Add parallel Print Page Options

Nagadala sang Kalaglagan ang Pagsimba sa mga Dios-dios

10 Kamo nga katawhan sang Israel, pamatii ninyo ang ginasiling sang Ginoo. Nagasiling siya, “Indi ninyo pagsunda ang pagginawi sang iban nga mga nasyon. Ini sila nahadlok sa mga palatandaan sa langit. Pero kamo iya indi magkahadlok sa sini nga mga palatandaan. Wala gid sing pulos ang kinabatasan sang sina nga mga tawo. Nagatapas sila sang kahoy sa kagulangan kag ginapakortihan nila ini sa panday. Ginadekorasyunan dayon ini sang pilak kag bulawan, kag ginalansangan sing maayo agod indi matumba. Ini nga mga dios-dios pareho sang tawo-tawo sa tunga sang talamnan nga indi makahambal. Kinahanglan pa ini nga hakwaton kay indi ini makalakat. Indi kamo magkahadlok sa sini nga mga dios-dios kay indi ini makahalit. Indi man ini makahimo sing maayo.”

O Ginoo, wala gid sing pareho sa imo. Gamhanan ka kag halangdon ang imo ngalan. Sin-o ang indi magtahod sa imo, O Hari sang mga nasyon? Kay takos ka gid nga tahuron. Wala gid sing pareho sa imo sa tanan nga maalamon sa nagkalain-lain nga mga nasyon, ukon sa tanan nila nga mga hari. Mga balingag sila tanan kag buang-buang. Ang mga pagpanudlo parte sa ila mga dios-dios nga kahoy wala sing pulos. Nagpahimo sila sa mga panday kag platero sang mga dios-dios nga ginhaklapan sang pilak nga halin sa Tarshish kag sang bulawan nga halin sa Ufaz. Dayon ginpabayuan nila ini sang asol kag granate[a] nga mga panapton nga gintahi sang eksperto nga mga manugtahi. 10 Pero ang Ginoo amo ang matuod nga Dios. Siya ang buhi nga Dios kag wala sing katapusan nga Hari. Kon maakig siya, nagatay-og ang kalibutan kag wala sing nasyon nga makaagwanta sang iya kaakig. 11 Isiling ini sa mga nagasimba sa iban nga mga dios: “Ang inyo mga dios nga wala nagtuga sang kalibutan kag kalangitan madula sa kalibutan.”

12 Pero ang Dios amo ang naghimo sang kalangitan kag kalibutan paagi sa iya gahom kag kaalam. 13 Sa iya pagmando nagahagunos ang tubig sa langit. Siya ang nagapaguwa sang mga panganod halin sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan. Ginapakilat niya samtang nagaulan, kag nagapadala siya sang hangin halin sa talaguan sini. 14 Ang mga nagasimba sa mga dios-dios mga balingag kag wala sing kaalam. Mahuy-an lang ang mga platero sang ila mga dios-dios, kay indi ini matuod. Wala ini sing kabuhi. 15 Wala ini sing pulos kag talamayon. Magaabot ang tion nga malaglag sila tanan. 16 Pero ang Dios ni Jacob[b] indi pareho sina. Siya ang naghimo sang tanan nga butang, pati sang Israel, ang katawhan nga iya ginapanag-iyahan. Ginoo nga Makagagahom ang iya ngalan.

Ang Palaabuton nga Kalaglagan

17 Mga katawhan sang Jerusalem, himusa ninyo ang inyo mga gamit kag maghalin, kay malapit na nga kibunon ang inyo siyudad. 18 Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Pamati! Pahalinon ko kamo sa sini nga duta. Paantuson ko kamo agod nga makita ninyo ang akon kaakig.”[c]

19 Kaluluoy kita tungod sa sining aton kalaglagan. Indi na ini maumpawan. Pero kinahanglan nga batason naton ini. 20 Guba na ang aton mga tolda; nagkalabugto na ang tanan nga higot sini. Wala na ang aton mga anak; wala na sing may nabilin nga magpatindog liwat sang aton mga tolda nga aton ginaestaran.

21 Natabo ini sa aton kay mga balingag ang aton mga pangulo; wala sila nagadangop sa Ginoo. Gani wala sila nagauswag, kag ang tanan nila nga tinawo naglalapta. 22 Pamatii ninyo ang puwerte nga ginahod sang mga soldado halin sa aminhan! Pagalaglagon nila ang mga banwa sang Juda, kag mangin puluy-an na lang ini sang talunon nga mga ido.[d]

Ang Pangamuyo ni Jeremias

23 O Ginoo, nahibaluan ko nga ang kabuhi sang tawo indi iya. Indi siya makabuot sang iya palaabuton. 24 Disiplinaha kami,[e] O Ginoo, pero ang ensakto lang. Himua ini indi tungod sa kaakig kay basi wala sing may mabilin sa amon. 25 Ipaagom ang imo kaakig sa mga nasyon nga wala nagakilala sa imo, sa mga tawo nga wala nagadangop sa imo. Kay ginlaglag gid nila ang mga kaliwat ni Jacob kag ginpangguba ang ila mga puluy-an.

Footnotes

  1. 10:9 granate: sa English, purple.
  2. 10:16 Dios ni Jacob: sa literal, Bahin ni Jacob.
  3. 10:18 agod… kaakig: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
  4. 10:22 talunon nga mga ido: sa English, jackals.
  5. 10:24 kami: sa Hebreo, ako. Nagahambal diri si Jeremias para sa iya mga kasimanwa.

10 Hear ye the word which the Lord speaketh unto you, O house of Israel:

Thus saith the Lord, Learn not the way of the heathen, and be not dismayed at the signs of heaven; for the heathen are dismayed at them.

For the customs of the people are vain: for one cutteth a tree out of the forest, the work of the hands of the workman, with the axe.

They deck it with silver and with gold; they fasten it with nails and with hammers, that it move not.

They are upright as the palm tree, but speak not: they must needs be borne, because they cannot go. Be not afraid of them; for they cannot do evil, neither also is it in them to do good.

Forasmuch as there is none like unto thee, O Lord; thou art great, and thy name is great in might.

Who would not fear thee, O King of nations? for to thee doth it appertain: forasmuch as among all the wise men of the nations, and in all their kingdoms, there is none like unto thee.

But they are altogether brutish and foolish: the stock is a doctrine of vanities.

Silver spread into plates is brought from Tarshish, and gold from Uphaz, the work of the workman, and of the hands of the founder: blue and purple is their clothing: they are all the work of cunning men.

10 But the Lord is the true God, he is the living God, and an everlasting king: at his wrath the earth shall tremble, and the nations shall not be able to abide his indignation.

11 Thus shall ye say unto them, The gods that have not made the heavens and the earth, even they shall perish from the earth, and from under these heavens.

12 He hath made the earth by his power, he hath established the world by his wisdom, and hath stretched out the heavens by his discretion.

13 When he uttereth his voice, there is a multitude of waters in the heavens, and he causeth the vapours to ascend from the ends of the earth; he maketh lightnings with rain, and bringeth forth the wind out of his treasures.

14 Every man is brutish in his knowledge: every founder is confounded by the graven image: for his molten image is falsehood, and there is no breath in them.

15 They are vanity, and the work of errors: in the time of their visitation they shall perish.

16 The portion of Jacob is not like them: for he is the former of all things; and Israel is the rod of his inheritance: The Lord of hosts is his name.

17 Gather up thy wares out of the land, O inhabitant of the fortress.

18 For thus saith the Lord, Behold, I will sling out the inhabitants of the land at this once, and will distress them, that they may find it so.

19 Woe is me for my hurt! my wound is grievous; but I said, Truly this is a grief, and I must bear it.

20 My tabernacle is spoiled, and all my cords are broken: my children are gone forth of me, and they are not: there is none to stretch forth my tent any more, and to set up my curtains.

21 For the pastors are become brutish, and have not sought the Lord: therefore they shall not prosper, and all their flocks shall be scattered.

22 Behold, the noise of the bruit is come, and a great commotion out of the north country, to make the cities of Judah desolate, and a den of dragons.

23 O Lord, I know that the way of man is not in himself: it is not in man that walketh to direct his steps.

24 O Lord, correct me, but with judgment; not in thine anger, lest thou bring me to nothing.

25 Pour out thy fury upon the heathen that know thee not, and upon the families that call not on thy name: for they have eaten up Jacob, and devoured him, and consumed him, and have made his habitation desolate.