Lucas 23
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Si Jesus sa Harapan ni Pilato(A)
23 Tumindig ang buong kapulungan at dinala si Jesus kay Pilato. 2 Nagsimula sila na paratangan si Jesus. Sinabi nila, “Natagpuan namin ang taong ito na inililigaw ang aming bansa at ipinagbabawal ang pagbubuwis sa Emperador. Sinasabi rin niyang siya ang Cristo, ang hari.” 3 Tinanong siya ni Pilato, “Ikaw ba ang hari ng mga Judio?” Sumagot siya, “Ikaw ang may sabi n'yan.” 4 Sinabi ni Pilato sa mga punong pari at sa mga tao, “Wala akong makitang kasalanan ng taong ito.” 5 Ngunit nagpumilit sila at sinabi, “Sinusulsulan niya ang mga tao sa pamamagitan ng kanyang pagtuturo sa buong Judea, mula Galilea hanggang sa lugar na ito.”
Si Jesus sa Harapan ni Herodes
6 Nang marinig ito ni Pilato, nagtanong siya kung ang taong iyon ay taga-Galilea. 7 Nang malaman niya na ang taong ito ay sakop ni Herodes, ipinadala niya ito kay Herodes, na nasa Jerusalem nang mga araw na iyon. 8 Tuwang-tuwa si Herodes nang makita si Jesus, sapagkat matagal na niyang nais na makita ito dahil sa mga narinig niya tungkol dito. Umaasa rin siyang makakita ng himalang gagawin ni Jesus. 9 Marami siyang itinanong dito, ngunit hindi sumagot si Jesus. 10 Nakatayo roon ang mga punong pari at tagapagturo ng Kautusan na walang tigil sa pagbibintang kay Jesus. 11 Kinutya siya at hinamak ni Herodes kasama ng mga kawal nito. Dinamitan siya ng magagandang kasuotan at pagkatapos ay ibinalik kay Pilato. 12 Kaya't ang dating magkagalit na sina Herodes at Pilato ay naging magkaibigan nang araw din na iyon.
Hinatulan ng Kamatayan si Jesus(B)
13 Tinipon ni Pilato ang mga punong pari, ang mga pinuno ng bayan at ang mga taong-bayan. 14 Sinabi niya sa kanila, “Dinala ninyo sa akin ang taong ito na parang nang-uudyok sa taong-bayan na maghimagsik. Pakinggan ninyo: ako ang nagsiyasat sa kanya sa inyong harapan at hindi ko matagpuang nagkasala ang taong ito ng ano mang bintang ninyo sa kanya. 15 Gayundin si Herodes, kaya ibinalik niya ang taong ito sa atin. Ang taong ito'y walang ginawang nararapat sa parusang kamatayan. 16 Kaya ipahahagupit ko na lamang siya at pagkatapos ay palalayain.” 17 [Tuwing Paskuwa, kailangang magpalaya siya ng isang bilanggo para sa kanila.][a] 18 Ngunit sabay-sabay silang sumigaw, “Patayin ang taong iyan! Palayain sa amin si Barabas.” 19 Si Barabas ay isang lalaking nabilanggo dahil sa paghihimagsik na nangyari sa lungsod at sa salang pagpaslang. 20 Sa kagustuhang mapalaya si Jesus, muling nagsalita sa kanila si Pilato. 21 Subalit nagsigawan ang mga tao, “Ipako siya sa krus! Ipako siya sa krus!” 22 Kaya't nagsalita siya sa kanila sa ikatlong pagkakataon, “Bakit? Ano'ng ginawang masama ng taong ito? Wala akong matagpuang sala sa kanya na karapat-dapat sa parusang kamatayan. Kaya matapos ko siyang ipahagupit, siya'y aking palalayain.” 23 Ngunit patuloy silang nagsigawan at nagpilit hinging ipako sa krus si Jesus. At nanaig ang kanilang mga tinig. 24 Kaya't ipinasya ni Pilato na pagbigyan ang kanilang kahilingan. 25 Pinalaya niya ang taong kanilang hiniling, ang nabilanggo dahil sa paghihimagsik at pagpaslang, at ibinigay niya si Jesus sa kanila gaya ng kanilang nais.
