Passage Resources Hebrew/Greek Your Content
Previous Next
Print Page Options
Close BB

Lukas 22
BasisBijbel

Judas verraadt Jezus

22 Het was al bijna Pasen en het Feest van de Ongegiste Broden.[a] 2 De leiders van de priesters en de wetgeleerden probeerden een plan te bedenken om Jezus uit de weg te ruimen. Maar ze waren bang voor de mensen. 3 Toen kwam de duivel in Judas Iskariot, één van de twaalf leerlingen. 4 Judas ging naar de leiders van de priesters en de leiders van het volk. Hij besprak met hen hoe hij Jezus aan hen zou kunnen verraden. 5 Ze waren erg blij en beloofden dat ze hem ervoor zouden betalen. 6 Hij zocht naar een moment om Hem aan hen te verraden als er geen grote groepen mensen om Hem heen waren.

Het Paasfeest

7 Het was de eerste dag van het Feest van de Ongegiste Broden. Op die dag moet het paaslam worden geslacht. 8 Jezus vroeg aan Petrus en Johannes om de paasmaaltijd te gaan klaarmaken. 9 Ze vroegen: "Waar wilt U dat we het klaarmaken?" 10 Hij zei tegen hen: "Zodra jullie de stad binnen komen, zullen jullie een man tegenkomen die een kruik water draagt.[b] Volg hem en ga het huis in waar hij naar binnen gaat. 11 Zeg tegen de heer van dat huis: 'De Meester vraagt in welke kamer Hij met zijn leerlingen de paasmaaltijd kan eten.' 12 Hij zal jullie een grote bovenzaal laten zien. Daar staat alles wat nodig is. Maak daar de paasmaaltijd klaar." 13 Ze gingen op weg en alles gebeurde zoals Jezus had gezegd. En ze maakten het paaslam klaar.

14 Toen het tijd was voor de maaltijd, ging Hij met de twaalf leerlingen aan tafel. 15 Hij zei: "Ik heb er heel erg naar uitgekeken om deze paasmaaltijd met jullie te eten voordat Ik lijd. 16 Want Ik zal het paaslam niet meer eten, totdat het werkelijkheid zal zijn geworden in het Koninkrijk van God." 17 Hij nam een beker met wijn en dankte God ervoor. Toen zei Hij: "Drink uit deze beker en geef hem aan elkaar door. 18 Want Ik zeg jullie dat Ik geen wijn meer zal drinken, totdat het Koninkrijk van God is gekomen." 19 En Hij nam een brood en dankte God ervoor. Toen brak Hij het in stukken, gaf die aan hen en zei: "Dit is mijn lichaam dat voor jullie wordt gebroken. Eet hiervan en denk aan Mij." 20 Hetzelfde deed Hij met de beker na de maaltijd, en zei: "Deze wijn is het bloed waarmee God een nieuw verbond sluit met de mensen.[c] Het is mijn bloed dat voor jullie wordt uitgegoten. 21 Maar let op: de man die Mij zal verraden, zit hier met Mij aan tafel. 22 De Mensenzoon zal sterven op de manier die God heeft bepaald. Maar het zal slecht aflopen met de man die Hem verraadt!" 23 Toen begonnen ze er met elkaar over te praten wie van hen dat zou doen.

24 Ook kregen ze ruzie over de vraag wie van hen het belangrijkste was. 25 Maar Jezus zei tegen hen: "De koningen van de volken heersen over de volken. En de machtige mensen worden weldoeners genoemd. 26 Maar zo moet het bij jullie niet zijn. Als je de oudste bent, wees dan net zo bescheiden alsof je de jongste was. En als je een leider bent, gedraag je dan als een dienaar. 27 Want wie is het belangrijkste: de man die aan tafel zit, of de man die hem bedient? De man die aan tafel zit toch zeker? Maar Ík heb Me bij jullie als een dienaar gedragen.

28 Jullie zijn aldoor bij Mij gebleven, wát er ook gebeurde. 29 Aan jullie geef Ik het Koninkrijk, net zoals mijn Vader het aan Mij heeft gegeven. 30 Want Ik wil dat jullie in mijn Koninkrijk bij Mij aan tafel eten en drinken. En jullie zullen op twaalf tronen zitten om over de twaalf stammen van Israël te oordelen."

Jezus waarschuwt Simon Petrus

31 De Heer Jezus zei: "Simon, Simon, de duivel zal jullie allemaal zeven als graan in een zeef. 32 Maar Ik heb voor je gebeden dat je je geloof niet zal verliezen. En luister, Simon. Als je eenmaal hebt ingezien dat je verkeerd hebt gedaan, moet je je broeders moed inspreken." Simon zei tegen Hem: 33 "Heer, ik ben bereid om met U gevangen genomen en gedood te worden!" 34 Maar Hij zei tegen hem: "Ik zeg je, Petrus, dat je vandaag drie keer zal zeggen dat je Mij niet kent. Nog vóórdat de haan kraait zal dat gebeuren."

35 Hij zei tegen hen: "Toen Ik jullie op pad stuurde zonder geld of reistas of sandalen, hebben jullie toen aan iets tekort gehad?" Ze zeiden: "Nee, Heer, aan niets." 36 Toen zei Jezus: "Maar nú zeg Ik: als je geld hebt, moet je dat meenemen, en ook een reistas. En als je geen zwaard hebt, moet je je mantel verkopen en een zwaard kopen. 37 Want Ik zeg jullie dat wat er over Mij in de Boeken geschreven is, nu gaat gebeuren. Daar staat: 'Hij is als een misdadiger behandeld.' En dat gaat nu gebeuren." 38 Ze zeiden: "Kijk Heer, hier zijn twee zwaarden!" Hij zei tegen hen: "Dat is genoeg."

