Destruction of the Temple Predicted

24 As Jesus left and was going out of the temple,(A) his disciples(B) came up and called his attention to its buildings. He replied to them, “Do you see all these things? Truly I tell you, not one stone will be left here on another that will not be thrown down.”

Signs of the End of the Age

While he was sitting on the Mount of Olives, the disciples approached him privately and said, “Tell us, when will these things happen? And what is the sign of your coming and of the end of the age?” (C)

Jesus replied to them, “Watch out that no one deceives(D) you. For many will come in my name, saying, ‘I am the Messiah,’ and they will deceive many.(E) You are going to hear of wars and rumors of wars. See that you are not alarmed, because these things must take place, but the end is not yet. For nation will rise up against nation, and kingdom against kingdom. There will be famines[a](F) and earthquakes in various places.(G) All these events are the beginning of labor pains.(H)

Persecutions Predicted

“Then they will hand you over to be persecuted, and they will kill you. You will be hated by all nations because of my name.(I) 10 Then many will fall away, betray one another, and hate one another. 11 Many false prophets(J) will rise up and deceive many. 12 Because lawlessness(K) will multiply, the love of many will grow cold. 13 But the one who endures to the end will be saved. 14 This good news of the kingdom will be proclaimed in all the world[b] as a testimony to all nations,(L) and then the end will come.(M)

The Great Tribulation

15 “So when you see the abomination of desolation,[c] spoken of by the prophet Daniel,(N) standing in the holy place”(O) (let the reader understand), 16 “then those in Judea must flee to the mountains. 17 A man on the housetop[d] must not come down to get things out of his house,(P) 18 and a man in the field must not go back to get his coat. 19 Woe to pregnant women and nursing mothers in those days! 20 Pray that your escape may not be in winter or on a Sabbath. 21 For at that time there will be great distress,[e](Q) the kind that hasn’t taken place from the beginning of the world until now and never will again. 22 Unless those days were cut short, no one would[f] be saved. But those days will be cut short because of the elect.(R)

23 “If anyone tells you then, ‘See, here is the Messiah!’(S) or, ‘Over here!’ do not believe it.(T) 24 For false messiahs and false prophets will arise and perform great signs and wonders to lead astray,(U) if possible, even the elect. 25 Take note: I have told you in advance. 26 So if they tell you, ‘See, he’s in the wilderness!’ don’t go out; or, ‘See, he’s in the storerooms!’ do not believe it. 27 For as the lightning comes from the east and flashes as far as the west, so will be the coming of the Son of Man.(V) 28 Wherever the carcass is, there the vultures[g] will gather.(W)

The Coming of the Son of Man

29 “Immediately after the distress(X) of those days, the sun will be darkened, and the moon will not shed its light; the stars will fall from the sky, and the powers of the heavens will be shaken. 30 Then the sign of the Son of Man will appear in the sky, and then all the peoples of the earth[h] will mourn;[i] and they will see the Son of Man coming on the clouds of heaven with power and great glory.(Y) 31 He will send out his angels with a loud trumpet,(Z) and they will gather his elect from the four winds,(AA) from one end of the sky to the other.

The Parable of the Fig Tree

32 “Learn this lesson(AB) from the fig tree: As soon as its branch becomes tender and sprouts leaves, you know that summer is near. 33 In the same way, when you see all these things, recognize[j] that he[k] is near—at the door.(AC) 34 Truly I tell you, this generation will certainly not pass away until all these things take place.(AD) 35 Heaven and earth will pass away,(AE) but my words will never pass away.(AF)

No One Knows the Day or Hour

36 “Now concerning that day and hour no one knows—neither the angels of heaven nor the Son[l] —except the Father alone.(AG) 37 As the days of Noah were, so the coming of the Son of Man will be. 38 For in those days before the flood they were eating and drinking, marrying and giving in marriage, until the day Noah boarded the ark.(AH) 39 They didn’t know until the flood came and swept them all away. This is the way the coming of the Son of Man will be. 40 Then two men will be in the field; one will be taken and one left. 41 Two women will be grinding grain with a hand mill; one will be taken and one left.(AI) 42 Therefore be alert, since you don’t know what day[m] your Lord is coming.(AJ) 43 But know this: If the homeowner had known what time[n] the thief was coming, he would have stayed alert and not let his house be broken into.(AK) 44 This is why you are also to be ready, because the Son of Man is coming at an hour you do not expect.(AL)

