Add parallel Print Page Options

Dumaing si Job sa Diyos

Pagkaraan(A) ng matagal na pananahimik, nagsalita si Job at isinumpa ang araw nang siya'y isilang.

Ito ang kanyang sinabi:

“Hindi(B) na sana ako ipinanganak pa
    at hindi na rin sana ako ipinaglihi.
Nabalot na sana ng dilim
at huwag mo na sanang maalala pa ang araw na iyon, O Diyos.
    Huwag mo na sanang pasikatan pa ito ng liwanag.
Nanatili na lamang sana ito sa takip ng kadiliman,
    at nabalot ng ulap, upang huwag nang sikatan ng araw.
Nalagas sana ito sa tangkay ng panahon,
    at hindi na napabilang sa aklat ng kasaysayan.
    Ang gabing iyon sana'y malumbay; wala na sanang sigaw ng kagalakan,
at sumpain ng mga salamangkerong
    nagpapaamo ng dambuhalang Leviatan.[a]
Huwag na sanang sumikat ang bituin sa umaga,
    at huwag na sanang sundan ng umaga ang gabi.
10 Sumpain ang gabi ng aking pagsilang
    na nagdulot sa akin ng ganitong kahirapan.

11 “Bakit hindi pa ako namatay sa tiyan ng aking ina,
    o kaya'y noong ako'y isilang niya?
12 Bakit kaya ako ay idinuyan pa, kinalong, inalagaan,
    at binigyan ng gatas sa dibdib niya?
13 Kung namatay ako noon, ako sana'y tahimik na, mahimbing na natutulog at nagpapahinga.
14     Katulad ng mga hari at pinunong yumao,
    na noong panahon nila'y nagtayo ng mga palasyo.
15 Tahimik na sana ako tulad ng mga pinunong nakapag-imbak
    sa kanilang bahay ng mga ginto at pilak,
16     o tulad ng mga sanggol na patay nang ipanganak at hindi na nakakita pa ng liwanag.
17 Sa libinga'y hindi na makakapanggulo ang mga masasama,
    at doon ang mga napapagod ay makakapagpahinga.
18 Doon, pati mga bihag ay wala nang ligalig,
    wala nang mga sigaw at utos na mabagsik.
19 Ang mga abâ at mga dakila ay sama-sama roon,
    ang mga alipin ay malaya na sa kanilang panginoon.

20 “Bakit pa isinilang kung magdurusa rin lamang?
    At bakit pa binuhay kung daranas din lang ng kahirapan?
21 Kamataya'y(C) hinahanap ngunit hindi matagpuan,
    hinuhukay at ninanais higit pa sa kayamanan.
22 Sa kanila'y ubod-tamis nitong kamatayan.
23     Ano kaya ang dahilan at ang tao'y isinilang,
    kung inilihim naman ng Diyos ang kanyang patutunguhan?
24 Karaingan ang aking pagkain,
    pagtitiis ang aking inumin.
25 Ang kinatatakutan ko ang siyang nangyari sa akin, at ang pinakaaayawan ko ang dumating sa akin.
26 Hindi ako mapalagay, wala akong kapayapaan,
    kaguluhan sa buhay ko ay walang katapusan.”

Footnotes

  1. Job 3:8 LEVIATAN: Isang mala-alamat na dambuhalang halimaw sa karagatan na sumisimbolo sa kaguluhan at kasamaan.

约伯咒诅自己

后来,约伯开口咒诅自己的生日, 说:

“愿我出生的那日和怀我的那夜灭没。
愿那日一片黑暗,
被天上的上帝遗忘,
没有阳光照耀。
愿那日被黑暗和阴影笼罩,
被密云覆盖,
被阴暗淹没。
愿那夜被幽暗吞噬,
不列在年日中,
不算在岁月里。
愿那夜无人生育,
毫无快乐之声。
愿那些咒诅白日、
能惹动海怪的人,
咒诅那夜。
愿那夜的晨星昏暗,
等不到晨光的出现,
看不见黎明的眼帘。
10 因为那夜没有关闭我母胎的门,
以致让我看见患难。

11 “为何我不出生时就夭折,
出母胎时就断气?
12 为何要把我抱在膝上,
用乳汁哺育我?
13 不然我早已安然躺卧、长眠安息,
14 与世上的君王和谋臣作伴——他们建造的宫殿已荒废,
15 与房屋堆满金银的王侯同眠。
16 为何我没有像未见天日就流产的婴儿一样消逝?
17 那里,恶人不再搅扰,
疲惫者得到安息,
18 被囚者得到安宁,
听不见监工的斥责。
19 尊贵与卑贱的人都在那里,
奴仆不再受主人的辖制。