In de tuin van Getsémané

39 Jezus verliet de stad en ging zoals altijd naar de Olijfberg. Zijn leerlingen gingen met Hem mee. 40 Toen ze daar waren aangekomen, zei Hij tegen hen: "Bid dat jullie je geloof niet zullen verliezen door wat er gaat gebeuren." 41 En Hij liep een eindje bij hen vandaan. Op ongeveer een steenworp afstand knielde Hij neer en begon te bidden. 42 Hij bad: "Vader, laat Mij alstublieft niet de beker van uw straf leeg hoeven te drinken."[d] Maar Ik zal niet doen wat Ik Zelf wil, maar wat U wil." 43 Toen kwam er een engel bij Hem om Hem kracht te geven. 44 Daarna bad Hij nog vuriger. Hij begon zó bang te worden, dat zijn zweetdruppels veranderden in bloeddruppels die op de grond vielen. 45 Toen Hij klaar was met bidden, stond Hij op en ging naar zijn leerlingen. Hij merkte dat ze van verdriet in slaap waren gevallen. 46 Hij zei: "Waarom slapen jullie? Sta op en bid dat jullie je geloof niet zullen verliezen."

Jezus wordt gevangen genomen

47 Op datzelfde moment kwam er een grote groep mensen op hen af. De man die Judas heette, één van de twaalf leerlingen, liep voor hen uit. Hij liep naar Jezus toe om hem met een kus te begroeten. 48 Jezus zei tegen hem: "Judas, verraad je de Mensenzoon met een kus?" 49 De leerlingen die met Hem waren meegekomen, zagen wat er ging gebeuren. Ze vroegen: "Heer, zullen we er met ons zwaard op los slaan?" 50 En één van hen raakte de slaaf van de hogepriester en hakte hem het rechteroor af. 51 Maar Jezus zei: "Zo is het genoeg." Hij raakte het oor aan en genas de man.

52 De mannen die op hen afgekomen waren, waren de leiders van de priesters en de bewakers van de tempel en de leiders van het volk. Jezus zei tegen hen: "Jullie doen alsof jullie een rover gevangen moeten nemen, met die zwaarden en die knuppels. 53 Elke dag zat Ik bij jullie in de tempel. Maar toen hebben jullie geen hand naar Mij uitgestoken. Maar dit is jullie moment. Nu heeft de duisternis de macht."

Petrus zegt dat hij Jezus niet kent

54 Toen ze Jezus gevangen hadden genomen, namen ze Hem mee naar het huis van de hogepriester. Petrus volgde hen op een afstand. 55 De mensen maakten een vuur op de binnenplaats en gingen bij elkaar zitten. Petrus ging tussen hen in zitten. 56 Bij het licht van het vuur zag een slavin hem daar. Ze bekeek hem eens goed en zei: "Die man daar was óók bij Hem!" 57 Maar hij zei: "Mens, ik ken Hem niet!" 58 Even later zag een ander hem en zei: "Jij hoort óók bij hen!" Maar Petrus zei: "Man, ik niet!" 59 Ongeveer een uur later zei een ander heel stellig: "Ja hoor, hij hoort ook bij Hem, want hij is óók een Galileeër!" 60 Maar Petrus zei: "Man, ik weet niet waar je het over hebt!" Op datzelfde moment kraaide er een haan. 61 De Heer Jezus draaide Zich om en keek Petrus aan. Toen herinnerde Petrus zich wat Jezus gezegd had: 'Voordat de haan kraait, zul je drie keer gezegd hebben dat je Mij niet kent.' 62 Hij liep naar buiten en begon vreselijk te huilen.

63 De mannen die Jezus vasthielden, maakten Hem belachelijk en sloegen Hem. 64 Ze gooiden een doek over zijn hoofd en zeiden: "Profeteer eens! Wie heeft Je geslagen?" 65 En ze zeiden nog veel meer dingen om Hem te beledigen.

Jezus voor de Vergadering

66 Zodra het dag werd, kwam de Vergadering van de leiders van het volk bij elkaar. Dat waren de leiders van de priesters en de wetgeleerden. Ze brachten Jezus voor de Vergadering. 67 Ze zeiden: "Als Jij de Messias bent, zeg het ons dan." Jezus antwoordde: "Al zou Ik dat zeggen, dan zouden jullie het toch niet geloven. 68 En al zou Ik jullie ernaar vragen, jullie zouden toch niet antwoorden en Mij niet vrijlaten. 69 Vanaf dit moment zal de Mensenzoon naast God zitten." 70 Ze zeiden: "Ben Jij dan de Zoon van God?" Hij zei tegen hen: "Jullie zeggen zelf dat IK dat BEN."[e] 71 Toen riepen ze: "Wat hebben we verder nog voor bewijs nodig dat Hij de doodstraf verdient? We hebben zelf gehoord wat Hij heeft gezegd!"

Footnotes

  1. Lukas 22:1 Het Feest van de Ongegiste Broden is direct na het Paasfeest. Het Paasfeest wordt op de eerste avond van het feest gevierd. De twee feesten horen bij elkaar. De Joden vieren daarmee het vertrek van het volk Israël uit de slavernij in Egypte. Lees Exodus 12. Tijdens de zeven dagen van het feest mag er helemaal geen brood met gist gegeten worden.
  2. Lukas 22:10 Water dragen was vrouwenwerk, dus deze man viel op.
  3. Lukas 22:20 God had eeuwen geleden al een verbond gesloten met Abraham en later met het hele volk dat uit hem was ontstaan. Lees Genesis 15:7-20 en Exodus 6:1-6. Dat was het oude verbond. Het nieuwe verbond van Jezus' dood is de vervulling van de beloften van het oude verbond.
  4. Lukas 22:42 Jezus ging de straf op Zich nemen die wíj verdiend hadden met onze ongehoorzaamheid aan God. Met de 'wijnbeker' wordt in de bijbel vaak Gods straf bedoeld. Lees bijvoorbeeld Jeremia 25:15.
  5. Lukas 22:70 Jezus gebruikt hier de woorden IK BEN. In het Grieks staat daar 'ego eimi,' wat veel nadrukkelijker is dan de gewone manier om 'ik ben...' te zeggen. In het oude testament maakt God Zich met de naam IK BEN aan Mozes bekend. Lees Exodus 3:14. Door deze naam te gebruiken geeft Jezus dus aan dat Hijzelf God is. Vergelijk met Matteüs 14:27.
Close HTB