Faithful Service to Christ

45 “Who then is a faithful and wise servant,(AM) whom his master has put in charge of his household, to give them food at the proper time?(AN) 46 Blessed is that servant whom the master finds doing his job when he comes.(AO) 47 Truly I tell you, he will put him in charge of all his possessions. 48 But if that wicked servant says in his heart, ‘My master is delayed,’ 49 and starts to beat his fellow servants, and eats and drinks with drunkards,(AP) 50 that servant’s master will come on a day he does not expect him and at an hour he does not know. 51 He will cut him to pieces and assign him a place with the hypocrites, where there will be weeping and gnashing of teeth.

Footnotes

  1. 24:7 Other mss add epidemics
  2. 24:14 Or in all the inhabited earth
  3. 24:15 Dn 9:27
  4. 24:17 Or roof
  5. 24:21 Or tribulation, also in v. 29
  6. 24:22 Lit short, all flesh would not
  7. 24:28 Or eagles
  8. 24:30 Or all the tribes of the land
  9. 24:30 Lit will beat; that is, beat their chests
  10. 24:33 Or things, you know
  11. 24:33 Or it; that is, summer
  12. 24:36 Other mss omit nor the Son
  13. 24:42 Other mss read hour; = time
  14. 24:43 Lit watch; a division of the night in ancient times

24 A’r Iesu a aeth allan, ac a ymadawodd o’r deml: a’i ddisgyblion a ddaethant ato, i ddangos iddo adeiladau’r deml. A’r Iesu a ddywedodd wrthynt, Oni welwch chwi hyn oll? Yn wir meddaf i chwi, Ni adewir yma garreg ar garreg, a’r ni ddatodir.

Ac efe yn eistedd ar fynydd yr Olewydd, y disgyblion a ddaethant ato o’r neilltu, gan ddywedyd, Mynega i ni, pa bryd y bydd y pethau hyn? a pha arwydd fydd o’th ddyfodiad, ac o ddiwedd y byd? A’r Iesu a atebodd ac a ddywedodd wrthynt, Edrychwch rhag i neb eich twyllo chwi. Canys daw llawer yn fy enw i, gan ddywedyd, Myfi yw Crist; ac a dwyllant lawer. A chwi a gewch glywed am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd: gwelwch na chyffroer chwi: canys rhaid yw bod hyn oll; eithr nid yw’r diwedd eto. Canys cyfyd cenedl yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas: ac fe fydd newyn, a nodau, a daeargrynfâu mewn mannau. A dechreuad gofidiau yw hyn oll. Yna y’ch traddodant chwi i’ch gorthrymu, ac a’ch lladdant: a chwi a gaseir gan yr holl genhedloedd er mwyn fy enw i. 10 Ac yna y rhwystrir llawer, ac y bradychant ei gilydd, ac y casânt ei gilydd. 11 A gau broffwydi lawer a godant, ac a dwyllant lawer. 12 Ac oherwydd yr amlha anwiredd, fe a oera cariad llawer. 13 Eithr y neb a barhao hyd y diwedd, hwnnw a fydd cadwedig. 14 A’r efengyl hon am y deyrnas a bregethir trwy’r holl fyd, er tystiolaeth i’r holl genhedloedd: ac yna y daw’r diwedd. 15 Am hynny pan weloch y ffieidd‐dra anghyfanheddol, a ddywedwyd trwy Daniel y proffwyd, yn sefyll yn y lle sanctaidd, (y neb a ddarlleno, ystyried;) 16 Yna y rhai a fyddant yn Jwdea, ffoant i’r mynyddoedd. 17 Y neb a fyddo ar ben y tŷ, na ddisgynned i gymryd dim allan o’i dŷ: 18 A’r hwn a fyddo yn y maes, na ddychweled yn ei ôl i gymryd ei ddillad. 19 A gwae’r rhai beichiogion, a’r rhai yn rhoi bronnau, yn y dyddiau hynny. 20 Eithr gweddïwch na byddo eich fföedigaeth yn y gaeaf, nac ar y dydd Saboth: 21 Canys y pryd hwnnw y bydd gorthrymder mawr, y fath ni bu o ddechrau’r byd hyd yr awr hon, ac ni bydd chwaith. 22 Ac oni bai fyrhau’r dyddiau hynny, ni fuasai gadwedig un cnawd oll: eithr er mwyn yr etholedigion fe fyrheir y dyddiau hynny. 23 Yna os dywed neb wrthych, Wele, llyma Grist, neu llyma; na chredwch. 24 Canys cyfyd gau Gristiau, a gau broffwydi, ac a roddant arwyddion mawrion a rhyfeddodau, hyd oni thwyllant, pe byddai bosibl, ie, yr etholedigion. 25 Wele, rhagddywedais i chwi. 26 Am hynny, os dywedant wrthych, Wele, y mae efe yn y diffeithwch; nac ewch allan: wele, yn yr ystafelloedd; na chredwch. 27 Oblegid fel y daw’r fellten o’r dwyrain, ac y tywynna hyd y gorllewin; felly hefyd y bydd dyfodiad Mab y dyn. 28 Canys pa le bynnag y byddo’r gelain, yno yr ymgasgl yr eryrod.

