Add parallel Print Page Options

Panalangin para sa Pag-iingat

Sa Punong Mang-aawit. Isang Maskil ng mga Anak ni Kora.

44 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos,
    isinaysay sa amin ng aming mga ninuno,
kung anong mga gawa ang iyong ginawa nang panahon nila,
    nang mga unang araw:
sa pamamagitan ng iyong kamay itinaboy mo ang mga bansa,
    ngunit itinanim mo sila;
iyong pinarusahan ang mga bayan,
    at iyong ikinalat sila.
Sapagkat hindi nila pinagwagian ang lupain sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak,
    ni ang sarili nilang kamay ay nagbigay sa kanila ng tagumpay;
kundi ng iyong kanang kamay, at ng iyong bisig,
    at ng liwanag ng iyong mukha,
    sapagkat ikaw ay nalulugod sa kanila.

Ikaw ang aking Hari at aking Diyos,
    na nag-utos ng kaligtasan para kay Jacob.
Sa pamamagitan mo'y itutulak namin ang aming mga kaaway:
    sa pamamagitan ng iyong pangalan ay tatapakan namin ang mga sumasalakay sa amin.
Sapagkat hindi ako magtitiwala sa aking pana,
    ni ililigtas man ako ng aking tabak.
Ngunit iniligtas mo kami sa aming mga kaaway,
    at ang mga napopoot sa amin ay inilagay mo sa kahihiyan.
Sa pamamagitan ng Diyos ay patuloy kaming nagmamalaki,
at sa iyong pangalan magpakailanman ay magpapasalamat kami. (Selah)

Gayunma'y itinakuwil at kasiraang-puri sa amin ay ibinigay mo,
    at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
10 Pinatalikod mo kami sa kaaway;
    at silang mga galit sa amin ay kumuha ng samsam para sa kanilang sarili.
11 Ibinigay mo kami upang kainin na parang tupa,
    at ikinalat mo kami sa mga bansa.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan sa napakaliit na halaga,
    at hindi humingi ng malaking halaga para sa kanila.

13 Ginawa mo kaming katatawanan ng aming mga kapwa,
    ang tudyuhan at paglibak ng mga nasa palibot namin.
14 Sa gitna ng mga bansa'y ginawa mo kaming kawikaan,
    isang bagay na pinagtatawanan ng mga bayan.
15 Buong araw ay nasa harapan ko ang aking kasiraang-puri,
    at ang kahihiyan ay tumakip sa aking mukha,
16 dahil sa tinig niya na nang-uuyam at nanlalait,
    dahil sa paningin ng kaaway at naghihiganti.

17 Lahat ng ito'y dumating sa amin;
    bagaman hindi ka namin kinalimutan,
    at hindi kami gumagawa ng kamalian sa iyong tipan.
18 Ang aming puso ay hindi tumalikod,
    ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
19 upang kami ay iyong durugin sa lugar ng mga asong-gubat,
    at tinakpan mo kami ng anino ng kamatayan.

20 Kung aming kinalimutan ang pangalan ng aming Diyos,
    o iniunat ang aming mga kamay sa ibang diyos;
21 hindi ba ito'y matutuklasan ng Diyos?
    Sapagkat nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Dahil(A) sa iyo ay pinapatay kami buong araw;
    at itinuturing na parang mga tupa para sa katayan.

23 Ikaw ay bumangon! Bakit ka natutulog, O Panginoon?
    Gumising ka! Huwag mo kaming itakuwil magpakailanman.
24 Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha?
    Bakit mo kinalilimutan ang aming kalungkutan at kapighatian?
25 Sapagkat ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok;
    ang aming katawan ay dumidikit sa lupa.
26 Ikaw ay bumangon, tulungan mo kami!
    Iligtas mo kami alang-alang sa iyong tapat na pag-ibig!

祈求上帝保護

可拉後裔作的訓誨詩,交給樂長。

44 上帝啊,
我們親耳聽過祖先講述你在古時,
在我們祖先時代的作為。
你親手趕出外族,
把我們的祖先安置在那裡;
你擊潰列邦,
使我們的祖先興旺發達。
他們不是靠自己的刀劍征服那裡,
不是靠自己的臂膀得勝,
而是靠你的權能、力量和恩惠,
因為你愛他們。
你是我的君王,我的上帝;
你讓雅各得勝。
我們靠你擊退敵人,
靠你的名踐踏仇敵。
我不倚靠我的弓,
我的劍不能使我得勝。
只有你使我們戰勝敵人,
使我們的仇敵蒙羞。
上帝啊,我們終日以你為榮,
我們永遠讚美你。(細拉)

現在你卻丟棄我們,
讓我們受辱,
不再幫我們的軍隊作戰。
10 你使我們在仇敵面前敗退,
遭敵人擄掠。
11 你使我們如被宰殺的羊,
將我們分散在列國。
12 你把我們廉價賣掉,
視我們一文不值。
13 你使我們遭四鄰辱罵,
被周圍人譏諷、嘲笑。
14 你使我們成為列國的笑柄,
人們對我們連連搖頭。
15 我終日受辱,滿面羞愧,
16 因為咒罵和譭謗我的人譏笑我,仇敵報復我。
17 雖然這一切臨到我們身上,
我們卻沒有忘記你,
也沒有違背你的約。
18 我們對你沒有異心,
也沒有偏離你的道路。
19 你在豺狼出沒的地方壓碎我們,
使死亡的陰影籠罩我們。
20 倘若我們忘記我們的上帝,
或舉手向外邦的神明禱告,
21 上帝怎會不知道呢?
祂洞悉人心中的秘密。
22 為了你,我們終日出生入死,
被視為待宰的羊。
23 主啊,求你醒來,
你為何沉睡?
求你起來,不要永遠丟棄我們。
24 你為何掩面不理我們,
不理會我們所受的苦難和壓迫?
25 我們仆倒在地,橫臥在塵土中。
26 求你起來幫助我們,
施慈愛救贖我們。

'Awit 44 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.