Add parallel Print Page Options

The Fourth Sign: Feeding of the Five Thousand

After(A) this, Jesus crossed the Sea of Galilee(B) (or Tiberias(C)). A huge crowd was following him because they saw the signs that he was performing by healing the sick. Jesus went up a mountain and sat down there with his disciples.

Now the Passover, a Jewish festival, was near. So when Jesus looked up and noticed a huge crowd coming towards him,(D) he asked Philip,(E) ‘Where will we buy bread so that these people can eat? ’ He asked this to test him,(F) for he himself knew what he was going to do.

Philip answered him, ‘Two hundred denarii[a](G) worth of bread wouldn’t be enough for each of them to have a little.’

One of his disciples, Andrew,(H) Simon(I) Peter’s(J) brother, said to him, ‘There’s a boy here who has five barley loaves and two fish – but what are they for so many? ’

10 Jesus said, ‘Have the people sit down.’

There was plenty of grass in that place; so they sat down. The men numbered about five thousand.(K) 11 Then Jesus took the loaves, and after giving thanks he distributed them to those who were seated – so also with the fish, as much as they wanted.(L)

12 When they were full, he told his disciples, ‘Collect the leftovers so that nothing is wasted.’(M) 13 So they collected them and filled twelve baskets with the pieces from the five barley loaves that were left over by those who had eaten.

14 When the people saw the sign[b] he had done, they said, ‘This truly is the Prophet(N) who is to come(O) into the world.’(P)

15 Therefore, when Jesus realised that they were about to come and take him by force to make him king,(Q) he withdrew again to the mountain by himself.

The Fifth Sign: Walking on Water

16 When(R) evening came, his disciples went down to the sea, 17 got into a boat, and started across the sea to Capernaum.(S) Darkness had already set in, but Jesus had not yet come to them. 18 A high wind arose, and the sea began to churn. 19 After they had rowed about five or six kilometres,[c] they saw Jesus walking on the sea. He was coming near the boat, and they were afraid. 20 But he said to them, ‘It is I.[d](T) Don’t be afraid.’ 21 Then they were willing to take him aboard, and at once the boat was at the shore where they were heading.

The Bread of Life

22 The next day, the crowd that had stayed on the other side of the sea saw there had been only one boat.[e](U) They also saw that Jesus had not boarded the boat with his disciples, but that his disciples had gone off alone. 23 Some boats from Tiberias(V) came near the place where they had eaten the bread after the Lord had given thanks. 24 When the crowd saw that neither Jesus nor his disciples were there, they got into the boats and went to Capernaum looking for Jesus. 25 When they found him on the other side of the sea, they said to him, ‘Rabbi,(W) when did you get here? ’

26 Jesus answered, ‘Truly I tell you, you are looking for me, not because you saw[f] the signs, but because you ate the loaves and were filled. 27 Don’t work for the food that perishes(X) but for the food that lasts for eternal life,(Y) which the Son of Man(Z) will give you, because God the Father(AA) has set his seal of approval on him.’

28 ‘What can we do to perform the works of God? ’ they asked.

29 Jesus replied, ‘This is the work(AB) of God – that you believe in the one he has sent.’(AC)

30 ‘What sign, then, are you going to do so that we may see and believe you? ’ they asked. ‘What are you going to perform? 31 Our ancestors ate the manna(AD) in the wilderness,(AE) just as it is written: He gave them bread from heaven to eat.[g](AF)

32 Jesus said to them, ‘Truly I tell you, Moses(AG) didn’t give you the bread from heaven, but my Father gives you the true bread from heaven. 33 For the bread of God is the one who comes down from heaven and gives life to the world.’

