 Tinipon ni Demetrio ang kanyang mga manggagawa, kasama ang iba pang may ganoon ding hanapbuhay, at sinabi, “Mga kasama, alam ninyong malaki ang pakinabang natin sa trabahong ito. 26 Nakikita ninyo at naririnig na laganap na hindi lamang sa Efeso kundi halos sa buong Asia ang ginagawa nitong si Pablo. Nahikayat niya at nailigaw ang napakaraming tao. Sinasabi niyang hindi mga diyos ang ginawa ng kamay. 27 May panganib na hindi lamang mawalan ng dangal ang hanapbuhay nating ito, kundi mawalan din ng halaga ang templo ng dakilang diyosang si Artemis. Maaari pang matanggalan ng kadakilaan ang diyosa, na sinasamba ng buong Asia at ng daigdig.” 28 Nang marinig nila ito, nagsiklab ang kanilang galit at nagsigawan, “Dakila si Artemis ng Efeso!” 29 Nagkagulo sa buong lungsod at sama-sama nilang nilusob ang tanghalan, at sinunggaban sina Gaio at Aristarco, mga taga-Macedonia, na kasama ni Pablo sa paglalakbay. 30 Nais sana ni Pablo na humarap sa mga taong-bayan ngunit hindi siya pinayagan ng mga alagad. 31 Nagpadala rin ng mensahe sa kanya ang ilan sa mga kaibigan niyang pinuno sa Asia at siya'y pinakiusapang huwag mangahas lumapit sa tanghalan. 32 Samantala, magulung-magulo ang kapulungan, at iba-iba ang isinisigaw ng taong-bayan at karamihan sa kanila ay hindi alam kung bakit sila naroroon. 33 Itinulak ng mga Judio si Alejandro papuntang unahan, at ang ilan sa mga tao'y may iniuudyok sa kanya. Sumenyas si Alejandro na nais niyang ipagtanggol ang sarili sa mga taong-bayan. 34 Ngunit nang makilala nila na siya'y isang Judio, sabay-sabay nilang isinigaw sa loob ng halos dalawang oras, “Dakila si Artemis ng Efeso!” 35 Nang mapatahimik na ng kalihim ng bayan ang maraming tao ay kanyang sinabi, “Mga lalaking taga-Efeso, sino ba sa mga tao ang hindi nakaaalam na ang lungsod ng Efeso ang tagapag-ingat ng templo ng dakilang si Artemis at ng kanyang estatwa na nahulog mula sa langit? 36 Yamang hindi maikakaila ang mga bagay na ito, dapat kayong huminahon at huwag gumawa ng anumang bagay na padalus-dalos. 37 Ang mga taong dinala ninyo rito'y hindi naman magnanakaw sa templo o lumalapastangan sa ating diyosa. 38 Kaya't kung si Demetrio at ang mga panday na kasama niya ay mayroong sakdal laban kaninuman, bukas ang mga hukuman at naroon ang mga pinuno. Doon kayo magreklamo. 39 Ngunit kung may iba pang bagay kayong hinahangad, dapat itong lutasin sa nararapat na kapulungan. 40 Sapagkat nanganganib tayong maparatangan ng panggugulo sa araw na ito dahil wala naman tayong maibibigay na katwiran sa kaguluhang ito.” 41 Pagkasabi niya ng mga ito, pinaalis na niya ang mga tao.
Footnotes
- Mga Gawa 19:9 Sa ibang manuskrito ng isang Tiranno, mula sa ikalabing-isa ng umaga hanggang ikaapat ng hapon.
Acts 19
Revised Standard Version
Paul in Ephesus
19 While Apol′los was at Corinth, Paul passed through the upper country and came to Ephesus. There he found some disciples. 2 And he said to them, “Did you receive the Holy Spirit when you believed?” And they said, “No, we have never even heard that there is a Holy Spirit.” 3 And he said, “Into what then were you baptized?” They said, “Into John’s baptism.” 4 And Paul said, “John baptized with the baptism of repentance, telling the people to believe in the one who was to come after him, that is, Jesus.” 5 On hearing this, they were baptized in the name of the Lord Jesus. 6 And when Paul had laid his hands upon them, the Holy Spirit came on them; and they spoke with tongues and prophesied. 7 There were about twelve of them in all.
