Add parallel Print Page Options

10 Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.

Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.

Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?

Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?

Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,

Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?

Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.

Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?

10 Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?

11 Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.

12 Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.

13 Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:

14 Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.

15 Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.

16 At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.

17 Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.

18 Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.

19 Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,

20 Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,

21 Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;

22 Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.

10 “Kinasusuklaman ko ang buhay ko, kaya dadaing ako hanggaʼt gusto ko. Sasabihin ko ang aking sama ng loob. Ito ang sasabihin ko sa Dios: ‘Huwag nʼyo akong hatulan na masama ako. Sabihin nʼyo sa akin kung ano ang kasalanan ko sa inyo. Natutuwa ba kayo na pinahihirapan nʼyo ako? Bakit nʼyo itinatakwil ang inyong nilikha, at sinasang-ayunan naman ang binabalak ng masama? Ang paningin nʼyo baʼy tulad ng paningin ng tao? Ang buhay nʼyo baʼy kasing-ikli ng buhay ng tao? Bakit pilit nʼyo akong hinahanapan ng kasalanan? Alam nʼyong wala akong kasalanan, pero sino ang makapagtatanggol sa akin mula sa inyong kamay?

“ ‘Kayo ang gumawa at humubog sa akin, at ngayon kayo rin ang sisira sa akin. Alalahanin ninyong akoʼy hinubog nʼyo mula sa lupa[a] at ngayon baʼy ibabalik nʼyo na ako sa lupa? 10 Hindi baʼt kayo ang humubog sa akin mula sa sinapupunan ng aking ina na parang keso na hinubog mula sa gatas? 11 Binuo nʼyo ang aking mga buto at litid, at saka binalutan ng laman at balat. 12 Pagkatapos, binigyan nʼyo ako ng buhay, pinakitaan ng kabutihan at iningatan. 13 Pero nalaman ko na ang tunay ninyong plano sa akin 14 ay ang bantayan ako kung magkakasala ako at kapag nangyari iyon, hindi nʼyo ako patatawarin. 15 Nagkasala man ako o hindi, pareho lang naman na nakakaawa ako, dahil sa labis na kahihiyan at paghihirap na dinaranas ko. 16 Pinagsisikapan kong bumangon, pero para kayong leon na nakaabang sa akin. Ginagamit nʼyo ang inyong kapangyarihan laban sa akin. 17 Patuloy nʼyo akong isinasakdal at lalo kayong nagagalit sa akin. Walang tigil nʼyo akong nilulusob.

18 “ ‘Bakit niloob nʼyo pa na isilang ako? Sanaʼy namatay na lang ako at wala nang nakakita sa akin. 19 Hindi na lang sana ako nilikha. Namatay na lang sana ako bago isinilang at itinuloy sa libingan. 20 Maikling panahon na lang ang natitira sa akin, kaya hayaan nʼyo na lang ako para kahit saglit man lang ay sumaya naman ako, 21 bago ako pumunta sa lugar na malungkot at madilim, at hindi na ako makakabalik pa rito. 22 Napakadilim sa lugar na iyon; palaging gabi at walang liwanag, at naghahari doon ang kaguluhan.’ ”

Footnotes

  1. 10:9 hinubog … lupa: o, hinubog mo mula sa putik.
'Job 10 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.

Complaint to God

10 I loathe my life; I will let loose my complaint;
    I will speak out of my own bitterness.
I will say to God, Don’t declare me guilty;
    tell me what you are accusing me of doing.
Does it seem good to you that you oppress me,
    that you reject the work of your hands
    and cause the purpose of sinners to shine?
Do you have physical eyes;
    do you see like a human?
Are your days like those of a human,
    your years like years of a human,
        that you search for my wrongdoing
        and seek my sin?
You know that I’m not guilty,
    yet no one delivers me from your power.

Creator

Your hands fashioned and made me;
    yet you want to destroy me utterly.
Remember that you made me from[a] clay,
    and you will return me to dust.
10 Didn’t you pour me out like milk,
    curdle me like cheese?
11 You clothed me with skin and flesh,
    wove me from bones and sinews.
12 Life and kindness you gave me,
    and you oversaw and preserved my breath.

No hiding place

13 These things you hid in your heart;
    I know this is the case with you.
14 If I sin and you observe me,
    you won’t consider me innocent of wrongdoing.
15 If I were guilty, doom to me;
    I’m innocent, but can’t lift my head,
    full of shame and facing my misery.
16 I could boast like a lion, and you would hunt me;
    you would do awesome things to me again.
17 You continue to send your witnesses against me
    and increase your anger toward me,
        a swift army against me.[b]

Death wish

18 Why did you let me emerge from the womb?
    I wish I had died without any eye seeing me.
19 Then I would be just as if I hadn’t existed,
    taken from the belly to the grave.
20 Aren’t my few days coming to an end?
Look away from me so I can brighten up a little
21     before I go and don’t return
    to a land of deepest darkness,
22     a land whose light is like gloom,
        utter darkness and confusion,
        such that light shines like gloom.

Footnotes

  1. Job 10:9 Or like
  2. Job 10:17 Heb uncertain