Job 16
Magandang Balita Biblia
Idinaing ni Job ang Ginagawa sa Kanya ng Diyos
16 Sumagot naman si Job,
2 “Narinig ko nang lahat ang inyong mga sinabi,
kayong lahat ay mang-aaliw na walang silbi.
3 Wala na bang katapusan, mga salita mong walang laman?
Bakit ka ba nagsasalita ng ganyan?
4 “Kaya ko ring sabihin ang lahat ng sinabi ninyo,
kapag kayo ang dumaranas ng hirap kong ito.
Matatambakan ko rin kayo ng salita at payo,
may kibit na ng balikat, may iling pa ng ulo.
5 Ngunit ang sasabihin ko'y pampalakas ng inyong loob,
mga salitang bibitiwa'y pampabawas ng kirot.
6 “Kung ako ay magsalita, hirap ko'y di maaalis;
kung magsawalang-kibo nama'y naroon pa rin ang sakit.
7 Pinanlupaypay ng Diyos ang abâ kong katauhan
at nilipol pa niya pati aking sambahayan.
8 Nakadikit na sa buto at kulubot ang aking balat,
larawan ng mga hirap na aking dinaranas;
ito raw ay katunayan ng aking kasalanan.
9 Dahil sa matinding poot niya sa akin halos ako'y kanyang pagputul-putulin;
mga mata'y nanlilisik, may poot kung tumingin.
10 Nilalait ako ng mga tao,
pinapaligiran at sinasampal ako.
11 Ipinaubaya na ako ng Diyos sa masasama, pinabayaan sa mga taong walang awa.
12 Sa aking pananahimik,
ako'y kanyang ginambala,
sinakal, dinurog at pinuntirya ng pana.
13 Tinatamaan ako ng pana sa kabi-kabila,
sugat ko'y malubha
ngunit wala pa rin siyang awa.
14 Paulit-ulit niya akong sinusugatan,
para siyang mandirigmang galit na galit sa kalaban.
15 “Ako'y nakasuot ng damit-panluksa,
nakaupo sa alikabok, katawa'y nanghihina.
16 Sa kaiiyak ko'y pula na ang aking mukha,
mata ko'y wala nang makita pagkat namamaga.
17 Wala naman akong ginagawang masama,
panalangin ko sa Diyos ay tapat at walang daya.
18 “Huwag mong tabunan, O Lupa, ang aking kaapihan,
huwag ipagkait sa akin ang hangad kong katarungan!
19 Ang(A) aking testigo ay nasa langit,
siyang tatayo't magtatanggol ng aking panig.
20 Mga kaibigan ko ang sa aki'y humahamak,
kaya sa Diyos na lamang ako ay iiyak.
21 “May magtanggol sana sa akin sa harap ng Maykapal,
tulad ng pagpanig ng isang tao sa kanyang kaibigan.
22 Pagkat ilang taon na lang itong aking itatagal,
ako'y papunta na sa huli kong hantungan.
Job 16
Ang Biblia (1978)
Ang ikalimang pagsasalita ni Job. Kaniyang kinamuhian ang kaniyang mga kaibigan. Ang pagtutol sa pagpapalagay ng Dios.
16 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 Ako'y nakarinig ng maraming (A)ganyang bagay:
Maralitang mga mangaaliw kayong lahat.
3 Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita?
O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?
4 Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa;
Kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa,
Ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo,
At maigagalaw ang aking ulo sa inyo.
5 Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig,
At ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,
6 Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat:
At bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?
7 Nguni't ngayo'y niyamot niya ako:
Nilansag mo ang (B)aking buong pulutong.
8 At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin;
At ang (C)aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin,
nagpapatotoo sa aking mukha.
9 Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako;
(D)Pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin:
(E)Pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.
10 (F)Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig:
(G)Kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya:
Sila'y nagpipisan laban sa akin.
11 Ibinibigay ako ng Dios sa di banal,
At inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.
12 Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam;
Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako:
Inilagay naman niya akong (H)pinakatanda niya.
13 Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga (I)mamamana,
Kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad;
Kaniyang (J)ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.
14 Kaniyang binubugbog ako ng (K)bugbog at bugbog;
Siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.
15 Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan,
At aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.
16 Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak,
At nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;
17 Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay,
At ang aking dalangin ay malinis,
18 Oh lupa, (L)huwag mong tabunan ang aking dugo,
At huwag magkaroon ng pahingahang dako (M)ang aking daing.