8 And he entered the synagogue and for three months spoke boldly, arguing and pleading about the kingdom of God; 9 but when some were stubborn and disbelieved, speaking evil of the Way before the congregation, he withdrew from them, taking the disciples with him, and argued daily in the hall of Tyran′nus.[a] 10 This continued for two years, so that all the residents of Asia heard the word of the Lord, both Jews and Greeks.
The Sons of Sceva
11 And God did extraordinary miracles by the hands of Paul, 12 so that handkerchiefs or aprons were carried away from his body to the sick, and diseases left them and the evil spirits came out of them. 13 Then some of the itinerant Jewish exorcists undertook to pronounce the name of the Lord Jesus over those who had evil spirits, saying, “I adjure you by the Jesus whom Paul preaches.” 14 Seven sons of a Jewish high priest named Sceva were doing this. 15 But the evil spirit answered them, “Jesus I know, and Paul I know; but who are you?” 16 And the man in whom the evil spirit was leaped on them, mastered all of them, and overpowered them, so that they fled out of that house naked and wounded. 17 And this became known to all residents of Ephesus, both Jews and Greeks; and fear fell upon them all; and the name of the Lord Jesus was extolled. 18 Many also of those who were now believers came, confessing and divulging their practices. 19 And a number of those who practiced magic arts brought their books together and burned them in the sight of all; and they counted the value of them and found it came to fifty thousand pieces of silver. 20 So the word of the Lord grew and prevailed mightily.
The Riot in Ephesus
21 Now after these events Paul resolved in the Spirit to pass through Macedo′nia and Acha′ia and go to Jerusalem, saying, “After I have been there, I must also see Rome.” 22 And having sent into Macedo′nia two of his helpers, Timothy and Eras′tus, he himself stayed in Asia for a while.
23 About that time there arose no little stir concerning the Way. 24 For a man named Deme′trius, a silversmith, who made silver shrines of Ar′temis, brought no little business to the craftsmen. 25 These he gathered together, with the workmen of like occupation, and said, “Men, you know that from this business we have our wealth. 26 And you see and hear that not only at Ephesus but almost throughout all Asia this Paul has persuaded and turned away a considerable company of people, saying that gods made with hands are not gods. 27 And there is danger not only that this trade of ours may come into disrepute but also that the temple of the great goddess Ar′temis may count for nothing, and that she may even be deposed from her magnificence, she whom all Asia and the world worship.”
28 When they heard this they were enraged, and cried out, “Great is Ar′temis of the Ephesians!” 29 So the city was filled with the confusion; and they rushed together into the theater, dragging with them Ga′ius and Aristar′chus, Macedo′nians who were Paul’s companions in travel. 30 Paul wished to go in among the crowd, but the disciples would not let him; 31 some of the A′si-archs also, who were friends of his, sent to him and begged him not to venture into the theater. 32 Now some cried one thing, some another; for the assembly was in confusion, and most of them did not know why they had come together. 33 Some of the crowd prompted Alexander, whom the Jews had put forward. And Alexander motioned with his hand, wishing to make a defense to the people. 34 But when they recognized that he was a Jew, for about two hours they all with one voice cried out, “Great is Ar′temis of the Ephesians!” 35 And when the town clerk had quieted the crowd, he said, “Men of Ephesus, what man is there who does not know that the city of the Ephesians is temple keeper of the great Ar′temis, and of the sacred stone that fell from the sky?[b] 36 Seeing then that these things cannot be contradicted, you ought to be quiet and do nothing rash. 37 For you have brought these men here who are neither sacrilegious nor blasphemers of our goddess. 38 If therefore Deme′trius and the craftsmen with him have a complaint against any one, the courts are open, and there are proconsuls; let them bring charges against one another. 39 But if you seek anything further,[c] it shall be settled in the regular assembly. 40 For we are in danger of being charged with rioting today, there being no cause that we can give to justify this commotion.” 41 And when he had said this, he dismissed the assembly.
Footnotes
- Acts 19:9 Other ancient authorities add from the fifth hour to the tenth
- Acts 19:35 The meaning of the Greek is uncertain
- Acts 19:39 Other ancient authorities read about other matters
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Revised Standard Version of the Bible, copyright © 1946, 1952, and 1971 the Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved.