Lucas 7
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Pinagaling ni Jesus ang Alipin ng Isang Kapitan(A)
7 Nang matapos ni Jesus ang lahat ng kanyang sasabihin sa mga taong nakikinig ay pumasok siya sa Capernaum. 2 Doon ay may isang kapitan ng mga kawal na may aliping maysakit at nasa bingit na ng kamatayan. Ito ay napamahal na sa kanya. 3 Kaya nang marinig ang tungkol kay Jesus, isinugo niya ang ilan sa mga pinuno ng mga Judio upang makiusap kay Jesus na dalawin siya at pagalingin ang kanyang alipin. 4 Sa kanilang pagharap kay Jesus ay pinakiusapan nila ito nang mabuti. Sinabi nila, “Siya ay karapat-dapat na paunlakan ninyo, 5 sapagkat mahal niya ang ating bansa. Ipinagpatayo pa niya tayo ng sinagoga.” 6 Kaya naman sumama sa kanila si Jesus; ngunit hindi kalayuan mula sa bahay ay ipinasalubong na siya ng kapitan sa kanyang mga kaibigan upang sabihin sa kanya, “Panginoon, huwag na po kayong mag-abala pa sapagkat hindi ako karapat-dapat na inyong sadyain sa loob ng aking bahay. 7 At hindi ko rin itinuring na karapat-dapat ang aking sarili na humarap sa inyo. Ngunit ipag-utos po lamang ninyo at gagaling na ang aking alipin. 8 Ako man ay taong nasa ilalim ng kapangyarihan at may mga kawal na nasasakupan. Sabihin ko lang sa isa, ‘Humayo ka!’ at siya ay hahayo. Sa isa naman, ‘Halika!’ at siya ay lalapit. Gayon din sa aking alipin, ‘Gawin mo ito!’ at gagawin nga niya.” 9 Namangha si Jesus pagkarinig dito at pagbaling niya sa mga taong sumusunod sa kanya ay nagsabi, “Sinasabi ko sa inyo, hindi ako nakakita ng ganitong pananampalataya sa Israel!” 10 At pagbalik nila sa bahay ng nagsugo sa kanila ay nakita nilang magaling na ang alipin.
Binuhay ni Jesus ang Anak ng Balo
11 Kinabukasan, pumunta si Jesus sa isang bayang kung tawagin ay Nain at sumama sa kanya ang kanyang mga alagad at ang napakaraming tao. 12 Nang malapit na sila sa bungad ng bayan ay naroon at ililibing ang namatay na kaisa-isang anak na lalaki ng kanyang inang balo. Napakaraming taong nakipaglibing sa kanya mula sa bayan. 13 Nahabag ang Panginoon nang makita ang balo at sinabi sa kanya, “Huwag kang umiyak!” 14 At paglapit ay hinipo niya ang kinalalagyan ng patay at tumigil naman ang mga nagbubuhat. Sinabi niya, “Binata, inuutusan kita. Bumangon ka!” 15 Umupo naman ang namatay at nagsimulang magsalita. Ibinigay ito ni Jesus sa kanyang ina. 16 Nabalot ng takot ang lahat at niluwalhati nila ang Diyos sa pagsasabing, “Dumating sa atin ang isang dakilang propeta at dinalaw ng Diyos ang kanyang bayan.” 17 Kumalat sa buong Judea at sa mga nakapaligid na lugar ang balitang ito tungkol sa kanya.