Ipinako sa Krus si Jesus(C)
26 Habang dinadala nila si Jesus, hinuli nila si Simon na taga-Cirene na galing noon sa bukid at ipinapasan sa kanya ang krus upang dalhin kasunod ni Jesus. 27 Sinusundan si Jesus ng napakaraming mga tao, kabilang ang mga babaing nagdadalamhati at nananaghoy para sa kanya. 28 Lumingon sa kanila si Jesus at sinabi, “Mga kababaihan ng Jerusalem, huwag ako ang iyakan ninyo kundi ang inyong mga sarili at inyong mga anak. 29 Sapagkat tiyak na darating ang mga araw kung kailan sasabihin nila, ‘Pinagpala ang mga baog at ang mga sinapupunang hindi nagdalang-tao, at ang mga dibdib na hindi nagpasuso.’ 30 Sa sandaling iyon ay magsisimula silang magsabi sa mga bundok, ‘Gumuho kayo sa amin!’ at sa mga burol, ‘Tabunan ninyo kami!’ 31 Sapagkat kung ginawa nila ang mga ito sa sariwang kahoy, ano ang mangyayari kung ito ay tuyo?”
32 Dalawa pang salarin ang kanilang dinala upang pataying kasama ni Jesus. 33 Nang dumating sila sa lugar na tinatawag na Bungo, doon nila siya ipinako sa krus kasama ng mga salarin, isa sa kanan at isa sa kaliwa. 34 [At sinabi ni Jesus, “Ama, patawarin mo sila, sapagkat hindi nila nalalaman ang kanilang ginagawa.”][b] Nagpalabunutan ang mga kawal upang paghatian ang kanyang damit. 35 Nakatayong nanonood ang mga tao. Ngunit nilibak naman siya ng mga pinuno ng bayan. Sinabi nila, “Iniligtas niya ang iba; iligtas naman niya ang kanyang sarili kung siya nga ang Cristo na hinirang ng Diyos!” 36 Nilibak din siya ng mga kawal, nilalapitan siya at inaalok ng maasim na alak. 37 Sinabi nila, “Kung ikaw nga ang Hari ng mga Judio, iligtas mo ang iyong sarili.” 38 May nakasulat din sa kanyang ulunan: “Ito ang Hari ng mga Judio.” 39 Isa sa mga salaring nakapako ang nagpatuloy sa paglait sa kanya. Sinabi nito, “Hindi ba't ikaw ang Cristo? Iligtas mo ang iyong sarili; iligtas mo rin kami.” 40 Ngunit sinaway siya ng isa, “Hindi ka ba natatakot sa Diyos gayong ikaw ay pinarurusahan din gaya niya? 41 Tama lang tayong maparusahan sapagka't dapat nating pagbayaran ang ating ginawa; ngunit ang taong ito ay walang ginawang masama.” 42 At sinabi pa nito, “Jesus, alalahanin mo ako pagdating mo sa iyong kaharian.” 43 Sumagot si Jesus, “Tinitiyak ko sa iyo, ngayon di'y makakasama kita sa Paraiso.”
Ang Kamatayan ni Jesus(D)
44 Noon ay magtatanghaling-tapat na,[c] at ang buong lupain ay nabalot ng dilim hanggang ikatlo ng hapon.[d] 45 Nawalan ng liwanag ang araw at ang tabing ng templo ay nahati sa dalawa. 46 Sumigaw nang malakas si Jesus, “Ama, sa iyong mga kamay, ipinagkakatiwala ko ang aking espiritu!” At pagkasabi nito'y nalagutan siya ng hininga. 47 Nang makita ng kapitan ng mga kawal ang nangyari, pinuri niya ang Diyos at sinabi, “Tunay ngang matuwid ang taong ito!” 48 At nang makita ng lahat ng mga taong nagkakatipon doon ang nangyaring ito ay umuwi silang matindi ang kalungkutan. 49 Ngunit ang lahat ng mga kakilala niya, kabilang ang ilang kababaihan ay nakatayo sa di-kalayuan at pinagmamasdan ang mga pangyayari.