Lukas 22
Het Boek

Het laatste Paasmaal

22 Ondertussen was het bijna Pesach, het Joodse Paasfeest, geworden. Tijdens dat feest eten de Joden alleen brood dat zonder gist gebakken is. 2 De leidende priesters en bijbelgeleerden probeerden een manier te vinden om Jezus uit de weg te ruimen, zonder het risico te lopen dat het volk zich tegen hen zou keren. 3 Satan kwam in Judas Iskariot, een van de groep van twaalf. 4 Daarop ging Judas naar de leidende priesters en de tempelwachters om met hen te overleggen hoe hij hen kon helpen Jezus gevangen te nemen. 5 Die waren daar natuurlijk blij mee. Zij besloten hem er geld voor te geven. 6 Judas vond dat best en begon uit te kijken naar een gelegenheid om Jezus te laten gevangennemen zonder dat de mensen er iets van zouden merken.

7 Op de eerste dag van Pesach, het Joodse Paasfeest, moest in ieder gezin een lam of een geitje worden geslacht. 8 Toen die dag aanbrak, stuurde Jezus Petrus en Johannes erop uit om het Paasmaal klaar te maken. 9 ‘Waar moeten we dat doen?’ vroegen ze. 10 ‘Zodra jullie de stad binnenkomen,’ antwoordde Hij, ‘zul je een man zien die een kruik water draagt. Volg hem en ga hetzelfde huis binnen als hij. 11 Zeg tegen de huiseigenaar: “De Meester vraagt of u ons de kamer wilt laten zien waar Hij en zijn leerlingen het Paasmaal kunnen eten.” 12 Hij zal jullie meenemen naar boven, naar een grote, compleet ingerichte kamer. Maak daar het Paasmaal klaar.’ 13 Ze gingen naar de stad en alles was precies zoals Jezus had gezegd. Daar maakten ze het eten klaar.

14 ʼs Avonds kwam Jezus met de andere apostelen en ze gingen allemaal aan tafel. 15 Hij zei: ‘Ik heb er geweldig naar verlangd dit Paasmaal met jullie te eten. Nog even en dan breekt voor Mij een tijd van groot lijden aan. 16 Ik zeg jullie dat Ik het Paasmaal beslist niet meer zal eten tot het Koninkrijk van God volle werkelijkheid is geworden.’ 17 Hij nam een beker wijn, dankte God ervoor en zei tegen zijn leerlingen: ‘Neem deze beker en drink er allemaal uit, 18 want Ik zal geen wijn meer drinken tot het Koninkrijk van God is gekomen.’ 19 Daarna nam Hij een brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het zijn leerlingen. ‘Dit is mijn lichaam dat voor jullie wordt gegeven,’ zei Hij. ‘Eet het ter herinnering aan Mij.’ 20 Na het eten gaf Hij hun de beker en zei: ‘Deze beker wijn is het teken van Gods nieuwe verbond met jullie. Een verbond dat wordt bekrachtigd door mijn bloed, dat zal vloeien als een offer voor jullie. 21 Maar hier bij ons aan tafel zit de man die Mij zal uitleveren. 22 Het is duidelijk dat Ik, de Mensenzoon, moet sterven. Het is een onderdeel van Gods plan. Maar het lot van de man die de Mensenzoon uitlevert, is afschuwelijk.’ 23 De leerlingen vroegen zich af wie van hen zoiets zou kunnen doen.

24 Zij kregen ook een meningsverschil over de vraag wie van hen de belangrijkste in het Koninkrijk van God zou zijn. 25 Jezus kwam tussenbeide en zei: ‘In deze wereld doen de koningen en heersers met hun onderdanen wat ze willen. En de onderdanen moeten het maar goed vinden. 26 Maar onder jullie mag dat niet zo zijn. 27 Wie van jullie het meeste dient, zal je leider zijn. In de wereld zit de meester aan tafel en laat zich door zijn knechten bedienen. Maar hier is het anders. Ik ben jullie Dienaar. 28 Jullie zijn Mij in deze vreselijk moeilijke dagen altijd trouw gebleven. 29 Daarom zullen jullie mogen eten en drinken aan mijn tafel in het koninkrijk dat mijn Vader Mij heeft gegeven. 30 Jullie zullen op tronen zitten om recht te spreken over de twaalf stammen van Israël. 31 Simon, Simon, let op. Satan heeft gesmeekt of hij jullie door elkaar mag schudden als tarwe in een zeef. 32 Maar Ik heb gebeden dat je geloof je niet in de steek zal laten. Wanneer je van je verkeerde weg bent teruggekomen, sterk dan je broeders in hun geloof.’ 33 Simon zei: ‘Here, ik ben bereid met U de gevangenis in te gaan en zelfs de dood.’ 34 Maar Jezus antwoordde: ‘Ik wil je één ding zeggen, Petrus: voordat de haan kraait, zul je drie keer hebben gezegd dat je Mij niet kent.’