20 “为何赐光给受苦的人,
赐生命给心灵痛苦的人?
21 他们等候死亡却等不到,
他们求死胜于求宝藏。
22 他们归入坟墓时非常快乐,
欣喜若狂。
23 为何赐生命给前路渺茫、
被上帝围困的人?
24 我以叹息为食,
呻吟如水涌流。
25 我害怕的事发生了,
我恐惧的事来临了。
26 我不得安宁,
不得平静,
不得安息,
只有苦难。”

Ang Unang Pagsasalita ni Job

Pagkatapos(A) nito'y ibinuka ni Job ang kanyang bibig at sinumpa ang araw ng kanyang kapanganakan.

Sinabi ni Job:

“Maglaho nawa ang araw nang ako'y isilang,
    at ang gabi na nagsabi,
    ‘May batang lalaking ipinaglihi.’
Magdilim nawa ang araw na iyon!
    Huwag nawang hanapin iyon ng Diyos sa itaas,
    ni silayan man iyon ng liwanag.
Hayaang angkinin iyon ng mapanglaw at pusikit na kadiliman.
    Tirahan nawa iyon ng ulap;
    takutin nawa iyon ng kadiliman ng araw.
Ang gabing iyon—sakmalin nawa ng makapal na kadiliman!
    Huwag itong magsaya na kasama ng mga araw ng taon,
    huwag nawa itong mapasama sa bilang ng mga buwan.
Oo, ang gabing iyon nawa ay maging baog,
    huwag marinig doon ang tinig ng kagalakan.
Sumpain nawa iyon ng mga sumusumpa sa araw,
    ng mga bihasa sa paggising sa Leviatan.[a]
Magdilim nawa ang mga bituin ng pagbubukang-liwayway niyon;
    hayaang umasa ito ng liwanag, ngunit hindi magkakaroon,
    ni mamalas ang mga talukap-mata ng umaga,
10 sapagkat hindi nito tinakpan ang mga pinto ng sinapupunan ng aking ina,
    o ikinubli man ang kaguluhan sa aking mga mata.

11 “Bakit hindi pa ako namatay nang ako'y isilang?
    Bakit hindi ako nalagutan ng hininga nang ako'y iluwal?
12 Bakit tinanggap ako ng mga tuhod?
    O bakit ang mga dibdib, na aking sususuhan?
13 Sapagkat nahihimlay at natatahimik na sana ako,
    ako sana'y natutulog; nagpapahinga na sana ako;
14 kasama ng mga hari at ng mga tagapayo ng daigdig,
    na muling nagtayo ng mga guho para sa kanilang sarili,
15 o kasama ng mga prinsipeng may mga ginto,
    na pinuno ng pilak ang kanilang bahay.
16 Bakit hindi pa ako inilibing tulad ng batang patay nang isilang,
    gaya ng sanggol na hindi nakakita ng liwanag kailanman?
17 Doon ang masama ay tumitigil sa paggambala,
    at doo'y ang pagod ay nagpapahinga.
18 Doon ang mga bilanggo ay sama-samang nagiginhawahan,
    hindi nila naririnig ang tinig ng nag-aatang ng pasan.
19 Ang hamak at ang dakila ay naroroon,
    at ang alipin ay malaya sa kanyang panginoon.

20 “Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa kahirapan,
    at ng buhay ang kaluluwang nasa kapighatian,
21 na(B) nasasabik sa kamatayan, ngunit hindi ito dumarating;
    at naghuhukay dito ng higit kaysa mga kayamanang nakalibing;
22 na labis ang kagalakan,
    at natutuwa kapag natagpuan nila ang libingan?
23 Bakit ang liwanag ay ibibigay sa taong ang daan ay nakatago,
    at ang taong binakuran ng Diyos?
24 Sapagkat ang buntong-hininga ko ay dumarating na parang aking pagkain,[b]
    at ang aking mga daing ay bumubuhos na parang tubig.
25 Sapagkat ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin,
    at ang aking pinangingilabutan ay nangyayari sa akin.
26 Hindi ako mapalagay at hindi rin matahimik,
    wala akong kapahingahan; kundi dumarating ang kaguluhan.”

Footnotes

  1. Job 3:8 LEVIATAN: Isang dambuhala sa tubig .
  2. Job 3:24 o bago ako kumain .
'Job 3 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.