Ang mga Sugo mula kay Juan na Tagapagbautismo(B)
18 Ibinalita kay Juan ng mga alagad nito ang tungkol sa lahat ng mga ito. Kaya't tinawag ni Juan ang dalawa sa kanyang mga alagad 19 at isinugo sila sa Panginoon upang magtanong, “Ikaw na ba ang aming pinakahihintay o maghihintay pa kami ng iba?” 20 Pagdating ng mga lalaking ito kay Jesus ay kanilang sinabi, “Isinugo kami ni Juan na Tagapagbautismo upang magtanong, ‘Ikaw na ba ang aming pinakahihintay o maghihintay pa kami ng iba?’ ” 21 Nang oras na iyon ay marami siyang pinagaling sa karamdaman, sa salot at sa masasamang espiritu. Marami ring bulag na binigyan niya ng paningin. 22 Kaya't sinabi niya sa mga sugo ni Juan, “Humayo kayo at ibalita ninyo kay Juan ang inyong mga nakita at narinig: Nakakakitang muli ang mga bulag, nakalalakad ang mga pilay, gumagaling ang mga ketongin, nakaririnig ang mga bingi, muling nabubuhay ang mga patay, at ibinabahagi sa mahihirap ang mabuting balita. 23 Pinagpapala ang taong hindi mag-aalinlangan sa akin.” 24 Nang makaalis ang mga isinugo ni Juan ay nagsimulang magsabi si Jesus sa mga tao ng tungkol kay Juan, “Ano ang sinadya ninyo sa ilang upang makita? Isang tambo na idinuduyan ng hangin? 25 Ano nga ba ang sinadya ninyo upang makita? Isang lalaking nabibihisan ng magarang damit? Naroon sa palasyo ng mga hari ang mga nakasuot ng magagara at namumuhay nang marangya. 26 Subalit ano nga ba ang sinadya ninyo upang makita? Isang propeta? Oo nga! Sinasabi ko sa inyo, siya'y higit pa sa isang propeta. 27 Siya ang tinutukoy ng Kasulatan,
‘Narito at ipinadadala ko ang aking sugo na mauna sa iyong harapan.
Siya ang maghahanda para sa iyo ng iyong daraanan.’
28 Sinasabi ko sa inyo, walang sinuman sa mga taong isinilang ang higit na dakila kaysa kay Juan, ngunit ang pinakahamak sa kaharian ng Diyos ay mas dakila pa sa kanya.” 29 Ang lahat ng taong nakarinig pati na ang mga maniningil ng buwis ay kumilala sa katuwiran ng Diyos dahil binautismuhan sila ng bautismo ni Juan. 30 Ngunit dahil hindi nagpabautismo sa kanya ang mga Fariseo at ang mga dalubhasa sa Kautusan, tinanggihan nila ang layunin ng Diyos para sa kanila.
31 “Saan ko ngayon maihahambing ang mga tao ng kasalukuyang panahon? Ano ang katulad nila? 32 Tulad nila'y mga batang nakaupo sa pamilihan at nagsasabi sa isa't isa,
‘Tinugtugan namin kayo ng plauta ngunit hindi kayo sumayaw!
Nanaghoy kami ngunit hindi kayo umiyak!’
33 Sapagkat dumating si Juan na Tagapagbautismo na hindi kumakain ng tinapay ni umiinom ng alak, at sinasabi ninyong, ‘Siya ay may demonyo.’ 34 Dumating naman ang Anak ng Tao na kumakain at umiinom at sinabi naman ninyong, ‘Tingnan ninyo ang taong matakaw at manlalasing, at kaibigan ng mga maniningil ng buwis at ng mga makasalanan.’ 35 Gayon pa man, ang karunungan ay pinatutunayang matuwid ng kanyang mga tagasunod.”