35 Daarna vroeg Jezus zijn leerlingen: ‘Ik heb jullie er eens zonder geld, tas of extra kleren op uit gestuurd om de mensen het goede nieuws te brengen. Kwamen jullie toen iets tekort?’ ‘Nee, niets,’ antwoordden ze. 36 ‘Maar,’ ging Hij verder, ‘neem nu een beurs mee als je er één hebt en een tas. Als je geen zwaard hebt, verkoop dan je mantel. Dan kun je een zwaard kopen. 37 Want het is bijna zover dat deze profetie zal uitkomen: “Hij werd beschouwd als een misdadiger.” Alles wat de profeten over Mij hebben geschreven, zal uitkomen.’ 38 ‘Meester, kijk,’ zeiden ze. ‘We hebben hier twee zwaarden.’ ‘Dat is genoeg!’ antwoordde Hij.

De arrestatie van Jezus

39 Jezus en zijn leerlingen verlieten de kamer en gingen zoals gewoonlijk naar de Olijfberg. 40 Daar zei Hij tegen hen: ‘Bid God dat jullie niet in verleiding komen.’ 41 Hij ging een meter of dertig bij hen vandaan en liet Zich op de knieën vallen. 42 ‘Vader,’ bad Hij, ‘neem deze beker alstublieft van Mij weg. 43 Maar wat U wilt zal gebeuren en niet wat Ik wil.’ Op dat moment kwam een engel uit de hemel om Hem kracht te geven. 44 En Hij begon vuriger te bidden. Hij was zo verschrikkelijk bang geworden dat het zweet Hem uitbrak en als grote druppels bloed op de grond viel. 45 Ten slotte stond Hij op en ging terug naar zijn leerlingen. Hij zag dat ze in slaap waren gevallen, uitgeput van verdriet. 46 ‘Hoe is het mogelijk?’ zei Hij. ‘Slapen jullie? Bid God dat jullie niet in verleiding komen.’

47 Hij was nog niet uitgesproken of er kwam een troep mannen aan. Judas, een van de groep van twaalf, ging voor hen uit. Hij liep op Jezus toe en groette Hem met een kus. 48 ‘Judas,’ zei Jezus. ‘Hoe kun je dit doen? Mij verraden met een kus!’ 49 Toen de andere leerlingen zagen wat er ging gebeuren, riepen ze: ‘Meester, zullen we erop los slaan? We hebben zwaarden bij ons!’ 50 Een van hen zwaaide met zijn zwaard en sloeg de knecht van de hogepriester het rechteroor af. 51 ‘Houd op!’ zei Jezus. Hij raakte het gewonde oor aan en genas het. 52 Daarna zei Hij tegen de leidende priesters, de tempelwachters en de voorname burgers die met Judas waren meegekomen: ‘Ben Ik een misdadiger? Waarom hebt u die zwaarden en stokken meegenomen? 53 Had u Mij niet in de tempel kunnen oppakken? Daar was Ik elke dag. Maar dit is uw moment. De kans van de duivelse macht.’

54 Nadat ze Hem hadden gegrepen, brachten zij Hem naar het paleis van de hogepriester. Petrus volgde Hem op een afstand. 55 De soldaten maakten op de binnenplaats een vuur en gingen er omheen zitten. Petrus kwam er ook bij. 56 Een dienstmeisje zag hem in het licht van het vuur zitten en keek hem eens goed aan. ‘Kijk eens,’ zei ze, ‘die man hoorde ook bij Jezusʼ leerlingen!’

57 ‘Hoe kom je erbij,’ antwoordde Petrus. ‘Ik ken Hem niet eens.’ 58 Even later keek iemand hem aan en zei: ‘U bent wel een van zijn leerlingen!’ ‘Welnee, man!’ was Petrusʼ antwoord. 59 Ongeveer een uur daarna begon er weer iemand over. ‘Die man is een leerling van Jezus. Absoluut! Hij komt ook uit Galilea.’ 60 Maar Petrus antwoordde: ‘Man, ik weet niet waar je het over hebt.’ Op dat moment kraaide ergens een haan. 61 Jezus keerde Zich om en keek Petrus aan. Petrus herinnerde zich wat Hij had gezegd: ‘Voordat de haan kraait, zul je drie keer hebben gezegd dat je Mij niet kent.’ 62 Huilend liep Petrus de binnenplaats af. Hij was er kapot van.

63 De soldaten die Jezus moesten bewaken, begonnen een gemeen spel met Hem te spelen. 64 Zij blinddoekten Hem, sloegen Hem met hun vuisten en zeiden spottend: ‘Wel, profeet, zeg eens: wie heeft U geslagen?’ 65 Zij beledigden Hem op de meest grove manier.

66 Bij het aanbreken van de dag kwam de Hoge Raad bijeen. Jezus werd voorgeleid 67 en moest zeggen of Hij de Christus was of niet. Hij antwoordde: ‘Als Ik het u zeg, gelooft u Mij toch niet. 68 U wilt zelfs geen antwoord geven op mijn vragen. 69 Maar vanaf nu zal Ik, de Mensenzoon, zitten aan de rechterhand van de almachtige God.’ 70 ‘U bent dus de Zoon van God?’ vroeg de Hoge Raad. Hij antwoordde: ‘Nu u het zelf zegt: ja, dat ben Ik.’ 71 ‘Waarom zouden we er nu nog getuigen bij halen?’ schreeuwden ze. ‘We hebben het uit zijn eigen mond gehoord!’

Close CJB

Luke 22
Complete Jewish Bible

22 But the festival of Matzah, known as Pesach, was approaching; 2 and the head cohanim and the Torah-teachers began trying to find some way to get rid of Yeshua, because they were afraid of the people.

3 At this point the Adversary went into Y’hudah from K’riot, who was one of the Twelve. 4 He approached the head cohanim and the Temple guard and discussed with them how he might turn Yeshua over to them. 5 They were pleased and offered to pay him money. 6 He agreed and began looking for a good opportunity to betray Yeshua without the people’s knowledge.

