John 10
New Matthew Bible
Christ is the true shepherd, and the door of the sheep. Some say Christ has a devil and is mad. Some say he does not speak the words of a man that has a devil. Because he tells the truth, the Jews take up stones to cast at him, call his preaching blasphemy, and go about to take him.
10 Truly truly I say to you, he who does not enter into the sheepfold by the door, but climbs up some other way, the same is a thief and a robber. 2 He who goes in by the door is the shepherd of the sheep; 3 to him the porter opens, and the sheep hear his voice, and he calls his own sheep by name and leads them out. 4 And when he has sent forth his own sheep, he goes before them, and the sheep follow him, for they know his voice. 5 A stranger they will not follow, but will flee from him. For they know not the voice of strangers.
6 This similitude Jesus spoke to them, but they did not understand the things that he was saying to them.
7 Then Jesus spoke to them again: Truly truly I say to you, I am the door of the sheep. 8 All, even as many as came before me, are thieves and robbers; but the sheep did not hear them. 9 I am the door. If anyone enters in by me, he will be safe, and will go in and out, and find pasture. 10 The thief comes not but to steal, kill, and destroy. I have come so that they may have life, and have it more abundantly.
11 I am the good shepherd. The good shepherd gives his life for the sheep. 12 But a hired servant, who is not the shepherd, neither are the sheep his own, sees the wolf coming and leaves the sheep, and flees; and the wolf catches them, and scatters the sheep. 13 The hired servant flees because he is a hired servant, and does not care for the sheep.
14 I am the good shepherd, and know my own, and am known by my own. 15 As my Father knows me, even so do I know my Father. And I give my life for the sheep. 16 And other sheep I have who are not of this fold. Them also must I bring, so that they may hear my voice, and so that there may be one flock and one shepherd.
17 Therefore does my Father love me: because I put my life from me so that I may take it back again. 18 No man takes it from me, but I put it away of myself. I have power to put it from me, and have power to take it again. This commandment I have received from my Father.
19 And there was dissension again among the Jews because of these sayings, 20 and many of them said, He has a devil, and is mad. Why do you listen to him? 21 Others said, These are not the words of a man that has a devil. Can a devil open the eyes of the blind?
22 And it was at Jerusalem the feast of the Dedication, 23 and it was winter. And Jesus walked in Solomon’s porch. 24 Then the Jews came round about him and said to him, How long are you going to keep us in doubt? If you are the Christ, tell us plainly.
25 Jesus answered them, I told you, and you do not believe. The works that I do in my Father’s name, they bear witness of me. 26 But you do not believe, because you are not of my sheep. 27 As I said to you, my sheep hear my voice, and I know them, and they follow me, 28 and I give to them eternal life. And they shall never perish, neither shall any man pluck them out of my hand. 29 My Father who gave them to me is greater than all, and no one is able to take them out of my Father’s hand. 30 And I and my Father are one.
31 Then the Jews again took up stones, to stone him. 32 Jesus answered them, Many good works have I shown you from my Father. For which of them would you stone me? 33 The Jews answered him, saying, We do not stone you for your good works, but for your blasphemy, and because you, being a man, make yourself God.
34 Jesus answered them, Is it not written in your law: I say, you are gods? 35 If he called them gods to whom the word of God was spoken (and the scripture cannot be broken), 36 do you then say to him whom the Father has sanctified and sent into the world, You blaspheme, because I said I am the Son of God? 37 If I do not do the works of my Father, believe me not. 38 But if I do, then though you do not believe me, yet believe the works, so that you may know and believe that the Father is in me, and I in him.
39 Again they went about to seize him, but he escaped out of their hands. 40 And he went away again beyond the Jordan, into the place where John before had baptized, and stayed there. 41 And many people resorted to him and said, John did no miracle, but all the things that John spoke about this man are true.
42 And many believed on him there.
Gjoni 10
Albanian Bible
10 “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;
2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.
3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.
5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve.”
6 Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk morën vesh për çfarë po u fliste.
7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.
8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.
9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.
10 Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.
11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.
12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.
13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet.
14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
15 ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
16 Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im.”
19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
20 Dhe shumë nga ata thoshnin: “Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?.”
21 Të tjerë thoshnin: “Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?.”
22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
23 Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.
24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: “Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas.”
25 Jezusi u përgjigj atyre: “Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; veprat që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.
26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.
27 Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
28 dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime.
29 Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.
30 Unë dhe Ati jemi një.”
31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.
32 Jezusi u përgjigj atyre: “Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për cilën nga këto më vrisni me gurë?.”
33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: “Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi.”
34 Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk është shkruar në ligjin tuaj: "Unë thashë: Ju jeni perëndi"?
35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),
36 ju thoni se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: "Unë jam Biri i Perëndisë"?
37 Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, mos më besoni,
38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë.”
39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.
40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.
41 Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: “Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë.”
42 Dhe atje shumë veta besuan në të.
Copyright © 2016 by Ruth Magnusson (Davis). Includes emendations to February 2022. All rights reserved.