Ang Paglilibing kay Jesus(E)
50 May isang lalaking mabuti at matuwid na ang pangalan ay Jose, na bagama't kabilang sa Sanhedrin, 51 ay hindi sang-ayon sa kanilang kapasyahan at ginawa. Siya ay taga-Arimatea, isang bayan ng mga Judio, at naghihintay siya sa paghahari ng Diyos. 52 Lumapit ang taong ito kay Pilato at hiningi ang bangkay ni Jesus. 53 Ibinaba niya ang bangkay, binalot sa telang lino at inilagay sa isang libingang inuka sa bato. Doon ay wala pang naililibing. 54 Noon ay araw ng Paghahanda at malapit na ang Sabbath. 55 Sumunod kay Jose ang mga babaing sumama kay Jesus mula sa Galilea. Nakita nila ang libingan at kung paano inilagay ang kanyang bangkay. 56 Pagkatapos, umuwi sila at naghanda ng mga pabango at mira. Nang dumating ang Sabbath ay nagpahinga sila ayon sa Kautusan.
Footnotes
- Lucas 23:17 Sa ibang manuskrito ay wala ang bahaging ito.
- Lucas 23:34 Sa ibang naunang manuskrito ay wala ang bahaging ito.
- Lucas 23:44 Sa Griyego, mag-iikaanim na oras na.
- Lucas 23:44 Sa Griyego, ikasiyam na oras.
Luke 23
Complete Jewish Bible
23 With that, the whole Sanhedrin got up and brought Yeshua before Pilate, 2 where they started accusing him. “We found this man subverting our nation, forbidding us to pay taxes to the Emperor and claiming that he himself is the Messiah — a king!” 3 Pilate asked him, “Are you the king of the Jews?” And he answered him, “The words are yours.” 4 Pilate said to the head cohanim and the crowds, “I find no ground for a charge against this man.” 5 But they persisted. “He is inciting the people with his teaching throughout all Y’hudah — he started in the Galil, and now he’s here!” 6 On hearing this, Pilate asked if the man was from the Galil; 7 and when he learned that he was under Herod’s jurisdiction, he sent him over to Herod, who at that time happened to be in Yerushalayim too.
8 Herod was delighted to see Yeshua, because he had heard about him and for a long time had been wanting to meet him; indeed, he hoped to see him perform some miracle. 9 He questioned him at great length, but Yeshua made no reply. 10 However, the head cohanim and the Torah-teachers stood there, vehemently pressing their case against him. 11 Herod and his soldiers treated Yeshua with contempt and made fun of him. Then, dressing him in an elegant robe, they sent him back to Pilate. 12 That day Herod and Pilate became friends with each other; previously they had been enemies.
13 Pilate summoned the head cohanim, the leaders and the people, 14 and said to them, “You brought this man before me on a charge of subverting the people. I examined him in your presence and did not find the man guilty of the crime you are accusing him of. 15 And neither did Herod, because he sent him back to us. Clearly, he has not done anything that merits the death penalty. 16 Therefore, what I will do is have him flogged and release him.” 17 [a] 18 But with one voice they shouted, “Away with this man! Give us Bar-Abba!” 19 (He was a man who had been thrown in prison for causing a riot in the city and for murder.) 20 Pilate appealed to them again, because he wanted to release Yeshua. 21 But they yelled, “Put him to death on the stake! Put him to death on the stake!” 22 A third time he asked them, “But what has this man done wrong? I haven’t found any reason to put him to death. So I’m going to have him flogged and set free.” 23 But they went on yelling insistently, demanding that he be executed on the stake; and their shouting prevailed. 24 Pilate decided to grant their demand; 25 he released the man who had been thrown in prison for insurrection and murder, the one they had asked for; and Yeshua he surrendered to their will.