Si Jesus sa Tahanan ni Simon na Fariseo
36 Isang Fariseo ang nag-anyaya kay Jesus na kumaing kasalo niya. Pagpasok niya sa bahay ng Fariseo ay umupo siya sa hapag. 37 Isang babaing makasalanan ang nakatira sa lungsod na iyon. At dahil alam nitong kumakain si Jesus doon sa bahay ng Fariseo ay nagdala ito ng pabango sa sisidlang alabastro. 38 Tumayo siyang umiiyak sa likuran sa may paanan ni Jesus, at unti-unting binasá ang mga paa nito ng kanyang luha. Pinunasan niya ang mga ito ng kanyang buhok at pinaghahagkan ang mga paa ni Jesus at pinahiran iyon ng pabango. 39 Nang makita ito ng Fariseo na nag-anyaya sa kanya ay sinabi nito sa kanyang sarili, “Kung propeta nga ang taong ito, dapat ay alam niya kung sino at anong uring babae itong humahawak sa kanya sapagkat ito ay makasalanan.” 40 Kaya sinabi ni Jesus sa kanya, “Simon, mayroon akong sasabihin sa iyo.” “Sige po Guro,” sagot ni Simon. 41 “May dalawang umutang sa isang tao. Ang isa ay umutang ng limandaang denaryo at ang isa naman ay limampu. 42 Nang hindi makabayad, kapwa sila pinatawad. Sino ngayon sa kanila ang higit na magmamahal sa nagpautang?” 43 Sumagot si Simon, “Sa palagay ko po'y ang pinatawad nang mas malaki.” At sinabi niya rito, “Tama ang iyong pagkaunawa.” 44 Pagharap niya sa babae ay sinabi niya kay Simon, “Nakikita mo ba ang babaing ito? Pumasok ako sa iyong bahay at hindi mo man lang ako binigyan ng tubig para sa aking mga paa. Ngunit binasa niya ng luha ang aking mga paa at pinunasan ito ng kanyang mga buhok. 45 Hindi mo ako hinagkan, ngunit mula nang pumasok ako ay hindi pa siya humihinto nang kahahalik sa aking mga paa. 46 Hindi mo binuhusan ng langis ang aking ulo ngunit pinahiran niya ng pabango ang aking mga paa. 47 Kaya't sinasabi ko sa inyo, ang marami niyang mga kasalanan ay pinatawad na; kaya naman nagmahal siya nang higit. Ngunit ang pinatawad nang kaunti ay magmamahal nang kaunti.” 48 Pagkatapos ay sinabi niya sa babae, “Pinatawad na ang iyong mga kasalanan.” 49 Nagsimulang magtanong sa isa't isa ang mga kasalo niya, “Sino ba ang taong ito at nagpapatawad pa ng kasalanan?” 50 At sinabi niya sa babae, “Iniligtas ka ng iyong pananampalataya. Humayo kang panatag ang kalooban.”
Luke 7
New King James Version
Jesus Heals a Centurion’s Servant(A)
7 Now when He concluded all His sayings in the hearing of the people, He (B)entered Capernaum. 2 And a certain centurion’s servant, who was dear to him, was sick and ready to die. 3 So when he heard about Jesus, he sent elders of the Jews to Him, pleading with Him to come and heal his servant. 4 And when they came to Jesus, they begged Him earnestly, saying that the one for whom He should do this was deserving, 5 “for he loves our nation, and has built us a synagogue.”
6 Then Jesus went with them. And when He was already not far from the house, the centurion sent friends to Him, saying to Him, “Lord, do not trouble Yourself, for I am not worthy that You should enter under my roof. 7 Therefore I did not even think myself worthy to come to You. But (C)say the word, and my servant will be healed. 8 For I also am a man placed under (D)authority, having soldiers under me. And I say to one, ‘Go,’ and he goes; and to another, ‘Come,’ and he comes; and to my servant, ‘Do this,’ and he does it.”
9 When Jesus heard these things, He marveled at him, and turned around and said to the crowd that followed Him, “I say to you, I have not found such great faith, not even in Israel!” 10 And those who were sent, returning to the house, found the servant well [a]who had been sick.
Jesus Raises the Son of the Widow of Nain
11 Now it happened, the day after, that He went into a city called Nain; and many of His disciples went with Him, and a large crowd. 12 And when He came near the gate of the city, behold, a dead man was being carried out, the only son of his mother; and she was a widow. And a large crowd from the city was with her. 13 When the Lord saw her, He had (E)compassion on her and said to her, (F)“Do not weep.” 14 Then He came and touched the open coffin, and those who carried him stood still. And He said, “Young man, I say to you, (G)arise.” 15 So he who was dead (H)sat up and began to speak. And He (I)presented him to his mother.
16 (J)Then fear [b]came upon all, and they (K)glorified God, saying, (L)“A great prophet has risen up among us”; and, (M)“God has visited His people.” 17 And this report about Him went throughout all Judea and all the surrounding region.
John the Baptist Sends Messengers to Jesus(N)
18 (O)Then the disciples of John reported to him concerning all these things. 19 And John, calling two of his disciples to him, sent them to [c]Jesus, saying, “Are You (P)the Coming One, or [d]do we look for another?”
20 When the men had come to Him, they said, “John the Baptist has sent us to You, saying, ‘Are You the Coming One, or do we look for another?’ ” 21 And that very hour He cured many of [e]infirmities, afflictions, and evil spirits; and to many blind He gave sight.