19 Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit,
At siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
20 Ginagalit ako ng aking mga kaibigan:
Nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;
21 Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios;
At ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.
22 Sapagka't pagsapit ng ilang taon,
Ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.
Job 16
New International Version
Job
16 Then Job replied:
2 “I have heard many things like these;
you are miserable comforters,(A) all of you!(B)
3 Will your long-winded speeches never end?(C)
What ails you that you keep on arguing?(D)
4 I also could speak like you,
if you were in my place;
I could make fine speeches against you
and shake my head(E) at you.
5 But my mouth would encourage you;
comfort(F) from my lips would bring you relief.(G)
6 “Yet if I speak, my pain is not relieved;
and if I refrain, it does not go away.(H)
7 Surely, God, you have worn me out;(I)
you have devastated my entire household.(J)
8 You have shriveled me up—and it has become a witness;
my gauntness(K) rises up and testifies against me.(L)
9 God assails me and tears(M) me in his anger(N)
and gnashes his teeth at me;(O)
my opponent fastens on me his piercing eyes.(P)
10 People open their mouths(Q) to jeer at me;(R)
they strike my cheek(S) in scorn
and unite together against me.(T)
11 God has turned me over to the ungodly
and thrown me into the clutches of the wicked.(U)
12 All was well with me, but he shattered me;
he seized me by the neck and crushed me.(V)
He has made me his target;(W)
13 his archers surround me.(X)
Without pity, he pierces(Y) my kidneys
and spills my gall on the ground.
14 Again and again(Z) he bursts upon me;
he rushes at me like a warrior.(AA)
15 “I have sewed sackcloth(AB) over my skin
and buried my brow in the dust.(AC)
16 My face is red with weeping,(AD)
dark shadows ring my eyes;(AE)
17 yet my hands have been free of violence(AF)
and my prayer is pure.(AG)
18 “Earth, do not cover my blood;(AH)
may my cry(AI) never be laid to rest!(AJ)
19 Even now my witness(AK) is in heaven;(AL)
my advocate is on high.(AM)
20 My intercessor(AN) is my friend[a](AO)
as my eyes pour out(AP) tears(AQ) to God;
21 on behalf of a man he pleads(AR) with God
as one pleads for a friend.
22 “Only a few years will pass
before I take the path of no return.(AS)
Footnotes
- Job 16:20 Or My friends treat me with scorn
Job 16
King James Version
16 Then Job answered and said,
2 I have heard many such things: miserable comforters are ye all.
3 Shall vain words have an end? or what emboldeneth thee that thou answerest?
4 I also could speak as ye do: if your soul were in my soul's stead, I could heap up words against you, and shake mine head at you.
5 But I would strengthen you with my mouth, and the moving of my lips should asswage your grief.
6 Though I speak, my grief is not asswaged: and though I forbear, what am I eased?
7 But now he hath made me weary: thou hast made desolate all my company.
8 And thou hast filled me with wrinkles, which is a witness against me: and my leanness rising up in me beareth witness to my face.
9 He teareth me in his wrath, who hateth me: he gnasheth upon me with his teeth; mine enemy sharpeneth his eyes upon me.
10 They have gaped upon me with their mouth; they have smitten me upon the cheek reproachfully; they have gathered themselves together against me.
11 God hath delivered me to the ungodly, and turned me over into the hands of the wicked.
12 I was at ease, but he hath broken me asunder: he hath also taken me by my neck, and shaken me to pieces, and set me up for his mark.
13 His archers compass me round about, he cleaveth my reins asunder, and doth not spare; he poureth out my gall upon the ground.
14 He breaketh me with breach upon breach, he runneth upon me like a giant.
15 I have sewed sackcloth upon my skin, and defiled my horn in the dust.
16 My face is foul with weeping, and on my eyelids is the shadow of death;
17 Not for any injustice in mine hands: also my prayer is pure.
18 O earth, cover not thou my blood, and let my cry have no place.
19 Also now, behold, my witness is in heaven, and my record is on high.
20 My friends scorn me: but mine eye poureth out tears unto God.
21 O that one might plead for a man with God, as a man pleadeth for his neighbour!
22 When a few years are come, then I shall go the way whence I shall not return.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.