7 Then came the day of matzah, on which the Passover lamb had to be killed. 8 Yeshua sent Kefa and Yochanan, instructing them, “Go and prepare our Seder, so we can eat.” 9 They asked him, “Where do you want us to prepare it?” 10 He told them, “As you’re going into the city, a man carrying a jar of water will meet you. Follow him into the house he enters, 11 and say to its owner, ‘The Rabbi says to you, “Where is the guest room, where I am to eat the Pesach meal with my talmidim?” ’ 12 He will show you a large room upstairs already furnished; make the preparations there.” 13 They went and found things just as Yeshua had told them they would be, and they prepared for the Seder.

14 When the time came, Yeshua and the emissaries reclined at the table, 15 and he said to them, “I have really wanted so much to celebrate this Seder with you before I die! 16 For I tell you, it is certain that I will not celebrate it again until it is given its full meaning in the Kingdom of God.”

17 Then, taking a cup of wine, he made the b’rakhah and said, “Take this and share it among yourselves. 18 For I tell you that from now on, I will not drink the ‘fruit of the vine’ until the Kingdom of God comes.” 19 Also, taking a piece of matzah, he made the b’rakhah, broke it, gave it to them and said, “This is my body, which is being given for you; do this in memory of me.” 20 He did the same with the cup after the meal, saying, “This cup is the New Covenant, ratified by my blood, which is being poured out for you.

21 “But look! The person who is betraying me is here at the table with me! 22 The Son of Man is going to his death according to God’s plan, but woe to that man by whom he is being betrayed!” 23 They began asking each other which of them could be about to do such a thing.

24 An argument arose among them as to which of them should be considered the greatest. 25 But Yeshua said to them, “The kings of the Goyim lord it over them; and those in authority over them are given the title, ‘Benefactor.’ 26 But not so with you! On the contrary, let the greater among you become like the younger, and one who rules like one who serves. 27 For who is greater? The one reclining at the table? or the one who serves? It’s the one reclining at the table, isn’t it? But I myself am among you like one who serves.

28 “You are the ones who have stayed with me throughout my trials. 29 Just as my Father gave me the right to rule, so I give you an appointment, 30 namely, to eat and drink at my table in my Kingdom and to sit on thrones judging the twelve tribes of Isra’el.

31 “Shim‘on, Shim‘on, listen! The Adversary demanded to have you people for himself, to sift you like wheat! 32 But I prayed for you, Shim‘on, that your trust might not fail. And you, once you have turned back in repentance, strengthen your brothers!” 33 Shim‘on said to him, “Lord, I am prepared to go with you both to prison and to death!” 34 Yeshua replied, “I tell you, Kefa, the rooster will not crow today until you have denied three times that you know me.”

35 He said to them, “When I sent you out without wallet, pack or shoes, were you ever short of anything?” “Not a thing,” they answered. 36 “But now,” he said, if you have a wallet or a pack, take it; and if you don’t have a sword, sell your robe to buy one. 37 For I tell you this: the passage from the Tanakh that says, ‘He was counted with transgressors,’[a] has to be fulfilled in me; since what is happening to me has a purpose.” 38 They said, “Look, Lord, there are two swords right here!” “Enough!” he replied.

39 On leaving, Yeshua went as usual to the Mount of Olives; and the talmidim followed him. 40 When he arrived, he said to them, “Pray that you won’t be put to the test.” 41 He went about a stone’s throw away from them, kneeled down and prayed, 42 “Father, if you are willing, take this cup away from me; still, let not my will but yours be done.” 43 There appeared to him an angel from heaven giving him strength, 44 and in great anguish he prayed more intensely, so that his sweat became like drops of blood falling to the ground. 45 On rising from prayer and coming to the talmidim, he found them sleeping because of their grief. 46 He said to them, “Why are you sleeping? Get up and pray that you won’t be put to the test!”

47 While he was still speaking, a crowd of people arrived, with the man called Y’hudah (one of the Twelve!) leading them. He came up to Yeshua to kiss him, 48 but Yeshua said to him, “Y’hudah, are you betraying the Son of Man with a kiss?” 49 When his followers saw what was going to happen, they said, “Lord, should we use our swords?” 50 One of them struck at the slave of the cohen hagadol and cut off his right ear. 51 But Yeshua answered, “Just let me do this,” and, touching the man’s ear, he healed him.

52 Then Yeshua said to the head cohanim, the officers of the Temple guard and the elders who had come to seize him, “So you came out just as you would to the leader of a rebellion, with swords and clubs? 53 Every day I was there with you in the Temple court, yet you didn’t arrest me. But this is your hour — the hour when darkness rules.”

54 Having seized him, they led him away and brought him into the house of the cohen hagadol. Kefa followed at a distance; 55 but when they had lit a fire in the middle of the courtyard and sat down together, Kefa joined them. 56 One of the servant girls saw him sitting in the light of the fire, stared at him and said, “This man also was with him.” 57 But he denied it: “Lady, I don’t even know him.” 58 A little later, someone else saw him and said, “You’re one of them too”; but Kefa said, “Man, I am not!” 59 About an hour later, another man asserted emphatically, “There can be no doubt that this fellow was with him, because he too is from the Galil!” 60 But Kefa said, “Man, I don’t know what you’re talking about!” And instantly, while he was still speaking, a rooster crowed. 61 The Lord turned and looked straight at Kefa; and Kefa remembered what the Lord had said, “Before the rooster crows today, you will deny me three times.” 62 And he went outside and cried bitterly.

63 Meanwhile, the men who were holding Yeshua made fun of him. They beat him, 64 blindfolded him, and kept asking him, “Now, ‘prophesy’! Who hit you that time?” 65 And they said many other insulting things to him.

66 At daybreak, the people’s council of elders, including both head cohanim and Torah-teachers, met and led him off to their Sanhedrin, 67 where they said, “If you are the Mashiach, tell us.” He answered, “If I tell you, you won’t believe me; 68 and if I ask you, you won’t answer. 69 But from now on, the Son of Man will be sitting at the right hand of HaG’vurah,”[b] 70 They all said, “Does this mean, then, that you are the Son of God?” And he answered them, “You say I am.” 71 They said, “Why do we need additional testimony? We have heard it ourselves from his own mouth!”