22 (Q)Jesus answered and said to them, “Go and tell John the things you have seen and heard: (R)that the blind (S)see, the lame (T)walk, the lepers are (U)cleansed, the deaf (V)hear, the dead are raised, (W)the poor have the gospel preached to them. 23 And blessed is he who is not [f]offended because of Me.”
24 (X)When the messengers of John had departed, He began to speak to the multitudes concerning John: “What did you go out into the wilderness to see? A reed shaken by the wind? 25 But what did you go out to see? A man clothed in soft garments? Indeed those who are gorgeously appareled and live in luxury are in kings’ courts. 26 But what did you go out to see? A prophet? Yes, I say to you, and more than a prophet. 27 This is he of whom it is written:
(Y)‘Behold, I send My messenger before Your face,
Who will prepare Your way before You.’
28 For I say to you, among those born of women there is [g]not a (Z)greater prophet than John the Baptist; but he who is least in the kingdom of God is greater than he.”
29 And when all the people heard Him, even the tax collectors [h]justified God, (AA)having been baptized with the baptism of John. 30 But the Pharisees and [i]lawyers rejected (AB)the will of God for themselves, not having been baptized by him.
31 [j]And the Lord said, (AC)“To what then shall I liken the men of this generation, and what are they like? 32 They are like children sitting in the marketplace and calling to one another, saying:
‘We played the flute for you,
And you did not dance;
We mourned to you,
And you did not weep.’
33 For (AD)John the Baptist came (AE)neither eating bread nor drinking wine, and you say, ‘He has a demon.’ 34 The Son of Man has come (AF)eating and drinking, and you say, ‘Look, a glutton and a [k]winebibber, a friend of tax collectors and sinners!’ 35 (AG)But wisdom is justified by all her children.”
A Sinful Woman Forgiven
36 (AH)Then one of the Pharisees asked Him to eat with him. And He went to the Pharisee’s house, and sat down to eat. 37 And behold, a woman in the city who was a sinner, when she knew that Jesus sat at the table in the Pharisee’s house, brought an alabaster flask of fragrant oil, 38 and stood at His feet behind Him weeping; and she began to wash His feet with her tears, and wiped them with the hair of her head; and she kissed His feet and anointed them with the fragrant oil. 39 Now when the Pharisee who had invited Him saw this, he spoke to himself, saying, (AI)“This Man, if He were a prophet, would know who and what manner of woman this is who is touching Him, for she is a sinner.”
40 And Jesus answered and said to him, “Simon, I have something to say to you.”
So he said, “Teacher, say it.”
41 “There was a certain creditor who had two debtors. One owed five hundred (AJ)denarii, and the other fifty. 42 And when they had nothing with which to repay, he freely forgave them both. Tell Me, therefore, which of them will love him more?”
43 Simon answered and said, “I suppose the one whom he forgave more.”
And He said to him, “You have rightly judged.” 44 Then He turned to the woman and said to Simon, “Do you see this woman? I entered your house; you gave Me no (AK)water for My feet, but she has washed My feet with her tears and wiped them with the hair of her head. 45 You gave Me no (AL)kiss, but this woman has not ceased to kiss My feet since the time I came in. 46 (AM)You did not anoint My head with oil, but this woman has anointed My feet with fragrant oil. 47 (AN)Therefore I say to you, her sins, which are many, are forgiven, for she loved much. But to whom little is forgiven, the same loves little.”
48 Then He said to her, (AO)“Your sins are forgiven.”
49 And those who sat at the table with Him began to say to themselves, (AP)“Who is this who even forgives sins?”
50 Then He said to the woman, (AQ)“Your faith has saved you. Go in peace.”
Footnotes
- Luke 7:10 NU omits who had been sick
- Luke 7:16 seized them all
- Luke 7:19 NU the Lord
- Luke 7:19 should we expect
- Luke 7:21 illnesses
- Luke 7:23 caused to stumble
- Luke 7:28 NU none greater than John;
- Luke 7:29 declared the righteousness of
- Luke 7:30 the experts in the law
- Luke 7:31 NU, M omit And the Lord said
- Luke 7:34 An excessive drinker
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.