34 Then they said, ‘Sir, give us this bread always.’

35 ‘I am(AH) the bread of life,’ Jesus told them. ‘No one who comes to me(AI) will ever be hungry,(AJ) and no one who believes in me(AK) will ever be thirsty(AL) again. 36 But as I told you, you’ve seen me,[h] and yet you do not believe. 37 Everyone the Father gives me will come to me, and the one who comes to me I will never cast out.(AM) 38 For I have come down from heaven,(AN) not to do my own will, but the will of him(AO) who sent me. 39 This is the will of him who sent me: that I should lose none of those he has given me but should raise(AP) them up on the last day. 40 For this is the will of my Father:(AQ) that everyone who sees the Son(AR) and believes in him will have eternal life, and I will raise(AS) him up on the last day.’

41 Therefore the Jews started grumbling about him because he said, ‘I am the bread that came down from heaven.’ 42 They were saying, ‘Isn’t this Jesus the son of Joseph,(AT) whose father and mother we know? How can he now say, “I have come down from heaven”? ’

43 Jesus answered them, ‘Stop grumbling among yourselves. 44 No one can come to me unless the Father who sent me draws[i] him, and I will raise him up on the last day. 45 It is written in the Prophets:(AU) And they will all be taught by God.[j](AV) Everyone who has listened to and learned from the Father(AW) comes to me –  46 not that anyone has seen the Father(AX) except the one who is from God.(AY) He has seen the Father.(AZ)

47 ‘Truly I tell you, anyone who believes[k] has eternal life. 48 I am the bread of life. 49 Your ancestors ate the manna(BA) in the wilderness,(BB) and they died. 50 This is the bread that comes down from heaven so that anyone may eat of it and not die.(BC) 51 I am the living bread that came down from heaven. If anyone eats of this bread he will live(BD) for ever.(BE) The bread that I will give for the life(BF) of the world is my flesh.’(BG)

52 At that, the Jews argued(BH) among themselves,(BI) ‘How can this man give us his flesh to eat? ’

53 So Jesus said to them, ‘Truly I tell you, unless you eat the flesh of the Son of Man(BJ) and drink his blood,(BK) you do not have life in yourselves. 54 The one who eats my flesh and drinks my blood(BL) has eternal life, and I will raise(BM) him up on the last day, 55 because my flesh is true food and my blood is true drink. 56 The one who eats my flesh and drinks my blood remains in me, and I in him.(BN) 57 Just as the living(BO) Father sent me and I live because of the Father, so the one who feeds on me will live(BP) because of me. 58 This is the bread that came down from heaven; it is not like the manna[l] your ancestors ate – and they died. The one who eats this bread will live for ever.’(BQ)

59 He said these things while teaching in the synagogue(BR) in Capernaum.(BS)

Many Disciples Desert Jesus

60 Therefore, when many of his disciples heard this, they said, ‘This teaching is hard. Who can accept[m] it? ’

61 Jesus, knowing in himself(BT) that his disciples were grumbling about this, asked them, ‘Does this offend you? 62 Then what if you were to observe the Son of Man(BU) ascending(BV) to where he was before? 63 The Spirit(BW) is the one who gives life. The flesh doesn’t help at all. The words that I have spoken to you are spirit and are life. 64 But there are some among you who don’t believe.’ (For Jesus knew from the beginning(BX) those who did not[n] believe and the one who would betray(BY) him.) 65 He said, ‘This is why I told you that no one can come to me(BZ) unless it is granted to him by the Father.’

66 From that moment[o] many of his disciples turned back and no longer accompanied him. 67 So Jesus said to the Twelve,(CA) ‘You don’t want to go away too, do you? ’

68 Simon Peter(CB) answered, ‘Lord, to whom will we go? You have the words of eternal life. 69 We have come to believe and know that you are the Holy One of God.’[p](CC)

70 Jesus replied to them, ‘Didn’t I choose you, the Twelve?(CD) Yet one of you is a devil.’(CE) 71 He was referring to Judas,(CF) Simon Iscariot’s son,[q] one of the Twelve, because he was going to betray(CG) him.