29 Ac yn y fan wedi gorthrymder y dyddiau hynny, y tywyllir yr haul, a’r lleuad ni rydd ei goleuni, a’r sêr a syrth o’r nef, a nerthoedd y nefoedd a ysgydwir. 30 Ac yna yr ymddengys arwydd Mab y dyn yn y nef: ac yna y galara holl lwythau y ddaear; a hwy a welant Fab y dyn yn dyfod ar gymylau y nef, gyda nerth a gogoniant mawr. 31 Ac efe a ddenfyn ei angylion â mawr sain utgorn; a hwy a gasglant ei etholedigion ef ynghyd o’r pedwar gwynt, o eithafoedd y nefoedd hyd eu heithafoedd hwynt. 32 Ond dysgwch ddameg oddi wrth y ffigysbren; Pan yw ei gangen eisoes yn dyner, a’i ddail yn torri allan, chwi a wyddoch fod yr haf yn agos: 33 Ac felly chwithau, pan weloch hyn oll, gwybyddwch ei fod yn agos wrth y drysau. 34 Yn wir meddaf i chwi, Nid â’r genhedlaeth hon heibio, hyd oni wneler hyn oll. 35 Nef a daear a ânt heibio, eithr fy ngeiriau i nid ânt heibio ddim.

36 Ond am y dydd hwnnw a’r awr nis gŵyr neb, nac angylion y nefoedd, ond fy Nhad yn unig. 37 Ac fel yr oedd dyddiau Noe, felly hefyd y bydd dyfodiad Mab y dyn. 38 Oblegid fel yr oeddynt yn y dyddiau ymlaen y dilyw yn bwyta ac yn yfed, yn priodi ac yn rhoi i briodas, hyd y dydd yr aeth Noe i mewn i’r arch, 39 Ac ni wybuant hyd oni ddaeth y dilyw, a’u cymryd hwy oll ymaith; felly hefyd y bydd dyfodiad Mab y dyn. 40 Yna y bydd dau yn y maes: y naill a gymerir, a’r llall a adewir. 41 Dwy a fydd yn malu mewn melin; un a gymerir, a’r llall a adewir.

42 Gwyliwch gan hynny; am na wyddoch pa awr y daw eich Arglwydd. 43 A gwybyddwch hyn, pe gwybuasai gŵr y tŷ pa wyliadwriaeth y deuai’r lleidr, efe a wyliasai, ac ni adawsai gloddio ei dŷ trwodd. 44 Am hynny byddwch chwithau barod: canys yn yr awr ni thybioch y daw Mab y dyn. 45 Pwy gan hynny sydd was ffyddlon a doeth, yr hwn a osododd ei arglwydd ar ei deulu, i roddi bwyd iddynt mewn pryd? 46 Gwyn ei fyd y gwas hwnnw, yr hwn y caiff ei arglwydd ef, pan ddelo, yn gwneuthur felly. 47 Yn wir meddaf i chwi, Ar ei holl dda y gesyd efe ef. 48 Ond os dywed y gwas drwg hwnnw yn ei galon, Y mae fy arglwydd yn oedi dyfod; 49 A dechrau curo ei gyd‐weision, a bwyta ac yfed gyda’r meddwon; 50 Arglwydd y gwas hwnnw a ddaw yn y dydd nid yw efe yn disgwyl amdano, ac mewn awr nis gŵyr efe; 51 Ac efe a’i gwahana ef, ac a esyd ei ran ef gyda’r rhagrithwyr: yno y bydd wylofain a rhincian dannedd.