Footnotes

  1. Luke 22:37 Isaiah 53:12
  2. Luke 22:69 Psalm 110:1
Close OJB

Lukas 22
Orthodox Jewish Bible

22 And the Chag HaMatzot was approaching, the feast called Pesach.

2 And the Rashei Hakohanim and the Sofrim were seeking how they might destroy him, for they were afraid of the people.

3 And Hasatan entered into Yehudah, the one being called Yehudah from Kriot, being one of the Shneym Asar.

4 And having departed, Yehudah spoke with the Rashei Hakohanim and Ketzinim (Officers) of the Beis Hamikdash how he might hand him over to them.

5 And they got a lot of geshmak out of this, and they agreed to pay him kesef. [ZECHARYAH 11:12]

6 And Yehudah consented and he was seeking an opportunity to betray him when there was no multitude with them.

7 Shoin (already) now came the Yom HaMatzot, in which it was necessary to sacrifice the Pesach Korban, the Seh (Lamb, Isa 53:7). [Ex 12:18-20; Dt 16:5 8]

8 And he sent Kefa and Yochanan, having said, Go and make our preparations that we may eat and have the Pesach Seder.

9 And they said to Rebbe, Melech HaMoshiach, Where do you wish that we should prepare it?

10 And Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, Hinei. When you enter into HaIr, you will meet a man carrying a jar of mayim. Follow him into the bais (house) into which he enters,

11 And you will say to the Baal Bayit, The Rebbe says to you, Where is the mekom linah (guest room) where I may conduct the Pesach Seder with my talmidim?

12 And that one will show you a large aliyyah having been furnished: there prepare the Seder.

13 And having departed, they found things just as he had told them, and they prepared the Seder.

14 And when the hour came, he reclined at tish and the Moshiach’s Shlichim were with him.

15 And Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, With great tshuka (deep and sincere desire, longing) I have desired to eat this Pesach with you before I suffer.

16 For I say to you, I may by no means eat it until it is fulfilled in the Malchut Hashem.

17 And having taken the Cup of Redemption, having made the bracha, Rebbe, Melech HaMoshiach said, Take this, and share it among yourselves.

18 For I say to you, from now on by no means shall I drink from the p’ri hagefen until the Malchut Hashem comes.

19 And having taken the Afikoman and having made the hamotzi, Rebbe, Melech HaMoshiach broke the matzah and gave it to them, saying, This is my BASAR (SHEMOT 12:8) being given for you: this do in zikaron (remembrance) of me. [Lv 5:7; 6:23; Ezek 43:21; Isa 53:8]

20 And Rebbe, Melech HaMoshiach took the kos (cup) similarly after they ate, saying, This kos (cup) is HaBrit HaChadasha in my dahm, being shed for you. [Ex 24:8; Isa 42:6; Jer 31:31-34; Zech 9:11; 53:10-12]

21 Nevertheless, hinei, the hand of the one betraying me is with me on the tish (table) [TEHILLIM 41:9]

22 Because the Ben HaAdam (Moshiach, DANIEL 7:13-14) indeed goes according to the thing having been determined: but oy to that man through whom he is betrayed.

23 And they began to discuss among themselves who then it might be among them that would do this.

24 And there came about also a dispute among them, as to which of them seemed to be the Gadol.

25 And Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, The melachim (kings) of the Goyim domineer them and the ones having shlita (control) over the Goyim are called benefactors.

26 But with you it is not so, but he of the Gedolim among you, let him be as the youngest, and he of the Manhigim, as the one serving.

27 For who is HaGadol? The one reclining at tish or the one serving? Is it not the one reclining at tish? But I am in your midst as one serving.

28 But you are the ones having remained with me in my nisyonos (temptations).

29 And I assign shlita (authority) to you, just as Avi assigned shlita to me; a Malchut (Kingdom),

30 That you may eat and drink at my tish in my Malchut, and you will sit upon kissot (thrones) judging the Shneym Asar Shivtei Yisroel (Twelve Tribes of Yisroel).

31 Shimon, Shimon, hinei, Hasatan asked for you, to sift you like wheat [IYOV 1:6-12; AMOS 9:9]

32 But I davened for you, that your emunah may not fail: and when you have made teshuva, give chizzuk to your Achim bMoshiach.

33 But Shimon Kefa said to him, Adoni, with you I am prepared even to go to the beis hasohar, even to die al kiddush ha-Shem.

34 But Rebbe, Melech HaMoshiach said, I say to you, a tarnegol will not crow hayom until shalosh paamim you, Kefa, will make hakhchashah (denial) of your daas of me.

35 He said to them, When I sent you without a money belt and a bag and sandals, did you lack anything? And they said, Nothing.

36 Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, But now the one having a money belt, let him take it; likewise also a bag; and the one not having, let him sell his kaftan and let him buy a cherev.

37 For I say to you, that it is necessary that what stands written be fulfilled in me, VES POSHEIM NIMNAH (and with lawless persons he was numbered YESHAYAH 53:12). For indeed what was written about me is being fulfilled.

38 And they said, Adoni, hinei, here are shtei charavot (two swords). And Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, It is enough.

39 And having gone out, he went according to his kvius (regimen) to the Har HaZeytim, and his talmidim followed him also.

40 And having come to the place, Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, Daven and offer tefillos, lest you enter lidey nisayon (into temptation, Mt.6:13).

41 And Rebbe, Melech HaMoshiach had withdrawn from them about a stone’s throw, and, having fallen down, he was davening,

42 Saying, Avi, im yirtzeh Hashem, if You are willing, take this kos (cup) away from me. Nevertheless not the ratzon of me but rtzonechah (Thy will) be done. (Mt. 6:10)

43 And a malach min HaShomayim appeared to him, strengthening him.

44 And having been in agony, Rebbe, Melech HaMoshiach was davening more fervently; and his sweat became like drops of dahm falling down upon the adamah.