Footnotes

  1. 6:7 A denarius = one day’s wage
  2. 6:14 Other mss read signs
  3. 6:19 Lit twenty-five or thirty stadia; one stadion = 185 metres
  4. 6:20 Lit ‘I am
  5. 6:22 Other mss add into which his disciples had entered
  6. 6:26 Or perceived
  7. 6:31 Ex 16:4; Ps 78:24
  8. 6:36 Other mss omit me
  9. 6:44 Or brings, orleads
  10. 6:45 Is 54:13
  11. 6:47 Other mss add in me
  12. 6:58 Gk text lacks the manna
  13. 6:60 Lit hear
  14. 6:64 Other mss omit not
  15. 6:66 Or Because of this
  16. 6:69 Other mss read you are the Messiah, the Son of the Living God
  17. 6:71 Or Judas Iscariot, Simon’s son

Pinakain ni Jesus ang Limang Libo

Matapos ang mga pangyayaring ito pumunta si Jesus sa kabilang bahagi ng lawa ng Galilea na tinatawag ding lawa ng Tiberias. Napakaraming tao ang sumunod sa kanya, dahil nakita nila ang mga himala na kanyang ginawa sa mga maysakit. Umakyat si Jesus sa bundok at doo'y naupo kasama ng kanyang mga alagad. Nalalapit na noon ang Paskuwa na pista ng mga Judio. Paglingon ni Jesus, nakita niyang lumalapit sa kanya ang napakaraming tao kung kaya sinabi niya kay Felipe, “Saan tayo makabibili ng tinapay upang makakain ang mga taong ito?” Alam na ni Jesus ang kanyang gagawin, ngunit sinabi niya iyon upang subukin si Felipe. Sumagot ito, “Kulang po ang tinapay na mabibili ng dalawang daang denaryo[a] upang makakain kahit kaunti ang mga taong ito.” Si Andres na kapatid ni Simon Pedro, isa sa kanyang mga alagad ay nagsabi sa kanya, “May isang bata po rito na may limang tinapay na sebada[b] at dalawang isda, ngunit sapat ba ito para sa napakaraming tao?” 10 Sinabi ni Jesus, “Paupuin ninyo ang mga tao.” Sa lugar na iyon ay maraming damo, kaya naupo ang mga lalaking may limang libo ang bilang. 11 Kinuha ni Jesus ang mga tinapay, at matapos magpasalamat, ipinamigay niya sa mga nakaupo; ganoon din ang ginawa niya sa mga isda. Kumuha ang mga tao hangga't ibig nila. 12 Nang mabusog sila, inutusan niya ang kanyang mga alagad, “Tipunin ninyo ang mga sobrang pagkain upang walang masayang.” 13 Kaya tinipon nga nila ang mga sumobrang pagkain, at mula sa limang pinagpira-pirasong tinapay ay nakapuno sila ng labindalawang kaing. 14 Nang makita ng mga tao ang himalang ginawa ni Jesus, sinabi nila, “Ito nga talaga ang propetang darating sa sanlibutan!” 15 Nang makita ni Jesus na lumalapit ang mga tao at sapilitan siyang kukunin upang gawing hari, lumayo siya at muling pumuntang mag-isa sa bundok.

16 Kinagabihan, pumunta sa lawa ang kanyang mga alagad. 17 Sumakay sila ng bangka at nagsimulang baybayin ang lawa patungong Capernaum. Madilim na noon, at hindi pa dumarating sa kanila si Jesus. 18 Lumaki ang alon sa lawa dahil sa malakas na ihip ng hangin. 19 Nang makasagwan sila nang lima hanggang anim na kilometro, nakita nila si Jesus na naglalakad sa ibabaw ng tubig ng lawa papalapit sa bangka, at sila'y natakot. 20 Ngunit sinabi niya sa kanila, “Huwag kayong matakot, ako ito!” 21 Kaya pinasakay nila si Jesus sa bangka; at nakarating agad ang bangka sa lugar na kanilang pupuntahan.