26 As the Roman soldiers led Yeshua away, they grabbed hold of a man from Cyrene named Shim‘on, who was on his way in from the country. They put the execution-stake on his back and made him carry it behind Yeshua. 27 Large numbers of people followed, including women crying and wailing over him. 28 Yeshua turned to them and said, “Daughters of Yerushalayim, don’t cry for me; cry for yourselves and your children! 29 For the time is coming when people will say, ‘The childless women are the lucky ones — those whose wombs have never borne a child, whose breasts have never nursed a baby! 30 Then
They will begin to say to the mountains, ‘Fall on us!’
and to the hills, ‘Cover us!’[b]
31 For if they do these things when the wood is green, what is going to happen when it’s dry?”
32 Two other men, both criminals, were led out to be executed with him. 33 When they came to the place called The Skull, they nailed him to a stake; and they nailed the criminals to stakes, one on the right and one on the left. 34 Yeshua said, “Father, forgive them; they don’t understand what they are doing.”
They divided up his clothes by throwing dice.[c] 35 The people stood watching, and the rulers sneered at him.[d] “He saved others,” they said, “so if he really is the Messiah, the one chosen by God, let him save himself!” 36 The soldiers too ridiculed him; they came up, offered him vinegar[e] 37 and said, “If you are the king of the Jews, save yourself!” 38 And there was a notice over him which read,
THIS IS
THE KING OF THE JEWS
39 One of the criminals hanging there hurled insults at him. “Aren’t you the Messiah? Save yourself and us!” 40 But the other one spoke up and rebuked the first, saying, “Have you no fear of God? You’re getting the same punishment as he is. 41 Ours is only fair; we’re getting what we deserve for what we did. But this man did nothing wrong.” 42 Then he said, “Yeshua, remember me when you come as King.” 43 Yeshua said to him, “Yes! I promise that you will be with me today in Gan-‘Eden.”
44 It was now about noon, and darkness covered the whole Land until three o’clock in the afternoon; 45 the sun did not shine. Also the parokhet in the Temple was split down the middle. 46 Crying out with a loud voice, Yeshua said, “Father! Into your hands I commit my spirit.”[f] With these words he gave up his spirit.
47 When the Roman officer saw what had happened, he began to praise God and said, “Surely this man was innocent!” 48 And when all the crowds that had gathered to watch the spectacle saw the things that had occurred, they returned home beating their breasts. 49 All his friends, including the women who had accompanied him from the Galil, had been standing at a distance; they saw it all.
50 There was a man named Yosef, a member of the Sanhedrin. He was a good man, a tzaddik; 51 and he had not been in agreement with either the Sanhedrin’s motivation or their action. He came from the town of Ramatayim, a town of the Judeans; and he looked forward to the Kingdom of God. 52 This man approached Pilate and asked for Yeshua’s body. 53 He took it down, wrapped it in a linen sheet, and placed it in a tomb cut into the rock, that had never been used.
54 It was Preparation Day, and a Shabbat was about to begin. 55 The women who had come with Yeshua from the Galil followed; they saw the tomb and how his body was placed in it. 56 Then they went back home to prepare spices and ointments.
On Shabbat the women rested, in obedience to the commandment;
Footnotes
- Luke 23:17 Some manuscripts have verse 17: For he was required to release one man to them at the festival.
- Luke 23:30 Hosea 10:8
- Luke 23:34 Psalm 22:19(18)
- Luke 23:35 Psalm 22:8(7)
- Luke 23:36 Psalm 69:22(21)
- Luke 23:46 Psalm 31:6(5)
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.