45 And having got up from davening and having come to the talmidim, he found them sleeping, because of agmat nefesh (grief).

46 And Rebbe, Melech HaMoshiach said to them, Why are you sleeping? Get up, daven, lest you enter lidey nisayon (into temptation).

47 Yet as he was speaking, hinei, a multitude! And going at their head was the one being called Yehudah, one of the Shneym Asar, and he drew near to Rebbe Melech HaMoshiach to give him a neshikah (kiss).

48 And Rebbe Melech HaMoshiach said to him, Yehudah, do you with a neshikah the Ben HaAdam (Moshiach, DANIEL 7:13-14) betray?

49 But having seen what was coming, the ones around Rebbe, Melech HaMoshiach said, Adoni, should we strike with the cherev (sword)?

50 And a certain one of them struck the eved (servant) of the Rashei Hakohanim and cut off his right ear.

51 And, in reply, Rebbe Melech HaMoshiach said, Blaib shtein! (Stop!) No more of this! And having touched the ear, he healed him.

52 And Rebbe Melech HaMoshiach said to the ones having come against him, the Rashei Hakohanim and the Beis Hamikdash shomrim and the Ziknei HaAm, Do you have the chutzpah to come out as against a ganav (thief) with charavot and clubs?

53 Yom Yom (Daily) I was with you in the Beis Hamikdash and you did not stretch out your hands against me, but this is your hour and the shlita of choshech (power of evil, sitra ahra).

54 And having seized Rebbe, Melech HaMoshiach, they led him away and brought him into the bais of the Rashei Hakohanim. And Kefa was following from a distance.

55 And some kindled a hadlakah (bonfire) in the middle of the courtyard, and having sat down together, Kefa was sitting in their midst.

56 And a certain shifcha, seeing him sitting in the light of the hadlakah (bonfire), staring intently at Kefa, said, And this one was with him.

57 But Kefa denied it, saying, I do not have daas of him, isha.

58 And after a short while, another, having seen him, said, And you are of them! But Kefa said, Man, I am not!

59 And about one hour had passed, and still another was insisting, saying, Beemes (in actuality) this one was with him also, for he also is a Gelili (inhabitant of the Galil)!

60 But Kefa said, Ben Adam, I do not have daas what you are saying. And immediately, while Kefa was speaking, a tarnegol crowed.

61 And having turned, Adoneinu looked at Kefa, and Kefa was reminded of the dvar of Moshiach Adoneinu when he said to him, Before the tarnegol crows hayom (today) you will make hakhchashah (denial) of me shalosh paamim.

62 And having gone outside Kefa wept bitterly.

63 And the men, the ones having Rebbe, Melech HaMoshiach in custody, were ridiculing and beating him.

64 And having blindfolded him, they were setting a she’elah in front of him, saying, Give a dvar nevuah, who is the one having given you a klap (blow)?

65 And with much other Chillul Hashem gadfanut they were speaking against Rebbe, Melech HaMoshiach.

66 And when boker came, the Ziknei HaAm were gathered together, both the Rashei Hakohanim and the Sofrim, and they led him away to their Sanhedrin,

67 Saying, If you are the Rebbe Melech HaMoshiach, tell us. But he said to them, If I say this to you, you will by no means have emunah.

68 And if I set a she’elah before you, you will by no means give answer.

69 But from now on the Ben HaAdam (Moshiach, DANIEL 7:13-14) will be YOSHEV LIMIN as the gevurat Hashem. (TEHILLIM 110:1)

70 And everyone said, Then you are the Ben HaElohim? Rebbe, Melech HaMoshiach said, You are saying that I am.

71 And to them they said, Why still do we have need of an eidus (witness)? For we ourselves heard from his peh (mouth).

Listen to Luke 22
Close NIV

Luke 22
New International Version

Judas Agrees to Betray Jesus(A)

22 Now the Festival of Unleavened Bread, called the Passover, was approaching,(B) 2 and the chief priests and the teachers of the law were looking for some way to get rid of Jesus,(C) for they were afraid of the people. 3 Then Satan(D) entered Judas, called Iscariot,(E) one of the Twelve. 4 And Judas went to the chief priests and the officers of the temple guard(F) and discussed with them how he might betray Jesus. 5 They were delighted and agreed to give him money.(G) 6 He consented, and watched for an opportunity to hand Jesus over to them when no crowd was present.

The Last Supper(H)(I)(J)(K)(L)

7 Then came the day of Unleavened Bread on which the Passover lamb had to be sacrificed.(M) 8 Jesus sent Peter and John,(N) saying, “Go and make preparations for us to eat the Passover.”

9 “Where do you want us to prepare for it?” they asked.

10 He replied, “As you enter the city, a man carrying a jar of water will meet you. Follow him to the house that he enters, 11 and say to the owner of the house, ‘The Teacher asks: Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?’ 12 He will show you a large room upstairs, all furnished. Make preparations there.”

13 They left and found things just as Jesus had told them.(O) So they prepared the Passover.

14 When the hour came, Jesus and his apostles(P) reclined at the table.(Q) 15 And he said to them, “I have eagerly desired to eat this Passover with you before I suffer.(R) 16 For I tell you, I will not eat it again until it finds fulfillment in the kingdom of God.”(S)

17 After taking the cup, he gave thanks and said, “Take this and divide it among you. 18 For I tell you I will not drink again from the fruit of the vine until the kingdom of God comes.”

19 And he took bread, gave thanks and broke it,(T) and gave it to them, saying, “This is my body given for you; do this in remembrance of me.”