22 Kinabukasan, nakita ng mga taong nakatayo sa kabilang dako ng lawa na isang bangka lamang ang naroon. Nakita din nilang hindi sumama si Jesus sa bangkang iyon nang umalis ang kanyang mga alagad. 23 Gayunman, may mga bangka mula sa Tiberias na dumating malapit sa lugar na kinainan nila ng tinapay matapos magpasalamat ang Panginoon. 24 Kaya nang makita ng mga tao na wala roon si Jesus pati ang kanyang mga alagad, sumakay sila sa mga bangka at pumuntang Capernaum upang hanapin si Jesus. 25 At nang matagpuan nila si Jesus sa ibayo ng lawa, sinabi nila sa kanya, “Rabbi, kailan pa kayo rito?” 26 Sinagot sila ni Jesus, “Katotohanang sinasabi ko sa inyo, hinahanap ninyo ako hindi dahil nakakita kayo ng mga himala, kundi dahil nabusog kayo sa tinapay. 27 (A)Huwag kayong magpagod para sa pagkaing nabubulok, kundi para sa pagkaing nananatili tungo sa buhay na walang hanggan, na siyang ibibigay sa inyo ng Anak ng Tao, sapagkat siya ang tinatakan ng Diyos Ama.” 28 Kaya sinabi nila, “Ano ang dapat naming gawin upang magawa namin ang mga gawain ng Diyos?” 29 Sinagot sila ni Jesus, “Ito ang gawain ng Diyos, na kayo ay manampalataya sa kanyang isinugo.” 30 Kaya sinabi nila sa kanya, “Ano pong himala ang maipapakita ninyo sa amin upang maniwala kami sa iyo? Ano pong ginagawa ninyo? 31 (B)Ang mga ninuno namin ay kumain ng manna sa ilang; tulad ng nasusulat, ‘Binigyan niya sila ng tinapay mula sa langit upang makain.’ ” 32 Kaya't sinabi ni Jesus sa kanila, “Ito ang katotohanan, sinasabi ko sa inyo, hindi si Moises ang nagbigay sa inyo ng tinapay mula sa langit, kundi ang aking Ama ang nagbigay sa inyo ng tunay na tinapay mula sa langit. 33 Sapagkat ang tinapay ng Diyos ay siya na bumaba mula sa langit at nagbibigay ng buhay sa sanlibutan.” 34 Sinabi nila sa kanya, “Ginoo, bigyan po ninyo kaming lagi ng tinapay na iyon.” 35 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Ako ang tinapay ng buhay. Ang lumalapit sa akin ay hindi na magugutom at ang sumasampalataya sa akin ay hindi na mauuhaw. 36 Sinabi ko sa inyo na nakita na ninyo ako subalit hindi kayo naniniwala. 37 Ang lahat ng ibinibigay ng Ama sa akin ay lalapit sa akin, at ang lumalapit sa akin ay hinding-hindi ko itataboy. 38 Bumaba ako mula sa langit hindi upang gawin ang nais ko, kundi ang kalooban ng nagsugo sa akin. 39 Ito ang kalooban ng nagsugo sa akin—na hindi ko maiwala ang isa man sa mga ibinigay niya sa akin, kundi, ito’y buhaying muli sa huling araw. 40 Sapagkat ito ang kalooban ng aking Ama, na ang bawat tumitingin sa Anak at sumasampalataya sa kanya ay magkaroon ng buhay na walang hanggan at muli ko siyang bubuhayin sa huling araw.” 41 Kaya't nagbulung-bulungan ang mga Judio tungkol sa kanya sapagkat sinabi niya, “Ako ang tinapay na bumaba mula sa langit.” 42 Sinabi nila, “Hindi ba ito si Jesus na anak ni Jose, at kilala natin ang kanyang ama't ina? Paano niya nasasabing bumaba siya mula sa langit?” 43 Sumagot si Jesus, “Huwag na kayong magbulung-bulungan. 44 Walang makalalapit sa akin malibang ilapit siya ng Ama na nagsugo sa akin. Siya'y muli kong bubuhayin sa huling araw. 45 (C)Sinulat ng mga propeta, ‘At silang lahat ay tuturuan ng Diyos.’ Ang sinumang nakarinig at natuto mula sa Ama ay lumalapit sa akin. 46 Ang nagmula sa Diyos ang tanging nakakita sa Ama. Siya lamang ang nakakita sa Ama. 47 Katotohanan ang sinasabi ko sa inyo, ang sumasampalataya ay may buhay na walang hanggan. 48 Ako ang tinapay ng buhay. 49 Kumain ng manna ang inyong mga ninuno sa ilang, gayunma'y namatay sila. 50 Ito ang tinapay na bumaba mula sa langit, upang ang sinumang kumain nito ay hindi mamatay. 51 Ako ang tinapay na nabubuhay na bumaba mula sa langit; sinumang kumain sa tinapay na ito ay mabubuhay magpakailanman; at ang tinapay na ibibigay ko para sa ikabubuhay ng sanlibutan ay ang aking katawan.” 52 Kaya nagtalu-talo ang mga Judio na nagsasabing, “Paano ibibigay ng taong ito ang kanyang katawan para kainin natin?” 53 Dahil dito, sinabi ni Jesus sa kanila, “Katotohanan ang sinasabi ko sa inyo, malibang kainin ninyo ang laman ng Anak ng Tao at inumin ang kanyang dugo, wala kayong buhay sa inyong sarili. 54 Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan, at bubuhayin ko siyang muli sa huling araw. 55 Sapagkat tunay na pagkain ang aking katawan, at totoong inumin ang aking dugo. 56 Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay nananatili sa akin, at ako ay mananatili rin sa kanya. 57 Kung paanong sinugo ako ng buhay na Ama at nabubuhay ako dahil sa Ama, ganoon din naman, ang kumakain sa akin ay mabubuhay dahil sa akin. 58 Ito ang tinapay na mula sa langit, hindi tulad ng kinain ng inyong mga ninuno na namatay; ang kumakain ng tinapay na ito ay mabubuhay magpakailanman.” 59 Ito ang mga sinabi niya nang siya'y magturo sa bahay-pulungan ng mga Judio sa Capernaum. 60 Nang marinig nila ito, marami sa kanyang mga alagad ang nagsabing, “Mahirap na turo ito, sino ang may kayang tumanggap nito?” 61 Alam ni Jesus na nagbubulungan sila tungkol dito kaya sinabi niya, “Ikinagalit ba ninyo ang sinabi ko? 62 Paano kung makita ninyo ang Anak ng Tao na umaakyat sa dati niyang kinaroroonan? 63 (D)Ang espiritu ang nagbibigay ng buhay, ang laman ay walang pakinabang; ang mga salitang sinabi ko sa inyo ay espiritu at buhay. 64 Subalit may ilan sa inyo na hindi naniniwala.” Sapagkat alam na ni Jesus sa simula pa lamang ang mga hindi naniniwala, at kung sino ang magkakanulo sa kanya. 65 At sinabi niya, “Ito ang dahilan kung bakit sinabi ko sa inyo na walang makakalapit sa akin malibang ipahintulot ito ng Ama.” 66 Pagkatapos nito marami sa mga alagad niya ang tumalikod at hindi na sumunod sa kanya. 67 Sinabi ni Jesus sa labindalawa, “Nais din ba ninyong umalis?” 68 (E)Sumagot si Simon Pedro, “Panginoon, kanino po kami pupunta? Nasa inyo ang mga salita ng buhay na walang hanggan, 69 at sumasampalataya kami, at nakatitiyak kami na kayo nga ang Banal ng Diyos.” 70 Sumagot si Jesus, “Hindi ba pinili ko kayong labindalawa, at isa sa inyo ay diyablo?” 71 Ang tinutukoy niya ay si Judas, anak ni Simon Iscariote, ang isa sa labindalawa na magkakanulo sa kanya.

Footnotes

  1. Juan 6:7 Ang isang denaryo ay katumbas ng sahod ng manggagawa sa isang araw.
  2. Juan 6:9 Sebada: ito ay harinang ginagamit ng mga mahihirap.