20 In the same way, after the supper he took the cup, saying, “This cup is the new covenant(U) in my blood, which is poured out for you.[a] 21 But the hand of him who is going to betray me is with mine on the table.(V) 22 The Son of Man(W) will go as it has been decreed.(X) But woe to that man who betrays him!” 23 They began to question among themselves which of them it might be who would do this.

24 A dispute also arose among them as to which of them was considered to be greatest.(Y) 25 Jesus said to them, “The kings of the Gentiles lord it over them; and those who exercise authority over them call themselves Benefactors. 26 But you are not to be like that. Instead, the greatest among you should be like the youngest,(Z) and the one who rules like the one who serves.(AA) 27 For who is greater, the one who is at the table or the one who serves? Is it not the one who is at the table? But I am among you as one who serves.(AB) 28 You are those who have stood by me in my trials. 29 And I confer on you a kingdom,(AC) just as my Father conferred one on me, 30 so that you may eat and drink at my table in my kingdom(AD) and sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel.(AE)

31 “Simon, Simon, Satan has asked(AF) to sift all of you as wheat.(AG) 32 But I have prayed for you,(AH) Simon, that your faith may not fail. And when you have turned back, strengthen your brothers.”(AI)

33 But he replied, “Lord, I am ready to go with you to prison and to death.”(AJ)

34 Jesus answered, “I tell you, Peter, before the rooster crows today, you will deny three times that you know me.”

35 Then Jesus asked them, “When I sent you without purse, bag or sandals,(AK) did you lack anything?”

“Nothing,” they answered.

36 He said to them, “But now if you have a purse, take it, and also a bag; and if you don’t have a sword, sell your cloak and buy one. 37 It is written: ‘And he was numbered with the transgressors’[b];(AL) and I tell you that this must be fulfilled in me. Yes, what is written about me is reaching its fulfillment.”

38 The disciples said, “See, Lord, here are two swords.”

“That’s enough!” he replied.

Jesus Prays on the Mount of Olives(AM)

39 Jesus went out as usual(AN) to the Mount of Olives,(AO) and his disciples followed him. 40 On reaching the place, he said to them, “Pray that you will not fall into temptation.”(AP) 41 He withdrew about a stone’s throw beyond them, knelt down(AQ) and prayed, 42 “Father, if you are willing, take this cup(AR) from me; yet not my will, but yours be done.”(AS) 43 An angel from heaven appeared to him and strengthened him.(AT) 44 And being in anguish, he prayed more earnestly, and his sweat was like drops of blood falling to the ground.[c]

45 When he rose from prayer and went back to the disciples, he found them asleep, exhausted from sorrow. 46 “Why are you sleeping?” he asked them. “Get up and pray so that you will not fall into temptation.”(AU)

Jesus Arrested(AV)

47 While he was still speaking a crowd came up, and the man who was called Judas, one of the Twelve, was leading them. He approached Jesus to kiss him, 48 but Jesus asked him, “Judas, are you betraying the Son of Man with a kiss?”

49 When Jesus’ followers saw what was going to happen, they said, “Lord, should we strike with our swords?”(AW) 50 And one of them struck the servant of the high priest, cutting off his right ear.

51 But Jesus answered, “No more of this!” And he touched the man’s ear and healed him.

52 Then Jesus said to the chief priests, the officers of the temple guard,(AX) and the elders, who had come for him, “Am I leading a rebellion, that you have come with swords and clubs? 53 Every day I was with you in the temple courts,(AY) and you did not lay a hand on me. But this is your hour(AZ)—when darkness reigns.”(BA)

Peter Disowns Jesus(BB)

54 Then seizing him, they led him away and took him into the house of the high priest.(BC) Peter followed at a distance.(BD) 55 And when some there had kindled a fire in the middle of the courtyard and had sat down together, Peter sat down with them. 56 A servant girl saw him seated there in the firelight. She looked closely at him and said, “This man was with him.”

57 But he denied it. “Woman, I don’t know him,” he said.

58 A little later someone else saw him and said, “You also are one of them.”

“Man, I am not!” Peter replied.

59 About an hour later another asserted, “Certainly this fellow was with him, for he is a Galilean.”(BE)

60 Peter replied, “Man, I don’t know what you’re talking about!” Just as he was speaking, the rooster crowed. 61 The Lord(BF) turned and looked straight at Peter. Then Peter remembered the word the Lord had spoken to him: “Before the rooster crows today, you will disown me three times.”(BG) 62 And he went outside and wept bitterly.

The Guards Mock Jesus(BH)

63 The men who were guarding Jesus began mocking and beating him. 64 They blindfolded him and demanded, “Prophesy! Who hit you?” 65 And they said many other insulting things to him.(BI)

Jesus Before Pilate and Herod(BJ)(BK)(BL)

66 At daybreak the council(BM) of the elders of the people, both the chief priests and the teachers of the law, met together,(BN) and Jesus was led before them. 67 “If you are the Messiah,” they said, “tell us.”

Jesus answered, “If I tell you, you will not believe me, 68 and if I asked you, you would not answer.(BO) 69 But from now on, the Son of Man will be seated at the right hand of the mighty God.”(BP)

70 They all asked, “Are you then the Son of God?”(BQ)

He replied, “You say that I am.”(BR)

71 Then they said, “Why do we need any more testimony? We have heard it from his own lips.”

Footnotes

  1. Luke 22:20 Some manuscripts do not have given for you … poured out for you.
  2. Luke 22:37 Isaiah 53:12
  3. Luke 22:44 Many early manuscripts do not have verses 43 and 44.
Next
Lukas 21
Lukas 23
Next
dropdown
BasisBijbel (BB)

© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016

Het Boek (HTB)

Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.

Complete Jewish Bible (CJB)

Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.

Orthodox Jewish Bible (OJB)

Copyright © 2002, 2003, 2008, 2010, 2011 by Artists for Israel International

New International Version (NIV)

Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.

NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.

July Summer Surge

More on the NIV